Przejdź do zawartości

Puchar Volpiego dla najlepszej aktorki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Volpiego dla najlepszej aktorki
Ilustracja
Elena Cotta z Pucharem Volpiego za rolę w filmie Ulica w Palermo (2013)
Nagroda za

najlepszy występ aktorki

Przyznający

jury MFF w Wenecji

Państwo

 Włochy

Lokalizacja

Wenecja

Pierwsze rozdanie

1932

Puchar Volpiego dla najlepszej aktorki (wł. Coppa Volpi per la migliore interpretazione femminile) – nagroda przyznawana corocznie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji za najlepszą rolę kobiecą spośród filmów konkursu głównego. Wyróżnienie, nazwane na cześć założyciela festiwalu hrabiego Giuseppe Volpiego, przyznaje międzynarodowe jury. Nazwa i forma nagrody funkcjonuje od trzeciej edycji imprezy, czyli od 1935[1] - wcześniej przyznawano aktorkom Złote Medale. W latach 1939–1940, 1943–1946 i 1969–1982 nagroda nie była przyznawana.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Najczęściej, jak do tej pory, nagradzane były role aktorek francuskich (18 wyróżnień) i amerykańskich (13). Dotychczas czterem aktorkom udało się zdobyć Puchar Volpiego dwukrotnie[2]. W kolejności chronologicznej były to:

Pierwsza laureatka, Amerykanka Helen Hayes, była jedyną nagrodzoną wybraną w głosowaniu publiczności (1932). Z kolei jej rodaczka Bette Davis była jedyną zdobywczynią nagrody za role w dwóch różnych filmach (1937). Nagrodę dla Ingrid Bergman (1952) organizatorzy festiwalu przyznali pośmiertnie dopiero w 1992, gdyż w chwili premiery filmu Europa ’51 jury odmówiło jej przyznania ze względu na dubbing - aktorka grała po szwedzku, a jej głos został zdubbingowany na język włoski[3].

Pierwszą czarnoskórą laureatką była pochodząca z Martyniki Darling Légitimus (1983)[4]. Najmłodszą zdobywczynią nagrody była Francuzka Victoire Thivisol (1996) – miała skończonych zaledwie pięć lat. Najstarszymi laureatkami były 81-letnia Angielka Peggy Ashcroft (1989) i 82-letnia Włoszka Elena Cotta (2013).

Francuzka Juliette Binoche i Amerykanka Julianne Moore to jedyne aktorki, które zdobyły nagrody aktorskie na wszystkich trzech najważniejszych europejskich festiwalach filmowych: nagrodę dla najlepszej aktorki na MFF w Cannes, Srebrnego Niedźwiedzia na MFF w Berlinie oraz Puchar Volpiego na MFF w Wenecji[5]. Pięć ról nagrodzonych w Wenecji przyniosło ich laureatkom również Oscara dla najlepszej aktorki (Helen Hayes, Vivien Leigh, Helen Mirren, Emma Stone i Olivia Colman).

Żadnej polskiej aktorce nie udało się jak dotychczas zdobyć tej nagrody.

Laureatki Pucharu Volpiego

[edytuj | edytuj kod]
Bette Davis, jedyna laureatka nagrody za role w dwóch filmach
Juliette Binoche, laureatka za rolę w filmie Trzy kolory. Niebieski (1993)
Catherine Deneuve, laureatka Pucharu Volpiego za rolę w filmie Plac Vendôme (1998)
Valeria Golino z Pucharem Volpiego za rolę w filmie Dla waszego dobra (2015)
Rok Aktorka Tytuł polski Tytuł oryginalny
1932 Stany Zjednoczone Helen Hayes Grzech Madelon Claudet The Sin of Madelon Claudet
1934 Stany Zjednoczone Katharine Hepburn Małe kobietki Little Women
1935 Austria Paula Wessely Episode Episode
1936 Francja Annabella Noc przed bitwą Veille d'armes
1937 Stany Zjednoczone Bette Davis Kid Galahad
Fortancerki
Kid Galahad
Marked Woman
1938 Stany Zjednoczone Norma Shearer Maria Antonina Marie Antoinette
1941 Austria Luise Ullrich Annelie Annelie
1942 Szwecja Kristina Söderbaum Złote miasto Die goldene Stadt
1947 Włochy Anna Magnani Posłanka Angelina L'onorevole Angelina
1948 Wielka Brytania Jean Simmons Hamlet Hamlet
1949 Stany Zjednoczone Olivia de Havilland Kłębowisko żmij The Snake Pit
1950 Stany Zjednoczone Eleanor Parker Uwięziona Caged
1951 Wielka Brytania Vivien Leigh Tramwaj zwany pożądaniem A Streetcar Named Desire
1952 Szwecja Ingrid Bergman Europa ’51 Europa ’51
1953 Niemcy Lilli Palmer The Four Poster The Four Poster
1956 Austria Maria Schell Gervaise Gervaise
1957 Dzidra Ritenberga Malwa Мальва
Malwa
1958 Włochy Sophia Loren Czarna orchidea The Black Orchid
1959 Francja Madeleine Robinson Na dwa spusty À double tour
1960 Stany Zjednoczone Shirley MacLaine Garsoniera The Apartment
1961 Francja Suzanne Flon Nie zabijaj Tu ne tueras point
1962 Francja Emmanuelle Riva Teresa Desqueyroux Thérèse Desqueyroux
1963 Francja Delphine Seyrig Muriel Muriel
1964 Szwecja Harriet Andersson Kochać Att älska
1965 Francja Annie Girardot Trzy pokoje na Manhattanie Trois chambres à Manhattan
1966 Natalja Arinbasarowa Pierwszy nauczyciel Первый учитель
Pierwyj uczitiel
1967 Stany Zjednoczone Shirley Knight Metro Dutchman
1968 Włochy Laura Betti Teoremat Teorema
1983 Francja Darling Légitimus Ulica ubogich chatek Rue cases nègres
1984 Francja Pascale Ogier Noce pełni księżyca Les nuits de la pleine lune
1986 Włochy Valeria Golino Historia miłosna Storia d’amore
1987 Korea Południowa Kang Soo-yeon Zastępcza matka 씨받이
Sibaji
1988 Francja Isabelle Huppert Sprawa kobiet Une affaire de femmes
Stany Zjednoczone Shirley MacLaine Madame Sousatzka Madame Sousatzka
1989 Wielka Brytania Peggy Ashcroft
Wielka Brytania Geraldine James
She’s Been Away She’s Been Away
1990 Chile Gloria Münchmeyer Księżyc w lustrze La luna en el espejo
1991 Wielka Brytania Tilda Swinton Edward II Edward II
1992 Gong Li Historia Qiu Ju 秋菊打官司
Qiu Ju da guan si
1993 Francja Juliette Binoche Trzy kolory. Niebieski Trois couleurs: Bleu
1994 Portugalia Maria de Medeiros Bezbrzeżny smutek Três Irmãos
1995 Francja Sandrine Bonnaire
Francja Isabelle Huppert
Ceremonia La cérémonie
1996 Francja Victoire Thivisol Ponette Ponette
1997 Stany Zjednoczone Robin Tunney Niagara, Niagara Niagara, Niagara
1998 Francja Catherine Deneuve Plac Vendôme Place Vendôme
1999 Francja Nathalie Baye Związek pornograficzny Une liaison pornographique
2000 Australia Rose Byrne Bogini roku 1967 The Goddess of 1967
2001 Włochy Sandra Ceccarelli Światło moich oczu Luce dei miei occhi
2002 Stany Zjednoczone Julianne Moore Daleko od nieba Far From Heaven
2003 Niemcy Katja Riemann Rosenstrasse Rosenstraße
2004 Wielka Brytania Imelda Staunton Vera Drake Vera Drake
2005 Włochy Giovanna Mezzogiorno Bestia w sercu La bestia nel cuore
2006 Wielka Brytania Helen Mirren Królowa The Queen
2007 Australia Cate Blanchett I’m Not There. Gdzie indziej jestem I’m Not There
2008 Francja Dominique Blanc Inna L’autre
2009 Rosja Ksienija Rappoport Podwójna godzina La doppia ora
2010 Francja Ariane Labed Attenberg Attenberg
2011 Hongkong Deannie Yip Proste życie 桃姐
Tou ze
2012 Izrael Hadas Jaron Wypełnić pustkę למלא את החלל
Lemale et ha'halal
2013 Włochy Elena Cotta Ulica w Palermo Via Castellana Bandiera
2014 Włochy Alba Rohrwacher Złaknieni Hungry Hearts
2015 Włochy Valeria Golino Dla waszego dobra Per amor vostro
2016 Stany Zjednoczone Emma Stone La La Land La La Land
2017 Wielka Brytania Charlotte Rampling Hannah Hannah
2018 Wielka Brytania Olivia Colman Faworyta The Favourite
2019 Francja Ariane Ascaride Gloria Mundi Gloria Mundi
2020 Wielka Brytania Vanessa Kirby Cząstki kobiety Pieces of a Woman
2021 Hiszpania Penélope Cruz Matki równoległe Madres paralelas
2022 Australia Cate Blanchett Tár Tár
2023 Stany Zjednoczone Cailee Spaeny Priscilla Priscilla
2024 Australia Nicole Kidman Babygirl Babygirl

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Everything You Need to Know About the Venice Film Festival. Italy Magazine. [dostęp 2019-08-22]. (ang.).
  2. Pietro Gallina: Ten things to be discovered about the Venice International Film Festival. Venezia da vivere, 2018-08-21. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
  3. Beth Kleid: MOVIES: The Lion’s Roar. "Los Angeles Times", 1992-09-14. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  4. 35 Years Of Sugar Cane Alley To Be Marked At BFI Film Fest. Young Voices. [dostęp 2019-08-22]. (ang.).
  5. Julianne Moore to Star in ‘When You Finish Saving The World’. Dan's Papers, 2020-05-02. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]