Przejdź do zawartości

Radziszów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radziszów
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Wawrzyńca w Radziszowie
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

krakowski

Gmina

Skawina

Sołectwo

Radziszów

Wysokość

340 m n.p.m.

Liczba ludności (2013)

3261

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-052[2]

Tablice rejestracyjne

KRA

SIMC

0335396

Położenie na mapie gminy Skawina
Mapa konturowa gminy Skawina, po prawej znajduje się punkt z opisem „Radziszów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Radziszów”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Radziszów”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Radziszów”
Ziemia49°56′19″N 19°48′37″E/49,938611 19,810278[1]
Strona internetowa

Radziszów (dawniej Radzieszów, Radessow, Radeszew) – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Skawina[3].

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Radziszów[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0335404 Brzegi część wsi
0335410 Podlesie część wsi
0335427 Rozparka część wsi
0335433 Wytrzyszczek część wsi
0335440 Zadworze część wsi
0335456 Zawodzie część wsi
Nieoficjalny herb wsi Radziszów

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z dokumentu legata papieskiego Idziego z 1124 roku[6]. W 1250 r. książę opolski Władysław nadał w darze wieś Radeszew Boleborowi opatowi tynieckiemu[7][8]. Dokument ten potwierdził w 1519 r. król Zygmunt I Stary. Wieś była dostawcą miodu i zwierzyny łownej dla klasztoru. Wieś opactwa benedyktynów tynieckich w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[9].

W czasach panowania nad wsią książąt oświęcimskich rzeka Skawinka dzieliła wieś na dwie części: polską i śląską – podległą królowi czeskiemu, gdyż władca tego księstwa Jan I Scholastyk uznał się lennikiem Jana Luksemburskiego. Książę oświęcimski Władysław sprzedał wieś sołtysowi Janowi Radziszowskiemu. Ten za udział w buncie krakowskim przeciwko królowi Władysławowi Łokietkowi utracił posiadłość, którą król ponownie przekazał opactwu tynieckiemu. W II połowie XVIII w. wraz z sąsiednią Wolą Radziszowską przeszedł w dożywotnie użytkowanie prymasa Gabriela Podoskiego.

W 1781 r; po przejęciu tych dóbr przez władze austriackie, znalazły się w rządowym funduszu religijnym. W 1790 r. Radziszów zakupiła rodzina Dzieduszyckich herbu Sas. Podczas rzezi galicyjskiej w 1846 r. mieszkańcy obronili Dzieduszyckich przed rabunkiem staczając bitwę z mieszkańcami Woli Radziszowskiej koło kładki na rzece Skawince. Wdzięczni Dzieduszyccy obdarowali mieszkańców wsi zbożem i ufundowali cztery dzwony do kościoła (zrabowane przez Austriaków podczas I wojny światowej).

Po nich dobrami radziszowskimi władali Orzechowscy, hrabina Róża de Bassano, hrabina Wiktoria Dębińska. Od początku XX w. właścicielami byli: W. Lisowski, S. Kirchmayer oraz W. Schmidt i Marek Jaskuła. Dobra Radziszowa zostały rozparcelowane przed II wojną światową.

W latach 1934–1937 w Radziszowie wybudowano powiatowe dziecięce sanatorium.

Od 1934 roku istniała zbiorowa gmina Radziszów.

W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca we wsi rodzina Tomków udzieliła pomocy rodzinie Wassermannów. Rodzina Toszów udzieliła pomocy Stanisławowi Hojdzie. W 1991 roku Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Anieli i Wincentemu Tosza, a w 2011 roku Adriannie i Franciszkowi Tomek tytułu Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[10][11].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Podczas powodzi w 2010 woda zalała miejscowość.

Widok na Radziszów

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[12].

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

We wsi był kręcony polski film obyczajowy Gromada, należący do tzw. produkcyjniaków, z 1952 roku w reżyserii Jerzego Kawalerowicza.

Kapela ludowa

[edytuj | edytuj kod]

Kapela Ludowa z Radziszowa została założona w 1980 roku[13]. Reprezentuje typowy folklor krakowski (nie stylizowany). Zdobywcy w 1999 głównych nagród:

Kapela działa pod opieką Centrum Kultury i Sportu w Skawinie, Rady Sołeckiej w Radziszowie, opiekę merytoryczną sprawuje Małopolski Ośrodek Kultury w Krakowie. Ma za sobą liczne wyjazdy m.in. do Niemiec, Bułgarii, Danii, Słowacji, Francji. Na swoim koncie ma płytę Hej, od Krakowa jadę.

Orkiestra dęta „Sygnał”

[edytuj | edytuj kod]

Orkiestra dęta „Sygnał” z Radziszowa została założona pod koniec 1949 roku[14]. W 1969 r. zdobyła pierwsze miejsce na Festiwalu Amatorskich Orkiestr Dętych Polski Południowej w Kozienicach, a w 1987 trzecie miejsce na pierwszym Wojewódzkim Przeglądzie Orkiestr Dętych w Dobczycach. Od 24 lat bierze udział w przeglądach i festiwalach orkiestr dętych zdobywając czołowe miejsca, wyróżnienia i nagrody.

W Radziszowie działa Ludowy Klub Sportowy„Radziszowianka Radziszów”. Klub został założony w marcu 1974 r. Obecnie działa w formie stowarzyszenia kultury fizycznej. Aktualnie drużyna seniorów występują w rozgrywkach IV ligi[15].

Osoby związane z Radziszowem

[edytuj | edytuj kod]
  • Na miejscowym cmentarzu, w rodzinnym grobowcu, spoczywają matka (Olga z Tretterów)[16] i siostry (Anna[17] i Ewa)[18] generała broni Józefa Hallera, a w miejscowym kościele znajduje się obraz Matki Bożej „Hallerowskiej”.
  • Miejsce urodzenia Henryka Jaskuły, pierwszego Polaka i trzeciego żeglarza w historii, który bez zawijania do portów okrążył Ziemię (1979–1980).
  • W Radziszowie zmarł Mikołaj Bołoz Antoniewicz – poeta, dramatopisarz, tłumacz i oficer kawalerii Wojsk Polskich w powstaniu listopadowym 1830–1831.
  • Miejsce urodzenia Antoniny Chmielarczyk, polskiej spadochroniarki, reprezentantki Polski i wicemistrzyni świata[19].
  • Walenty Wisz (ur. 7 października 1847, zm. 27 grudnia 1930) – polski snycerz, rzeźbiarz.
  • Zygmunt Chmielewski – polski inżynier chemik, działacz spółdzielczy, ok. 1905 r. założył w Radziszowie Spółdzielnię Mleczarską w której wykonywał wszystkie prace – mleczarza, księgowego, magazyniera i sprzątacza – aby opracować metodą prób i błędów wzorcowy model takiego przedsiębiorstwa[20].
  • W Radziszowie mieszkał i tworzył Walery Eljasz-Radzikowski, w dniu 26 września 1892 r. namalował tu akwarelę przedstawiającą izbę w chałupie chłopskiej[21]
  • W Radziszowie urodził się i zmarł Ludwik Łata – lotnik, szef naziemny 303 „Warszawskiego” Dywizjonu Myśliwskiego im. Tadeusza Kościuszki, uczestnik Bitwy o Anglię, został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym w Sektorze C2, Rząd 5, Grób 6[22].
  • Od września 1955 do lata 1956 w Radziszowie mieszkała rodzina Fedorowiczów, Eugeniusz aktor scen krakowskich, z żoną Aliną z Kłopotowskich, wraz z synami, Maciejem (1946-98) – pracownikiem teatrów krakowskich: Rozmaitości, Ludowego i Starego i Jerzym (1947) – aktorem teatralnym i filmowym, reżyserem teatralnym, dyr. Teatru Ludowego w Krakowie, posła na Sejm V, VI i VII kadencji, senatora IX kadencji[23].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114340
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1071 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-10].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. M.J. Niechaj: Radziszów, z dziejów wsi i jej mieszkańców. Radziszów: Stowarzyszenie „Nasz Radziszów”, 2015, s. 22–23. ISBN 978-83-926746-4-1.
  7. o. Paweł Szczaniecki O.S.B.: Katalog Opatów Tynieckich, [w:] Nasza Przeszłość XLIX. Kraków: Instytut Wydawniczy „Nasza Przeszłość”, 1978, s. 5–244.
  8. Paweł Szczaniecki OSM, Tyniec – Wydawnictwo Benedyktynów. [dostęp 2023-01-12]. (pol.).
  9. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102.
  10. Historia pomocy – Rodzina Tomków | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2021-11-27].
  11. Historia pomocy – Rodzina Toszów | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2021-11-27].
  12. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-12-01].
  13. www.naszradziszow.com.
  14. www.naszradziszow.com.
  15. 90 minut. [dostęp 2023-02-18]. (pol.).
  16. Olga Haller. Grobonet Radziszów. [dostęp 2023-02-26]. (pol.).
  17. Anna Haller. Grobonet Radziszów. [dostęp 2023-02-26]. (pol.).
  18. Ewa Haller. Grobonet Radziszów. [dostęp 2023-02-26]. (pol.).
  19. Lidia Kosk–Antonina Chmielarczyk ↓.
  20. ''Lewicowo.pl'' [online]. data dostępu 2022-10-11.
  21. Eljasz-Radzikowski, Walery. Das Innere Einer Bauernhütte w Radziszowie Bei Krakau
    . 1892, https://data.onb.ac.at/rep/BAG_12956580.
  22. ''Grobonet Radziszów'' [online]. data dostępu 2022-11-19.
  23. Renata Radłowska: Akcja „Odnajdźmy się” kogo szuka Jerzy Fedorowicz?. 2006-12-19. [dostęp 2023-01-08]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leszek Kapłon: Monografia Ochotniczej Straży Pożarnej w Radziszowie w 110 rocznicę powstania. Kraków: Galicyjskie Towarzystwo Historyczne, 2019, s. 280. ISBN 978-83-946641-3-8.
  • Małgorzata Niechaj: RADZISZÓW – Z dziejów wsi i jej mieszkańców. Radziszów: Stowarzyszenie „Nasz Radziszów”, 2015, s. 285. ISBN 978-83-926746-4-1.
  • Leszek Kapłon: Ludwik Łata - zapomniany bohater Bitwy o Anglię, [w;] Bitwa o Anglię 10 lipca-31 października 1940. Kraków: Galicyjskie Towarzystwo Historyczne, 2020, s. 47–59. ISBN 978-83-946641-4-5.
  • Lidia Kosk: Sylwetki najlepszych sportowców spadochronowych. sportspadochronowy.pl. [dostęp 2017-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]