Reprezentacja Katalonii w piłce nożnej mężczyzn
| Przydomek |
La Selecció | ||
|---|---|---|---|
| Związek |
Federació Catalana de Futbol, | ||
| Trener | |||
| Zawodnicy | |||
| Najwięcej występów |
Sergio González (15) | ||
| Najwięcej bramek |
Sergio García (8) | ||
| |||
| Mecze | |||
Pierwszy mecz Francja 7:0 Katalonia  (Paryż, Francja; 21 lutego 1912) | |||
Najwyższe zwycięstwo Katalonia 5:0 Litwa  (Barcelona, Hiszpania; 22 grudnia 2000) Katalonia 5:0 Nigeria  (Barcelona, Hiszpania; 22 grudnia 1998) | |||
Najwyższa porażka Hiszpania 7:0 Katalonia (Les Corts, Hiszpania; 13 marca 1924) Francja 7:0 Katalonia (Paryż, Francja; 21 lutego 1912) | |||
| Strona internetowa | |||
Reprezentacja Katalonii w piłce nożnej (kat. Selecció Catalana) – niezrzeszona w FIFA ani UEFA drużyna prowadzona przez katalońską federację piłkarską. Reprezentacja Katalonii, pod różnymi nazwami – Selecció Catalana, Selecció de Barcelona i Catalan XI – od 1904 r. rozegrała ponad 200 spotkań.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Swój pierwszy mecz reprezentacja Katalonii rozegrała 6 kwietnia 1904 roku[1]. Zakończył się on zwycięstwem Katalończyków 3:0[1]. Początkowo zespół grał z drużynami klubowymi takimi jak Espanyol Barcelona, Madrid FC, FC Barcelona czy Real Unión Irún. 2 lutego 1912 Katalończycy rozegrali pierwszy międzypaństwowy mecz z Francją, który przegrali w Paryżu 0:7. W rewanżu w Barcelonie gospodarze wygrali 1:0. W 1914 Katalończycy po raz pierwszy zmierzyli się z Krajem Basków, ale nie zachował się wynik tamtego spotkania. Pierwszy udokumentowany mecz tych drużyn miał miejsce 3 stycznia 1915 na San Mamés, a goście wygrali 6:1.
W kolejnych latach katalońska jedenastka rywalizowała w międzyregionalnym Pucharze księcia Asturii.
13 marca 1924 na stadionie Les Corts Katalończycy podjęli reprezentację Hiszpanii. W drużynie przeciwnej występowało dwóch najwybitniejszych piłkarzy katalońskich z tamtego okresu tj. Josep Samitier i Ricardo Zamora, a miejscowych wspomagali gracze FC Barcelona: Paulino Alcántara i Sagibarbá. Mecz zakończył się wynikiem 0:7, a dwa gole strzelił Samiter.
W 1925 Katalończycy pokonali u siebie Czechosłowację 2:1, by rok później w rewanżu na wyjeździe przegrać takim samym stosunkiem bramek.
W pamięci kibiców zapadł rok 1934 kiedy to jedenastka Katalonii 2 lutego pokonała Hiszpanię 2:0, 17 czerwca Brazylię 2:1, 24 czerwca zremisowała z Brazylią 2:2, a pięć dni później zwyciężyła mistrzów Hiszpanii Athletic Bilbao, aż 5:1.
Era Franco[edytuj | edytuj kod]
Po wojnie domowej, gen. Franco tłumił dążenia krajowych autonomii niehiszpańskich, czego elementem był zakaz używania języka katalońskiego, Senyery itp. Reprezentacja Katalonii dalej jednak rozgrywała swoje mecze (m.in. z Hiszpanią – zwycięstwo 3:1 19 października 1947 i porażka 0:6 9 sierpnia 1953).
W drużynie Katalonii często występowali zaproszeni goście, nierzadko byli to gracze FC Barcelony (Ladislao Kubala, Luis Suárez, Evaristo), ale niekoniecznie, jak choćby zawodnik Realu Madryt Alfredo Di Stéfano (mecz z Bolonią w 1955).
Ostatnim meczem ery Franco było spotkanie z ZSRR 6 czerwca 1976. Carles Rexach, Johan Cruyff i Johan Neeskens poprowadzili drużynę do remisu 1:1.
Syn El Salvadore jak był nazywany w Katalonii Johan Cruyff, Jordi wielokrotnie występował w reprezentacji kraju, w którym się urodził.
Obecnie[edytuj | edytuj kod]
W ostatnich latach reprezentacja Katalonii wygrywała m.in. z Bułgarią, Nigerią, Jugosławią, Litwą i Chile. Katalończycy przegrywali w spotkaniach m.in. z Brazylią (1:3 5 maja 2002 i 2-5 25 maja 2004), i Argentyną (0:3 29 grudnia 2004).
W październiku 2007 w związku ze sprzeciwem Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej nie doszedł do skutku mecz z USA. We wspomnianym roku 2007 Katalończycy zremisowali z reprezentacją Kraju Basków. Rok później ulegli Argentynie i zwyciężyli Kolumbię. W roku 2009 Katalonia wzięła odwet nad Argentyną, zwyciężając na Camp Nou 4:2.
22 grudnia 2009 roku reprezentacja Katalonii ograła 4:2 reprezentację Argentyny.
Rok 2010 to zwycięstwo 4:0 nad reprezentacją Hondurasu, w meczu rozegranym 28 grudnia na Estadi Olímpic Lluís Companys.
W 2013 roku reprezentacja Katalonii ograła 4:1 reprezentację Republiki Zielonego Przylądka, a następnie zremisowała 1:1 z reprezentacją Nigerii.
Swój ostatni mecz rozegrała w 28 grudnia 2014 roku przeciwko reprezentacji Kraju Basków. Spotkanie na San Mamés zakończyło się remisem 1:1.
Trofea[edytuj | edytuj kod]
- Puchar Księcia Asturii
- Zwycięstwo: 1916, 1917, 1922, 1924, 1926: 5
- Drugie miejsce 1915: 1
Stroje[edytuj | edytuj kod]
     1904–1906
|
   1906–1912
|
   1912–1915
|
1915–1975
|
 1976–1995
|
 1997–1998
|
   1999
|
   2000–2003
|
   2004–2006
|
 2007–2008
|
   2009
|
   2010–2011
|
   2013
|
Aktualna kadra[edytuj | edytuj kod]
Kadra na mecz z Republiką Zielonego Przylądka 30 grudnia 2013 roku[2]. Liczba występów i bramek zaktualizowana po tym spotkaniu.
| # | Imię i nazwisko | Data urodzenia | Klub | M | G | Debiut |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Bramkarze | ||||||
| 1 | Jordi Masip | 3.01.1989 | Real Valladolid |
1 | 0 | 2014 |
| 13 | Kiko Casilla | 2.10.1986 |  Leeds United F.C. |
5 | 0 | 2010 |
| Obrońcy | ||||||
| 2 | Martín Montoya | 14.04.1991 | Brighton |
3 | 0 | 2011 |
| 3 | Gerard Piqué | 2.02.1987 | FC Barcelona |
7 | 0 | 2004 |
| 4 | Marc Valiente | 20.03.1987 |  KAS Eupen |
1 | 0 | 2013 |
| 5 | Sergi Roberto | 7.02.1992 | FC Barcelona |
3 | 0 | 2011 |
| 15 | Marc Bartra | 15.01.1991 | Real Betis |
3 | 0 | 2010 |
| 18 | Jordi Alba | 21.03.1989 | FC Barcelona |
2 | 0 | 2013 |
| 22 | Andreu Fontás | 14.11.1989 | Celta Vigo |
3 | 0 | 2010 |
| Pomocnicy | ||||||
| 6 | Víctor Sánchez | 8.09.1989 | RCD Espanyol |
2 | 0 | 2013 |
| 14 | David López | 9.10.1989 | RCD Espanyol |
1 | 0 | 2013 |
| 16 | Sergio Busquets | 16.07.1988 | FC Barcelona |
6 | 0 | 2008 |
| 21 | Jordi Xumetra | 24.10.1985 | Levante UD |
1 | 0 | 2013 |
| [3] | Javi Márquez | 11.05.1986 | RCD Espanyol |
1 | 0 | 2010 |
| Napastnicy | ||||||
| 7 | Álvaro Vazquez | 27.04.1991 | Getafe CF |
4 | 0 | 2010 |
| 9 | Sergio García | 9.06.1983 | RCD Espanyol |
11 | 7 | 2002 |
| 10 | Francisco Medina „Piti” | 26.05.1981 | Getafe CF |
5 | 1 | 2003 |
| 11 | Jonathan Soriano | 24.11.1985 |  Red Bull Salzburg |
5 | 1 | 2003 |
| 17 | Gerard Deulofeu | 13.03.1994 | Udinese Calcio |
1 | 0 | 2014 |
| 19 | Gerard Moreno | 7.04.1992 | Villarreal CF |
1 | 0 | 2014 |
Mecze[edytuj | edytuj kod]
| Data | Miejsce | Gospodarz | Wynik | Gość |
|---|---|---|---|---|
| 20 lutego 1912 | Paryż | Francja |
7:0 | Katalonia
|
| 1 grudnia 1912 | Barcelona | Katalonia |
1:0 | Francja
|
| ???? 1914 | Odwołany | Katalonia |
X-X |  Kraj Basków
|
| 3 stycznia 1915 | San Mamés | Kraj Basków |
6:1 | Katalonia
|
| 7 lutego 1915 | Camp de la Indústria | Katalonia |
2:2 | Kraj Basków
|
| 13 marca 1924 | Les Mames | Katalonia |
0:7 | Hiszpania
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Eloi Redondo: Quasi dos-cents partits d’història. esquerra.cat, 2005-12-29. [dostęp 2013-09-12]. (kat.).
- ↑ Llista de convocats pel Catalunya – Cap Verd. Federació Catalana de Futbol, 2013-12-23. [dostęp 2014-01-27]. (kat.).
- ↑ Zawodnik znalazł się na pierwotnej liście powołanych, jednak z uwagi na kontuzję został zastąpiony przez Jordiego Xumetrę.
- Canvis d'última hora a la convocatòria. Federació Catalana de Futbol, 2013-12-29. [dostęp 2014-01-27]. (kat.).