Rezerwat Hydrologiczny Dołhe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezerwat Hydrologiczny Dołhe
Гідралагічны заказнік «Доўгае»,
Республиканский гидрологический заказник «Долгое»
Ilustracja
rezerwat hydrologiczny
Państwo

 Białoruś

Położenie

obwód witebski

Siedziba

Głębokie[1]

Data utworzenia

1979[1][2][3]

Powierzchnia

644,45 ha[2]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Hydrologiczny Dołhe”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Hydrologiczny Dołhe”
Ziemia55°13′N 28°10′E/55,216667 28,166667

Rezerwat Hydrologiczny Dołhe (biał. Гідралагічны заказнік «Доўгае»; ros. Республиканский гидрологический заказник «Долгое»[4]) – rezerwat przyrody o znaczeniu republikańskim położony na Białorusi, chroniący unikalny kompleks przyrodniczy Jeziora Dołhe i jego linii brzegowej[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat administracyjnie leży w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim; a geograficznie na Pojezierzu Święciańskim[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat powstał w 1979; obecne granice zyskał w 2007[1][2][3].

Geomorfologia i hydrologia[edytuj | edytuj kod]

Obszar ukształtował się podczas zlodowaceń plejstoceńskich. Rzeźba terenu jest pofałdowana, z zapadliskami termokrasowymi. Lasy zajmują 4–6% powierzchni rezerwatu. Dominują lasy dębowe z domieszkami lipy i klonu. Występują także olsy oraz drzewa iglaste[1][3]. Rezerwat obejmuje także 1,5-hektarowy dawny park dworski z 200–300 letnimi dębami oraz gatunkami egzotycznymi[2].

Największą część powierzchni rezerwatu zajmuje Jezioro Dołhe, z głębokością do 53,7 m będące najgłębszym jeziorem Białorusi. Częściowo jest ono zarośnięte[1][2].

Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat Hydrologiczny Dołhe zamieszkuje 77 gatunków ptaków, 25 ssaków, 8 płazów i 3 gadów. 4 gatunki ptaków, 2 skorupiaków i 1 ryb wpisanych jest do Czerwonej Księgi Białorusi[1].

Do gatunków zwierząt występujących na terenie rezerwatu zaliczają się: z ptaków: nurogęś, bąk zwyczajny, mewa siwa, cietrzew zwyczajny, głuszec zwyczajny i zimorodek zwyczajny; ze ssaków: dzik euroazjatycki, łoś, krety, jeż zachodni, wiewiórka, zając szarak, sarna, wizon amerykański, borsuk europejski, bóbr, piżmak amerykański, wydra europejska, łasica pospolita, tchórz zwyczajny i gronostaj europejski[1][2].

Jezioro Dołhe zamieszkują m.in.: z ryb: stynka i węgorz europejski, ze skorupiaków: reliktowe Limnocalanus macrurus i Pallaseopsis quadrispinosa[1][3].

Flora[edytuj | edytuj kod]

Występuje tu 517 gatunków roślin naczyniowych i 71 mszaków. 8 gatunków roślin naczyniowych i 1 glonów wpisanych jest do Czerwonej Księgi Białorusi[1]

Rośliny reprezentują m.in.: goryczka krzyżowa, groszek wschodniokarpacki, miodunka wąskolistna, irga czarna, stokłosa Benekena, mieczyk dachówkowaty, brzoza niska, wierzba lapońska, pióropusznik strusi, skrzyp pstry, pierwiosnek, konwalia majowa, zawilec gajowy; jezioro Dołhe porastają: rdestnica połyskująca, rdestnica pływająca, osoka aloesowata, jaskier krążkolistny, wywłócznik, rdest ziemnowodny, grążel żółty, turzyca, łączeń baldaszkowy; z glonów krynicznica tępa(inne języki)[1].

Gatunkami drzew lasotwórczych lasów rezerwatu są dąb, sosna, świerk, brzoza brodawkowata (odmiana karelska), lipa, klon i olsza szara[1][3].

W dawnym parku dworskim rosną ponadto wiąz, głóg jednoszyjkowy, jabłoń, grusza, lilak, kalina hordowina, berberys i różne gatunki róż[1][2].

Mykobiota[edytuj | edytuj kod]

Rośnie tu 115 porostów. 2 gatunki grzybów i 2 porostów wpisanych jest do Czerwonej Księgi Białorusi[1]. Występują tu m.in.: z grzybów: żagwica listkowata i czasznica olbrzymia; z porostów: przylepka sorediowa(inne języki) i wzorzec geograficzny[1].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez tereny rezerwatu wytyczono cztery szlaki turystyczne[1]:

  • pieszy Озерный край в центре Европы (pol. Rejon jezior w centrum Europy)
  • rowerowy Легенды Белорусского Байкала (pol. Legendy białoruskiego Bajkału)
  • konny Партизанскими тропами (pol. Partyzanckim szlakiem)
  • wodny По Шоше (pol. Wzdłuż Szoszy)

Istnieje infrastruktura wypoczynkowa oraz pomosty do wędkowania. W ściśle określonych terminach dozwolone jest polowanie na niektóre gatunki[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]