Rząd Włodzimierza Cimoszewicza

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 13 paź 2014, była oparta na tej wersji.

Rząd Włodzimierza Cimoszewicza – Rada Ministrów w Polsce pod kierownictwem premiera Włodzimierza Cimoszewicza urzędująca od 7 lutego 1996 do 31 października 1997.

Rząd został powołany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego 7 lutego 1996 po dymisji rządu Józefa Oleksego. Cimoszewicz w związku z rezultatem wyborów parlamentarnych i wyniku uzyskanego przez Sojusz Lewicy Demokratycznej podał rząd do dymisji 17 października 1997 w pierwszym dniu obowiązywania nowej Konstytucji RP. Prezydent Kwaśniewski dymisję przyjął, powierzając rządowi dalsze sprawowanie obowiązków do czasu zaprzysiężenia nowego składu Rady Ministrów, co stało się 31 października 1997.

15 października 1996 premier Cimoszewicz wraz z rządem dokonali reformy „Centrum”, likwidując lub łącząc niektóre resorty.

Skład rządu przed reformą „Centrum” od 7 lutego 1996 do 31 grudnia 1996

Włodzimierz Cimoszewicz (SLD) – prezes Rady Ministrów
Roman Jagieliński (PSL) – wiceprezes Rady Ministrów, minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej
Grzegorz Kołodko (SLD) – wiceprezes Rady Ministrów, minister finansów
Mirosław Pietrewicz (PSL) – wiceprezes Rady Ministrów, kierownik Centralnego Urzędu Planowania

Jerzy Wiatr (SLD) – minister edukacji narodowej
Wiesław Kaczmarek (SLD) – minister przekształceń własnościowych
Dariusz Rosati (SLD) – minister spraw zagranicznych
Zdzisław Podkański (PSL) – minister kultury i sztuki
Stanisław Dobrzański (PSL) – minister obrony narodowej
Stanisław Żelichowski (PSL) – minister ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa
Andrzej Bączkowski (bezpartyjny) – minister pracy i polityki socjalnej (zmarł 7 listopada 1996)
Zbigniew Siemiątkowski (SLD) – minister spraw wewnętrznych
Leszek Kubicki (SLD) – minister sprawiedliwości, prokurator generalny
Bogusław Liberadzki (SLD) – minister transportu i gospodarki morskiej
Jacek Buchacz (PSL) – minister współpracy gospodarczej z zagranicą, od 4 września 1996 do 1 października 1996 vacat
Ryszard Jacek Żochowski (SLD) – minister zdrowia i opieki społecznej
Barbara Blida (SLD) – minister gospodarki przestrzennej i budownictwa
Klemens Ścierski (PSL) – minister przemysłu i handlu
Andrzej Zieliński (SLD) – minister łączności
Aleksander Łuczak (PSL) – minister nauki, przewodniczący Komitetu Badań Naukowych
Leszek Miller (SLD) – minister, szef Urzędu Rady Ministrów

Włodzimierz Cimoszewicz (SLD) – prezes Rady Ministrów, przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej
Roman Jagieliński (do 10 kwietnia 1997) (PSL) – wiceprezes Rady Ministrów, minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej
Jarosław Kalinowski (od 24 kwietnia 1997) (PSL) – wiceprezes Rady Ministrów, minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej
Grzegorz Kołodko (od 4 lutego 1997 Marek Belka) (SLD) – wiceprezes Rady Ministrów, minister finansów
Mirosław Pietrewicz (PSL) – wiceprezes Rady Ministrów, minister skarbu państwa

Jerzy Wiatr (SLD) – minister edukacji narodowej
Wiesław Kaczmarek (SLD) – minister gospodarki
Dariusz Rosati (SLD) – minister spraw zagranicznych
Zdzisław Podkański (PSL) – minister kultury i sztuki
Stanisław Dobrzański (PSL) – minister obrony narodowej
Stanisław Żelichowski (PSL) – minister ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa
Leszek Miller (SLD) – minister spraw wewnętrznych i administracji
Leszek Kubicki (SLD) – minister sprawiedliwości, prokurator generalny
Bogusław Liberadzki (SLD) – minister transportu i gospodarki morskiej
Ryszard Jacek Żochowski (SLD) – minister zdrowia i opieki społecznej (zmarł 17 września 1997); Krzysztof Kuszewski kierownikiem resortu
Andrzej Zieliński (SLD) – minister łączności
Aleksander Łuczak (PSL) – minister nauki, przewodniczący Komitetu Badań Naukowych
Tadeusz Zieliński (SLD) – minister pracy i polityki socjalnej (od 3 stycznia)
Zbigniew Siemiątkowski (SLD) – minister bez teki (koordynator służb specjalnych)
Andrzej Piłat (SLD) – minister bez teki (ds. usuwania skutków powodzi) (od 29 lipca 1997)