Sławomir Skrzypek

Sławomir Skrzypek

Data i miejsce urodzenia	10 maja 1963 Katowice
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 pod Smoleńskiem
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres	od 11 stycznia 2007 do 10 kwietnia 2010
Poprzednik	Leszek Balcerowicz
Następca	Piotr Wiesiołek (p.o.)

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Sławomir Stanisław Skrzypek (ur. 10 maja 1963 w Katowicach, zm. 10 kwietnia 2010 pod Smoleńskiem) – polski inżynier, ekonomista, od 2007 do 2010 prezes Narodowego Banku Polskiego.

Wykształcenie

Absolwent studiów w zakresie inżynierii lądowej na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W trakcie studiów zaangażował się w działalność opozycyjnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów, w 1982 za prowadzoną działalność został na pół roku tymczasowo aresztowany.

W 1997 uzyskał dyplom MBA na University of Wisconsin-La Crosse w La Crosse z rozszerzonym programem w zakresie finansów oraz dyplom Business Management na Uniwersytecie Georgetown. Do Stanów Zjednoczonych wysłał go w 1995 odchodzący z urzędu prezes NIK, Lech Kaczyński. Swój dyplom nostryfikował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W trakcie pobytu w USA odbył również praktyki w biurze kongresmena w Kongresie Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie (praca legislacyjna w zakresie bankowości i finansów) oraz w Misji Polskiej przy ONZ w Nowym Jorku.

Ponadto ukończył studia podyplomowe na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w zakresie zarządzania aktywami i pasywami w polskim systemie bankowym oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach a także kurs doradców inwestycyjnych.

Praca zawodowa

W latach 1993–1997 pracował w Najwyższej Izbie Kontroli, w której zajmował się kontrolą finansową struktur administracji rządowej i samorządowej oraz sektora bankowego. Następnie do 2000 pełnił funkcję zastępcy prezesa zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Od maja 2001 do stycznia 2002 był członkiem zarządu PKP S.A., odpowiedzialnym za restrukturyzację i nadzór właścicielski. Od listopada 2002 pełnił funkcję zastępcy Lecha Kaczyńskiego, gdy ten sprawował urząd Prezydenta m.st. Warszawy. Odpowiadał m.in. za politykę finansową, inwestycje i nadzór właścicielski.

Pełnił także funkcje: wiceprzewodniczącego rady nadzorczej Banku Ochrony Środowiska, przewodniczącego rad nadzorczych Mielec-Diesel-Gaz Sp. z o.o., PTE EPOKA S.A., Telekomunikacji Kolejowej S.A., sekretarza rady nadzorczej IX NFI im. E. Kwiatkowskiego, zasiadał w radzie nadzorczej Domu Maklerskiego BOŚ SA. Był także przewodniczącym rad nadzorczych: Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Banku Pocztowego, a od maja 2006 – Telewizji Polskiej.

20 grudnia 2005 został powołany na stanowisko wiceprezesa zarządu PKO BP, a od 29 września 2006 do 9 stycznia 2007 pełnił obowiązki prezesa zarządu PKO BP.

Prezes Narodowego Banku Polskiego

3 stycznia 2007 Sławomir Skrzypek został ogłoszony kandydatem prezydenta Lecha Kaczyńskiego na prezesa Narodowego Banku Polskiego. 10 stycznia został wybrany przez Sejm (głosami koalicji PiS, Samoobrony i LPR) stosunkiem głosów 239:202 przy 1 głosie wstrzymującym się. Następnego dnia złożył przysięgę przed Sejmem, obejmując ten urząd. Wybór Sławomira Skrzypka wywołał krytyczne głosy opozycji, części mediów i ekonomistów, wskazujących na brak dorobku naukowego, wykształcenia ekonomicznego i niewielkie doświadczenie bankowe.

W sierpniu 2009 Sąd Rejonowy w Poznaniu skazał Jana Winieckiego na karę grzywny w procesie karnym wytoczonym przez Sławomira Skrzypka z oskarżenia prywatnego w związku z felietonem, w którym oskarżony kwestionował jego wykształcenie i kompetencje do zajmowania stanowiska prezesa NBP. Przedmiotowy wyrok został uchylony do ponownego rozpoznania w styczniu 2010 decyzją Sądu Okręgowego w Poznaniu.

W listopadzie 2009 z jego inicjatywy NBP pozwał Stefana Niesiołowskiego za wypowiedź, w której ten nazwał Sławomira Skrzypka karnym funkcjonariuszem PiS, który dostał zadanie od Jarosława Kaczyńskiego, dlatego szkodzi rządowi i ministerstwu finansów.

Zginął w katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010.