Władysław Baka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Władysław Baka
Data i miejsce urodzenia 24 marca 1936
Boksycka
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres od 12 września 1989
do 24 stycznia 1991
Poprzednik Zdzisław Pakuła
Następca Grzegorz Wójtowicz
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres od 13 listopada 1985
do 13 lipca 1988
Poprzednik Zdzisław Pakuła (p.o.)
Następca Zdzisław Pakuła
Minister-członek Rady Ministrów
Okres od 3 lipca 1981
do 12 listopada 1985
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Władysław Wacław Baka (ur. 24 marca 1936 w Boksyckiej) – polski bankowiec, działacz polityczny, ekonomista, doktor habilitowany i profesor UW. Prezes Narodowego Banku Polskiego (1985–1988, 1989–1991) i minister-członek Rady Ministrów (1981–1985).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Marty. Studia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1958. W 1966 obronił doktorat zaś w 1971 uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Profesorem nadzwyczajnym został w 1977, a w 1989 profesorem zwyczajnym. W 1959 rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną na Wydziale Ekonomii Politycznej UW. W latach 1975–1981 był członkiem Prezydium Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk[1].

W 1955 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pracował w jej Komitecie Centralnym. Od 1972 do 1973 był inspektorem wydziału propagandy KC, w latach 1973–1981 zastępca kierownika wydziałów ekonomicznego, planowania i analiz gospodarczych oraz handlu i finansów. W latach 1981–1985 minister-członek Rady Ministrów, pełnomocnik rządu ds. reformy gospodarczej. W latach 1985–1988 i 1989–1991 prezes Narodowego Banku Polskiego. Był sekretarzem komisji ds. reformy gospodarczej KC PZPR oraz przewodniczącym jego komisji polityki ekonomicznej, reformy gospodarczej i samorządu pracowniczego oraz komisji polityki społeczno-ekonomicznej. W latach 1988–1989 sekretarz KC PZPR, a w latach 1988–1990 członek Biura Politycznego KC PZPR. Był przedstawicielem strony rządowej w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej w czasie obrad Okrągłego Stołu. Członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa. Gubernator z ramienia Polski w Banku Światowym w drugiej połowie lat 80. Bezskutecznie kandydował do Sejmu z listy krajowej w 1989.

Autor licznych publikacji z dziedziny ekonomii, a w szczególności bankowości centralnej i systemów gwarantowania depozytów. Uznawany za eksperta w tej dziedzinie. Obecnie pracownik Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 24 lutego 2005 „w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju system finansowego w Polsce, za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej” nadany mu został Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski[2]. Wcześniej odznaczony był m.in. Krzyżem Kawalerskim (1974), Komandorskim (1994)[3] oraz Komandorskim z Gwiazdą (1997) tegoż orderu[4].

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, bip.ipn.gov.pl [dostęp 2018-01-31].
  2. ↑ M.P. z 2005 r. Nr 43, poz. 586
  3. ↑ Władysław Baka (pol.). TIGER. [dostęp 2013-03-26].
  4. ↑ M.P. z 1997 r. Nr 38, poz. 377

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Prezesi Narodowego Banku Polskiego
Edward Drożniak (1945–1949) • Witold Trąmpczyński (1950–1956) • Edward Drożniak (1956–1961) • Adam Żebrowski (1961–1965) • Stanisław Majewski (1965–1968) • Leonard Siemiątkowski (1968–1972) • Witold Bień (1973–1980) • Stanisław Majewski (1981–1985) • Władysław Baka (1985–1988) • Zdzisław Pakuła (1988–1989) • Władysław Baka (1989–1991) • Grzegorz Wójtowicz (1991) • Hanna Gronkiewicz-Waltz (1992–2001) • Leszek Balcerowicz (2001–2007) • Sławomir Skrzypek (2007–2010) • Marek Belka (2010–2016) • Adam Glapiński (2016–)
NBP
p • d • e
Rząd Edwarda Babiucha/Józefa Pińkowskiego/Wojciecha Jaruzelskiego (1980–1985)
W dniu zaprzysiężenia
Edward Babiuch (PZPR) • Kazimierz Barcikowski (PZPR) • Mieczysław Jagielski (PZPR) • Roman Malinowski (ZSL) • Tadeusz Pyka (PZPR) • Tadeusz Wrzaszczyk (PZPR) • Jerzy Bafia (PZPR) • Zbigniew Bartosiewicz (PZPR) • Tadeusz Bejm (PZPR) • Adam Glazur (PZPR) • Janusz Górski (PZPR) • Eugeniusz Grochal (PZPR) • Mieczysław Grudzień (PZPR) • Wojciech Jaruzelski (PZPR) • Andrzej Jedynak (PZPR) • Franciszek Kaim (PZPR) • Jan Kamiński (PZPR) • Ryszard Karski (PZPR) • Józef Kępa (PZPR) • Henryk Kisiel (PZPR) • Leon Kłonica (PZPR) • Aleksander Kopeć (PZPR) • Stanisław Kowalczyk (PZPR) • Adam Kowalik (PZPR) • Krzysztof Kruszewski (PZPR) • Jerzy Kuberski (PZPR) • Włodzimierz Lejczak (PZPR) • Stanisław Mach (PZPR) • Maria Milczarek (PZPR) • Mieczysław Moczar (PZPR) • Zygmunt Najdowski (PZPR) • Henryk Pruchniewicz (PZPR) • Zbigniew Rudnicki (SD) • Tadeusz Rudolf (PZPR) • Wiktor Sielanko • Tadeusz Skwirzyński (ZSL) • Eugeniusz Szyr (PZPR) • Marian Śliwiński (PZPR) • Maciej Wirowski (PZPR) • Emil Wojtaszek (PZPR) • Mieczysław Zajfryd (PZPR)
Edward Babiuch.jpg
Józef Pińkowski.jpg
Gen. Wojciech Jaruzelski 13 grudnia 1981.JPG
Późniejsi członkowie rządu
Edward Barszcz (PZPR) • Józef Pińkowski (PZPR) • Tadeusz Grabski (PZPR) • Józef Czyrek (PZPR) • Henryk Gawroński (PZPR) • Jerzy Gawrysiak (PZPR) • Marian Krzak (PZPR) • Mieczysław Glanowski (PZPR) • Władysław Jabłoński (PZPR) • Mirosław Milewski (PZPR) • Zbigniew Szałajda (PZPR) • Józef Tejchma (PZPR) • Jan Załęski (ZSL) • Jerzy Ozdowski • Jerzy Brzostek (PZPR) • Stanisław Ciosek (PZPR) • Janusz Obodowski (PZPR) • Mieczysław Rakowski (PZPR) • Bolesław Faron (PZPR) • Kazimierz Klęk (PZPR) • Waldemar Kozłowski (ZSL) • Tadeusz Szelachowski (ZSL) • Jerzy Wojtecki (PZPR) • Stanisław Wyłupek (PZPR) • Zbigniew Madej (PZPR) • Zdzisław Krasiński • Zygmunt Łakomiec (PZPR) • Władysław Majewski (SD) • Sylwester Zawadzki (PZPR) • Władysław Baka (PZPR) • Stanisław Bejger (PZPR) • Jan Knapik (PZPR) • Jerzy Nawrocki (PZPR) • Czesław Piotrowski (PZPR) • Tadeusz Hupałowski (PZPR) • Czesław Kiszczak (PZPR) • Antoni Rajkiewicz (PZPR) • Edward Kowalczyk (SD) • Jan Antosik (PZPR) • Janusz Kamiński (PZPR) • Zenon Komender • Tadeusz Nestorowicz (PZPR) • Tadeusz Opolski • Jerzy Korzonek (PZPR) • Benon Miśkiewicz (PZPR) • Edward Grzywa (PZPR) • Adam Łopatka (PZPR) • Stefan Olszowski (PZPR) • Andrzej Ornat (PZPR) • Stanisław Kukuryka (PZPR) • Edward Łukosz (PZPR) • Stanisław Nieckarz (PZPR) • Kazimierz Żygulski • Włodzimierz Oliwa (PZPR) • Jerzy Woźniak (PZPR) • Stanisław Zięba (PZPR) • Manfred Gorywoda (PZPR) • Zbigniew Messner (PZPR) • Lech Domeracki (PZPR) • Stefan Jarzębski • Florian Siwicki (PZPR) • Stanisław Gębala (PZPR) • Anna Kędzierska (PZPR) • Janusz Maciejewicz (PZPR) • Konrad Tott (PZPR)
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Baka&oldid=54534412”