Skórzyna (dopływ Junikowskiego Strumienia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skórzyna
Ilustracja
Skórzyna na terenie Szacht, nieopodal ujścia, most przy ul. Legnickiej, w pobliżu Starej Baby
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. wielkopolskie

Struga
Długość ok. 8,7 km
Powierzchnia zlewni

11,4 km²

Źródło
Miejsce Przeźmierowo
Współrzędne

52°24′50″N 16°46′28″E/52,413889 16,774444

Ujście
Recypient Junikowski Strumień
Miejsce

Rudnicze (Poznań)

Wysokość

ok. 68 m n.p.m.[1]

Współrzędne

52°22′34″N 16°51′12″E/52,376111 16,853333

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Skórzyna (także: Skórzynka[2]) – struga, prawobrzeżny dopływ Junikowskiego Strumienia[3] o długości 8,7 km i powierzchni zlewni 11,4 km².

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Przeźmierowo. Rejon źródła

Ciek w dnie ma szerokość średnią około 0,5 metra i charakteryzuje się nachyleniem skarp 1:1,5 oraz głębokością średnią 1,5 m. Z powodu zaniedbań w systematycznej konserwacji około 30% długości cieku porastają gęste zakrzewienia. Na całej długości Skórzynki występuje zamulenie dna o miąższości około 35 cm[2]. Struga płynie na terenie gminy Tarnowo Podgórne, gminy Dopiewo i Poznania. Jej źródła znajdują się na zachód od Przeźmierowa. Na obszarze niezurbanizowanym została sztucznie pogłębiona i stanowi część systemu melioracyjnego[2]. Jeden kilometr od źródła zasilana jest przez wytopisko, prowadzi już wody stale. Środkowy odcinek wąski i zabagniony, z uwagi na płytkie zaleganie glin. Wpada do Junikowskiego Strumienia przez gliniankę Stara Baba.

Głębokość występowania I poziomu wód podziemnych nie przekracza w dolinie cieku jednego metra od powierzchni terenu. Na obszarze zlewni (64%) dominują gleby o zróżnicowanej przepuszczalności i współczynniku filtracji mniejszym niż 10-3ᐨ³m/s. Ciek odznacza się śnieżno-deszczowym reżimem zasilania (ma jedno maksimum i jedno minimum w ciągu roku)[2].

90% zlewni stanowią obszary zurbanizowane, w tym przede wszystkim Skórzewo, Osiedle Kwiatowe, Cmentarz na Junikowie i Rudnicze (ostatnia jednostka o silnych tradycjach cegielnianych). Struga była w latach 90. XX wieku mocno zanieczyszczona (m.in. rów od strony mieszalni pasz i nielegalne wysypiska śmieci). Obecnie zagrożenie dla całej doliny Strumienia Junikowskiego i Szacht stanowi gwałtownie w tym rejonie postępująca urbanizacja, przejawiająca się w silnym rozlewaniu obszarów osiedli domów jednorodzinnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Gołdyn, Barbara Jankowska, Piotr Kowalczak, Maria Pułyk, Elżbieta Tybiszewska, Janusz Wiśniewski, Wody powierzchniowe Poznania, w: Środowisko naturalne miasta Poznania. Część I, Urząd Miejski w Poznaniu, Poznań, 1996, ss.49-50, ISBN 83-906665-0-3
  • Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8