Krzyżanka (strumień)
Dolina Krzyżanki w Krzyżownikach – ul. Słupska i Łobeska (obszary trzcinowisk) | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
rów | |
Długość | ok. 2,2 km |
Źródło | |
Miejsce | Sytkowo (Poznań) |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Jezioro Kierskie |
Miejsce | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego |
Krzyżanka – ciek wodny o długości około 2,2 km na terenie zachodniego Poznania. Źródła na terenie Sytkowa, a właściwie już w obrębie lotniska Ławica. Uchodzi do Jeziora Kierskiego, w południowym jego krańcu. Etymologia nazwy – od dzielnicy Krzyżowniki.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Ciek płynie zarośniętą dolinką wzdłuż ulicy Starogardzkiej na Sytkowie. Przechodzi pod drogą krajową nr 92 (ul. Dąbrowskiego), a następnie płynie wzdłuż ulicy Kościerzyńskiej, Oliwskiej i Łebskiej na terenie pogranicza Smochowic i Krzyżownik. Ciek jest na tym obszarze granicą oddzielającą te dwie jednostki osadnicze. Następnie przepływa pod ul. Słupską w pobliżu pętli autobusowej MPK Poznań w Krzyżownikach (linia 61) i wpada do Jeziora Kierskiego w pobliżu ul. Międzyzdrojskiej, gdzie tworzy rozległe tereny podmokłe.
Dopływy
[edytuj | edytuj kod]Strumień posiada tylko jeden mały dopływ (lewobrzeżny) – w rejonie ul. Międzyzdrojskiej, niedaleko ujścia. Dopływ ten jest bezimienny, ale stanowi granicę między Krzyżownikami a Baranowem, a tym samym między Poznaniem a gminą Tarnowo Podgórne.
Otoczenie
[edytuj | edytuj kod]Otoczenie cieku stanowią przede wszystkim rozległe osiedla domów jednorodzinnych, zabudowywane intensywnie od lat 60. XX w. (częściowo już przed II wojną) – Sytkowo i Smochowice. Krzyżowniki są znacznie starszą wsią, obecnie w granicach miasta. Nad Krzyżanką stoi też hotel Polan przy ul. Polanowskiej. W górnym biegu znajdują się obszary ogrodów działkowych.
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Na terenie zlewni Krzyżanki urządzono użytek ekologiczny Krzyżanka (36 ha). Obejmuje brzegi zabagnionego zbiornika wodnego przed ujściem Krzyżanki do Jeziora Kierskiego, porośniętego trzciną pospolitą. Otoczenie stanowią podmokłe łąki oraz zarośla wierzbowe. W tym rejonie wytworzył się kompleks roślinności bagiennej (torfy niskie porośnięte głównie wiązówką błotną – Veronico-Filipenduletum, z kępami łozowisk). Na stokach rosną ciepłolubne czyżnie tarninowe[1].
Wzdłuż ul. Międzyzdrojskiej rosną pokaźnych rozmiarów wierzby, których pnie zabezpieczono specjalną siatką. Dolina cieku jest zagrożona postępującą urbanizacją.
W 2018 uchwalono plan miejscowy dla doliny strumienia. Projekt przewiduje ochronę obszaru i pozwala na zabudowę tylko tam, gdzie uzyskano już prawomocne pozwolenia[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sławomir Janyszek, Magdalena Szczepaniak-Janyszek, Władysław Danielewicz, Dorota Wrońska-Pilarek, W dolinie Bogdanki, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2002, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2002, s. 207, ISSN 0137-3552
- ↑ Biuletyn Miejski, SESJA – Plany dla Krzyżanki i Drogi Dębińskiej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Bereszyński, Ewa Homan, Występowanie bobra europejskiego (Castor fiber Linnaeus, 1758) w Poznaniu, w: Nauka Przyroda Technologie – dział Zootechnika, Tom 1, zeszyt 2, 2007, Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, ISSN 1897-7820 – źródło danych przyrodniczych
- Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5
- ANDRZEJ BERESZYŃSKI, EWA HOMAN: WYSTĘPOWANIE BOBRA EUROPEJSKIEGO (CASTOR FIBER LINNAEUS, 1758) W POZNANIU. Wydawnictwo Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2007 (tom 1, zeszyt 2). [dostęp 2011-03-19]. (pol.).