Stawy Strzeszyńskie
 Mapa stawów | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
Położenie na mapie Polski  | |
 52°27′13,7340″N 16°49′45,3576″E/52,453815 16,829266
| |
Stawy Strzeszyńskie (zwane też Strzeszynko I i II lub Strzeszyno I i II[1]) – zespół trzech stawów, zlokalizowanych na poznańskim Strzeszynie, w sąsiedztwie Jeziora Strzeszyńskiego. Stawy Strzeszyńskie położone są na południowy wschód od tego akwenu i tylko dwa z nich posiadają nazwy, trzeci jest bezimienny. Wszystkie je łączy Bogdanka (dopływ Warty).
Morfologia i geneza[edytuj | edytuj kod]
Na Stawy Strzeszyńskie składają się następujące akweny:
- Staw Strzeszyński I – najbardziej na zachodzie zespołu, 250 m od Jeziora Strzeszyńskiego, powierzchnia zlewni 5,7 km², powierzchnia zwierciadła wody – 3,4 ha, objętość wody – 139,7 tys. m³, głębokość średnia – 4,1 m, głębokość maksymalna – 8,2 m,
- Staw Strzeszyński II – najbardziej na wschodzie zespołu, oprócz Bogdanki, połączony z Jeziorem Strzeszyńskim wyschniętym rowem (okresowo zasilanym przez Strumień Strzeszyński), powierzchnia zlewni – nieznana, powierzchnia zwierciadła wody – 2,6 ha, objętość wody – 77,2 tys. m³, głębokość średnia – 3 m, głębokość maksymalna – 6,6 m,
- staw bezimienny, położony pomiędzy oboma wymienionymi wyżej, o głębokości 1,2 m.
Stawy Strzeszyńskie otoczone są zwartymi kompleksami leśnymi oraz nieużytkami. W pobliżu (na południowy wschód, wzdłuż Bogdanki) znajduje się kilkanaście następnych, bezimiennych stawów o bardzo niewielkiej powierzchni jednostkowej. Pochodzenie stawów jest powyrobiskowe – są to glinianki i torfianki. Stawy znajdują się na osi dość bystro tutaj płynącej Bogdanki, w związku z czym przepływ i wymiana wód jest znaczna. W 1996 posiadały III klasę czystości wód jeziorowych. Stan bakteriologiczny był natomiast wówczas bardzo dobry.
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W styczniu 2006 zlokalizowano w Stawie II (wschodnia część przybrzeżna), stanowisko bobra europejskiego. Obejmowało ono też fragment Bogdanki[2].
Okolice stawów porastają pasy trzciny pospolitej, a w płytkich, przybrzeżnych wodach występuje pałka szerokolistna i wąskolistna (nieco głębiej). W rejonie stawów spotkać ponadto można takie rośliny, jak dereń biały, sit chudy, sit członowaty, sit rozpierzchły, grążel żółty, uczep amerykański, knieć błotna, turzyca błotna, sadziec konopiasty, psianka słodkogórz, przytulia błotna i inne.
Na południe od Stawu I rośnie, na podmokłym terenie, ols. W warstwie krzewów występują brzoza brodawkowata, bez czarny, bez koralowy, kruszyna pospolita, jarząb pospolity i porzeczka czarna. Rosną też paprocie – zachylnik błotny i nerecznica szerokolistna[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Kaniecki, Przemiany stosunków wodnych w sąsiedztwie Kiekrza, Strzeszyna i Podolan, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013, s.33-34, ISSN 0137-3552
- ↑ Andrzej Bereszyński, Ewa Homan, Występowanie bobra europejskiego (Castor fiber Linnaeus, 1758) w Poznaniu, w: Nauka Przyroda Technologie – dział Zootechnika, Tom 1, zeszyt 2, 2007, Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, s. 30, ISSN 1897-7820.
- ↑ Małgorzata i Wojciech Klimko, Przyrodnicza trasa rowerowa wzdłuż doliny rzeki Bogdanki, Urząd Miasta Poznania, 2009, s. 41-52, ISBN 83-89343-27-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Gołdyn, Barbara Jankowska, Piotr Kowalczak, Maria Pułyk, Elżbieta Tybiszewska, Janusz Wiśniewski, Wody powierzchniowe Poznania, w: Środowisko naturalne miasta Poznania. Część I, Urząd Miejski w Poznaniu, Poznań, 1996, s. 52 i 57, ISBN 83-906665-0-3
- Poznań – atlas aglomeracji, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.
| Rzeki, potoki i cieki |
|
|---|---|
| Jeziora | |
| Stawy i glinianki | |
| Obiekty inżynieryjne |
