Dobromierz (województwo dolnośląskie): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Aw58 (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 65: Linia 65:
Gmina Dobromierz znajduje się w całości na ziemiach dawnej tzw. Trzebowii - ziemi [[Plemiona lechickie|plemiennej]] [[Trzebowianie|Trzebowian]].
Gmina Dobromierz znajduje się w całości na ziemiach dawnej tzw. Trzebowii - ziemi [[Plemiona lechickie|plemiennej]] [[Trzebowianie|Trzebowian]].


Pierwsza wzmianka o Dobromierzu pochodzi z 1277 r. W 1409 r. [[władcy Czech|król Czech]] [[Wacław IV Luksemburski]] nadał ówczesnemu Friedebergowi prawa miejskie oraz herb, który przedstawiał dwie złote litery ''W'' przedzielone złotą strzałą ze załamanym grotem na niebieskim tle.
Pierwsza wzmianka o Dobromierzu pochodzi z 1277 r. W średniowieczu miasto wchodziło w skład dóbr należących do pobliskiego [[Zamek Cisy|zamku Cisy]]<ref>http://www.repozytorium.uni.wroc.pl/Content/89407/Boguszewicz_Corona%20Silesiae.pdf</ref>. W 1409 r. [[władcy Czech|król Czech]] [[Wacław IV Luksemburski]] nadał ówczesnemu Friedebergowi prawa miejskie oraz herb, który przedstawiał dwie złote litery ''W'' przedzielone złotą strzałą ze załamanym grotem na niebieskim tle.


4 czerwca 1745 pod Dobromierzem została stoczona [[bitwa pod Dobromierzem|jedna z największych bitew]] w [[wojna o sukcesję austriacką|wojnie o sukcesję austriacką]], w której wojska pruskie dowodzone przez [[władcy Prus|króla Prus]] [[Fryderyk II Wielki|Fryderyka II Wielkiego]] odniosły zwycięstwo nad wojskami koalicji austriacko-saskiej pod dowództwem [[Karol Lotaryński|Karola Lotaryńskiego]].
4 czerwca 1745 pod Dobromierzem została stoczona [[bitwa pod Dobromierzem|jedna z największych bitew]] w [[wojna o sukcesję austriacką|wojnie o sukcesję austriacką]], w której wojska pruskie dowodzone przez [[władcy Prus|króla Prus]] [[Fryderyk II Wielki|Fryderyka II Wielkiego]] odniosły zwycięstwo nad wojskami koalicji austriacko-saskiej pod dowództwem [[Karol Lotaryński|Karola Lotaryńskiego]].
Linia 79: Linia 79:
* [[Dobromierz]]
* [[Dobromierz]]
* [[Dobromierzyce]]
* [[Dobromierzyce]]
*[[Zamek Cisy]]


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 12:55, 9 sie 2019

Dobromierz
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Państwo dolnośląskie
Powiat

świdnicki

Gmina

Dobromierz

Liczba ludności (III 2011)

847[1]

Strefa numeracyjna

(+48) 74

Kod pocztowy

58-170

SIMC

0852022

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: dolnośląskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

Dobromierz (niem. Hohenfriedeberg[2]) – dawne miasto, obecnie wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Dobromierz przy drodze krajowej nr 5 i drodze krajowej nr 34.

Podział administracyjny

Miejscowość w latach 1409–1945 posiadała prawa miejskie. W 1946 r. wieś została włączona administracyjnie do nowo powstałego województwa wrocławskiego tracąc status miasta, a niemieckojęzyczna ludność została wysiedlona. W latach 1945–1947 miejscowość była nazywana Górą Pokoju oraz Wysoką Górą Pokoju. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Obecnie jest siedzibą gminy Dobromierz. Do Dobromierza należą też administracyjnie przysiółki Bronówek i Serwinów.

Położenie

Kościół pw. św. Michała Archanioła

Atrakcyjność turystyczną miejscowość zawdzięcza swemu położeniu na Przedgórzu Sudeckim, w prowincji Masywu Czeskiego pomiędzy Pogórzem Kaczawskim, Górami Wałbrzyskimi a Równiną Wrocławską. W sąsiedztwie wsi znajduje się zbiornik retencyjny na Strzegomce.

Zabytki

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[3]:

  • obręb staromiejski, z 1409 r.
  • kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła, późnogotycki z początku XV–XVIII w.
  • cmentarz
  • kościół ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki pomocniczy pw. św. Piotra i Pawła, klasycystyczny, wybudowany w latach 1828–1832.
  • plebania, ul. Cmentarna 7, z XVIII w., XIX w.
  • zespół pałacowy i folwarczny:
    • pałac, barokowy, z około 1727 r., przebudowany w stylu klasycystycznym w XIX w.
    • park, z pierwszej z połowy XVIII w., XIX w.
    • folwark
      • dwie oficyny mieszkalne, z około 1727 r., XIX w.
      • wozownia, z pierwszej połowy XVIII w.
      • stajnia, z około 1727 r..
      • pięć bram, z pierwszej połowy XVIII w.
      • ogrody gospodarcze (teren dawnych ogrodów i dziedzińca)
  • dom, ul. Cmentarna 2, z XVIII w.
  • domy, ul. Kościelna 1, 5, 6, 7, 8, z XIX w.
  • domy, ul. Wolności 2, 5, 7, 18, z XIX w.

Historia

Atak pruskiej piechoty pod Dobromierzem
Widok na Dobromierz
Figura św. Jana Nepomucena

Gmina Dobromierz znajduje się w całości na ziemiach dawnej tzw. Trzebowii - ziemi plemiennej Trzebowian.

Pierwsza wzmianka o Dobromierzu pochodzi z 1277 r. W średniowieczu miasto wchodziło w skład dóbr należących do pobliskiego zamku Cisy[4]. W 1409 r. król Czech Wacław IV Luksemburski nadał ówczesnemu Friedebergowi prawa miejskie oraz herb, który przedstawiał dwie złote litery W przedzielone złotą strzałą ze załamanym grotem na niebieskim tle.

4 czerwca 1745 pod Dobromierzem została stoczona jedna z największych bitew w wojnie o sukcesję austriacką, w której wojska pruskie dowodzone przez króla Prus Fryderyka II Wielkiego odniosły zwycięstwo nad wojskami koalicji austriacko-saskiej pod dowództwem Karola Lotaryńskiego.

W 1909 r. został oddany do użytku nowy ratusz.

Wspólnoty wyznaniowe

Na terenie miejscowości działalność religijną prowadzi:

Zobacz też

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  3. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 159. [dostęp 8.10.2012].
  4. http://www.repozytorium.uni.wroc.pl/Content/89407/Boguszewicz_Corona%20Silesiae.pdf
  5. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-04].

Bibliografia

  • Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 15.

Linki zewnętrzne