Plemiona lechickie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Osadnictwo słowiańskie na obszarze obecnego Berlina ok. 1150 r.

Plemiona lechickie – grupa plemion zachodniosłowiańskich, trzecia obok grupy plemion czeskich i plemion łużyckich. Z grupy tej wydzieliły się dwa lub trzy odłamy: plemiona polskie, plemiona połabskie i plemiona pomorskie (przy stosowaniu podziału na dwa odłamy zaliczane do plemion polskich[1]). Słowianie z grupy plemion lechickich zasiedlają południowy brzeg Bałtyku.

Do grupy tej zaliczają się:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Hasło "Słowianie zachodni". W: Mały słownik antropologiczny. Warszawa: WP, 1976, s. 431.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plemiona_lechickie&oldid=52946541”