Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Ciekawostki: drobne merytoryczne |
→Ciekawostki: drobne merytoryczne |
||
Linia 139: | Linia 139: | ||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
[[Plik:Dziekania Street in Warsaw 2009 (3).jpg|thumb|240px|Tablica pamiątkowa wraz z fragmentem gąsienicy]] |
|||
W południowo-wschodnią ścianę katedry jest wmurowana pamiątka z [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]]: fragment gąsienicy wraz z tabliczką pamiątkową z błędnym napisem "''Gąsienica niemieckiego czołgu - miny "Goliat", który podczas powstania warszawskiego w 1944 r. zburzył część murów Katedry''". Tak naprawdę znajdujący się tam fragment gąsienicy na pewno nie należał do miny ''[[Goliath (mina)|Goliath]]'', ale prawdopodobnie do cięższego pojazdu typu ''[[Borgward IV]]''<ref>{{cytuj pismo|nazwisko=Komacki|imię=Mariusz|tytuł=Tak zwany czołg pułapka |czasopismo=[[Rzeczpospolita (czasopismo)|Rzeczpospolita]]|wydanie=Nr 178|data=2003-08-01|url=http://www.wajszczuk.v.pl/polski/drzewo/tekst/0084barbara/0084barbara_rp.htm}}</ref>. [[Eksplozja czołgu-pułapki na ulicy Kilińskiego|Eksplozja jednego z takich pojazdów]] na pobliskiej [[Ulica Jana Kilińskiego w Warszawie|ulicy Kilińskiego]] doprowadziła [[Kalendarium powstania warszawskiego - 13 sierpnia|13 sierpnia]] [[1944]] do śmierci kilkuset powstańców i cywilów. |
* W południowo-wschodnią ścianę katedry jest wmurowana pamiątka z [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]]: fragment gąsienicy wraz z tabliczką pamiątkową z błędnym napisem "''Gąsienica niemieckiego czołgu - miny "Goliat", który podczas powstania warszawskiego w 1944 r. zburzył część murów Katedry''". Tak naprawdę znajdujący się tam fragment gąsienicy na pewno nie należał do miny ''[[Goliath (mina)|Goliath]]'', ale prawdopodobnie do cięższego pojazdu typu ''[[Borgward IV]]''<ref>{{cytuj pismo|nazwisko=Komacki|imię=Mariusz|tytuł=Tak zwany czołg pułapka |czasopismo=[[Rzeczpospolita (czasopismo)|Rzeczpospolita]]|wydanie=Nr 178|data=2003-08-01|url=http://www.wajszczuk.v.pl/polski/drzewo/tekst/0084barbara/0084barbara_rp.htm}}</ref>. [[Eksplozja czołgu-pułapki na ulicy Kilińskiego|Eksplozja jednego z takich pojazdów]] na pobliskiej [[Ulica Jana Kilińskiego w Warszawie|ulicy Kilińskiego]] doprowadziła [[Kalendarium powstania warszawskiego - 13 sierpnia|13 sierpnia]] [[1944]] do śmierci kilkuset powstańców i cywilów. |
||
* Od około 1951 roku do około roku 1971 dach katedry był pokryty czerwoną dachówką klasztorną, którą, mimo protestów prof. Zachwatowicza, wymieniono na dach miedziany. |
* Od około 1951 roku do około roku 1971 dach katedry był pokryty czerwoną dachówką klasztorną, którą, mimo protestów prof. Zachwatowicza, wymieniono na dach miedziany. |
||
Wersja z 22:09, 19 kwi 2012
archikatedra | |||||||||||||
Fasada katedry św. Jana w Warszawie | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Wezwanie |
św. Jana Chrzciciela | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie brak Brak mapy: POL-MZ Warszawa Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||||||
Strona internetowa |
Archikatedra św. Jana Chrzciciela – katedra archidiecezji warszawskiej znajdująca się na Starym Mieście w Warszawie przy ul. Świętojańskiej 8. Jedna z najstarszych świątyń Warszawy.
Stanowi jedno z najważniejszych miejsc kultury i tradycji narodowej Polski. W jej murach wygłaszał kazania ksiądz Piotr Skarga, Władysław IV Waza zaprzysiągł swoje pacta conventa, tu miały miejsce śluby, koronacje 2 władców Polski, pogrzeby wielu osobistości oraz została zaprzysiężona Konstytucja 3 maja. Do dziś odbywają się w niej ważne uroczystości narodowe. Od 1994 jest także miejscem odbywania się Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej "Organy Archikatedry".
Historia
Pierwszą świątynią w tym miejscu była wybudowana na przełomie XIII i XIV wieku drewniana kaplica zamkowa, która w 1339 stała się kościołem parafialnym miasta (w 1390 staraniem księcia Janusza I Mazowieckiego powstała tu budowla murowana), a także miejscem pochówku książąt mazowieckich.
W 1406 kościół farny stał się kolegiatą (kapituła przybyła z Czerska), w 1798 po utworzeniu godności biskupa warszawskiego kolegiata otrzymała tytuł katedry, a w 1818 stała się archikatedrą.
W czasie stanu wojennego w Królestwie Polskim, 15 października 1861 wojska rosyjskie dowodzone przez wojskowego generał-gubernatora warszawskiego Aleksandra Daniłowicza Gerstenzweiga dokonały pacyfikacji ludności cywilnej zebranej tu dla uczczenia rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki. W wyniku tego kościół katolicki ogłosił 16 października zamknięcie wszystkich kościołów warszawskich[2].
Katedra była wielokrotnie przebudowywana, najczęściej w XIX wieku (neogotyk angielski). Kościół do XIX wieku stanowił przykład gotyku. Świątynia została niemal całkowicie zniszczona przez Niemców w 1944. Zrekonstruowano ją w latach 1948 – 1956 wzorując się na planach pierwotnego kościoła z XIV wieku. Powojenna fasada została zbudowana w tzw. gotyku nadwiślańskim i wzorowana była na fasadzie kościoła dominikanów pw. św. ap. Piotra i Pawła w Chełmnie.
W 1960 kościół otrzymał tytuł bazyliki.
Wnętrze
Bazylika posiada surowe i mroczne wnętrze ze sklepieniem gwiaździstym. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny z obrazem MB Częstochowskiej oraz zrekonstruowane barokowe stalle. Na uwagę zasługują:
- renesansowy nagrobek ostatnich książąt mazowieckich – Stanisława i Janusza
- barokowa kaplica Baryczków z krucyfiksem z XVI wieku
- barokowa kaplica Literacka z relikwiami metropolity warszawskiego Świętego Zygmunta Szczęsnego Felińskiego
- klasycystyczny pomnik nagrobny Stanisława Małachowskiego, wykuty z białego marmuru, zaprojektowany przez Bertela Thorvaldsena
- mauzoleum prymasa Stefana Wyszyńskiego z 1990
- pomniki, popiersia i tablice ku czci znanych Polaków m.in. fragment pomnika Zygmunta Kazanowskiego, Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego, Wincentego Witosa, Stefana Starzyńskiego, Jana Pawła II oraz żołnierzy poległych w latach 1920, 1939, 1944.
- Witraże w oknach prezbiterium ze scenami z życia św. Jana Jerozolimskiego (Chrzciciela), witraże w oknach nawy południowej zawierające postacie z historii Polski oraz w oknach ściany zachodniej ze scenami z księgi Genezis i księgi Apokalipsy św. Jana. Witraże projektował i kartony wykonał Wacław Taranczewski.
Pochowani w katedrze
- marszałek nadworny koronny Adam Kazanowski
- król Stanisław August Poniatowski
- książę mazowiecki Stanisław
- książę mazowiecki Janusz III
- prezydent Gabriel Narutowicz
- prezydent Ignacy Mościcki
- premier Ignacy Jan Paderewski
- wódz naczelny gen. Kazimierz Sosnkowski
- arcybiskupi warszawscy
- Szczepan Hołowczyc, prymas Królestwa Polskiego
- Wojciech Skarszewski, prymas Królestwa Polskiego
- Antoni Melchior Fijałkowski
- Zygmunt Szczęsny Feliński
- Wincenty Teofil Popiel
- kard. August Hlond, prymas Polski
- kard. Stefan Wyszyński, prymas Polski
- pisarz Henryk Sienkiewicz
- malarz Marcello Bacciarelli
Śluby królewskie w katedrze
- 12 września 1637 – Władysław IV Waza i Cecylia Renata
- 10 marca 1646 – Władysław IV Waza i Ludwika Maria Gonzaga
- 30 maja 1649 – Jan Kazimierz i Ludwika Maria Gonzaga
- 5 lipca 1665 – Jan III Sobieski i Maria Kazimiera d'Arquien
Koronacje w katedrze
- 13 września 1637 – Cecylia Renata (żona Władysława IV Wazy)
- 19 października 1670 – Eleonora Habsburg (żona Michała Korybuta Wiśniowieckiego)
- 4 października 1705 – Stanisław Leszczyński i Katarzyna Opalińska
- 25 listopada 1764 – Stanisław August Poniatowski
Tutaj 24 maja 1829 odbyła się uroczysta msza po koronacji Mikołaja I Romanowa na króla polskiego. Sam akt koronacji miał miejsce w Sali Senatorskiej na Zamku Królewskim.
Papieże w katedrze
- 28 października 1919 odbyła się tutaj uroczystość przyjęcia sakry biskupiej przez Achille Ratti, późniejszego papieża Piusa XI (1922-1939). Święcenia przyjął z rąk kardynała Aleksandra Kakowskiego, metropolity warszawskiego. Nuncjusz Ratti niejednokrotnie uczestniczył lub sam celebrował msze św. w tej świątyni.
- Warszawska archikatedra była pięciokrotnie odwiedzana przez papieża Jana Pawła II (1979, 1983, 1987, 1991, 1999) w czasie jego pontyfikatu oraz wielokrotnie wcześniej, gdy był biskupem i arcybiskupem.
- 25 maja 2006 wizytę w archikatedrze złożył papież Benedykt XVI, odbyło się wówczas spotkanie z klerem archidiecezji warszawskiej. Benedykt XVI jako Joseph Ratzinger był też obecny w tym miejscu w 1981, podczas pogrzebu metropolity warszawskiego, prymasa Stefana Wyszyńskiego.
Ciekawostki
- W południowo-wschodnią ścianę katedry jest wmurowana pamiątka z powstania warszawskiego: fragment gąsienicy wraz z tabliczką pamiątkową z błędnym napisem "Gąsienica niemieckiego czołgu - miny "Goliat", który podczas powstania warszawskiego w 1944 r. zburzył część murów Katedry". Tak naprawdę znajdujący się tam fragment gąsienicy na pewno nie należał do miny Goliath, ale prawdopodobnie do cięższego pojazdu typu Borgward IV[3]. Eksplozja jednego z takich pojazdów na pobliskiej ulicy Kilińskiego doprowadziła 13 sierpnia 1944 do śmierci kilkuset powstańców i cywilów.
- Od około 1951 roku do około roku 1971 dach katedry był pokryty czerwoną dachówką klasztorną, którą, mimo protestów prof. Zachwatowicza, wymieniono na dach miedziany.
Literatura
- Tadeusz Zagrodzki: Gotycka architektura katedry św. Jana w Warszawie. Warszawa: DiG, 2000, s. 82. ISBN 83-7181-163-2.
- Michał Tomasz Wójciuk, Walki o archikatedrę św. Jana w Warszawie (21 – 28 sierpnia 1944 roku). Próba rekonstrukcji, „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, R. XI (LXII), Nr 4 (233), 2010, strony 243 - 262
Galeria
-
Kanonia nocą, teren dawnego cmentarza
-
Neogotycka fasada katedry ok. 1900
-
Sarkofag Kardynała Stefana Wyszyńskiego
-
Ruiny wieży katedry od strony ul. Świętojańskiej w roku 1946
-
Ruiny prezbiterium w roku 1945
-
Wnętrze podziemi
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych m. st. Warszawy. [dostęp 2010-01-22].
- ↑ Stefan Kieniewicz, Warszawa w powstaniu styczniowym, Warszawa 1983, s. 93-95. Большой Русский Биографический Словарь
- ↑ Mariusz Komacki. Tak zwany czołg pułapka. „Rzeczpospolita”, 2003-08-01.