Götz George: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 20 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Aktor infobox
{{Aktor infobox
|imię i nazwisko = Gotz George
|imię i nazwisko = Götz George
|grafika =
|imię i nazwisko org =
|opis grafiki =
|grafika = GötzGeorge.jpg
|opis grafiki = Götz George (2001)
|prawdziwe imię i nazwisko =
|data urodzenia = [[23 lipca]] [[1938]]
|alt grafiki =
|prawdziwe imię i nazwisko = Götz Karl August George
|miejsce urodzenia = [[Berlin]], [[Niemcy]]
|data śmierci =
|data urodzenia = 23 lipca 1938
|miejsce śmierci =
|miejsce urodzenia = [[Berlin]]
|zawód = [[aktor]]
|data śmierci = 19 czerwca 2016
|współmałżonek =
|miejsce śmierci = [[Hamburg]]
|zawód = aktor, producent filmowy, kaskader
|lata aktywności =
|współmałżonek = Loni Von Friedl<br />(1966-1976; rozwód)<br />Marika Ullrich<br />(2014-2016; jego śmierć)
|zespół artystyczny =
|nagrody =
|lata aktywności = 1953-2016
|odznaczenia =
|zespół artystyczny =
|commons =
|odznaczenia = {{order|OBZ}}
|wikicytaty =
|www =
|www =
}}
}}
'''Götz Karl August George'''<ref>{{cytuj stronę |url =https://www.imago-images.de/st/0108889108|tytuł =Schauspieler Horst Buchholz + Goetz Karl August George beim Berlinale Brunch|opublikowany =Imago.de|język = de|data dostępu = 2021-11-02| archiwum =https://archive.md/4dUGw| zarchiwizowano = 2019-01-27}}</ref> (ur. [[23 lipca]] [[1938]] w [[Berlin]]ie, zm. [[19 czerwca]] [[2016]] w [[Hamburg]]u) – niemiecki aktor, producent filmowy, reżyser i scenarzysta<ref>{{cytuj stronę |url=https://www.kino.de/star/goetz-george/|tytuł=Portrait: Götz George (* 1938)|opublikowany=Kino.de|język=de |data dostępu=2021-11-02}}</ref>.
'''Gotz George''' (ur. 23 lipca 1938) – [[Niemcy|niemiecki]] [[aktor]] [[film]]owy i [[telewizja|telewizyjny]].


== Filmografia ==
== Życiorys ==
=== Wczesne lata ===
Urodził się w [[Berlin]]ie<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.filmportal.de/person/goetz-george_bce5db108bd14348a0e3c14327579f39 |tytuł=Götz George |opublikowany=filmportal.de |język=de |data dostępu=2015-05-15}}</ref> w rodzinie aktorskiej; jego matka Berta Drews (1901-1987)<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.filmportal.de/person/berta-drews_0e44356affcd4330b2bb347527f66f65 |tytuł=Berta Drews |opublikowany=filmportal.de |język=de |data dostępu=2015-05-31}}</ref><ref>{{cytuj stronę |url=http://www.steffi-line.de/archiv_text/nost_buehne/03d_drews.htm |tytuł=Berta Drews |opublikowany=Steffi-Line |język=de |data dostępu=2015-05-31}}</ref> [[Aktor charakterystyczny|aktorką charakterystyczną]], a ojciec [[Heinrich George]] (1893–1946)<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.spiegel.de/einestages/ns-star-heinrich-george-goetz-georges-widerspruechlicher-vater-a-951200.html |tytuł=NS-Schauspielstar Heinrich George |opublikowany=„[[Der Spiegel]]” |język=de |data dostępu=2015-05-31}}</ref><ref>{{cytuj stronę |url=http://www.virtual-history.com/movie/person/825/heinrich-george |tytuł=Bibliography and Tobacco cards |opublikowany=Virtual History |język=en |data dostępu=2015-05-31}}</ref> był aktorem teatralnym i filmowym. Jego imię Götz pochodzi od ulubionego bohatera ojca – [[Götz von Berlichingen|Götza von Berlichingena]]. Jego ojciec został aresztowany przez Sowietów i był przetrzymywany w obozie koncentracyjnym w [[Sachsenhausen (KL)|Sachsenhausen]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://self.gutenberg.org/article/WHEBN0001983653/Heinrich%20George |tytuł=Heinrich George |opublikowany=World Heritage Encyclopedia |język=de |data dostępu=2015-05-31}}</ref><ref>{{cytuj stronę |url=http://www.stiftung-bg.de/gums/de/geschichte/speziallager/spezial05.htm |tytuł=Gedenkstätte und Museum Sachsenhausen |opublikowany=Speziallager |język=de |data dostępu=2015-05-31 |archiwum=https://web.archive.org/web/20140811010901/http://www.stiftung-bg.de/gums/de/geschichte/speziallager/spezial05.htm |zarchiwizowano=2014-08-11 }}</ref>. George dorastał w Berlinie ze swoim starszym bratem Janem (ur. 1932) i wychowany był przez matkę. Uczęszczał do szkoły w [[Lichterfelde (Berlin)|Berlin-Lichterfelde]], a później do Lyzeum Alpinum w Zuoz w [[Szwajcaria|Szwajcarii]].


=== Kariera ===
'''seriale'''
W wieku dwunastu lat wystąpił po raz pierwszy na scenie w sztuce [[William Saroyan|Williama Saroyana]] ''Moje serce jest w Highlands'' (''Mein Herz ist im Hochland'', 1950), a trzy lata potem obok swojej matki, Berty Drews, w dramacie szekspirowskim ''[[Ryszard III (sztuka)|Ryszard III]]'' (1953). W latach 1955–1958 studiował w Berlin UFA-Nachwuchsstudio i jednocześnie w latach 1958–1963 występował w teatrach. Za radą matki od czasu do czasu grał w Deutsches Theater w [[Getynga|Getyndze]] pod kierunkiem Heinza Hilperta.
* 1970: [[Tatort 9film)|Tatort]] jako Komisarz Horst Schimanski
* 1977: [[Der, Alte]] jako Alex Bergemann
* 1997: [[Schimanski]] jako Horst Schimanski
* 2012: [[Deckname Luna]] jako Dr. Arthur Noswitz


Jako 15–latek zadebiutował na ekranie w roli Klausa w dramacie ''Kiedy znów zakwitną białe bzy'' (''Wenn der weiße Flieder wieder blüht'', 1953) u boku [[Romy Schneider]]<ref>{{cytuj stronę |url=https://goetz-george-stiftung.de/goetz-george/|autor=Martin Pudenz|tytuł=Götz George Leben|opublikowany=Götz George Stiftung|język=de |data dostępu=2021-11-02}}</ref>. Po drobnych rolach filmowych w latach pięćdziesiątych Götz George zwrócił na siebie uwagę publiczności i krytyków jako Gustav Bäumler w filmie muzycznym ''Jacqueline'' (1959) i uhonorowany został niemiecką nagrodą filmową oraz nagrodą krytyków filmowych<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.deutsches-filmhaus.de/bio_er/d-g_spieler/george_goetz_bio.htm |tytuł=Götz George Biografie|opublikowany=Deutschen Filmhaus |język=de |data dostępu=2015-05-15}}</ref>. W 1961 otrzymał nagrodę [[Bambi (nagroda)|Bambi]] jako najbardziej popularny aktor<ref name="awards">{{cytuj stronę|url=https://www.famousfix.com/topic/gotz-george/awards|tytuł=Götz George Awards|opublikowany=FamousFix|język=en|data dostępu=2021-11-02}}</ref> za udział w filmach: ''Mörderspiel'' (1961), ''Unser Haus in Kamerun'' (1961) i ''Der Teufel spielte Balalaika'' (1961).
'''film'''
* 1953: [[Kiedy znów zakwitną białe bzy]] jako Klaus
* 1962: [[Winnetou: Skarb w Srebrnym Jeziorze]] jako Fred Engel
* 1968: [[Krew Fu Manchu]] jako Carl Jansen
* 1984: [[Na dół]] jako Jorg
* 1995: [[Rzeźnik (film)|Rzeźnik]] jako Fritz Haarmann
* 2005: [[Wielka powódź]] jako Jens Urban
* 2012: [[Zetti (film)|Zetti]] jako Kanclerz


W latach sześćdziesiątych George miał szansę pokazać, że jest w stanie zagrać coś więcej niż tylko soczystych chłopów, poprzez rolę desperackiego dezertera Roberta Mertensa w dramacie ''Kiermasz'' (''Kirmes'', 1960) i ''Męski piknik'' (''Herrenpartie'', 1964) jako Herbert Hackländer. Częściej jednak, występował w komediach i filmach, które korzystały z jego fizycznej obecności. Stał się znany szerokiej publiczności z serii ekranizacji powieści [[Karl May|Karla Maya]] takich jak ''[[Winnetou: Skarb w Srebrnym Jeziorze]]'' (''Der Schatz im Silbersee'', 1962) jako Fred Engel, syn rolnika, ''[[Winnetou w Dolinie Sępów]]'' (''Unter Geiern'', 1964) czy ''[[Winnetou i Apanaczi]]'' (''Winnetou und das Halbblut Apanatschi'', 1966). Początkowo planowano, by dać mu główną rolę, ale ten plan został porzucony, gdy zaangażowano [[Lex Barker|Lexa Barkera]].
== Nagrody i nominacje ==

Został uhonorowany [[Puchar Volpiego|Pucharem Volpiego]], a także otrzymał nominację do [[Europejska Nagroda Filmowa|Europejskiej Nagrody Filmowej]].
W latach siedemdziesiątych skupił się przede wszystkim na kreacjach scenicznych i telewizji. Popularność zdobył dzięki roli komisarza Horsta Schimanskiego w kultowym serialu niemieckim [[Westdeutscher Rundfunk|WDR]] ''[[Tatort]]'' (''Miejsce zbrodni'', 1971-1991)<ref name="sued">{{cytuj stronę|url=https://www.sueddeutsche.de/medien/schimanski-schauspieler-goetz-george-nie-bequem-1.3053037|autor=Katharina Riehl|data=2016-06-27|tytuł=Götz George - er war nie bequem|opublikowany=„[[Süddeutsche Zeitung]]”|język=de|data dostępu=2021-11-02}}</ref>, za którą zdobył nagrodę [[Bambi (nagroda)|Bambi 1984]], Adolf-Grimme-Preis 1989, TeleStar 1991 i Bavarian TV Award 1992<ref name="awards"/>. Jako Henry Kupfer, który napisał bestseller o psychopatycznym mordercy po tym, jak sam odsiedział 8 lat za zabójstwo w telewizyjnym dreszczowcu psychologicznym [[RTL2]] / [[UFA|UFA GmbH]] ''Piaskun'' (''Der Sandmann - Elf Jahre für Mord an Prostituierte'', 1995) z [[Barbara Rudnik|Barbarą Rudnik]] otrzymał nagrodę im. Adolfa Grimme’a i Nagrodę Złotego Lwa RTL<ref name="awards"/>. Za kreację hanowerskiego handlarza Fritza Haarmanna, który w brutalny sposób zamordował ponad dwudziestu młodych mężczyzn w dramacie kryminalnym ''Rzeźnik'' (''Der Totmacher'', 1995) został uhonorowany [[Puchar Volpiego dla najlepszego aktora|Pucharem Volpiego dla najlepszego aktora]] na [[52. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji|52. MFF w Wenecji]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.allmovie.com/artist/g%C3%B6tz-george-p26460/awards|tytuł=Götz George Awards|opublikowany=[[AllMovie]]|język=en|data dostępu=2021-11-02}}</ref>. Rola faszystowskiego doktora [[Josef Mengele|Josefa Mengele]], „anioła śmierci z [[Auschwitz-Birkenau|Auschwitz]]”, który zamordował ponad 300 tys. ludzi, powracającego z ukrycia w Argentynie do Niemiec jako 87-letni mężczyzna w dramacie kryminalnym ''Prawda i tylko prawda'' (''Nichts als die Wahrheit'', 1999) przyniosła mu nominację do [[Europejska Nagroda Filmowa|Europejskiej Nagrody Filmowej]]<ref name="awards"/>. Za tytułową postać Theo Wintera w telewizyjnej komedii [[ZDF]] ''Tata sam w domu'' (''Papa allein zu Haus'', 2011) był nominowany do [[Nagroda Jupitera|Nagrody Jupitera]] w kategorii najlepszy niemiecki aktor telewizyjny<ref name="awards"/>.

W 2003 otrzymał [[Berliński Order Zasługi]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Verdienstorden des Landes Berlin |data = 2024-05-16 |data dostępu = 2024-05-16 |opublikowany = www.berlin.de |url = https://www.berlin.de/rbmskzl/aktuelles/veranstaltungen/auszeichnungen-und-ehrungen/verdienstorden-des-landes-berlin/artikel.6759.php |język = de}}</ref>.

== Życie prywatne ==
W latach 1966–1976 był żonaty z Loni von Friedl<ref name="dating">{{cytuj stronę |url =https://www.famousfix.com/topic/gotz-george/dating|tytuł =Götz George Relationships|opublikowany = FamousFix |język = en |data dostępu = 2021-11-01}}</ref>. Miał córkę Tanję-Nicole (ur. 1967)<ref name="dating"/>. W 1998 związał się z hamburską dziennikarką Mariką Ullrich, którą poślubił w 2014<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.allmovie.com/artist/g%C3%B6tz-george-p26460|tytuł=Götz George Factshee|opublikowany=[[AllMovie]]|język=en|data dostępu=2021-11-02}}</ref>.

=== Śmierć ===

Zmarł 19 czerwca 2016 w [[Hamburg]]u w wieku 77 lat<ref name="medien">{{cytuj stronę|url=https://www.sueddeutsche.de/medien/schimanski-schauspieler-goetz-george-ist-tot-1.3053030|data=2016-06-26|tytuł=Götz George ist tot|opublikowany=„[[Süddeutsche Zeitung]]”|język=de|data dostępu=2021-11-02}}</ref>. Został pochowany na cmentarzu w dzielnicy Berlina [[Zehlendorf]]<ref name="medien"/>.

== Filmografia ==
=== Filmy ===
* [[1953 w filmie|1953]]: ''[[Kiedy znów zakwitną białe bzy (film)|Kiedy znów zakwitną białe bzy]]'' (''Wenn der weiße Flieder wieder blüht'') jako Klaus
* [[1954 w filmie|1954]]: ''Ihre große Prüfung'' jako Peter Behrend
* [[1957 w filmie|1957]]: ''Alter Kahn und junge Liebe''' jako Karl „Kalle” Borchert
* [[1958 w filmie|1958]]: ''Solange das Herz schlägt'' jako Eberhard Römer
* [[1959 w filmie|1959]]: ''Jacqueline'' jako Gustav Bäumler
* [[1960 w filmie|1960]]: ''Kiermasz'' (''Kirmes'') jako Robert Mertens
* [[1960 w filmie|1960]]: ''Die Fastnachtsbeichte'' jako Clemens
* [[1961 w filmie|1961]]: ''Der Teufel spielte Balalaika'' jako Peter Joost
* [[1961 w filmie|1961]]: ''Mörderspiel'' jako Hein Kersten
* [[1961 w filmie|1961]]: ''Unser Haus in Kamerun'' jako Georg Ambrock
* [[1962 w filmie|1962]]: ''[[Winnetou: Skarb w Srebrnym Jeziorze]]'' jako Fred Engel
* [[1962 w filmie|1962]]: ''Das Mädchen und der Staatsanwalt'' jako Jochen Rehbert
* [[1962 w filmie|1962]]: ''Ihr schönster Tag'' jako Adam Kowalski
* [[1962 w filmie|1962]]: ''Ipnosi'' jako Chris Kronberger
* [[1963 w filmie|1963]]: ''Liebe will gelernt sein'' jako Hansgeorg
* [[1963 w filmie|1963]]: ''Mensch und Bestie'' jako Häftling Franz
* [[1964 w filmie|1964]]: ''Wartezimmer zum Jenseits'' jako Donald ‘Don’ Micklem
* [[1964 w filmie|1964]]: ''Męski piknik'' (''Herrenpartie'') jako Herbert Hackländer
* [[1964 w filmie|1964]]: ''[[Winnetou w Dolinie Sępów]]'' (''Unter Geiern'') jako Martin Baumann Jr.
* [[1965 w filmie|1965]]: ''Sie nannten ihn Gringo'' jako Mace Carson
* [[1965 w filmie|1965]]: ''Ferien mit Piroschka'' jako Thomas Laurends
* [[1966 w filmie|1966]]: ''[[Winnetou i Apanaczi]]'' (''Winnetou und das Halbblut Apanatschi'') jako Jeff Brown
* [[1968 w filmie|1968]]: ''Ich spreng’ euch alle in die Luft'' jako Eddie Blomfield
* [[1968 w filmie|1968]]: ''Komandosi'' (''Commandos'') jako Oberleutnant Rudi
* [[1968 w filmie|1968]]: ''Krew Fu Manchu'' (''The Blood of Fu Manchu'') jako Carl Jansen
* [[1970 w filmie|1970]]: ''Le vent d’est'' jako żołnierz
* [[1977 w filmie|1977]]: ''Śmierć jest moim rzemiosłem'' (''Aus einem deutschen Leben'') jako Franz Lang
* [[1984 w filmie|1984]]: ''Na dół'' (''Abwärts'') jako Jörg
* [[1988 w filmie|1988]]: ''Kotka'' (''Die Katze'') jako Probek
* [[1992 w filmie|1992]]: ''Schtonk!'' jako Hermann Willié
* [[1995 w filmie|1995]]: ''Rzeźnik'' (''Der Totmacher'') jako Fritz Haarmann
* [[1997 w filmie|1997]]: ''Rossini'' jako Uhu Zigeuner
* [[1998 w filmie|1998]]: ''Trio'' jako Zobel
* [[1999 w filmie|1999]]: ''Prawda i tylko prawda'' (''Nichts als die Wahrheit'') jako dr Josef Mengele
* [[2005 w filmie|2005]]: ''Wielka powódź'' jako Jens Urban
* [[2012 w filmie|2012]]: ''Zetti'' jako Kanclerz

=== Filmy TV ===
* [[1957 w filmie|1957]]: ''Kolportage'' jako Erik Stjernenhö
* [[1961 w filmie|1961]]: ''Alle meine Söhne'' jako Christian Keller
* [[1965 w filmie|1965]]: ''Alle meine Söhne'' jako Chris Keller
* [[1967 w filmie|1967]]: ''Der Werbeoffizier'' jako kpt. Plume
* [[1967 w filmie|1967]]: ''Peter Schlemihls wundersame Geschichte'' jako Peter Schlemihl
* [[1968 w filmie|1968]]: ''Match'' jako André
* [[1968 w filmie|1968]]: ''Der Eismann kommt'' jako Rocky Pioggi
* [[1969 w filmie|1969]]: ''Spion unter der Haube'' jako Cazmio
* [[1971 w filmie|1971]]: ''Glückspilze''
* [[2005 w filmie|2005]]: ''Intryga i miłość'' (''Kabale und Liebe'') jako Prezydent von Walter
* [[2011 w filmie|2011]]: ''Tata sam w domu'' (''Papa allein zu Haus'') jako Theo Winter
=== Seriale TV ===
* 1970: ''11 Uhr 20'' jako Mûller
* 1970: ''Ein Jahr ohne Sonntag'' jako Robert Sonntag
* 1971: ''Diamantendetektiv Dick Donald'' jako Dick Donald
* 1971-1991: ''[[Tatort]]'' (''Miejsce zbrodni'') jako Komisarz Horst Schimanski
* 1977: ''Der, Alte'' jako Alex Bergemann
* 1978: ''[[Derrick]]'' jako Georg Lukas
* 1990: ''[[Telefon 110]]'' (''Polizeiruf 110'') jako Schimanski
* 1993–1996: ''Morlock'' jako Carl Morlock
* 1997-2013: ''Schimanski'' jako Horst Schimanski
* 2012: ''Deckname Luna'' jako dr Arthur Noswitz

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{filmweb|imię|65244|Gotz George}}
* {{IMDb|osoba|0313443|Götz George}}
* {{imdb|osoba|0313443|Gotz George}}
* {{Filmweb|osoba|65244|Götz George}}
* {{NNDB|osoba|214/000137800|Götz George}}
* {{Discogs|artysta|1768486|Götz George}}

{{Puchar Volpiego dla najlepszego aktora}}
{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:George, Gotz}}
{{SORTUJ:George, Gotz}}
[[Kategoria:Niemieccy aktorzy dziecięcy]]
[[Kategoria:Niemieccy aktorzy filmowi]]
[[Kategoria:Niemieccy aktorzy filmowi]]
[[Kategoria:Niemieccy aktorzy głosowi]]
[[Kategoria:Niemieccy aktorzy teatralni]]
[[Kategoria:Niemieccy aktorzy telewizyjni]]
[[Kategoria:Laureaci Pucharu Volpiego dla najlepszego aktora]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Berlinie]]
[[Kategoria:Odznaczeni Berlińskim Orderem Zasługi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1938]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1938]]
[[Kategoria:Zmarli w 2016]]

Aktualna wersja na dzień 14:34, 16 maj 2024

Götz George
Ilustracja
Götz George (2001)
Imię i nazwisko

Götz Karl August George

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1938
Berlin

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 2016
Hamburg

Zawód

aktor, producent filmowy, kaskader

Współmałżonek

Loni Von Friedl
(1966-1976; rozwód)
Marika Ullrich
(2014-2016; jego śmierć)

Lata aktywności

1953-2016

Odznaczenia
Order Berliński Zasługi
podpis

Götz Karl August George[1] (ur. 23 lipca 1938 w Berlinie, zm. 19 czerwca 2016 w Hamburgu) – niemiecki aktor, producent filmowy, reżyser i scenarzysta[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Berlinie[3] w rodzinie aktorskiej; jego matka Berta Drews (1901-1987)[4][5] aktorką charakterystyczną, a ojciec Heinrich George (1893–1946)[6][7] był aktorem teatralnym i filmowym. Jego imię Götz pochodzi od ulubionego bohatera ojca – Götza von Berlichingena. Jego ojciec został aresztowany przez Sowietów i był przetrzymywany w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen[8][9]. George dorastał w Berlinie ze swoim starszym bratem Janem (ur. 1932) i wychowany był przez matkę. Uczęszczał do szkoły w Berlin-Lichterfelde, a później do Lyzeum Alpinum w Zuoz w Szwajcarii.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W wieku dwunastu lat wystąpił po raz pierwszy na scenie w sztuce Williama Saroyana Moje serce jest w Highlands (Mein Herz ist im Hochland, 1950), a trzy lata potem obok swojej matki, Berty Drews, w dramacie szekspirowskim Ryszard III (1953). W latach 1955–1958 studiował w Berlin UFA-Nachwuchsstudio i jednocześnie w latach 1958–1963 występował w teatrach. Za radą matki od czasu do czasu grał w Deutsches Theater w Getyndze pod kierunkiem Heinza Hilperta.

Jako 15–latek zadebiutował na ekranie w roli Klausa w dramacie Kiedy znów zakwitną białe bzy (Wenn der weiße Flieder wieder blüht, 1953) u boku Romy Schneider[10]. Po drobnych rolach filmowych w latach pięćdziesiątych Götz George zwrócił na siebie uwagę publiczności i krytyków jako Gustav Bäumler w filmie muzycznym Jacqueline (1959) i uhonorowany został niemiecką nagrodą filmową oraz nagrodą krytyków filmowych[11]. W 1961 otrzymał nagrodę Bambi jako najbardziej popularny aktor[12] za udział w filmach: Mörderspiel (1961), Unser Haus in Kamerun (1961) i Der Teufel spielte Balalaika (1961).

W latach sześćdziesiątych George miał szansę pokazać, że jest w stanie zagrać coś więcej niż tylko soczystych chłopów, poprzez rolę desperackiego dezertera Roberta Mertensa w dramacie Kiermasz (Kirmes, 1960) i Męski piknik (Herrenpartie, 1964) jako Herbert Hackländer. Częściej jednak, występował w komediach i filmach, które korzystały z jego fizycznej obecności. Stał się znany szerokiej publiczności z serii ekranizacji powieści Karla Maya takich jak Winnetou: Skarb w Srebrnym Jeziorze (Der Schatz im Silbersee, 1962) jako Fred Engel, syn rolnika, Winnetou w Dolinie Sępów (Unter Geiern, 1964) czy Winnetou i Apanaczi (Winnetou und das Halbblut Apanatschi, 1966). Początkowo planowano, by dać mu główną rolę, ale ten plan został porzucony, gdy zaangażowano Lexa Barkera.

W latach siedemdziesiątych skupił się przede wszystkim na kreacjach scenicznych i telewizji. Popularność zdobył dzięki roli komisarza Horsta Schimanskiego w kultowym serialu niemieckim WDR Tatort (Miejsce zbrodni, 1971-1991)[13], za którą zdobył nagrodę Bambi 1984, Adolf-Grimme-Preis 1989, TeleStar 1991 i Bavarian TV Award 1992[12]. Jako Henry Kupfer, który napisał bestseller o psychopatycznym mordercy po tym, jak sam odsiedział 8 lat za zabójstwo w telewizyjnym dreszczowcu psychologicznym RTL2 / UFA GmbH Piaskun (Der Sandmann - Elf Jahre für Mord an Prostituierte, 1995) z Barbarą Rudnik otrzymał nagrodę im. Adolfa Grimme’a i Nagrodę Złotego Lwa RTL[12]. Za kreację hanowerskiego handlarza Fritza Haarmanna, który w brutalny sposób zamordował ponad dwudziestu młodych mężczyzn w dramacie kryminalnym Rzeźnik (Der Totmacher, 1995) został uhonorowany Pucharem Volpiego dla najlepszego aktora na 52. MFF w Wenecji[14]. Rola faszystowskiego doktora Josefa Mengele, „anioła śmierci z Auschwitz”, który zamordował ponad 300 tys. ludzi, powracającego z ukrycia w Argentynie do Niemiec jako 87-letni mężczyzna w dramacie kryminalnym Prawda i tylko prawda (Nichts als die Wahrheit, 1999) przyniosła mu nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej[12]. Za tytułową postać Theo Wintera w telewizyjnej komedii ZDF Tata sam w domu (Papa allein zu Haus, 2011) był nominowany do Nagrody Jupitera w kategorii najlepszy niemiecki aktor telewizyjny[12].

W 2003 otrzymał Berliński Order Zasługi[15].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W latach 1966–1976 był żonaty z Loni von Friedl[16]. Miał córkę Tanję-Nicole (ur. 1967)[16]. W 1998 związał się z hamburską dziennikarką Mariką Ullrich, którą poślubił w 2014[17].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Zmarł 19 czerwca 2016 w Hamburgu w wieku 77 lat[18]. Został pochowany na cmentarzu w dzielnicy Berlina Zehlendorf[18].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

  • 1953: Kiedy znów zakwitną białe bzy (Wenn der weiße Flieder wieder blüht) jako Klaus
  • 1954: Ihre große Prüfung jako Peter Behrend
  • 1957: Alter Kahn und junge Liebe' jako Karl „Kalle” Borchert
  • 1958: Solange das Herz schlägt jako Eberhard Römer
  • 1959: Jacqueline jako Gustav Bäumler
  • 1960: Kiermasz (Kirmes) jako Robert Mertens
  • 1960: Die Fastnachtsbeichte jako Clemens
  • 1961: Der Teufel spielte Balalaika jako Peter Joost
  • 1961: Mörderspiel jako Hein Kersten
  • 1961: Unser Haus in Kamerun jako Georg Ambrock
  • 1962: Winnetou: Skarb w Srebrnym Jeziorze jako Fred Engel
  • 1962: Das Mädchen und der Staatsanwalt jako Jochen Rehbert
  • 1962: Ihr schönster Tag jako Adam Kowalski
  • 1962: Ipnosi jako Chris Kronberger
  • 1963: Liebe will gelernt sein jako Hansgeorg
  • 1963: Mensch und Bestie jako Häftling Franz
  • 1964: Wartezimmer zum Jenseits jako Donald ‘Don’ Micklem
  • 1964: Męski piknik (Herrenpartie) jako Herbert Hackländer
  • 1964: Winnetou w Dolinie Sępów (Unter Geiern) jako Martin Baumann Jr.
  • 1965: Sie nannten ihn Gringo jako Mace Carson
  • 1965: Ferien mit Piroschka jako Thomas Laurends
  • 1966: Winnetou i Apanaczi (Winnetou und das Halbblut Apanatschi) jako Jeff Brown
  • 1968: Ich spreng’ euch alle in die Luft jako Eddie Blomfield
  • 1968: Komandosi (Commandos) jako Oberleutnant Rudi
  • 1968: Krew Fu Manchu (The Blood of Fu Manchu) jako Carl Jansen
  • 1970: Le vent d’est jako żołnierz
  • 1977: Śmierć jest moim rzemiosłem (Aus einem deutschen Leben) jako Franz Lang
  • 1984: Na dół (Abwärts) jako Jörg
  • 1988: Kotka (Die Katze) jako Probek
  • 1992: Schtonk! jako Hermann Willié
  • 1995: Rzeźnik (Der Totmacher) jako Fritz Haarmann
  • 1997: Rossini jako Uhu Zigeuner
  • 1998: Trio jako Zobel
  • 1999: Prawda i tylko prawda (Nichts als die Wahrheit) jako dr Josef Mengele
  • 2005: Wielka powódź jako Jens Urban
  • 2012: Zetti jako Kanclerz

Filmy TV[edytuj | edytuj kod]

  • 1957: Kolportage jako Erik Stjernenhö
  • 1961: Alle meine Söhne jako Christian Keller
  • 1965: Alle meine Söhne jako Chris Keller
  • 1967: Der Werbeoffizier jako kpt. Plume
  • 1967: Peter Schlemihls wundersame Geschichte jako Peter Schlemihl
  • 1968: Match jako André
  • 1968: Der Eismann kommt jako Rocky Pioggi
  • 1969: Spion unter der Haube jako Cazmio
  • 1971: Glückspilze
  • 2005: Intryga i miłość (Kabale und Liebe) jako Prezydent von Walter
  • 2011: Tata sam w domu (Papa allein zu Haus) jako Theo Winter

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

  • 1970: 11 Uhr 20 jako Mûller
  • 1970: Ein Jahr ohne Sonntag jako Robert Sonntag
  • 1971: Diamantendetektiv Dick Donald jako Dick Donald
  • 1971-1991: Tatort (Miejsce zbrodni) jako Komisarz Horst Schimanski
  • 1977: Der, Alte jako Alex Bergemann
  • 1978: Derrick jako Georg Lukas
  • 1990: Telefon 110 (Polizeiruf 110) jako Schimanski
  • 1993–1996: Morlock jako Carl Morlock
  • 1997-2013: Schimanski jako Horst Schimanski
  • 2012: Deckname Luna jako dr Arthur Noswitz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Schauspieler Horst Buchholz + Goetz Karl August George beim Berlinale Brunch. Imago.de. [dostęp 2021-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)]. (niem.).
  2. ↑ Portrait: Götz George (* 1938). Kino.de. [dostęp 2021-11-02]. (niem.).
  3. ↑ Götz George. filmportal.de. [dostęp 2015-05-15]. (niem.).
  4. ↑ Berta Drews. filmportal.de. [dostęp 2015-05-31]. (niem.).
  5. ↑ Berta Drews. Steffi-Line. [dostęp 2015-05-31]. (niem.).
  6. ↑ NS-Schauspielstar Heinrich George. „Der Spiegel”. [dostęp 2015-05-31]. (niem.).
  7. ↑ Bibliography and Tobacco cards. Virtual History. [dostęp 2015-05-31]. (ang.).
  8. ↑ Heinrich George. World Heritage Encyclopedia. [dostęp 2015-05-31]. (niem.).
  9. ↑ Gedenkstätte und Museum Sachsenhausen. Speziallager. [dostęp 2015-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-11)]. (niem.).
  10. ↑ Martin Pudenz: Götz George Leben. Götz George Stiftung. [dostęp 2021-11-02]. (niem.).
  11. ↑ Götz George Biografie. Deutschen Filmhaus. [dostęp 2015-05-15]. (niem.).
  12. ↑ a b c d e Götz George Awards. FamousFix. [dostęp 2021-11-02]. (ang.).
  13. ↑ Katharina Riehl: Götz George - er war nie bequem. „Süddeutsche Zeitung”, 2016-06-27. [dostęp 2021-11-02]. (niem.).
  14. ↑ Götz George Awards. AllMovie. [dostęp 2021-11-02]. (ang.).
  15. ↑ Verdienstorden des Landes Berlin [online], www.berlin.de, 16 maja 2024 [dostęp 2024-05-16] (niem.).
  16. ↑ a b Götz George Relationships. FamousFix. [dostęp 2021-11-01]. (ang.).
  17. ↑ Götz George Factshee. AllMovie. [dostęp 2021-11-02]. (ang.).
  18. ↑ a b Götz George ist tot. „Süddeutsche Zeitung”, 2016-06-26. [dostęp 2021-11-02]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Puchar Volpiego dla najlepszego aktora
1932-1959
1960-1989
1990-2009
2010-
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Götz_George&oldid=73789222”