Rohatyn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
==Historia== |
==Historia== |
||
Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 15 maja 1390 roku z dokumentu papieża Bonifacego IX wystawionego biskupowi przemyskiemu Erykowi. W 1415 roku otrzymał prawa miejskie od króla Władysława Jagiełły. W 1440 roku wzmianka o pierwszym kościele katolickim. W 1520 roku najechany przez Tatarów, którzy porwali Anastazję Lisowską (Roksolanę). W 1439 roku włączony do Korony Królestwa Polskiego przez króla Kazimierza Wielkiego. W 1535 roku król Zygmunt Stary przekazał miasto w zarząd dożywotni królowej Bonie. W 1538 roku wybudowano w mieście późnogotycki kościół. W 1539 roku król wydał przywilej nakazujący wybudować w mieście fortyfikacje, ratusz i sukiennice. Od 1558 do 1562 roku proboszczem był tu [[Marcin Kromer]]. W 1614 roku Mikołaj Wysocki ufundował w mieście kościół i klasztor zakonu dominikanów. W roku 1625 w Rohatyniu na pewien czas schronił się przed zarazą [[Symeon z Zamościa]].<ref>[http://www.skarbnica.ormianie.pl/?idw=144 Skarbnica Wiedzy o Polskich Ormianach. Nota biograficzna autorstwa prof. UJ dra hab. ''Krzysztofa Stopki'', powstała na potrzeby Polskiego Słownika Biograficznego]</ref>. W 1666 roku ponownie konsekrowano kościół farny. W II poł. XVIII w. właścicielem miasta był [[Józef Bielski]]. Podczas I Rozbioru Polski w 1772 roku Rohatyn został włączony do Austrii. W 1775 roku miasto jako odszkodowanie otrzymała księżna [[Zofia Lubomirska]]. Niedługo później wybudowano w mieście pałac. W 1852 roku w pobliżu miasta wybudowano linię kolejową Halicz-Tarnopol. W 1914 roku podczas I Wojny światowej w pobliżu miasta prowadzono ciężkie walki pozycyjne pomiędzy wojskami rosyjskimi i austriackimi. W [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] stolica [[Powiat rohatyński|powiatu]] w [[województwo stanisławowskie|województwie stanisławowskim]]. W sierpniu [[1920]] r. po ciężkich walkach z Rosjanami w pobliżu wsi [[Dytiatynie]] miasto zajął [[37 Łęczycki Pułk Piechoty]]. W 1930 roku miasto liczyło 8 tys. mieszkańców. Podczas wojny obronnej 1939 roku, w dniu 17 września do Rohatyna wkroczyły wojska sowieckie. W czasie II wojny światowej we wrześniu [[1939]] r. dokonano tu egzekucji na polskich jeńcach. W lecie 1941 roku miasto zajęły wojska niemieckie, które w 1942 roku wymordowały tu około 3,5 tys okolicznych Żydów. W okolicznych wsiach Potok, Zalipie, [[Czercze]], [[Puków]], Wierzbiłowice w latach 1941-1943 ukraińska [[UPA]] dokonała licznych mordów na ludności polskiej<ref>http://www.genealogia.okiem.pl/materialy/zamordowani_stanislawowskie1.htm</ref>. W 1945 roku ludność polską wysiedlono, a miasto włączono do ZSRR. |
|||
==Zabytki== |
==Zabytki== |
||
Wersja z 14:41, 3 wrz 2013
 Kościół św. Mikołaja | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Wysokość |
262 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3435 | ||||
| Kod pocztowy |
77004 | ||||
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:town} | |||||
| Strona internetowa | |||||
Rohatyn (ukr. Рогатин) – miasto na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, siedziba rejonu rohatyńskiego, do 1945[2] w Polsce, w województwie stanisławowskim, siedziba powiatu rohatyńskiego.
Rohatyn leży nad Gniłą Lipą, w obwodzie iwanofrankowskim (stanisławowskim), dekanat halicki, 8,8 tys. mieszkańców (2001). Przemysł spożywczy. Węzeł drogowy.
Historia
Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 15 maja 1390 roku z dokumentu papieża Bonifacego IX wystawionego biskupowi przemyskiemu Erykowi. W 1415 roku otrzymał prawa miejskie od króla Władysława Jagiełły. W 1440 roku wzmianka o pierwszym kościele katolickim. W 1520 roku najechany przez Tatarów, którzy porwali Anastazję Lisowską (Roksolanę). W 1439 roku włączony do Korony Królestwa Polskiego przez króla Kazimierza Wielkiego. W 1535 roku król Zygmunt Stary przekazał miasto w zarząd dożywotni królowej Bonie. W 1538 roku wybudowano w mieście późnogotycki kościół. W 1539 roku król wydał przywilej nakazujący wybudować w mieście fortyfikacje, ratusz i sukiennice. Od 1558 do 1562 roku proboszczem był tu Marcin Kromer. W 1614 roku Mikołaj Wysocki ufundował w mieście kościół i klasztor zakonu dominikanów. W roku 1625 w Rohatyniu na pewien czas schronił się przed zarazą Symeon z Zamościa.[3]. W 1666 roku ponownie konsekrowano kościół farny. W II poł. XVIII w. właścicielem miasta był Józef Bielski. Podczas I Rozbioru Polski w 1772 roku Rohatyn został włączony do Austrii. W 1775 roku miasto jako odszkodowanie otrzymała księżna Zofia Lubomirska. Niedługo później wybudowano w mieście pałac. W 1852 roku w pobliżu miasta wybudowano linię kolejową Halicz-Tarnopol. W 1914 roku podczas I Wojny światowej w pobliżu miasta prowadzono ciężkie walki pozycyjne pomiędzy wojskami rosyjskimi i austriackimi. W II Rzeczypospolitej stolica powiatu w województwie stanisławowskim. W sierpniu 1920 r. po ciężkich walkach z Rosjanami w pobliżu wsi Dytiatynie miasto zajął 37 Łęczycki Pułk Piechoty. W 1930 roku miasto liczyło 8 tys. mieszkańców. Podczas wojny obronnej 1939 roku, w dniu 17 września do Rohatyna wkroczyły wojska sowieckie. W czasie II wojny światowej we wrześniu 1939 r. dokonano tu egzekucji na polskich jeńcach. W lecie 1941 roku miasto zajęły wojska niemieckie, które w 1942 roku wymordowały tu około 3,5 tys okolicznych Żydów. W okolicznych wsiach Potok, Zalipie, Czercze, Puków, Wierzbiłowice w latach 1941-1943 ukraińska UPA dokonała licznych mordów na ludności polskiej[4]. W 1945 roku ludność polską wysiedlono, a miasto włączono do ZSRR.
Zabytki
- zamek[5]
- cerkiew unicka św. Mikołaja z drewna z 1729 r.
- kościół późnogotycki z 1538 roku z wieżą z 1862 roku. Na początku XVII wieku proboszczem w nim był Piotr Skarga.
- cerkiew drewniana św. Ducha z XVII wiecznym ikonostasem
- obelisk ku czci Adama Mickiewicza
- cmentarz żołnierzy polskich z 1920 roku
Pobliskie miejscowości
Urodzeni i zmarli
- Roksolana urodzona w Rohatynie
- Grzegorz z Sanoka arcybiskup, zmarł 29 stycznia 1477 r. w Rohatynie
- Jan Skotnicki zamordowany w 1621 r. w Rohatynie, uwidoczniony w komedii Zemsta A. Fredry. Zamordowali go ludzie starosty trembowelskiego Bałabana.
- ↑ Державний комітет статистики України. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2011 року, Київ-2011 (doc)
- ↑ Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
- ↑ Skarbnica Wiedzy o Polskich Ormianach. Nota biograficzna autorstwa prof. UJ dra hab. Krzysztofa Stopki, powstała na potrzeby Polskiego Słownika Biograficznego
- ↑ http://www.genealogia.okiem.pl/materialy/zamordowani_stanislawowskie1.htm
- ↑ [www.ruinyizamki.pl/kresy/rohatyn.html Rohatyn]. [dostęp 31.8.13].
Linki zewnętrzne
- Rohatyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 692.
- Zamek w Rohatynie
- Tekst "Rohatynianki"
