Narajów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narajów
Нараїв
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

tarnopolski

Powierzchnia

8,04 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


1799
223 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3548

Kod pocztowy

47513

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Narajów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Narajów”
Ziemia49°32′N 24°46′E/49,533333 24,766667

Narajów (ukr. Нараїв) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim w rejonie tarnopolskim[1] (do 2020 brzeżańskim). Liczy ok. 1800 mieszkańców.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przez pewien czas podczas zaboru austriackiego jako miasteczko Narajów wchodził w skład obwodu, czyli cyrkułu brzeżańskiego[2]. Pod koniec XIX w. grupa domów nosiła nazwę Skomorochy[3].

Za II Rzeczypospolitej Narajów był siedzibą gminy wiejskiej Narajów Miasto w powiecie brzeżańskim w województwie tarnopolskim. W 1921 roku liczył 2989 mieszkańców[4].

18 września 1939 r. 100-osobowa bojówka Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów zaatakowała siedzibę Policji Państwowej w Narajowie. Atak został odparty. W tym samym czasie nacjonaliści ukraińscy napadali na żołnierzy Wojska Polskiego, powracających do swoich domów, mordując wielu z nich. W 1942 r. Niemcy utworzyli w mieście getto żydowskie. Część jego mieszkańców wymordowała Ukraińska Policja Pomocnicza, część wywieziono do getta w Brzeżanach lub obozów zagłady. W latach 1941–1945 członkowie OUN-UPA zamordowali 36 Polaków w Narajowie Mieście i 15 w Narajowie Wsi[5].

Urodzeni w Narajowie[edytuj | edytuj kod]

  • Lucjan Jasiński (ur. 5 kwietnia 1893) – pułkownik artylerii, zamordowany wiosną 1940 w Katyniu, pośmiertnie awansowany na generała brygady.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
  2. Galicya pod względem topograficzno-geograficzno-historycznym, skreślona przez Hipolita Stupnickiego: Z mapą. Lwów : Madfes i Bodek, 1869, s. 79—80.
  3. Skomorochy 1.) grupa domów, powiat brzeżański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 692.
  4. Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XV - Województwo Tarnopolskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  5. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 119, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]