Ziemia krakowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
{{Polskie księstwa dzielnicowe}} |
{{Polskie księstwa dzielnicowe}} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Polskie księstwa udzielne]] |
||
[[Kategoria:Polska w czasach rozbicia dzielnicowego 1138-1320]] |
|||
Wersja z 01:56, 30 kwi 2016
Ziemia krakowska (łac. Terra Cracoviensis) – jednostka terytorialna średniowiecznego państwa polskiego, będąca od 1138 r. główną częścią dzielnicy senioralnej jako , także Księstwo krakowskie. Po 1314 r. ziemia krakowska została przekształcona w województwo krakowskie.
Jan Długosz w dziele z lat 1464–1480, przedstawił, że ziemia krakowska była główną częścią Królestwa Polskiego i metropolią względem pozostałych ziem[1].
Herbem ziemi krakowskiej był orzeł w koronie zwrócony heraldycznie w lewo[2].
Historia
W 1138 r. ziemia krakowska weszła w skład dzielnicy senioralnej. Od 1173 r. należała do seniora Mieszka III Starego. W wyniku buntu przeciw niemu w latach 1177–1191 ziemią krakowską władał Kazimierz II Sprawiedliwy.
Po 1314 r. ziemia krakowska została przekształcona w województwo krakowskie.
- ↑ Insigniorum clenodiorum Regis et Regni Polonie descriptio. W: Jan Długosz: Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego wydał dr. Z. Celichowski. Poznań: 1885, s. 15.
- ↑ Barbara Miodońska, Przedstawienie państwa polskiego w Statucie Łaskiego z r. 1506, w: Folia Historiae Artium, t. 5, Kraków 1968. s. 34.