Księstwo płockie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Księstwo płockie
1233–1351
1370–1495
Herb Księstwa płockiego
Herb
Język urzędowy

polski, łacina

Stolica

Płock

Typ państwa

monarchia

Głowa państwa

książę Janusz II

Wydzielenie przez Konrada I mazowieckiego

1233

Włączenie do Polski

1495

Religia dominująca

katolicyzm

Księstwo płockieksięstwo istniejące w części Mazowsza w latach 1233–1351 i 1370–1495.

Księstwo płockie zostało po raz pierwszy uformowane po wydzieleniu przez Konrada I mazowieckiego północnej części Mazowsza dla swojego syna, Bolesława I mazowieckiego. W latach 1247–1275 Mazowsze było ponownie zjednoczone, po czym podzielili je pomiędzy siebie bracia Konrad II czerski i Bolesław II mazowiecki, księstwo płockie przejął ten ostatni. W 1351 roku księstwo płockie podzielono pomiędzy Polskę i linię mazowiecką. W 1370 roku księstwo powróciło do książąt mazowieckich i w 1381 roku stało się znów samodzielnym władztwem. W 1462 roku dokonano ponownego podziału księstwa pomiędzy Polskę i Mazowsze, druga część przeszła pod władanie polskie ostatecznie w 1495 roku.

Mazowsze w latach 1313–1345
Mazowsze w 1381 roku


Książęta płoccy[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Książęta płoccy.