Rod Stewart: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
ważne źródło |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
'''Rod Stewart''', właśc. '''Roderick David Stewart''' (ur. [[10 stycznia]] [[1945]] w [[Londyn]]ie<ref>[http://www.allmusic.com/artist/rod-stewart-p5533 allmusic ((( Rod Stewart > Biography )))<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>) – brytyjski piosenkarz [[rock]]owy i [[muzyka pop|popowy]]. Przedstawiciel takich stylów i gatunków, jak [[hard rock]], [[soft rock]], [[folk rock]] i [[country rock]], [[AOR]], [[blues rock]], [[biały soul]] i [[pop tradycyjny]]. Ciepły, aczkolwiek szorstki i charakterystycznie zachrypnięty głos, zdolności interpretacyjne, kompozytorskie i wyjątkowa osobowość sceniczna uczyniła go jednym z najpopularniejszych piosenkarzy drugiej połowy [[XX wiek]]u. Z urodzenia Anglik, jednak uważa się za Szkota. Szacuje się, że sprzedał łącznie ponad 250 milionów singli i płyt. |
'''Rod Stewart''', właśc. '''Roderick David Stewart''' (ur. [[10 stycznia]] [[1945]] w [[Londyn]]ie<ref>[http://www.allmusic.com/artist/rod-stewart-p5533 allmusic ((( Rod Stewart > Biography )))<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>) – brytyjski piosenkarz [[rock]]owy i [[muzyka pop|popowy]]. Przedstawiciel takich stylów i gatunków, jak [[hard rock]], [[soft rock]], [[folk rock]] i [[country rock]], [[AOR]], [[blues rock]], [[biały soul]] i [[pop tradycyjny]]. Ciepły, aczkolwiek szorstki i charakterystycznie zachrypnięty głos, zdolności interpretacyjne, kompozytorskie i wyjątkowa osobowość sceniczna uczyniła go jednym z najpopularniejszych piosenkarzy drugiej połowy [[XX wiek]]u. Z urodzenia Anglik, jednak uważa się za Szkota. Szacuje się, że sprzedał łącznie ponad 250 milionów singli i płyt. |
||
W 1994 roku Rod Stewart został wprowadzony do ''[[Rock and Roll Hall of Fame]]''<ref>{{cytuj stronę| url = |
W 1994 roku Rod Stewart został wprowadzony do ''[[Rock and Roll Hall of Fame]]''<ref>{{cytuj stronę| url = https://rockhall.com/inductees/rod-stewart/| tytuł = Rod Stewart: inducted in 1994| data dostępu = 2016-07-01|opublikowany = The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.| język =en}}</ref>. |
||
W czerwcu 2016 roku (podczas 90. urodzin brytyjskiej królowej [[Elżbieta II|Elżbiety II]]), w uznaniu za artystyczne osiągnięcia oraz działalność charytatywną, Stewart został odznaczony [[Sir|tytułem szlacheckim]]<ref name="rmf24.pl-stewart-wsrod-odznaczonych-tytulem-szlacheckim">{{Cytuj stronę | url = http://www.rmf24.pl/kultura/news-rod-stewart-wsrod-odznaczonych-tytulem-szlacheckim-bede-go-g,nId,2216522 | tytuł = Rod Stewart wśród odznaczonych tytułem szlacheckim. „Będę go godnie nosił” – RMF24.pl | autor = [[PAP]] | data = 11 czerwca 2016 | opublikowany = rmf24.pl | data dostępu = 2016-06-11 | archiwum = http://archive.is/eX8RV | zarchiwizowano = 11 czerwca 2016}}</ref><ref name="bbc.com-36492850">{{Cytuj stronę | url = http://www.bbc.com/news/uk-36492850 | tytuł = Queen's Birthday Honours: Rod Stewart and Tim Peake head list - BBC News | data = 10 czerwca 2016 | opublikowany = bbc.com | język = en | data dostępu = 2016-06-11 | archiwum = http://archive.is/nISmm | zarchiwizowano = 11 czerwca 2016}}</ref>. |
W czerwcu 2016 roku (podczas 90. urodzin brytyjskiej królowej [[Elżbieta II|Elżbiety II]]), w uznaniu za artystyczne osiągnięcia oraz działalność charytatywną, Stewart został odznaczony [[Sir|tytułem szlacheckim]]<ref name="rmf24.pl-stewart-wsrod-odznaczonych-tytulem-szlacheckim">{{Cytuj stronę | url = http://www.rmf24.pl/kultura/news-rod-stewart-wsrod-odznaczonych-tytulem-szlacheckim-bede-go-g,nId,2216522 | tytuł = Rod Stewart wśród odznaczonych tytułem szlacheckim. „Będę go godnie nosił” – RMF24.pl | autor = [[PAP]] | data = 11 czerwca 2016 | opublikowany = rmf24.pl | data dostępu = 2016-06-11 | archiwum = http://archive.is/eX8RV | zarchiwizowano = 11 czerwca 2016}}</ref><ref name="bbc.com-36492850">{{Cytuj stronę | url = http://www.bbc.com/news/uk-36492850 | tytuł = Queen's Birthday Honours: Rod Stewart and Tim Peake head list - BBC News | data = 10 czerwca 2016 | opublikowany = bbc.com | język = en | data dostępu = 2016-06-11 | archiwum = http://archive.is/nISmm | zarchiwizowano = 11 czerwca 2016}}</ref>. |
Wersja z 18:42, 1 lip 2016
|
Ten artykuł od 2009-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Rod Stewart (2006) | |
Imię i nazwisko |
Roderick David Stewart |
---|---|
Pseudonim |
Rod Stewart, Rod The Bod, Rod The Mod |
Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1945 |
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Gatunki |
rock, pop, blues rock, soul, AOR |
Zawód | |
Aktywność |
od 1961 |
Zespoły | |
Jimmy Powell and the Five Dimensions (1963) Steampacket (1964–1965) Soul Agents (1965–1966) Shotgun Express (1966) The Jeff Beck Group (1967–1969) The Faces (1969–1975) | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Rod Stewart, właśc. Roderick David Stewart (ur. 10 stycznia 1945 w Londynie[1]) – brytyjski piosenkarz rockowy i popowy. Przedstawiciel takich stylów i gatunków, jak hard rock, soft rock, folk rock i country rock, AOR, blues rock, biały soul i pop tradycyjny. Ciepły, aczkolwiek szorstki i charakterystycznie zachrypnięty głos, zdolności interpretacyjne, kompozytorskie i wyjątkowa osobowość sceniczna uczyniła go jednym z najpopularniejszych piosenkarzy drugiej połowy XX wieku. Z urodzenia Anglik, jednak uważa się za Szkota. Szacuje się, że sprzedał łącznie ponad 250 milionów singli i płyt.
W 1994 roku Rod Stewart został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[2].
W czerwcu 2016 roku (podczas 90. urodzin brytyjskiej królowej Elżbiety II), w uznaniu za artystyczne osiągnięcia oraz działalność charytatywną, Stewart został odznaczony tytułem szlacheckim[3][4].
Biografia
Młodość
Rod był najmłodszym z pięciorga dzieci Roberta i Elsie Stewartów. Zarówno Rod, jak i jego rodzina byli wielkimi fanami Al Jolsona. W ich domu często rozbrzmiewała jego muzyka, a mały Rod kolekcjonował wszystkie jego nagrania i czytał o nim książki. Przyszły solista w wieku 11 lat zadecydował dołączyć ze szkolnymi kolegami do małej grupki „The Kool Kats”.
Kariera
Stewart zaczął swoją muzyczną karierę we wczesnych latach sześćdziesiątych w ekipie folkowego piosenkarza Wizza Jonesa, towarzysząc mu w jego europejskiej trasie koncertowej. Ta muzyczna przygoda zakończyła się dla Stewarta przedwcześnie, gdy w Hiszpanii został aresztowany za włóczęgostwo i deportowany do Anglii. W 1963 dołączył do rhytm and bluesowej grupy Jimmy Powell & the Five Dimension, w której śpiewał i grał na harmonijce. Przez następne lata Stewart przechodził z grupy do grupy, nigdzie nie zagrzewając miejsca. Przełom nastąpił w 1965, gdy dołączył do zespołu Steampacket. Grupa została zatrudniona jako zespół otwierający koncerty The Rolling Stones i The Walker Brothers w 1965. W 1966 grupa nagrała album, który został wydany dopiero w 1970, gdy Stewart był już gwiazdą. Gdy grupa się rozpadła w 1967, piosenkarz spróbował szczęścia w modnym wówczas repertuarze bluesowym. Niedługo potem dołączył do The Jeff Beck Group. Mimo że grupa istniała tylko trzy lata i nagrała zaledwie dwa albumy, to zdobyła olbrzymią popularność. Po rozstaniu z Beckiem Stewart wraz z Ronem Woodem przyłączył się do brytyjskiej grupy The Faces. Choć albumy grupy pozostały niezauważone, to retrospektywnie uznano je za bardzo interesujące. Jeszcze śpiewając w grupie Stewart, rozpoczął swoją karierę solową. Pierwszy album sygnowany własnym nazwiskiem okazał się nieudany i nie wzbudził większego zainteresowania. Drugi, poza wielkim przebojem "Maggie May", także pozostał niezauważony. Dopiero trzeci album Every Picture Tells a Story stal się wielkim hitem i to po obu stronach Atlantyku. Typowymi dla repertuaru artysty w tym okresie były zarówno szybkie rockandrollowe piosenki, jak i refleksyjne rockowe ballady.
Od tego czasu piosenki Stewarta pojawiały się na szczytach list przebojów, bijąc rekordy popularności. Z czasem zaczął odchodzić od rockowych korzeni, zmierzając w kierunku soft rocka i muzyki pop. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych zaczął adaptować do swej muzyki elementy modnej wówczas muzyki disco, a w latach późniejszych nowej fali. Po chwilowej nieobecności na estradach i studiach nagrań Stewart powrócił do tworzenia muzyki w połowie lat dziewięćdziesiątych, tworząc swój nowy wizerunek jako dojrzałego, refleksyjnego popowego piosenkarza. Pierwszy nagrany w XXI wieku album artysty, Human, pokazał, że Stewart nie zamierza rezygnować z kariery ani nie zakończył artystycznych poszukiwań. Na nowym albumie zaśpiewał szereg tradycyjnych, popowych piosenek, w których wyraźnie słychać wpływy wokalistyki jazzowej. Piosenkarz znakomicie się sprawdził także i w tym repertuarze.
W latach 2002–2005 Rod Stewart wydał cztery płyty łączące się tematycznie w serię The Great American Song Book. Są one zbiorem piosenek pochodzących z lat 30. i 40. XX wieku. Piosenki są autorstwa takich sław jak: Irving Berlin, Cole Porter, George Gershwin czy Ira Gershwin. Płyty tak w Ameryce jak i w Europie, odniosły wielki sukces komercyjny.
Do największych przebojów Roda Stewarta należą "Maggie May", "Handbags and gladrags", "You're in My Heart", "Young Turks", "[I Know] I'm Losing You", "Have I Told You Lately [That I Love You]", "Downtown Train", "Angel", "Sailing", "Do Ya Think I'm Sexy", "Tonight's the Night", "Some Guys Have All the Luck", "Hot Legs", "Baby Jane", "Rhythm of My Heart", "Tonight I'm Yours [Don't Hurt Me]", "Forever Young" i wiele innych.
Rodzina
Wokalista ma ośmioro dzieci z kolejnymi trzema żonami[5]. Jego obecną żoną jest modelka i fotografka Penny Lancaster.
Dyskografia
Dyskografia opisowo
Rockowe początki 1969–1977
W roku 1969 wydany został pierwszy album Roda Stewarta. W USA nosił on nazwę The Rod Stewart Album, natomiast w Europie – An Old Raincoat Won't Ever Let You Down. Oba wydawnictwa różnią się jedynie projektem okładki, bowiem oba albumy miały po osiem takich samych utworów. Prawie w tym samym czasie opublikowana została płyta The Faces – First Step. Po albumie Gasoline Alley (Rod zmienił obywatelstwo na amerykańskie, czego najprawdopodobniejszym skutkiem, była nazwa kolejnego, siódmego studyjnego albumu Roda – Atlantic Crossing z hitem „Sailing” na czele. 1976 to multiplatynowy, który również posiadał dwie okładki), w 1971 roku, został wydany Every Picture Tells a Story. Był to album przełomowy. Plasował się on na 1 miejscu zestawienia najlepiej sprzedających się LP w Wielkiej Brytanii i USA, co stało się niespodzianką na skalę światową. Również singiel z tej płyty „Maggie May”, długo okupował szczyty list przebojów. Potem Never A Dull Moment z "You Wear It Well" oraz Overture and Beginners. W międzyczasie Rod odszedł od The Faces. Smiler osiągnął sukces podobny do tego z Every Picture Tells a Story. W międzyczasie A Night on the Town i potrójnie platynowy Foot Loose & Fancy Free z "Hot Legs" na czele.
Disco 1978–1989
Blondes Have More Fun to kolejny zwrot – Rod adaptował do swojej muzyki elementy disco, co na tej płycie, świetnie jest słyszalne, np. w "Da Ya Think I'm Sexy" – czołowym hicie z tego wydawnictwa. Rod coraz bardziej zwracał się ku disco i new wave. Po Foolish Behaviour, znów platyna za Tonight I'm Yours (1981) z przebojem "Young Turks". Cztery kolejne longplaye sprzedawały się bardzo słabo. Jednak w roku 1988 płyta Out of Order przyniosła zmiany na lepsze. To z tego albumu, pochodzi „Downtown Train”, za który wokalista otrzymał nominację do nagrody Grammy.
Lata 1990–2000
Lata 90. to raczej dobry okres dla Roda Stewarta. Nagrywał on w tym czasie Vagabond Heart (1991) z „The Motown Song” i z „Rhytm of My Heart” na czele, Unplugged... and Seated [live] który w zasadzie jest zapisem koncertu Unplugged dla MTV; Spanner in the Works; If We Fall in Love Tonight oraz When We Were the New Boys. W XXI wiek, artysta wszedł z albumem Human.
The Great American Songbook, 2001–2005
The Great American Songbook obejmuje cztery płyty. It Had to Be You..., to pierwsza z nich, na której znajdują się typowe amerykańskie standardy z lat 30. Rok późnej, (2003) została wydana kontynuacja As Time Goes By..., która zwiera duety wokalisty m.in. z Cher („Bewitched, Bothered and Bewildered”) i Queen Latifah („As the Time Goes By...”). 18 października 2004 ukazała się trzecia płyta z serii The Great American Songbook – Stardust.... Zawarte zostały na niej standardy jazzowe i swingujące amerykańskiej muzyki rozrywkowej lat 20. Po sukcesie dotychczasowej trylogii, została wydana Thanks for the Memory..., czwarta płyta z serii The Great American.... Jak się później okazało, znalazło się na niej wielu doborowych gości, takich jak: Elton John, Chaka Khan czy Diana Ross.
Od 2006 roku
W roku 2006 wydany został album Still the Same...: Great Rock Classics of Our Time z 14 wielkimi, rockowymi klasykami. Są to m.in. „Have You Ever Seen The Rain” Creedence Clearwater Revival, czy „Fooled Around and Fell in Love” Elvina Bishopa.
Dyskografia
Główny artykuł: Dyskografia Roda Stewarta
Albumy studyjne
- 1969 An Old Raincoat Won't Ever Let You Down / The Rod Stewart Album
- 1970 Gasoline Alley
- 1971 Every Picture Tells a Story
- 1972 Never a Dull Moment
- 1974 Smiler
- 1975 Atlantic Crossing
- 1976 A Night on the Town
- 1977 Foot Loose & Fancy Free
- 1978 Blondes Have More Fun
- 1980 Foolish Behaviour
- 1981 Tonight I'm Yours
- 1983 Body Wishes
- 1984 Camouflage
- 1986 Every Beat of My Heart
- 1988 Out of Order
- 1991 Vagabond Heart
- 1995 A Spanner in the Works
- 1998 When We Were the New Boys
- 2001 Human
- 2002 It Had to Be You: The Great American Songbook
- 2003 As Time Goes By: The Great American Songbook, Volume II
- 2004 Stardust: The Great American Songbook, Volume III
- 2005 Thanks for the Memory: The Great American Songbook, Volume IV
- 2006 Still the Same: Great Rock Classics of Our Time
- 2009 Soulbook
- 2010 Once in a Blue Moon: The Lost Album
- 2010 Fly Me to the Moon...The Great American Songbook Volume V
- 2012 Merry Christmas, Baby
- 2013 Time
Albumy koncertowe
Albumy kompilacyjne
- 1973 Sing It Again Rod
- 1976 The Best of Rod Stewart
- 1979 Greatest Hits, Vol. 1
- 1989 The Best of Rod Stewart
- 1989 Storyteller – The Complete Anthology: 1964-1990
- 1990 Downtown Train – Selections from the Storyteller Anthology
- 1992 The Mercury Anthology
- 1993 Lead Vocalist
- 1996 If We Fall in Love Tonight
- 2001 The Story So Far – The Very Best of Rod Stewart
- 2003 Encore: The Very Best of Rod Stewart, Vol. 2
- 2007 The Complete American Songbook
- 2008 Some Guys Have All the Luck / The Definitive Rod Stewart
- 2009 The Rod Stewart Sessions 1971-1998
- 2012 The Maggy May The Essential Collection
- ↑ allmusic ((( Rod Stewart > Biography )))
- ↑ Rod Stewart: inducted in 1994. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
- ↑ PAP: Rod Stewart wśród odznaczonych tytułem szlacheckim. „Będę go godnie nosił” – RMF24.pl. rmf24.pl, 11 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 czerwca 2016)].
- ↑ Queen's Birthday Honours: Rod Stewart and Tim Peake head list - BBC News. bbc.com, 10 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 czerwca 2016)]. (ang.).
- ↑ 65-latek po raz ósmy ojcem! – Plotki – Muzyka w INTERIA.PL – teledyski, koncerty, nowości płytowe, dobra muzyka, listy przebojów
Linki zewnętrzne
- Rod Stewart w bazie Notable Names Database (ang.)
- ISNI: 0000000114368306
- VIAF: 3263661
- LCCN: n50010478
- GND: 118618067
- NDL: 001157401
- LIBRIS: 53hlspvp1g9zhfg
- BnF: 13900064c
- SUDOC: 080852440
- SBN: LIAV142438
- NKC: ola2003175102
- BNE: XX1022968
- NTA: 069926751
- BIBSYS: 44469
- CiNii: DA16885905
- PLWABN: 9810574069705606
- NUKAT: n2010081722
- J9U: 987007581663505171
- WorldCat: lccn-n50010478