Beskid (Tatry): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Góra infobox}} |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz wykonuje inne drobne zmiany. |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|commons = Category:Beskid |
|commons = Category:Beskid |
||
}} |
}} |
||
[[Plik:Hala Gąsienicowa T12.jpg|thumb| |
[[Plik:Hala Gąsienicowa T12.jpg|thumb|240px|Beskid widziany z Doliny Gąsienicowej]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Topografia == |
== Topografia == |
||
| Linia 24: | Linia 23: | ||
Jest to niewybitny szczyt, zbudowany z różowych granitów ([[granodioryt]]ów), które położone są na [[skały osadowe|skałach osadowych]]. Należy do tzw. [[wyspa krystaliczna Goryczkowej|wyspy krystalicznej Goryczkowej]] – grupy kilku szczytów zbudowanych z granitu, a położonych na podkładzie wapiennym<ref name=Nyka>{{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>. Grupę wapiennych skałek można dostrzec np. wśród kosodrzewiny u podnóży północnych stoków{{r|CW}}. Sam szczyt jest kamienisty, natomiast jego stoki są bardziej łagodne i trawiaste. |
Jest to niewybitny szczyt, zbudowany z różowych granitów ([[granodioryt]]ów), które położone są na [[skały osadowe|skałach osadowych]]. Należy do tzw. [[wyspa krystaliczna Goryczkowej|wyspy krystalicznej Goryczkowej]] – grupy kilku szczytów zbudowanych z granitu, a położonych na podkładzie wapiennym<ref name=Nyka>{{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>. Grupę wapiennych skałek można dostrzec np. wśród kosodrzewiny u podnóży północnych stoków{{r|CW}}. Sam szczyt jest kamienisty, natomiast jego stoki są bardziej łagodne i trawiaste. |
||
Jest łatwo osiągalny z [[Kasprowy Wierch|Kasprowego Wierchu]] i często odwiedzany. Leży bowiem na popularnym graniowym szlaku turystycznym, często też wchodzą na niego turyści przyjeżdżający kolejką na Kasprowy Wierch i odbywający krótki spacer granią w kierunku przełęczy Liliowe. Wskutek masowego ruchu turystycznego ścieżka turystyczna rozdeptana jest w szeroki trakt, a roślinność poważnie zniszczona{{r|Nyka}}. Z rzadkich w Polsce roślin występuje m.in. [[babka górska]] (stanowisko potwierdzone w 2001)<ref name=K>{{Cytuj książkę |imię=Zbigniew |nazwisko=Mirek |imię2=Halina |nazwisko2=Piękoś-Mirkowa |tytuł=Czerwona księga Karpat Polskich |wydawca=Instytut Botaniki PAN |miejsce=Kraków |data=2008 |isbn =978-83-89648-71-6}}</ref>. |
Jest łatwo osiągalny z [[Kasprowy Wierch|Kasprowego Wierchu]] i często odwiedzany. Leży bowiem na popularnym graniowym szlaku turystycznym, często też wchodzą na niego turyści przyjeżdżający kolejką na Kasprowy Wierch i odbywający krótki spacer granią w kierunku przełęczy Liliowe. Wskutek masowego ruchu turystycznego ścieżka turystyczna rozdeptana jest w szeroki trakt, a roślinność poważnie zniszczona{{r|Nyka}}. Z rzadkich w Polsce roślin występuje m.in. [[babka górska]] (stanowisko potwierdzone w 2001)<ref name=K>{{Cytuj książkę |imię=Zbigniew |nazwisko=Mirek |imię2=Halina |nazwisko2=Piękoś-Mirkowa |autor link= Zbigniew Mirek |autor link2= Halina Piękoś-Mirek |tytuł=Czerwona księga Karpat Polskich |wydawca=Instytut Botaniki PAN |miejsce=Kraków |data=2008 |isbn =978-83-89648-71-6}}</ref>. |
||
W [[Dolina Gąsienicowa|Dolinie Gąsienicowej]] u podnóży Beskidu w roku 1934-36 budował prywatne schronisko Eugeniusz Sieczka-Gąsienica. Jednakże otwarcie w 1936 r. [[Kolej linowa Kasprowy Wierch|Kolei linowej Kasprowy Wierch]] i restauracji spowodowało, że splajtował. Resztki murów tego schroniska, nazywane przez narciarzy i ratowników ''Gienkowymi Murami'', zostały usunięte dopiero w 2006 r.{{r|CW}} |
W [[Dolina Gąsienicowa|Dolinie Gąsienicowej]] u podnóży Beskidu w roku 1934-36 budował prywatne schronisko Eugeniusz Sieczka-Gąsienica. Jednakże otwarcie w 1936 r. [[Kolej linowa na Kasprowy Wierch|Kolei linowej Kasprowy Wierch]] i restauracji spowodowało, że splajtował. Resztki murów tego schroniska, nazywane przez narciarzy i ratowników ''Gienkowymi Murami'', zostały usunięte dopiero w 2006 r.{{r|CW}} |
||
== Szlaki turystyczne == |
== Szlaki turystyczne == |
||
| Linia 34: | Linia 33: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
{{SgKP|I|157|Beskid}} |
{{SgKP|I|157|Beskid}} |
||
{{Główna grań Tatr Zachodnich}} |
{{Główna grań Tatr Zachodnich}} |
||
Wersja z 04:51, 14 maj 2019
 Wierzchołek Beskidu – widok z Liliowej Kopki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2012 m n.p.m. |
| Wybitność |
60 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′41,7″N 19°59′16,6″E/49,228250 19,987944
| |
Beskid (2012 m) – najdalej wysunięty na wschód szczyt Tatr Zachodnich, położony pomiędzy Suchą Przełęczą (1950 m) a przełęczą Liliowe (1952 m) w głównej grani Tatr.
Topografia
Władysław Cywiński wyróżnia jeszcze pomiędzy Beskidem a przełęczą Liliowe Liliową Kopkę (ok. 1975 m), oddzieloną od Beskidu przełączką Wyżnie Liliowe (ok 1965 m). Beskid znajduje się w grani głównej, którą biegnie granica słowacko-polska. Po słowackiej stronie stoki Beskidu opadają do Doliny Cichej. Nieco poniżej szczytu Beskidu wyrasta z niego na południową stronę grzęda rozdzielająca dwa duże żleby opadające do Doliny Cichej. Po polskiej stronie stoki Beskidu opadają do Doliny Gąsienicowej, a opadająca z niego wypukłość stanowi orograficznie prawe ograniczenie Kotła Kasprowego (górne piętro Doliny Gąsienicowej)[1].
Opis szczytu
Jest to niewybitny szczyt, zbudowany z różowych granitów (granodiorytów), które położone są na skałach osadowych. Należy do tzw. wyspy krystalicznej Goryczkowej – grupy kilku szczytów zbudowanych z granitu, a położonych na podkładzie wapiennym[2]. Grupę wapiennych skałek można dostrzec np. wśród kosodrzewiny u podnóży północnych stoków[1]. Sam szczyt jest kamienisty, natomiast jego stoki są bardziej łagodne i trawiaste.
Jest łatwo osiągalny z Kasprowego Wierchu i często odwiedzany. Leży bowiem na popularnym graniowym szlaku turystycznym, często też wchodzą na niego turyści przyjeżdżający kolejką na Kasprowy Wierch i odbywający krótki spacer granią w kierunku przełęczy Liliowe. Wskutek masowego ruchu turystycznego ścieżka turystyczna rozdeptana jest w szeroki trakt, a roślinność poważnie zniszczona[2]. Z rzadkich w Polsce roślin występuje m.in. babka górska (stanowisko potwierdzone w 2001)[3].
W Dolinie Gąsienicowej u podnóży Beskidu w roku 1934-36 budował prywatne schronisko Eugeniusz Sieczka-Gąsienica. Jednakże otwarcie w 1936 r. Kolei linowej Kasprowy Wierch i restauracji spowodowało, że splajtował. Resztki murów tego schroniska, nazywane przez narciarzy i ratowników Gienkowymi Murami, zostały usunięte dopiero w 2006 r.[1]
Szlaki turystyczne
– odcinek czerwonego szlaku Kasprowy Wierch – Świnica. Czas przejścia: 1.40 h, ↓ 1.20 h[4]
Przypisy
- ↑ a b c Władysław Cywiński: Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 13. Kasprowy Wierch. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008. ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: WiT, 2006. ISBN 83-89580-00-4.
Linki zewnętrzne
Beskid, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 157.