Wikipedysta:Halfbricking/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
+
+
Linia 17: Linia 17:
|www =
|www =
}}
}}
'''John Horgan''' (ur. [[26 października]] [[1940]] w [[Tralee]]) – [[Irlandia|irlandzki]] [[polityk]], medioznawca i [[nauczyciel akademicki]], wieloletni [[Teachta Dála]] i senator, od 1981 do 1983 [[poseł do Parlamentu Europejskiego|poseł]] do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]].
'''John S. Horgan''' (ur. [[26 października]] [[1940]] w [[Tralee]]) – [[Irlandia|irlandzki]] [[polityk]], medioznawca i [[nauczyciel akademicki]], wieloletni [[Teachta Dála]] i senator, od 1981 do 1983 [[poseł do Parlamentu Europejskiego|poseł]] do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Wnuk polityka i działacza [[Irlandzcy Ochotnicy|Irlandzkich Ochotników]] Johna J. Horgana, syn dwojga lekarzy. Absolwent [[University College Cork]] ([[Bachelor of Arts|BA]]) i [[University College Dublin]] ([[Master of Arts|MA]]), w 1997 obronił doktorat poświęcony [[Seán Lemass|Seánowi Lemassowi]] napisany pod kierunkiem [[John Joseph Lee|Johna Josepha Lee]]. Został wykładowcą i profesorem dziennikarstwa w National Institute for Higher Education przekształconym w [[Dublin City University]]. Od 1962 działał jako dziennikarz m.in. „[[The Irish Times]]” i „[[The Catholic Herald]]”. Autor książek poświęconych m.in. mediom, historii i religii.
Wnuk polityka i działacza [[Irlandzcy Ochotnicy|Irlandzkich Ochotników]] Johna J. Horgana, syn dwojga lekarzy. Absolwent [[University College Cork]] ([[Bachelor of Arts|BA]]) i [[University College Dublin]] ([[Master of Arts|MA]]), w 1997 obronił doktorat poświęcony [[Seán Lemass|Seánowi Lemassowi]] napisany pod kierunkiem [[John Joseph Lee|Johna Josepha Lee]]. Został wykładowcą i profesorem dziennikarstwa w National Institute for Higher Education przekształconym w [[Dublin City University]]. Od 1962 działał jako dziennikarz m.in. „[[The Irish Times]]” i „[[The Catholic Herald]]”. Autor książek poświęconych m.in. mediom, historii i religii{{r|dcu}}.


Zaangażował się w działalność polityczną w ramach [[Partia Pracy (Irlandia)|Partii Pracy]]. W 1959 wybrany w wyborach uzupełniających do [[Dáil Éireann]], zasiadał w nim do 1982 przez siedem kadencji{{r|oireachtas|ei}}. W ramach swojej partii był rzecznikiem ds. zdrowia i opieki społecznej oraz spraw zagranicznych i [[Irlandia Północna|Irlandii Północnej]]. Od marca 1973 do lipca 1977 pozostawał ministrem finansów w rządzie [[Liam Cosgrave|Liama Cosgrave’a]], w listopadzie 1973 objął też tekę ministra służb publicznych. Od 21 października 1981 do 1 stycznia 1983 był posłem do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]] (odszedł po objęciu stanowiska wykładowcy). Przystąpił do [[Partia Europejskich Socjalistów|frakcji socjalistycznej]], został m.in. wiceprzewodniczącym Komisji ds. Socjalnych i Zatrudnienia{{r|pe}}.
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach [[Partia Pracy (Irlandia)|Partii Pracy]]. W latach 1969–1977 członek [[Seanad Éireann]] z nominacji [[National University of Ireland]], później do 1981 zasiadał w [[Dáil Éireann]]{{r|oireachtas}}. Od 21 października 1981 do 1 stycznia 1983 był posłem do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]] (odszedł po objęciu stanowiska wykładowcy). Przystąpił do [[Partia Europejskich Socjalistów|frakcji socjalistycznej]], został m.in. wiceprzewodniczącym Komisji ds. Socjalnych i Zatrudnienia{{r|pe}}. W kolejnych latach działał jako wykładowca, zaś od 2007 do 2014 był pierwszym w historii Irlandii [[ombudsman]]em ds. prasy{{r|it}}.


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
Linia 28: Linia 28:
== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy|
{{Przypisy|
<ref name="rte">{{Cytuj stronę | url = https://www.rte.ie/news/2019/0317/1037005-richie-ryan-death/ | tytuł = Former Minister for Finance Richie Ryan dies aged 90 | nazwisko = McMorrow | imię = Conor | data = 17 marca 2019 | opublikowany = rte.ie | język = en | data dostępu = 2021-07-08}}</ref>
<ref name="dcu">{{Cytuj stronę | url = https://web.archive.org/web/20130914234254/http://www.dcu.ie/info/staff_member.php?id_no=826 | tytuł = Prof John Horgan | opublikowany = dcu.ie | język = en | data dostępu = 2021-09-24}}</ref>
⚫
<ref name="independent">{{Cytuj stronę | url = https://www.independent.ie/irish-news/politics/obituary-richie-ryan-37945070.html | tytuł = Obituary: Richie Ryan | data = 24 marca 2019 | opublikowany = independent.ie | język = en | data dostępu = 2021-07-09}}</ref>
<ref name="ls">{{Cytuj stronę | url = https://www.lawsociety.ie/gazette/top-stories/distinguished-politician-and-solicitor-richie-ryan/ | tytuł = Noted lawyer and politician Richie Ryan laid to rest | data = 25 marca 2019 | opublikowany = lawsociety.ie | język = en | data dostępu = 2021-07-09}}</ref>
<ref name="pe">{{Cytuj stronę | url = https://www.europarl.europa.eu/meps/pl/824/JOHN_HORGAN/history/1 | tytuł = Profil na stronie Parlamentu Europejskiego | opublikowany = europarl.europa.eu | data dostępu = 2021-09-24}}</ref>
<ref name="pe">{{Cytuj stronę | url = https://www.europarl.europa.eu/meps/pl/824/JOHN_HORGAN/history/1 | tytuł = Profil na stronie Parlamentu Europejskiego | opublikowany = europarl.europa.eu | data dostępu = 2021-09-24}}</ref>
<ref name="oireachtas">{{Cytuj stronę | url = https://www.oireachtas.ie/en/members/member/Richie-Ryan.D.1959-07-22/ | tytuł = Richie Ryan | opublikowany = oireachtas.ie | język = en | data dostępu = 2021-07-09}}</ref>
<ref name="oireachtas">{{Cytuj stronę | url = https://www.oireachtas.ie/en/members/member/John-Horgan.S.1969-11-05/ | tytuł = John Horgan | opublikowany = oireachtas.ie | język = en | data dostępu = 2021-09-24}}</ref>
<ref name="ei">{{Cytuj stronę | url = https://www.electionsireland.org/candidate.cfm?ID=2667 | tytuł = Brendan Halligan | opublikowany = electionsireland.org | język = en | data dostępu = 2021-07-09}}</ref>
<ref name="ei">{{Cytuj stronę | url = https://electionsireland.org/candidate.cfm?ID=9043&sort=cons&office=no | tytuł = John S. Horgan | opublikowany = electionsireland.org | język = en | data dostępu = 2021-07-09}}</ref>
⚫
<ref name="it">{{Cytuj stronę | url = https://www.irishtimes.com/news/state-s-first-press-ombudsman-appointed-1.955184 | tytuł = State's first Press Ombudsman appointed | data = 15 sierpnia 2007 | opublikowany = irishtimes.com | język = en | data dostępu = 2021-09-24}}</ref>
}}
}}


Linia 43: Linia 42:
[[:Kategoria:Członkowie Seanad Éireann]]
[[:Kategoria:Członkowie Seanad Éireann]]
[[:Kategoria:Irlandzcy dziennikarze]]
[[:Kategoria:Irlandzcy dziennikarze]]
[[:Kategoria:Irlandzcy historycy]]
[[:Kategoria:Irlandzcy posłowie do Parlamentu Europejskiego]]
[[:Kategoria:Irlandzcy posłowie do Parlamentu Europejskiego]]
[[:Kategoria:Irlandzcy pisarze]]
[[:Kategoria:Irlandzcy pisarze]]

Wersja z 19:49, 24 wrz 2021

John Horgan
Data i miejsce urodzenia

26 października 1940
Tralee

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel akademicki

Alma Mater

University College Dublin

Stanowisko

senator (1969–1977), Teachta Dála (1977–1981), poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1981–1983)

Partia

Partia Pracy

John S. Horgan (ur. 26 października 1940 w Tralee) – irlandzki polityk, medioznawca i nauczyciel akademicki, wieloletni Teachta Dála i senator, od 1981 do 1983 poseł do Parlamentu Europejskiego.

Życiorys

Wnuk polityka i działacza Irlandzkich Ochotników Johna J. Horgana, syn dwojga lekarzy. Absolwent University College Cork (BA) i University College Dublin (MA), w 1997 obronił doktorat poświęcony Seánowi Lemassowi napisany pod kierunkiem Johna Josepha Lee. Został wykładowcą i profesorem dziennikarstwa w National Institute for Higher Education przekształconym w Dublin City University. Od 1962 działał jako dziennikarz m.in. „The Irish Times” i „The Catholic Herald”. Autor książek poświęconych m.in. mediom, historii i religii[1].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Pracy. W latach 1969–1977 członek Seanad Éireann z nominacji National University of Ireland, później do 1981 zasiadał w Dáil Éireann[2]. Od 21 października 1981 do 1 stycznia 1983 był posłem do Parlamentu Europejskiego (odszedł po objęciu stanowiska wykładowcy). Przystąpił do frakcji socjalistycznej, został m.in. wiceprzewodniczącym Komisji ds. Socjalnych i Zatrudnienia[3]. W kolejnych latach działał jako wykładowca, zaś od 2007 do 2014 był pierwszym w historii Irlandii ombudsmanem ds. prasy[4].

Życie prywatne

Przypisy

  1. ↑ Prof John Horgan. dcu.ie. [dostęp 2021-09-24]. (ang.).
  2. ↑ John Horgan. oireachtas.ie. [dostęp 2021-09-24]. (ang.).
  3. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-09-24].
  4. ↑ State's first Press Ombudsman appointed. irishtimes.com, 15 sierpnia 2007. [dostęp 2021-09-24]. (ang.).
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „ei”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.



Kategoria:Absolwenci uczelni w Irlandii Kategoria:Członkowie Dáil Éireann Kategoria:Członkowie Seanad Éireann Kategoria:Irlandzcy dziennikarze Kategoria:Irlandzcy historycy Kategoria:Irlandzcy posłowie do Parlamentu Europejskiego Kategoria:Irlandzcy pisarze Kategoria:Politycy Partii Pracy (Irlandia) Kategoria:Wykładowcy uczelni w Irlandii Kategoria:Urodzeni w 1940

////

Henryk Cieśluk
Data śmierci

13 maja 2013

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Stanowisko

członek Trybunału Stanu (1982–1989)

Partia

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Henryk Cieśluk (zm. 13 maja 2013[1]) – polski prawnik i polityk, wiceminister sprawiedliwości, sędzia Sądu Najwyższego, w latach 1982–1989 członek Trybunału Stanu.

Życiorys

W latach 50. wstąpił do PZPR. Ukończył studia prawnicze. Od 1961 wiceprezes, od 1964 prezes Sądu Wojewódzkiego w Lublinie. W 1972 został sędzią Izby Karnej Sądu Najwyższego (po 1989 pozytywnie zweryfikowany)[2]. Objął funkcję I sekretarza POP PZPR przy Sądzie Najwyższym[3]. Został członkiem Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich, a także dyrektorem Departamentu Spraw Karnych w Ministerstwie Sprawiedliwości (od 1974). W latach 80. wiceminister sprawiedliwości[4], w 1982 powrócił do orzekania w SN (został m.in. przewodniczącym wydziału). Od 1985 do 1991 był członkiem Trybunału Stanu II i III kadencji[5], należał też do Krajowej Rady Sądownictwa I kadencji (1990–1994)[6]. Zasiadł w Komisji do spraw Reformy Prawa Karnego przy Prezesie Rady Ministrów[1].

17 maja 2013 pochowany na Cmentarzu Komunalnym Południowym pod Warszawą[1].

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1999)[7].

Przypisy

  1. ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie wyborcza
  2. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie republika
  3. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Niewiński
  4. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie rp
  5. ↑ Poprzednie kadencje. Trybunał Stanu. [dostęp 2021-09-06].
  6. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie krs
  7. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie prezydent

Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Cieśluk, Henryk” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Horgan, John”. Kategoria:Absolwenci Kategoria:Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa Kategoria:Członkowie Trybunału Stanu Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita) Kategoria:Pierwsi sekretarze POP PZPR Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Komunalnym Południowym w Warszawie Kategoria:Sędziowie Sądu Najwyższego (Polska Ludowa) Kategoria:Sędziowie Sądu Najwyższego III Rzeczypospolitej Kategoria:Wiceministrowie i urzędnicy PRL Kategoria:Urodzeni w 19 Kategoria:Zmarli w 2013

////////

///////

////

Tomasz Kucharski
Data urodzenia

18 września 1953

Burmistrz Pragi-Południe
Okres

od 19 grudnia 2006

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Mateusz Mroz

Tomasz Antoni Kucharski (ur. 18 września 1953) – polski samorządowiec, urzędnik, trener i zawodnik podnoszenia ciężarów, od 2006 radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego, od 2006 burmistrz Pragi-Południe.

Życiorys

Z wykształcenia specjalista rehabilitacji ruchowej, absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Kształcił się podyplomowo z zarządzania instytucjami samorządowymi i organizacjami pozarządowymi na Uniwersytecie Warszawskim oraz zarządzania w administracji publicznej w Akademii Leona Koźmińskiego. Występował jako zawodnik podnoszenia ciężarów w OKS „Start” Otwock i AZS-AWF Warszawa pod kierunkiem Waldemara Baszanowskiego. Trenował sekcję ciężarową Zawiszy Bydgoszcz[1].

W latach 90. kierował Komitetem Obywatelskim „Solidarność” w Józefowie oraz rembertowskim oddziałem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Od 1995 do 1999 był pełnomocnikiem burmistrza Rembertowa ds. bezrobocia i kierownikiem referatu w urzędzie gminy Warszawa-Rembertów, następnie do 2006 – ośrodka pomocy społecznej w dzielnicy Wawer[1]. Wstąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej ramienia w 2006[2], 2010[3], 2014[4] i 2018[5] wybierano go do sejmiku mazowieckiego, od 2010 pełni funkcję jego wiceprzewodniczącego. Jednocześnie od 2006 nieprzerwanie pełni funkcję burmistrza stołecznej Pragi-Północ jako najdłużej urzędujący burmistrz dzielnicy Warszawy, uzyskiwał reelekcję w 2010, 2014 i 2018.

Przypisy

  1. ↑ a b Burmistrz Dzielnicy Praga-Południe Miasta Stołecznego Warszawy Tomasz Kucharski. pragapld.um.warszawa.pl. [dostęp 2021-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 sierpnia 2021)].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2021-08-08].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2021-08-08].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2021-08-08].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2021-08-08].


Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Kucharski, Tomasz” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Cieśluk, Henryk”. Kategoria:Absolwenci Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie Kategoria:Burmistrzowie dzielnic Warszawy Kategoria:Działacze Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Kategoria:Ludzie związani z Józefowem (powiat otwocki) Kategoria:Odznaczeni Kategoria:Politycy Platformy Obywatelskiej Kategoria:Polscy sztangiści Kategoria:Polscy trenerzy podnoszenia ciężarów Kategoria:Polscy urzędnicy samorządowi Kategoria:Radni sejmiku województwa mazowieckiego Kategoria:Sportowcy AZS-AWF Warszawa Kategoria:Sportowcy Startu Otwock Kategoria:Trenerzy Zawiszy Bydgoszcz Kategoria:Urodzeni w 1963


////

Stanisław Januszewski
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1973
Lwów

Data i miejsce śmierci

23 maja 1973
Łódź

Zawód, zajęcie

działacz komunistyczny i partyjny, dziennikarz

Alma Mater

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie

Stanowisko

I sekretarz KW PPR we Wrocławiu (1945–1947), I sekretarz KW PPR w Gdańsku (1947–1948)

Partia

PPR, PZPR

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Januszewski (ur. 27 kwietnia 1916 w Lwowie, zm. 23 maja 1973 w Łodzi[1]) – polski działacz komunistyczny i partyjny, dziennikarz, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej we Wrocławiu (1945–1947) oraz w Gdańsku (1947–1948).

Życiorys

Syn technika budowlanego Władysława i urzędniczki Zofii z domu Horbaszewskiej, miał pochodzenie inteligenckie oraz żydowskie[2]. Studiował prawo[3] na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, jednak prawdopodobnie nie ukończył studiów. Przed wojną działał w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie” oraz Komunistycznym Związku Młodzieży Polski. Od 1939 do 1941 zatrudniony w sowieckim Sądzie Obwodowym. Podczas II wojny światowej związany z komunistycznym podziemiem. Od 1942 członek Polskiej Partii Robotniczej, zajmował się kolportażem prasy i przebywał w Warszawie, współpracując z Władysławem Gomułką i Ignacym Loga-Sowińskim. W 1944 walczył w powstaniu warszawskim[1][4][5].

Od 1942 działał w Polskiej Partii Robotniczej, następnie w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był delegatem na I i II Zjazd PPR, działał w Centralnej Technice i Centralnym Kolportażu PPR. Od 1944 do 1945 był m.in. szefem oddziału śledczego Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej w Lublinie, sekretarzem Komitetu Okręgowego Warszawa Lewa Pobrzeżna, kierownikiem wydziału propagandy w komitecie PPR w Pruszkowie oraz II sekretarzem komitetów PPR w Legnicy i Warszawie, a według części źródeł także I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PPR[4]. Od 27 września 1945 do 17 marca 1947 pozostawał I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PPR we Wrocławiu, następnie do 17 grudnia 1948 na analogicznym stanowisku w Gdańsku. Później został zdegradowany do roli redaktora naczelnego „Gazety Poznańskiej” (1948–1953)[6]. Potem od 1953 do 1961 kierował działem partyjnym „Głosu Robotniczego” w Łodzi, następnie był zastępcą i redaktorem naczelnym (1964–1971) „Dziennika Łódzkiego”. Pod koniec życia był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa, w efekcie zwolniony z pracy i skierowany na rentę[4][1].

Życie prywatne

Był czterokrotnie żonaty: z Janiną Bier, Zofią Kręglewską, Manuelą Kiernik oraz Aleksandrą Kowalską. Z ostatnią żoną miał syna Radosława (ur. 1958)[1].

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Konopka Witold. gedanopedia.pl. [dostęp 2021-06-05].
  2. ↑ Piotr Brzeziński: Czerwone życiorysy. historia.org.pl, 8 kwietnia 2014. [dostęp 2021-06-05].
  3. ↑ Szumiło 47 ↓.
  4. ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-06-05].
  5. ↑ Marcin Żukowski: Komitet Wojewódzki PZPR w Gdańsku w pierwszym roku istnienia (grudzień 1948 – grudzień 1949 r.). Struktura organizacyjna i działacze. W: Dariusz Magier (red.): Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja. Radzyń Podlaski: Archiwum Państwowe w Lublinie, 2012, s. 142. ISBN 978-83-62217-13-7.
  6. ↑ Szumiło 45 ↓.

Bibliografia

Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Januszewski, Stanisław” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Kucharski, Tomasz”. Kategoria:Działacze Komunistycznego Związku Młodzieży Polski Kategoria:Ludzie urodzeni we Lwowie Kategoria:Ludzie związani z Gdańskiem Kategoria:Ludzie związani z Legnicą Kategoria:Ludzie związani z Łodzią Kategoria:Ludzie związani z Pruszkowem Kategoria:Ludzie związani z Warszawą Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989) Kategoria:Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989) Kategoria:Ofiary represji w Polsce Ludowej Kategoria:Polacy pochodzenia żydowskiego Kategoria:Pierwsi sekretarze Komitetów Wojewódzkich PPR Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi Kategoria:Polscy publicyści Kategoria:Polscy urzędnicy Kategoria:Uczestnicy powstania warszawskiego Kategoria:Urodzeni w 1916 Kategoria:Zmarli w 1973

////////////////////


///////// Jean Meo, Pierre-Bernard Cousté, Jean-Paul Benoit, Michel Pinton, Jean de Lipkowski (?), Vincent Ansquer (?), FN: Michel de Camaret, Martine Lehideux (?), Gustave Pordea (?)

//////////////

Kęstutis Kriščiūnas
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1944
Uciana

Zawód, zajęcie

polityk, inżynier, ekonomista

Alma Mater

Instytut Politechniczny w Kownie

Stanowisko

rektor Uniwersytety Technicznego w Kownie (1992–2000)

Kęstutis Kriščiūnas (ur. 14 marca 1944 w Ucianie) – litewski polityk, inżynier i ekonomista, w latach 1992–2000 rektor Uniwersytetu Technicznego w Kownie.

Życiorys

W latach 1960–1965 studiował inżynierię elektryczną w Instytucie Politechnicznym w Kownie (przekształconym później w Uniwersytet Techniczny), gdzie został następnie wykładowcą. W 1986 obronił doktorat, kierował katedrą automatyki przemysłowej. W latach 1990–1992 był prorektorem, a w latach 1992–2002 rektorem kowieńskiej politechniki. Został sekretarzem generalnym konferencji rektorów uczelni na Litwie. Po 2000 w pracy naukowej zajął się tematyką ekonomiczną i europejską, w 2000 został kierownikiem instytutu europejskiego na UTK. Autor prac naukowych, a także wynalazków.

W 1989 członek skrzydła partii komunistycznej Sąjūdis w Szawlach.

Przypisy

Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Kriščiūnas, Kęstutis” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Januszewski, Stanisław”. Kategoria:Absolwenci uczelni na Litwie Kategoria:Litewscy ekonomiści Kategoria:Litewscy inżynierowie Kategoria:Politycy KPZR Kategoria:Politycy Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej Kategoria:Wykładowcy uczelni na Litwie Kategoria:Urodzeni w 1944 Kategoria:Ludzie urodzeni w Ucianie


///////


/////////


____

przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej[3].

Kategoria:Przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w ____

tu

/// ////

Gonçalo Ribeiro Telles
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1922
Lizbona

Data i miejsce śmierci

20 listopada 2020
Lizbona

Zawód, zajęcie

polityk, architekt krajobrazu

Alma Mater

Politechnika Lizbońska

Stanowisko

minister jakości życia (1981–1983)

Partia

Ludowa Partia Monarchistyczna

Multimedia w Wikimedia Commons

Gonçalo Pereira Ribeiro Telles (ur. 27 stycznia 1938 w Pradze, zm. 11 listopada 2020 tamże[7]) – portugalski polityk i architekt krajobrazu, działacz ekologiczny i monarchistyczny. Założyciel i wieloletni lider Ludowej Partii Monarchistycznej (1974–1994) oraz Partii Ziemi (1994–2001), w latach 1981–1983 minister jakości życia.

Życiorys

Przypisy

  1. ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1983, s. 74.
  2. ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 86.
  3. ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 100.
  4. ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic – A Reference Aid. Uniwersytet Michigan, 1989, s. 74.
  5. ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1979, s. 94.
  6. ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1973, s. 155.
  7. ↑ Gonçalo Ribeiro Telles, o cultivador de utopias. publico.pt. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)]. (port.).

Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Ribeiro Telles, Gonçalo” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Kriščiūnas, Kęstutis”. Kategoria:Absolwenci uczelni w Portugalii Kategoria:Ludzie urodzeni w Lizbonie Kategoria:Monarchiści Kategoria:Portugalscy architekci Kategoria:Portugalscy działacze społeczni Kategoria:Portugalscy ministrowie Kategoria:Urodzeni w 1922 Kategoria:Zmarli w 2020

//////// ency kandydaci do Sejmu i Senatu


//// /////

opisać szerzej: gioś, gkp, prezydentów włoskich i hiszpańskich regionów, niemieckich landów, inne obszary chronione, wiceprezesów KNF, herby i godła państw nieuznawanych, największe jeziora i wyspy państw

rzecznik ubezpieczonych/finansowy

Janez Stanovnik, szefowie parlamentów (Hiszpania): Pilar Llop

wiceministrowie PRL: http://okragly-stol.pl/wp-content/uploads/2014/04/Okragly_Stol_informacje_30.pdf

uwaga: wicewojewodowie PRL !!!: [24]

Zlikwidowane rezerwaty przyrody w Sudetach

(red. Jacek Kamiński), Wykaz 2000 osób sprawujących władzę w Rzeczypospolitej Polskiej, PressPublica, Warszawa 1997, s. 256

rezerwat przyrody Tarnawa, Rezerwat przyrody Litmirz, M.P. z 1976 r. nr 42, poz. 206 rezerwat przyrody Dźwinacz, rezerwat przyrody Łokieć w 1999 włączone w granice Bieszczadzkiego Parku Narodowego

sprawdzić MP z 1982 [25] MP z 1985

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Halfbricking/brudnopis&oldid=64637783”