Przejdź do zawartości

Stanisław Brejdygant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Brejdygant
Ilustracja
Stanisław Brejdygant (1980)
Data i miejsce urodzenia

2 października 1936
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, pisarz, dramaturg

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Stanisław Ignacy Brejdygant (ur. 2 października 1936 w Warszawie) – polski aktor, reżyser, scenarzysta, pisarz i dramaturg.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Ignacego Brejdyganta[1] i jego żony Janiny z d. Paprockiej[2]. Matka pracowała w Towarzystwie Opieki nad Niemowlętami w Wołominie oraz Towarzystwie Przyjaciół Dzieci w Warszawie, ojciec był lekarzem i służył jako oficer podczas wojny[3]. Miał starszą o osiem lat siostrę Barbarę[4], która była strzelcem w Szarych Szeregach[2].

Służył jako ministrant w kościele Matki Boskiej Loretańskiej w Warszawie, był także prezesem koła ministrantów[5]. Należał także do 67. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej[6]. Od czasów szkolnych interesuje się literaturą, należał do Koła Młodych przy Związku Literatów Polskich[7]. W okresie szkolnym dorabiał jako przewodnik turystyczny po Warszawie i recenzent filmów w redakcji „Sztandaru Młodych”[8].

Absolwent VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV w Warszawie, polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim (praca dyplomowa: „Rozprawa Wyspiańskiego o Hamlecie w kontekście Wielkiej Reformy”), Wydziału Aktorskiego Warszawskiej Szkoły Teatralnej i reżyserii w łódzkiej filmówce[9].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako aktor teatralny zadebiutował w 1954[10]. Przez kilka miesięcy występował w Studenckim Teatrze Satyryków[11]. Występował także na scenach teatrów warszawskich: Narodowego, Powszechnego, Nowego i Dramatycznego a także Teatru Bałtyckiego w Koszalinie, Teatru Polskiego w Poznaniu i Teatru Nowego w Łodzi. Jako reżyser pracował w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu i Teatrze Nowym Warszawie. Ma w dorobku m.in. role szekspirowskie i w adaptacjach Dostojewskiego. Jako reżyser wystawił m.in. Wiecznego małżonka i Idiotę Dostojewskiego oraz pięć oper (m.in. Damę Pikową Piotra Czajkowskiego)[12].

Wystąpił w kilku filmach, słuchowiskach radiowych i widowiskach plenerowych. Dużą popularność zdobył jako dubbingujący tytułową postać w brytyjskim serialu Ja, Klaudiusz.

Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, był członkiem Zarządu Głównego ZASP-u[13], ZAiKS-u, PEN Clubu, ITI oraz Rady Pisarzy Trzech Mórz.

W 2013 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[14].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Czterokrotnie żonaty. Pierwszą żoną aktora była malarka i scenografka Zofia Wierchowicz. Z małżeństwa ze śpiewaczką Nelą Obarską ma syna Igora (ur. 1971). Ma także syna Krzysztofa (ur. 1984) z pozamałżeńskiej relacji[15]. Następnie ożenił się z historyczką sztuki Barbarą Janicką. W 2015 poślubił Ritę Kożewnikową[16].

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Stanisław Brejdygant (2014)

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Reżyser dubbingu

[edytuj | edytuj kod]

Dramaty

[edytuj | edytuj kod]
  • Kolonia Wyzwolenia
  • Golgota
  • Wyzwolony
  • Próba
  • Endline
  • Godzina z Führerem
  • Stacja XII
  • Mniejszy brat
  • Wyspa Wielkanocna

Powieści i opowiadania

[edytuj | edytuj kod]
  • Testament. Wydawnictwo Pax, Warszawa 1967.
  • Być Bogiem: opowiadania. Czytelnik, Warszawa 1981.
  • Stypa. Wydawnictwo Gamma, Warszawa 1991.
  • Powiedz im. Polska Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa 1993.
  • Maligna. Dom Wydawniczy Szczepan Szymański, Warszawa 1995.
  • Świt o zmierzchu. Wydawnictwo Nowy Świat, Warszawa 2009.
  • Wyzwolony i inne dramaty. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2013.
  • Zło: scenariusze: trzy filmy – oto ich zapis. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2019.
  • Zwierzenia. Wydawnictwo WAB, Warszawa 2023.
  • Pokoje. Od urodzenia do wieku klęski, Świat Książki, Warszawa 2023.

Wybrane scenariusze

[edytuj | edytuj kod]
  • Weekend
  • Sumienie
  • Oczyszczenie
  • Powieźli trumnę

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Brejdygant 2023 ↓, s. 28.
  2. a b Powstańcze Biogramy - Barbara Brejdygant [online], 1944.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  3. Brejdygant 2023 ↓, s. 13, 80–81, 91–92.
  4. Brejdygant 2023 ↓, s. 13–14.
  5. Brejdygant 2023 ↓, s. 70, 79.
  6. Brejdygant 2023 ↓, s. 76.
  7. Brejdygant 2023 ↓, s. 90, 111.
  8. Brejdygant 2023 ↓, s. 124–125, 172.
  9. Brejdygant 2023 ↓, s. 109, 111, 123, 126, 137, 170, 211.
  10. Brejdygant 2023 ↓, s. 168–170.
  11. Brejdygant 2023 ↓, s. 170.
  12. Brejdygant 2023 ↓, s. 191.
  13. Brejdygant 2023 ↓, s. 131, 190.
  14. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-05-27].
  15. styl-gwiazd-populada.pl [online], styl-gwiazd-populada.pl [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-23] (ang.).
  16. Stanisław Brejdygant: Związek z Ritą, to spełnienie marzenia o doskonałym partnerstwie - Świat według Tessy [online], swiat-tessy.com [dostęp 2020-07-09] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Brejdygant: Pokoje. Od urodzenia do wieku klęski. Wydawnictwo „Świat Książki”, 2023. ISBN 978-83-8289-175-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]