Tamsulozyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tamsulozyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C20H28N2O5S

Masa molowa

408,51 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

106133-20-4

PubChem

129211

DrugBank

DB00706

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

G04CA02

Tamsulozyna, tamsulosyna organiczny związek chemiczny, sulfonamid, selektywny antagonista receptora α1a i α1d w gruczole krokowym, torebce gruczołu krokowego, sterczowym odcinku cewki moczowej i szyi pęcherza moczowego.

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Blokada receptorów α1a i α1d powoduje rozkurcz mięśni gładkich szyi pęcherza moczowego, gruczołu krokowego, co skutkuje zmniejszonym oporem odpływu moczu[4]. Badania in vitro wykazały, że tamsulozyna ma 12 razy większe powinowactwo do receptorów α1a w prostacie, niż do α1b w aorcie. Około 70% receptorów w gruczole krokowym stanowią α1a. W rezultacie ryzyko działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego jest zmniejszone. Stosowana w lekach w postaci chlorowodorku tamsulozyny (łac. tamsulosini hydrochloridum)[1].

Farmakokinetyka[edytuj | edytuj kod]

Dostępność biologiczna tamsulozyny jest niemalże pełna, przekracza 90% w przypadku podania doustnego[1]. Czas półtrwania wynosi 10 godzin przy pojedynczym podaniu, natomiast przy stałym stosowaniu 13 godzin (dla preparatów o przedłużonym działaniu przy pojedynczym podaniu 19 godzin, natomiast przy stałym stosowaniu 15 godzin[5])[6]. Jest metabolizowana przez enzymy cytochromu P450 (głównie CYP3A4 i CYP2D6) w wątrobie[6]. Usuwane z moczem jest mniej niż 10% dawki jako tamsulozyna w formie glukuronidu lub siarczanu. Dawka śmiertelna LD50 zmierzona u szczurów wynosi 650 mg/kg masy ciała[1].

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Niezatwierdzone przez FDA, ale praktykowane jest również stosowanie tamsulozyny w leczeniu pęcherza nadreaktywnego, kamicy układu moczowego (efektywna dla kamieni od 4 do 10mm[7]) oraz w zatrzymaniu moczu[8][9].

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Objawy uboczne są mniej dokuczliwe w przypadku zastosowania tamsulozyny w kapsułkach o zmodyfikowanym uwalnianiu.

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

1 kapsułka na dobę, 0,4 mg rano, po posiłku, doustnie[5]. Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u osób z zaburzeniami czynności nerek lub niewydolnością wątroby[10].

Przedawkowanie może powodować ciężkie niedociśnienie. W przypadku zatrucia zaleca się położenie na plecach, stosowanie produktów zwiększających objętość krwi oraz zwężających naczynia krwionośne[10].

Preparaty zawierające tamsulozynę[edytuj | edytuj kod]

Lek z tamsulozyną
  • Adatam
  • Apo-Tamis
  • Bazetham
  • Bazetham Retard
  • Flomax
  • Flosin
  • Fokusin
  • Omnic 0,4
  • Omnic Ocas
  • Omsal
  • Prostamnic
  • Ranlosin
  • Symlosin SR
  • TamisPras
  • Tamsudil
  • Tamsugen
  • Tamsulosin Genoptim
  • Tanyz
  • Tanyz ERAS
  • Uprox
  • Uprox XR
  • Urostad

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Tamsulosin, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00706 [dostęp 2023-03-05] (ang.).
  2. Tamsulosin hydrochloride, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 20 lutego 2023, numer katalogowy: T1330 [dostęp 2023-03-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Tamsulosin hydrochloride, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: T1330 [dostęp 2011-06-24] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. Vittorio Canale i inni, Synthesis and Pharmacological Evaluation of Novel Silodosin-Based Arylsulfonamide Derivatives as α1A/α1D-Adrenergic Receptor Antagonist with Potential Uroselective Profile, „Molecules”, 23 (9), 2018, art. nr 2175, DOI10.3390/molecules23092175, PMID30158432, PMCIDPMC6225212 [dostęp 2023-04-10] (ang.).
  5. a b c d e f g Charakterystyka Produktu Leczniczego Omnic Ocas 0,4, [w:] Rejestr Produktów Leczniczych [online] [dostęp 2017-12-10].
  6. a b Charakterystyka Produktu Leczniczego Omnic, [w:] Rejestr Produktów Leczniczych [online] [dostęp 2017-12-10].
  7. Ralph C. Wang i inni, Effect of Tamsulosin on Stone Passage for Ureteral Stones: A Systematic Review and Meta-analysis, „Annals of Emergency Medicine”, 69 (3), 2017, 353–361.e3, DOI10.1016/j.annemergmed.2016.06.044, PMIDp27616037 (ang.).
  8. O. Kalejaiye, M.J. Speakman, Katarzyna Kocznur, Postępowanie w przypadku całkowitego i częściowego zatrzymania moczu, „Przegląd Urologiczny”, 61 (3), 2010.
  9. Robert Drabczyk, Zatrzymanie moczu, [w:] Medycyna Praktyczna [online], 3 lipca 2017 [dostęp 2017-12-10].
  10. a b c Tamsulosin, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 129211 [dostęp 2017-12-10] (ang.).