Tank, Light, Mk V
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
3 osoby |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik gaźnikowy Meadows WSTL o mocy 65 kW |
| Pancerz |
stalowy, 4-12 mm |
| Długość |
3902 mm |
| Szerokość |
2136 mm |
| Wysokość |
1847 mm |
| Masa |
bojowa: 4886 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
52 km/h |
| Zasięg pojazdu |
210 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 60 cm |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x karabin maszynowy Vickers kalibru 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
Tank, Light, Mk V – brytyjski czołg lekki skonstruowany w okresie międzywojennym.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1933 roku w Wielkiej Brytanii powstały prototypowe czołgi L2A1 i L3A2. Miały one konstrukcję zbliżoną do wcześniej powstałych brytyjskich czołgów lekkich, a podstawowa różnicą było powiększenie załogi do trzech osób. Do 1935 roku wyprodukowano 22 czołgi L3.
W 1936 roku rozpoczęto produkcję przeznaczonego dla armii brytyjskiej czołgu Tank, Light, Mk V. W porównaniu z czołgami L3 miał on wydłużony kadłub mieszczący powiększony zbiornik paliwa, a wieżyczkę obrotową wyposażono w wieżyczkę obserwacyjną dowódcy. Uzbrojenie wzmocniono przez dodanie drugiego karabinu maszynowego Vickersa kalibru 7,7 mm (prowadzono także próby zastąpienia jednego z karabinów maszynowych wkm-em Vickers kalibru 12,7 mm).
W momencie wybuchu II wojny światowej czołgi Mk V były używane wyłącznie dla szkolenia. Podjęto za to próby opracowania pojazdów przeciwlotniczych wykorzystujących jego podwozie. W 1940 roku na jednym czołgu zainstalowano wieżę z dwoma wkm-ami Besa kalibru 15 mm, a na drugim lotniczą wieżyczkę Boulton Paul z czterema karabinami maszynowymi Browning Mk II kalibru 7,7 mm (początkowo była ona identyczna jak w samolotach, później zdemontowano z niej osłonę z pleksiglasu). Oba pojazdy pozostały prototypami.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Tank, Light, Mk V miał budowę klasyczną. W tylnej części kadłuba znajdował się sześciocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą silnik gaźnikowy Meadows ESTL o mocy 65 kW. Silnik napędzał umieszczone z przodu kadłuba koła napędowe. Z każdej strony znajdowały się cztery koła jezdne zblokowane w dwa wózki, amortyzowane ukośnymi sprężynami śrubowymi. Każda gąsienica o szerokości 240 mm była podtrzymywana przez jedną rolkę. Uzbrojeniem były dwa karabiny maszynowe Vickers kalibru 7,7 mm. Załoga składała się z mechanika-kierowcy, strzelca i dowódcy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ledwoch, J., Solarz, J.: Czołgi brytyjskie 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1994. ISBN 83-86209-10-0.