Przejdź do zawartości

Władysław Kalkus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Jan Kalkus
Ilustracja
generał brygady pilot generał brygady pilot
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1882
Lwów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1945
Blackpool, Wielka Brytania

Przebieg służby
Lata służby

19131945

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
Armée de l’air
RAF

Jednostki

pułk piechoty nr 30
581 eskadra Salmsonów
5 eskadra wywiadowcza
17 eskadra wywiadowcza
6 eskadra wywiadowcza
1 pułk lotniczy
3 pułk lotniczy
1 pułk lotniczy
3 Grupa Lotnicza
Dowództwo Lotnictwa

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku
dowódca grupy
dowódca lotnictwa

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny)
Wizyta mjr. Kazmierza Kubali (4 z lewej) w 3 pułku lotniczym w Poznaniu; płk Władysław Kalkus 3 z lewej; sierpień 1929
Uroczystości imieninowe Józefa Piłsudskiego w 1935 r. - delegacja 1 plot z płk. Władysławem Kalkusem (3. z lewej) na dziedzińcu Belwederu
Nowo mianowany generał lotnictwa Władysław Kalkus w otoczeniu dziennikarzy; kwiecień 1939 r.

Władysław Jan Kalkus (ur. 8 czerwca 1882 we Lwowie, zm. 23 lutego 1945 w Blackpool, w Anglii) – generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Pawła Piotra, urzędnika kolejowego, i Joanny z Płonków lub Romańskich[1]. Przez trzy semestry studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[1]. 1 października 1913 został powołany do armii austriackiej, jako jednoroczny ochotnik i skierowany do szkoły podoficerskiej piechoty. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach pułku piechoty nr 30. Był dwukrotnie ranny. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy piechoty: podporucznika (1 maja 1916) i porucznika (1 lutego 1918[2]).

W czasie wojny polsko-ukraińskiej od listopada 1918 walczył w obronie Lwowa jako dowódca kompanii. W lutym 1919 został skierowany do Krakowskiej Szkoły Pilotów, gdzie przebywał do stycznia 1920. W czasie pobytu w szkole uzyskał awans do stopnia kapitana. Po ukończeniu szkolenia został skierowany jako pilot i dowódca eskadr do 581, 5, 17 i 6 Eskadry Wywiadowczej. Od lipca 1921 pełnił obowiązki dowódcy dywizjonu i zastępcy dowódcy 2 Pułku Lotniczego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[3]. Od lutego 1923 do września 1926 w Centralnych Zakładach Lotniczych. 31 marca 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[4]. 1 kwietnia 1924 roku został przydzielony do macierzystego 2 plotn. z równoczesnym odkomenderowaniem do Departamentu IV Żeglugi Powietrznej MSWojsk. do 30 czerwca tego roku[5].

We wrześniu 1926 został przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa z równoczesnym przydziałem do Departamentu IV Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych[6] na stanowisko kierownika referatu personalnego[7]. W listopadzie 1928 został przeniesiony do 1 Pułku Lotniczego na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[8].

Od 29 grudnia 1928 do 24 kwietnia 1929 był słuchaczem czteromiesięcznego kursu w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie[a]. 23 stycznia 1929 został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 2. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[9]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu na stanowisko dowódcy pułku[10]. W lutym 1933 powrócił do 1 Pułku Lotniczego na stanowisko dowódcy pułku[11]. 5 marca 1934 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[12]. W listopadzie 1935 został mianowany dowódcą 3 Grupy Lotniczej w Krakowie (od 1 stycznia 1938 roku w Warszawie)[13]. Na stopień generała brygady został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 roku i 17. lokatą w korpusie generałów[14][15]. 23 marca 1939 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Po agresji ZSRR na Polskę przekroczył granicę polsko-rumuńską. Przez Rumunię przedostał się do Francji. Od października 1939 do marca 1940 pełnił obowiązki dowódcy lotnictwa we Francji, marzec – kwiecień 1940 dowódca Lotnictwa Polskiego w Wielkiej Brytanii (nr służbowy 76833)[11]. Kwiecień – sierpień 1940 inspektor polskich jednostek Royal Air Force, 22 stycznia 1941 - 12 kwietnia 1942 - komendant 18 (polskiej) Jednostki Wyszkolenia Bojowego (Polish Operational Training Unit) w Bramcote, kwiecień 1942 – styczeń 1944 komendant Bazy Polskich Sił Powietrznych w Blackpool. Styczeń 1944 – luty 1945 w dyspozycji dowódcy Polskich Sił Powietrznych. Mieszkał w Blackpool, gdzie zmarł. Został pochowany na cmentarzu Layton[11].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Według Adama Kurowskiego słuchaczom kursów w CWSW. nie przysługiwał tytuł oficera Sztabu Generalnego. Kryska-Karski i Żurakowski podają, że po ukończeniu Wyższej Szkoły Lotniczej (IV 1928 – IV 1929) posiadał tytuł oficera Sztabu Generalnego jednak cytowany dziennik personalny oraz Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.) nie wymieniają go wśród oficerów dyplomowanych. Ponadto Wyższa Szkoła Lotnicza została zorganizowana dopiero w roku 1936.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Czmur i Wójcik 2003 ↓, s. 83.
  2. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 242.
  3. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 245.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 171.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 9 kwietnia 1924 roku, s. 201.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 10 września 1926 roku, s. 295.
  7. Czmur i Wójcik 2003 ↓, s. 84.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 353.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1929 roku, s. 3.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 123.
  11. a b c d e Krzystek 2012 ↓, s. 258.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 5 marca 1934 roku, s. 81.
  13. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 546.
  14. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 468.
  15. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 6.
  16. a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 316. [dostęp 2020-07-08].
  17. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 64.
  19. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
  20. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 595 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  21. Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 283.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1936 roku, s. 22.
  24. a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 545.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 99.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1936 roku, s. 29.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]