Wikiprojekt:Skoki narciarskie/Dopracowywanie artykułów/Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Główna strona: Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007.
Mistrzostwa świata
w skokach narciarskich
2005 – 2007 – 2009
Miejsce
rozgrywania mistrzostw		 Japonia Sapporo
Miejsce
rozgrywania zawodów 		Japonia Sapporo
Dni rozgrywania konkursów 24.02.-03.03.2007
Liczba reprezentacji 21[1]
Liczba zawodników 80[a][1]
Konkurencje • skoki indywidualne
mężczyzn na HS100
• skoki indywidualne
mężczyzn na HS134
• skoki drużynowe
mężczyzn na HS134
Mistrzowie świata Szwajcaria Simon Ammann,
Polska Adam Małysz,
Austria Austria

Konkursy skoków narciarskich w ramach Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007 przeprowadzono między 24 lutego a 3 marca 2007 roku na skoczniach w Sapporo. W kalendarzu mistrzostw znalazły się trzy konkurencje w skokach narciarskich - dwie indywidualne (na skoczni normalnej i dużej) i jedna drużynowa. Po raz 46. skoczkowie narciarscy walczyli o medale mistrzostw świata[b].

W indywidualnym konkursie na skoczni dużej złoty medal zdobył Simon Ammann, srebro wywalczył Harri Olli, a brąz Roar Ljøkelsøy. W konkursie na skoczni normalnej najlepszy okazał się Adam Małysz, który wyprzedził Simona Ammanna i Thomasa Morgensterna. Drużynowe mistrzostwo zdobyła reprezentacja Austrii w składzie: Wolfgang Loitzl, Gregor Schlierenzauer, Andreas Kofler, Thomas Morgenstern. Srebrny medal w konkursie drużynowym uzyskali skoczkowie norwescy, a brązowy reprezentanci Japonii.

Przed mistrzostwami[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2006/2007 przed rozpoczęciem mistrzostw rozegrano siedemnaście konkursów zaliczanych do klasyfikacji Pucharu Świata. Pięć spośród nich wygrał Gregor Schlierenzauer, cztery razy zwyciężał Anders Jacobsen, a trzy razy Adam Małysz. Po jednym wygranym konkursie na swoim koncie mieli również: Arttu Lappi, Simon Ammann, Andreas Küttel, Rok Urbanc i Michael Uhrmann[2]. Na pierwszym miejscu w klasyfikacji generalnej plasował się Jacobsen przed Schlierenzauerem i Małyszem. Ci trzej zawodnicy zdaniem bukmacherów mieli największe szanse na zdobycie złotego medalu mistrzostw świata w Sapporo[3]. Wśród faworytów wymieniano także takie nazwiska jak: Simon Ammann, Andreas Küttel, Roar Ljøkelsøy, Thomas Morgenstern, Dmitrij Wasiljew, Janne Ahonen[4], Andreas Kofler, Wolfgang Loitzl, Martin Koch, Matti Hautamäki i Arttu Lappi[5].

Jednym z faworytów był także Michael Uhrmann, który wygrał jeden konkurs Pucharu Świata w sezonie, jednak w trakcie serii treningowej na Ōkurayamie nie ustał skoku, w wyniku czego odniósł kontuzję kości śródstopia w prawej nodze i trafił do szpitala. Uhrmann nie wystartował w żadnej z konkurencji[6].

Jedyny konkurs drużynowy przed mistrzostwami, który odbył się 11 lutego 2007 w Willingen (Upland) wygrała drużyna Austrii, która wyprzedziła ekipę Norwegii i Niemiec[7].

Indywidualnych tytułów mistrza świata z 2005 roku bronili: Rok Benkovič na skoczni normalnej oraz Janne Ahonen na skoczni dużej. Drużynowego mistrzostwa broniła reprezentacja Austrii[8].

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Dwie spośród konkurencji mistrzostw świata w skokach narciarskich w 2007 roku zostały przeprowadzone na obiekcie dużym w Sapporo. Rozmiar skoczni Ōkurayama jest równy 134 metry, a punkt konstrukcyjny umieszczony jest na 120 metrze. Trzeci konkurs skoków rozegrano na skoczni normalnej, Miyanomori, której wielkość wynosi 100 metrów, a punkt K znajduje się dziesięć metrów bliżej.

Nazwa skoczni Miasto Punkt konstrukcyjny Wielkość skoczni Rekord skoczni[9][c]
Miyanomori Japonia Sapporo K-90 HS 100 101 m, Japonia Noriaki Kasai (13.03.2004)[10][d]
Ōkurayama Japonia Sapporo K-120 HS 134 140 m, Norwegia Roar Ljøkelsøy (22.01.2006)[e][11]

Jury[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorem konkursów w skokach narciarskich na mistrzostwach świata w Sapporo był Kyoichi Omori oraz z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, dyrektor zawodów Pucharu Świata, Walter Hofer. Asystentem Waltera Hofera był, podobnie jak w innych oficjalnych zawodach organizowanych przez FIS, Miran Tepeš. Sędzią technicznym był Torgeir Nordby, a jego asystentem - Reed Zuehlke.

W pierwszej z rozegranych konkurencji, którą były indywidualne skoki na obiekcie dużym, skład jury, oceniającego startujących zawodników był następujący[12][13]:

  • Austria Fritz Pollhammer (stanowisko A)
  • Niemcy Franz Rappenglück (stanowisko B)
  • Japonia Hidemitsu Mori (stanowisko C)
  • Polska Marek Siderek (stanowisko D)
  • Słowacja Peter Chudy (stanowisko E)

W konkursie drużynowym na skoczni HS 134 w skład jury weszli[14]:

  • Japonia Hidemitsu Mori (stanowisko A)
  • Polska Marek Siderek (stanowisko B)
  • Słowacja Peter Chudy (stanowisko C)
  • Finlandia Pekka Hyvärinen (stanowisko D)
  • Austria Fritz Pollhammer (stanowisko E)

W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej styl skoków oceniali[15][16]:

  • Słowacja Peter Chudy (stanowisko A)
  • Finlandia Pekka Hyvärinen (stanowisko B)
  • Austria Fritz Pollhammer (stanowisko C)
  • Niemcy Franz Rappenglück (stanowisko D)
  • Japonia Hidemitsu Mori (stanowisko E)
Adam Małysz, złoty medalista mistrzostw świata z 2007 roku.
Thomas Morgenstern, złoty i brązowy medalista mistrzostw świata z 2007 roku.

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym konkursem skoków narciarskich podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007 były zawody o tytuł indywidualnego mistrza świata na dużej skoczni. Zmagania rozpoczęły się 24 lutego 2007 punktualnie o godzinie 18:00 czasu lokalnego. Jury konkursu postanowiło, że zawody zostaną przeprowadzone z czternastej belki startowej. Pierwszym zawodnikiem w konkursie był Tobias Bogner, który oddał skok na odległość 93 metrów. W pierwszej serii konkursowej tylko siedmiu skoczków pokonało w swych próbach punkt konstrukcyjny skoczni Ōkurayama. Pierwszym, który tego dokonał, był Harri Olli. Startujący z dwudziestym siódmym numerem Fin dzięki uzyskanym 124 metrom zajmował po pierwszej kolejce drugą pozycję. Metr bliżej wylądował Roar Ljøkelsøy, co pozwoliło mu uplasować się na trzecim miejscu. Najdłuższy skok, na 125 metr, oddał reprezentant Szwajcarii, Simon Ammann i prowadził po pierwszej serii z przewagą 2,8 punktu nad Ollim. Zwycięzca kwalifikacji, Adam Małysz, po próbie na 123 metrów zajmował 4. pozycję. Słabsze skoki oddali lider i wicelider klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Anders Jacobsen za sprawą 114,5 metrów zajmował szesnaste, zaś Gregor Schlierenzauer, po próbie na 115 metrów, piętnaste miejsce. Szósty po pierwszej serii był obrońca tytułu, Janne Ahonen, który skoczył 123 metrów. W drugiej próbie skoczył siedem metrów dalej i utzymał swoją pozycję. Piąte miejsce zajął Thomas Morgenstern po skokach na 122 i 131,5 metrów. Adam Małysz mimo odległości 133 metrów zajął miejsce tuż za podium. Brązowy medal po skoku na 135 metrów zapewnił sobie Roar Ljøkelsøy, zaś wicemistrzem świata z wynikiem 136,5 metrów został Harri Olli. Dwa metry bliżej skoczył Simon Ammann, jednak dzięki przewadze punktowej uzyskanej w pierwszej serii został mistrzem świata[17].

Dzień później na tej samej skoczni rozegrano konkurs drużynowy. Tytuł mistrza świata z 2005 roku obronili Austriacy, którzy w składzie: Wolfgang Loitzl, Gregor Schlierenzauer, Andreas Kofler i Thomas Morgenstern wyprzedzili o 46,9 punktu drugich Norwegów. Podopieczni Miki Kojonkoskiego: Tom Hilde, Anders Bardal, Anders Jacobsen i Roar Ljøkelsøy mieli z kolei 47,4 punktu przewagi nad drużyną gospodarzy. Japończycy w składzie Shōhei Tochimoto, Takanobu Okabe, Daiki Itō i Noriaki Kasai wyprzedziła sklasyfikowaną na czwartej pozycji reprezentację Finlandii i zdobyła brązowy medal. Piątą pozycję zajęli Polacy, w skład której weszli: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Robert Mateja i Adam Małysz. Po pierwszej serii drużyna polska plasowała się na czwartym miejscu ze stratą 3 punktów do Japończyków, lecz za sprawą skoku Roberta Matei w drugiej serii na 94,5 metra spadła na niższe miejsce. Najdłuższe skoki na odległości: 136 i 135 metrów oddał indywidualny mistrz świata, Simon Ammann, dzięki czemu ekipa Szwajcarii zajęła 7. pozycję[18].

Zmagania skoczków na mistrzostwach kończył konkurs indywidualny na normalnej skoczni. Zawody odbyły się 3 marca 2007 na skoczni Miyanomori. Konkurs otworzył skokiem na 87 metrów Robert Mateja. Jako pierwszy punkt K umieszczony na 90 metrze przekroczył Radik Żaparow, który uzyskał 90,5 metra. Obrońca tytułu ze skoczni normalnej w Oberstdorfie, Rok Benkovič z wynikiem 89,5 metra zajmował po pierwszej serii 26. miejsce. Najlepszy zawodnik z Austrii na dużej skoczni, Thomas Morgenstern po skoku na 95 metrów zajmował ex aequo 3. pozycję z Simonem Ammannem. Mistrz świata sprzed tygodnia skoczył półtora metra dalej, jednak otrzymał niższe noty za styl. Drugi był rodak Ammanna, Andreas Küttel (95,5 m), który miał nad mistrzami olimpijskimi przewagę 0,5 punktu. Po pierwszej kolejce prowadził Adam Małysz. Mistrz świata na normalnej skoczni z 2001 i dwukrotny mistrz świata z 2003 roku, po skoku na 102 metry miał 12,5 punktową przewagę nad Küttelem. Lider Pucharu Świata, Anders Jacobsen po skoku na 91,5 metra plasował się na czternastej pozycji. W drugiej próbie Norweg uzyskał rezultat o 2,5 metra lepszy, dzięki czemu awansował na 7. miejsce. Jako pierwszy z dwóch wspólnie zajmujących trzecią pozycję zawodników, z racji niższego numeru startowego, swój skok oddał Thomas Morgenstern i uzyskał 95 metrów. Simon Ammann wylądował metr dalej, dzięki czemu zapewnił sobie medal. Andreas Küttel po próbie na 92 metry stracił szanse na medal mistrzostw świata i ostatecznie został sklasyfikowany na 5. miejscu. Prowadzący po pierwszej kolejce Adam Małysz ponownie uzyskał najlepszy wynik serii - 99,5 metra i zdobył czwarty indywidualny tytuł mistrza świata w skokach narciarskich. Polak uzyskał 21,5 punktu przewagi nad srebrnym medalistą, Ammannem. Brązowy medal wywalczył Morgenstern[19].

Złoty medal Adama Małysza[edytuj | edytuj kod]

Nie wliczając tzw. zasady podwójnego mistrzostwa, według której mistrzowie olimpijscy z lat 1924-1984 automatycznie zostawali mistrzami świata, Adam Małysz jako pierwszy zawodnik w historii zdobył cztery złote medale mistrzostw świata w konkurencjach indywidualnych w skokach narciarskich[20].

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Konkurs indywidualny na skoczni HS 134 (24.02.2007)[edytuj | edytuj kod]

Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
Austria • Niemcy • Japonia • Polska • Słowacja 		Nota łączna Strata
Szwajcaria Simon Ammann 125,0 m
123,0 pkt 		134,5 m
143,1 pkt 		18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,0
19,0 • 19,0 • 19,0 • 18,5 • 19,5 		266,1 pkt -
Finlandia Harri Olli 124,0 m
120,2 pkt 		136,5 m
145,7 pkt 		18,0 • 17,5 • 17,5 • 17,5 • 18,0
19,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5 • 19,0 		265,9 pkt 0,2 pkt
Norwegia Roar Ljøkelsøy 123,0 m
118,9 pkt 		135,0 m
144,0 pkt 		17,5 • 18,0 • 17,5 • 18,0 • 18,0
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 		262,9 pkt 3,2 pkt

Konkurs drużynowy na skoczni HS 134 (25.02.2007)[edytuj | edytuj kod]

Medal Kraj Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
Japonia • Polska • Słowacja • Finlandia • Niemcy 		Nota łączna zawodnika Nota łączna drużyny Strata
Austria Austria Wolfgang Loitzl 125,0 m
123,0 pkt		 133,5 m
139,8 pkt 		18,0 • 18,0 • 17,5 • 18,0 • 18,0
18,5 • 18,5 • 18,5 • 19,0 • 18,5 		262,8 pkt 1000,2 pkt -
Gregor Schlierenzauer 123,5 m
118,8 pkt		 117,5 m
107,5 pkt 		17,5 • 17,5 • 17,5 • 17,0 • 18,0
17,0 • 17,0 • 17,5 • 17,5 • 17,5 		225,3 pkt
Andreas Kofler 130,0 m
133,5 pkt		 128,5 m
129,3 pkt 		18,5 • 18,5 • 18,0 • 19,0 • 18,5
18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,5 		262,8 pkt
Thomas Morgenstern 126,0 m
125,3 pkt		 125,0 m
123,0 pkt 		18,5 • 18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,5
18,0 • 18,0 • 18,5 • 18,0 • 18,0 		248,3 pkt
Norwegia Norwegia Tom Hilde 122,5 m
115,5 pkt		 130,5 m
133,9 pkt 		17,5 • 16,5 • 17,0 • 17,0 • 17,0
18,5 • 18,0 • 18,5 • 18,0 • 18,5 		249,4 pkt 953,3 pkt 46,9 pkt
Anders Bardal 119,0 m
110,7 pkt		 114,5 m
101,6 pkt 		17,5 • 17,0 • 18,0 • 17,5 • 17,5
17,0 • 17,0 • 17,5 • 17,0 • 17,5 		212,3 pkt
Anders Jacobsen 122,0 m
116,1 pkt		 117,0 m
106,6 pkt 		17,5 • 17,5 • 17,5 • 17,5 • 18,0
17,5 • 17,0 • 17,5 • 17,5 • 17,0 		222,7 pkt
Roar Ljøkelsøy 134,0 m
142,7 pkt		 126,5 m
126,2 pkt 		19,0 • 19,5 • 18,5 • 19,5 • 19,0
18,0 • 18,0 • 19,0 • 18,5 • 18,0 		268,9 pkt
Japonia Japonia Shōhei Tochimoto 118,0 m
107,4 pkt		 110,0 m
91,5 pkt 		17,0 • 17,0 • 16,5 • 17,0 • 17,0
16,5 • 16,0 • 16,5 • 16,5 • 16,5 		198,9 pkt 905,9 pkt 94,3 pkt
Takanobu Okabe 121,0 m
114,3 pkt		 120,0 m
111,5 pkt 		17,5 • 17,5 • 17,0 • 17,5 • 17,5
17,5 • 17,0 • 17,5 • 17,0 • 17,0 		225,8 pkt
Daiki Itō 117,0 m
106,6 pkt		 131,5 m
136,7 pkt 		17,5 • 17,0 • 17,5 • 17,0 • 17,5
18,5 • 18,0 • 19,0 • 18,5 • 19,0 		243,3 pkt
Noriaki Kasai 128,0 m
128,9 pkt		 117,5 m
109,0 pkt 		18,5 • 18,0 • 17,5 • 18,5 • 18,0
17,5 • 17,0 • 18,0 • 18,0 • 18,0 		237,9 pkt

Konkurs indywidualny na skoczni HS 100 (03.03.2007)[edytuj | edytuj kod]

Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
Słowacja • Finlandia • Austria • Niemcy • Japonia 		Nota łączna Strata
Polska Adam Małysz 102,0 m
141,0 pkt 		99,5 m
136,0 pkt 		19,5 • 19,0 • 19,0 • 18,5 • 19,0
18,0 • 19,0 • 19,5 • 19,0 • 19,0 		277,0 pkt -
Szwajcaria Simon Ammann 96,5 m
127,0 pkt 		96,0 m
128,5 pkt 		19,0 • 18,5 • 18,0 • 17,5 • 17,5
19,0 • 18,5 • 19,0 • 19,0 • 18,5 		255,5 pkt 21,5 pkt
Austria Thomas Morgenstern 95,0 m
127,0 pkt 		95,0 m
127,5 pkt 		18,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0
19,0 • 19,5 • 19,0 • 19,5 • 19,0 		254,5 pkt 22,5 pkt

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja medalowa
Lp. Państwo
złoto
srebro
brąz
razem
1 Szwajcaria Szwajcaria 1 1 – 2
2 Austria Austria 1 – 1 2
3 Polska Polska 1 – – 1
4 Norwegia Norwegia – 2 – 2
5 Finlandia Finlandia – 1 - 1
6 Japonia Japonia – – 1 1

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje do konkursu indywidualnego na skoczni HS 134 (23.02.2007)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Skoczek Kraj Skok Wynik punktowy Kwalifikacja
1 Małysz, AdamAdam Małysz  Polska 139,5 144,6 pq
2 Stoch, KamilKamil Stoch  Polska 134,5 140,1 Q
3 Olli, HarriHarri Olli  Finlandia 134,5 139,6 Q
4 Kasai, NoriakiNoriaki Kasai  Japonia 134,0 139,2 Q
4 Pettersen, SigurdSigurd Pettersen  Norwegia 134,0 139,2 Q
6 Damjan, JernejJernej Damjan  Słowenia 136,5 138,7 Q
7 Okabe, TakanobuTakanobu Okabe  Japonia 135,5 137,9 Q
8 Happonen, JanneJanne Happonen  Finlandia 133,5 137,8 Q
9 Ritzerfeld, JörgJörg Ritzerfeld  Niemcy 135,5 137,4 Q
10 Kofler, AndreasAndreas Kofler  Austria 132,0 135,6 pq
11 Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy  Norwegia 131,5 135,2 pq
12 Koch, MartinMartin Koch  Austria 134,5 135,1 pq
12 Žonta, PeterPeter Žonta  Słowenia 132,0 135,1 Q
14 Ipatow, DmitrijDmitrij Ipatow  Rosja 131,0 133,3 Q
15 Hautamäki, MattiMatti Hautamäki  Finlandia 129,5 131,6 pq
16 Ammann, SimonSimon Ammann  Szwajcaria 129,0 130,7 pq
16 Hilde, TomTom Hilde  Norwegia 129,0 130,7 Q
18 Roslakow, IljaIlja Roslakow  Rosja 130,0 130,5 Q
19 Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern  Austria 128,0 128,4 pq
20 Korniłow, DenisDenis Korniłow  Rosja 128,5 128,3 Q
21 Koudelka, RomanRoman Koudelka  Czechy 125,5 122,4 Q
22 Tochimoto, ShōheiShōhei Tochimoto  Japonia 125,0 121,0 Q
23 Morassi, AndreaAndrea Morassi  Włochy 124,5 120,6 Q
24 Hocke, StephanStephan Hocke  Niemcy 124,0 119,2 Q
25 Colloredo, SebastianSebastian Colloredo  Włochy 123,0 117,4 Q
26 Yong-jik, ChoiChoi Yong-jik  Korea Południowa 123,5 117,3 Q
27 Urbanc, RokRok Urbanc  Słowenia 121,5 114,7 Q
28 Pikl, PrimožPrimož Pikl  Słowenia 121,5 113,7 Q
28 Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko  Kazachstan 121,5 113,7 Q
30 Schmitt, MartinMartin Schmitt  Niemcy 121,5 112,7 Q
31 Ahonen, JanneJanne Ahonen  Finlandia 123,0 112,4 pq
31 Bogner, TobiasTobias Bogner  Niemcy 120,5 112,4 Q
33 Jacobsen, AndersAnders Jacobsen  Norwegia 120,5 111,9 pq
34 Mateja, RobertRobert Mateja  Polska 118,5 108,8 Q
35 Itō, DaikiDaiki Itō  Japonia 118,5 107,8 Q
36 Lazzaroni, DavidDavid Lazzaroni  Francja 116,5 104,7 Q
37 Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew  Rosja 119,5 104,6 pq
38 Janda, JakubJakub Janda  Czechy 115,5 102,9 Q
39 Hájek, AntonínAntonín Hájek  Czechy 117,5 102,5 Q
40 Read, StefanStefan Read  Kanada 116,0 102,3 Q
41 Żyła, PiotrPiotr Żyła  Polska 116,0 101,3 Q
42 Żaparow, RadikRadik Żaparow  Kazachstan 114,5 98,6 Q
43 Mesík, MartinMartin Mesík  Słowacja 113,0 96,9 Q
44 Salumäe, JensJens Salumäe  Estonia 111,5 94,2 Q
45 Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer  Austria 110,5 91,9 pq
46 Szumbareć, WitalijWitalij Szumbareć  Ukraina 111,0 91,8 Q
47 Landert, GuidoGuido Landert  Szwajcaria 110,0 90,5 Q
48 Baxter, GregoryGregory Baxter  Kanada 109,5 89,6 Q
49 Lappi, ArttuArttu Lappi  Finlandia 109,5 86,6 pq
50 Jones, ClintClint Jones  Stany Zjednoczone 108,0 86,4 nq
50 Tachtachunow, AsanAsan Tachtachunow  Kazachstan 108,0 86,4 nq
52 Matura, JanJan Matura  Czechy

br />

107,5 85,5 nq
53 Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk  Ukraina 107,0 85,1 nq
54 Heung-chul, ChoiChoi Heung-chul  Korea Południowa 104,0 78,7 nq
55 Descombes Sevoie, VincentVincent Descombes Sevoie  Francja 103,5 77,8 nq
55 Łazarowicz, OłeksandrOłeksandr Łazarowicz  Ukraina 103,5 77,8 nq
57 Korolow, AleksiejAleksiej Korolow  Kazachstan 103,0 76,4 nq
58 Anisimow, MaksimMaksim Anisimow  Białoruś 102,0 75,1 nq
59 Alborn, AlanAlan Alborn  Stany Zjednoczone 98,5 67,8 nq
60 Czaadajew, PiotrPiotr Czaadajew  Białoruś 94,5 61,1 nq
61 Küttel, AndreasAndreas Küttel  Szwajcaria 96,0 59,8 pq
62 Gorham, GraemeGraeme Gorham  Kanada 92,0 55,1 nq
63 Morrice, TrevorTrevor Morrice  Kanada 85,5 43,4 nq
64 Damian, MihaiMihai Damian  Rumunia 77,5 23,0 nq

Legenda:

pq - zawodnik ma zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej "15" klasyfikacji Pucharu Świata
Q - zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq - zawodnik odpadł w kwalifikacjach

Konkurs indywidualny na skoczni HS 134 (24.02.2003)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty
1 Ammann, SimonSimon Ammann  Szwajcaria 125,0 134,5 266,1
2 Olli, HarriHarri Olli  Finlandia 124,0 136,5 265,9
3 Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy  Norwegia 123,0 135,0 262,9
4 Małysz, AdamAdam Małysz  Polska 123,0 133,0 258,3
5 Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern  Austria 122,0 131,5 255,3
6 Ahonen, JanneJanne Ahonen  Finlandia 123,0 130,0 249,9
7 Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew  Rosja 121,0 125,5 235,2
8 Kofler, AndreasAndreas Kofler  Austria 118,0 125,0 231,9
9 Koch, MartinMartin Koch  Austria 117,5 123,5 225,3
10 Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer  Austria 115,0 124,5 223,6
11 Lappi, ArttuArttu Lappi  Finlandia 116,5 122,5 223,2
12 Hilde, TomTom Hilde  Norwegia 111,5 128,0 222,6
13 Stoch, KamilKamil Stoch  Polska 117,5 121,0 221,3
14 Jacobsen, AndersAnders Jacobsen  Norwegia 114,5 122,5 219,6
15 Ritzerfeld, JörgJörg Ritzerfeld  Niemcy 116,0 121,5 219,5
16 Tochimoto, ShōheiShōhei Tochimoto  Japonia 117,0 121,0 219,4
17 Ipatow, DmitrijDmitrij Ipatow  Rosja 108,5 127,5 214,3
18 Hautamäki, MattiMatti Hautamäki  Finlandia 118,0 116,5 212,6
19 Küttel, AndreasAndreas Küttel  Szwajcaria 111,0 122,0 211,9
20 Janda, JakubJakub Janda  Czechy 108,0 124,5 210,5
21 Okabe, TakanobuTakanobu Okabe  Japonia 106,5 125,0 208,2
22 Morassi, AndreaAndrea Morassi  Włochy 113,5 118,0 203,7
23 Yong-jik, ChoiChoi Yong-jik  Korea Południowa 107,0 122,5 202,6
24 Kasai, NoriakiNoriaki Kasai  Japonia 108,5 120,5 202,2
25 Koudelka, RomanRoman Koudelka  Czechy 108,5 119,0 198,0
26 Żaparow, RadikRadik Żaparow  Kazachstan 107,5 116,0 189,3
27 Pettersen, SigurdSigurd Pettersen  Norwegia 105,5 110,5 177,3
28 Lazzaroni, DavidDavid Lazzaroni  Francja 105,5 110,0 174,4
29 Itō, DaikiDaiki Itō  Japonia 112,0 106,0 173,9
30 Schmitt, MartinMartin Schmitt  Niemcy 113,0 103,0 171,3
31 Roslakow, IljaIlja Roslakow  Rosja 105,5 – 81,4
32 Hocke, StephanStephan Hocke  Niemcy 104,5 – 80,1
33 Urbanc, RokRok Urbanc  Słowenia 104,5 – 78,6
34 Pikl, PrimožPrimož Pikl  Słowenia 103,0 – 77,4
35 Żyła, PiotrPiotr Żyła  Polska 103,0 – 76,9
36 Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko  Kazachstan 101,5 – 74,7
37 Happonen, JanneJanne Happonen  Finlandia 101,0 – 73,8
38 Mateja, RobertRobert Mateja  Polska 100,5 – 72,9
39 Žonta, PeterPeter Žonta  Słowenia 100,0 – 72,0
40 Landert, GuidoGuido Landert  Szwajcaria 100,0 – 71,5
41 Szumbareć, WitalijWitalij Szumbareć  Ukraina 100,5 – 71,4
42 Baxter, GregoryGregory Baxter  Kanada 97,5 – 66,5
43 Colloredo, SebastianSebastian Colloredo  Włochy 97,5 – 66,0
44 Read, StefanStefan Read  Kanada 96,5 – 64,2
45 Damjan, JernejJernej Damjan  Słowenia 94,5 – 60,6
45 Hájek, AntonínAntonín Hájek  Czechy 94,5 – 60,6
47 Korniłow, DenisDenis Korniłow  Rosja 96,0 – 59,3
48 Salumäe, JensJens Salumäe  Estonia 92,5 – 57,0
49 Bogner, TobiasTobias Bogner  Niemcy 93,0 – 53,4
50 Mesík, MartinMartin Mesík  Słowacja 88,5 – 47,8

Konkurs drużynowy na skoczni HS 134 (25.02.2007)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Kraj Zawodnik Skok 1 Skok 2 Wynik punktowy Nota zespołu
1  Austria Wolfgang Loitzl 125,0 133,5 262,8 1000,2
Gregor Schlierenzauer 123,5 117,5 226,3
Andreas Kofler 130,0 128,5 262,8
Thomas Morgenstern 126,0 125,0 248,3
2  Norwegia Tom Hilde 122,5 130,5 249,4 953,3
Anders Bardal 119,0 114,5 212,3
Anders Jacobsen 122,0 117,0 221,7
Roar Ljøkelsøy 134,0 126,5 268,9
3  Japonia Shōhei Tochimoto 118,0 110,0 198,9 905,9
Takanobu Okabe 121,0 120,0 225,8
Daiki Itō 117,0 131,5 243,3
Noriaki Kasai 128,0 117,5 237,9
4  Finlandia Arttu Lappi 104,5 112,5 177,1 869,8
Matti Hautamäki 119,0 109,0 200,4
Harri Olli 123,0 135,0 260,9
Janne Ahonen 124,0 119,0 231,4
5  Polska Kamil Stoch 129,0 120,0 241,7 857,2
Piotr Żyła 115,0 111,5 194,7
Robert Mateja 106,5 94,5 145,3
Adam Małysz 133,5 131,5 275,5
6  Rosja Dmitrij Ipatow 125,5 130,5 255,3 849,5
Ilja Roslakow 117,0 113,0 204,5
Denis Korniłow 120,5 107,0 199,5
Dmitrij Wasiljew 113,5 110,5 190,2
7  Szwajcaria Simon Ammann 136,0 135,0 285,3 839,1
Michael Möllinger 115,0 106,5 186,2
Guido Landert 113,5 105,5 181,7
Andreas Küttel 108,0 112,5 185,9
8  Niemcy Stephan Hocke 124,0 111,0 212,5 837,6
Tobias Bogner 102,0 113,0 174,5
Jörg Ritzerfeld 108,5 125,0 210,3
Martin Schmitt 129,0 119,5 240,3
9  Czechy Roman Koudelka 115,5 – 102,9 373,8
Jan Matura 105,5 – 81,9
Antonín Hájek 95,5 – 62,4
Jakub Janda 127,0 – 126,6
10  Słowenia Primož Pikl 106,0 – 83,8 372,9
Jernej Damjan 118,5 – 108,8
Rok Urbanc 95,5 – 61,9
Peter Žonta 123,0 – 118,4
11  Kazachstan Asan Tachtachunow 92,0 – 56,1 286,9
Iwan Karaułow 95,5 – 62,4
Nikołaj Karpienko 104,0 – 80,2
Radik Żaparow 109,0 – 88,2
12  Kanada Trevor Morrice 86,5 – 46,2 248,6
Graeme Gorham 82,0 – 32,6
Gregory Baxter 103,0 – 77,4
Stefan Read 110,5 – 92,4
13  Ukraina Wołodymyr Traczuk 74,0 – 22,2 221,2
Ołeksandr Łazarowicz 90,0 – 51,0
Witalij Szumbareć 95,5 – 62,4
Wołodymyr Boszczuk 107,0 – 85,6

Kwalifikacje do konkursu indywidualnego na skoczni HS 100 (02.03.2007)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Skoczek Kraj Skok Wynik punktowy Kwalifikacja
1 Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern  Austria 96,0 129,0 pq
1 Kofler, AndreasAndreas Kofler  Austria 96,5 129,0 pq
3 Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew  Rosja 96,0 125,0 pq
4 Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy  Norwegia 93,5 124,0 pq
4 Olli, HarriHarri Olli  Finlandia 94,5 124,0 Q
6 Ammann, SimonSimon Ammann  Szwajcaria 95,5 123,5 pq
6 Ahonen, JanneJanne Ahonen  Finlandia 94,0 123,5 pq
8 Ritzerfeld, JörgJörg Ritzerfeld  Niemcy 94,0 122,0 Q
9 Hautamäki, MattiMatti Hautamäki  Finlandia 93,5 121,5 pq
10 Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer  Austria 93,0 120,5 pq
10 Ipatow, DmitrijDmitrij Ipatow  Rosja 93,5 120,5 Q
12 Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl  Austria 92,5 119,5 pq
13 Küttel, AndreasAndreas Küttel  Szwajcaria 92,0 118,0 pq
13 Stoch, KamilKamil Stoch  Polska 92,0 118,0 Q
15 Schmitt, MartinMartin Schmitt  Niemcy 92,5 117,5 Q
16 Bardal, AndersAnders Bardal  Norwegia 91,5 117,0 Q
17 Jacobsen, AndersAnders Jacobsen  Norwegia 91,0 116,5 pq
17 Hilde, TomTom Hilde  Norwegia 91,5 116,5 Q
19 Kasai, NoriakiNoriaki Kasai  Japonia 91,0 116,0 Q
20 Lappi, ArttuArttu Lappi  Finlandia 90,5 115,0 pq
21 Janda, JakubJakub Janda  Czechy 91,5 114,5 Q
21 Koudelka, RomanRoman Koudelka  Czechy 91,0 114,5 Q
23 Damjan, JernejJernej Damjan  Słowenia 90,0 112,5 Q
24 Korniłow, DenisDenis Korniłow  Rosja 89,5 112,0 Q
24 Mateja, RobertRobert Mateja  Polska 90,0 112,0 Q
26 Hocke, StephanStephan Hocke  Niemcy 90,0 111,5 Q
26 Okabe, TakanobuTakanobu Okabe  Japonia 89,5 111,5 Q
26 Itō, KenshirōKenshirō Itō  Japonia 89,5 111,5 Q
29 Morassi, AndreaAndrea Morassi  Włochy 90,0 111,0 Q
29 Żaparow, RadikRadik Żaparow  Kazachstan 91,5 111,0 Q
29 Heung-chul, ChoiChoi Heung-chul  Korea Południowa 90,0 111,0 Q
32 Žonta, PeterPeter Žonta  Słowenia 89,5 110,5 Q
33 Itō, DaikiDaiki Itō  Japonia 89,0 110,0 Q
33 Bogner, TobiasTobias Bogner  Niemcy 89,5 110,0 Q
35 Lazzaroni, DavidDavid Lazzaroni  Francja 88,0 108,5 Q
36 Roslakow, IljaIlja Roslakow  Rosja 88,5 108,0 Q
37 Descombes Sevoie, VincentVincent Descombes Sevoie  Francja 87,5 107,5 Q
38 Möllinger, MichaelMichael Möllinger  Szwajcaria 88,0 107,0 Q
39 Żyła, PiotrPiotr Żyła  Polska 87,5 106,5 Q
40 Hájek, AntonínAntonín Hájek  Czechy 87,0 105,5 Q
40 Benkovič, RokRok Benkovič  Słowenia 88,0 105,5 Q
40 Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko  Kazachstan 88,0 105,5 Q
43 Pikl, PrimožPrimož Pikl  Słowenia 87,5 104,5 Q
43 Yong-jik, ChoiChoi Yong-jik  Korea Południowa 86,5 104,5 Q
43 Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk  Ukraina 87,5 104,5 Q
46 Read, StefanStefan Read  Kanada 86,5 102,5 Q
47 Vaculík, OndřejOndřej Vaculík  Czechy 85,5 100,5 Q
48 Szumbareć, WitalijWitalij Szumbareć  Ukraina 86,0 100,0 Q
49 Urbanc, RokRok Urbanc  Słowenia 85,5 99,5 Q
49 Landert, GuidoGuido Landert  Szwajcaria 85,0 99,5 Q
51 Czaadajew, PiotrPiotr Czaadajew  Białoruś 85,0 99,0 nq
52 Anisimow, MaksimMaksim Anisimow  Białoruś 85,0 98,5 nq
53 Colloredo, SebastianSebastian Colloredo  Włochy 85,0 98,0 nq
54 Korolow, AleksiejAleksiej Korolow  Kazachstan 83,0 95,0 nq
55 Salumäe, JensJens Salumäe  Estonia 82,5 94,5 nq
56 Łazarowicz, OłeksandrOłeksandr Łazarowicz  Ukraina 81,5 90,0 nq
57 Mesík, MartinMartin Mesík  Słowacja 80,5 89,0 nq
58 Gorham, GraemeGraeme Gorham  Kanada 77,0 81,5 nq
59 Morrice, TrevorTrevor Morrice  Kanada 76,0 78,5 nq
60 Karaułow, IwanIwan Karaułow  Kazachstan 76,5 77,0 nq
61 Damian, MihaiMihai Damian  Rumunia 72,5 71,5 nq
– Małysz, AdamAdam Małysz  Polska DNS DNS pq
– Baxter, GregoryGregory Baxter  Kanada 86,0[21] DSQ[f] nq

Legenda:

pq - zawodnik ma zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej "15" klasyfikacji Pucharu Świata
Q - zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq - zawodnik odpadł w kwalifikacjach
DNS - zawodnik nie wystartował
DSQ - dyskwalifikacja

Konkurs indywidualny na skoczni HS 100 (03.03.2007)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty
1 Małysz, AdamAdam Małysz  Polska 102,0 99,5 277,0
2 Ammann, SimonSimon Ammann  Szwajcaria 96,5 96,0 255,5
3 Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern  Austria 95,0 95,0 254,5
4 Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy  Norwegia 94,5 92,5 246,5
5 Küttel, AndreasAndreas Küttel  Szwajcaria 95,5 92,0 244,0
6 Kofler, AndreasAndreas Kofler  Austria 94,0 93,5 243,0
7 Jacobsen, AndersAnders Jacobsen  Norwegia 91,5 94,0 241,5
8 Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer  Austria 92,5 93,0 240,5
9 Ipatow, DmitrijDmitrij Ipatow  Rosja 93,5 93,0 240,0
10 Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew  Rosja 94,0 92,5 239,5
11 Stoch, KamilKamil Stoch  Polska 92,5 93,0 238,5
12 Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl  Austria 92,5 91,5 238,0
12 Ritzerfeld, JörgJörg Ritzerfeld  Niemcy 92,0 93,5 238,0
14 Ahonen, JanneJanne Ahonen  Finlandia 93,5 90,5 236,0
15 Hautamäki, MattiMatti Hautamäki  Finlandia 91,5 92,5 235,5
16 Schmitt, MartinMartin Schmitt  Niemcy 94,5 89,5 235,0
16 Bardal, AndersAnders Bardal  Norwegia 91,5 92,0 235,0
18 Janda, JakubJakub Janda  Czechy 91,0 89,5 229,5
19 Roslakow, IljaIlja Roslakow  Rosja 91,0 91,0 229,0
20 Itō, DaikiDaiki Itō  Japonia 89,5 91,5 227,5
21 Hilde, TomTom Hilde  Norwegia 91,0 88,5 224,0
22 Lappi, ArttuArttu Lappi  Finlandia 90,5 88,5 223,0
23 Korniłow, DenisDenis Korniłow  Rosja 89,5 88,5 219,5
24 Żaparow, RadikRadik Żaparow  Kazachstan 90,5 89,5 219,0
25 Damjan, JernejJernej Damjan  Słowenia 89,5 87,5 216,5
25 Koudelka, RomanRoman Koudelka  Czechy 89,5 87,5 216,5
27 Benkovič, RokRok Benkovič  Słowenia 89,5 87,0 214,0
28 Hocke, StephanStephan Hocke  Niemcy 89,5 87,0 213,5
28 Heung-chul, ChoiChoi Heung-chul  Korea Południowa 89,5 87,0 213,5
30 Žonta, PeterPeter Žonta  Słowenia 88,5 84,5 208,0
31 Olli, HarriHarri Olli  Finlandia 93,5[g] 87,5 204,0
32 Pikl, PrimožPrimož Pikl  Słowenia 89,0 – 108,5
33 Lazzaroni, DavidDavid Lazzaroni  Francja 88,0 – 108,0
34 Kasai, NoriakiNoriaki Kasai  Japonia 87,5 – 107,5
35 Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk  Ukraina 88,5 – 107,0
36 Hájek, AntonínAntonín Hájek  Czechy 87,5 – 106,5
37 Read, StefanStefan Read  Kanada 87,5 – 106,0
37 Itō, KenshirōKenshirō Itō  Japonia 87,5 – 106,0
37 Bogner, TobiasTobias Bogner  Niemcy 87,5 – 106,0
40 Möllinger, MichaelMichael Möllinger  Szwajcaria 87,0 – 105,0
40 Mateja, RobertRobert Mateja  Polska 87,0 – 105,0
42 Żyła, PiotrPiotr Żyła  Polska 86,5 – 104,0
43 Morassi, AndreaAndrea Morassi  Włochy 86,5 – 103,5
44 Yong-jik, ChoiChoi Yong-jik  Korea Południowa 86,0 – 102,5
45 Okabe, TakanobuTakanobu Okabe  Japonia 85,5 – 102,0
46 Descombes Sevoie, VincentVincent Descombes Sevoie  Francja 86,0 – 101,5
47 Urbanc, RokRok Urbanc  Słowenia 85,0 – 100,5
48 Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko  Kazachstan 84,0 – 98,0
49 Landert, GuidoGuido Landert  Szwajcaria 84,5 – 97,5
50 Vaculík, OndřejOndřej Vaculík  Czechy 83,5 – 96,5
51 Szumbareć, WitalijWitalij Szumbareć  Ukraina 84,0 – 96,0

Składy reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

 Austria

Reprezentacja Austrii na konkursy mistrzostw świata w skokach narciarskich w Sapporo składała się z sześciu zawodników. Trener Alexander Pointner powołał: Gregora Schlierenzauera, Thomasa Morgensterna, Andreasa Koflera, Martina Kocha, Wolfganga Loitzla i Mario Innauera[22]. We wszystkich konkurencjach udział wzięli: Morgenstern, Kofler i Schlierenzauer, Loitzl uczestniczył we dwóch konkursach, Koch w jednym, a Innauer nie został wytypowany do startu w żadnych zawodach.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Mario Innauer SV Innsbruck-Bergisel 10 stycznia 1990
Martin Koch SV Villach 22 stycznia 1982
Andreas Kofler SV Innsbruck-Bergisel 17 maja 1984
Wolfgang Loitzl SC Bad Mitterndorf 13 stycznia 1980
Thomas Morgenstern SV Villach 30 października 1986
Gregor Schlierenzauer SV Innsbruck-Bergisel 7 stycznia 1990

 Białoruś

Kadra białoruska liczyła dwóch zawodników. Zarówno Maksim Anisimow, jak i Piotr Czaadajew[23] wzięli udział w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Maksim Anisimow SC Mińsk 5 kwietnia 1983
Piotr Czaadajew COR Raubicze Mińsk 21 lipca 1987

 Czechy

Trener drużny czeskiej, Richard Schallert wybrał pięciu skoczków na mistrzostwa świata. W składzie znaleźli się: Antonín Hájek, Jakub Janda, Roman Koudelka, Jan Matura i Ondřej Vaculík[23]. We wszystkich trzech konkurencjach udział wzięli Janda, Koudelka i Hájek, Matura wystartował w dwóch konkurencjach, a Vaculík w jednej.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Antonín Hájek Dukla Liberec 12 lutego 1987
Jakub Janda Dukla Frenštát pod Radhoštěm 27 kwietnia 1978
Roman Koudelka LSK Lomnice nad Popelkou 9 lipca 1989
Jan Matura Dukla Liberec 29 stycznia 1980
Ondřej Vaculík Dukla Liberec 12 maja 1986

 Estonia

Estonię na mistrzostwach w Sapporo reprezentował jeden skoczek narciarski - Jens Salumäe[1], który wystartował w obu kwalifikacjach do konkursów indywidualnych.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Jens Salumäe Puijon Hiihtoseura 15 marca 1981

 Finlandia

Tommi Nikunen, szkoleniowiec fińskiej reprezentacji skoczków narciarskich powołał sześciu zawodników. Byli to: Janne Ahonen, Janne Happonen, Matti Hautamäki, Tami Kiuru, Arttu Lappi i Harri Olli[24]. Hautamäki, Olli i Ahonen uczestniczyli we wszystkich konkurencjach, Lappi we dwóch, Happonen w jednej, a Kiuru nie został powołany do żadnego z konkursów. Z uwagi na to, że tytuł mistrza świata na skoczni dużej z 2005 roku bronił Janne Ahonen, reprezentacja Finlandii wystawiła pięciu skoczków do kwalifikacji przed pierwszym konkursem indywidualnym.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Janne Ahonen Lahden Hiihtoseura 11 maja 1977
Janne Happonen Puijon Hiihtoseura 18 czerwca 1984
Matti Hautamäki Puijon Hiihtoseura 14 lipca 1981
Tami Kiuru Lahden Hiihtoseura 13 września 1976
Arttu Lappi Puijon Hiihtoseura 11 maja 1984
Harri Olli Ounasvaaran Hiihtoseura 15 stycznia 1985

 Francja

Trener reprezentacji Francji, Pekka Niemelä powołał dwóch zawodników na mistrzostwa świata. Byli to: Vincent Descombes Sevoie i David Lazzaroni[23]. Obaj zawodnicy startowali w kwalifikacjach do dwóch konkursów indywidualnych.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Vincent Descombes Sevoie Les Houches 9 stycznia 1984
David Lazzaroni Autrans 4 lutego 1985

 Japonia

Skład reprezentacji Japonii, kierowanej przez Kari Ylianttilę był następujący: Daiki Itō, Kenshirō Itō, Noriaki Kasai, Takanobu Okabe, Shōhei Tochimoto i Fumihisa Yumoto[23]. W trzech konkursach uczestniczyli Kasai, Okabe i Daiki Itō, Tochimoto wziął udział w dwóch konkurencjach, Kenshirō Itō w jednej, a Yumoto w żadnej.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Daiki Itō Tsuchiya Home 27 grudnia 1985
Kenshirō Itō Shimokawa Syogyo High School 8 stycznia 1990
Noriaki Kasai Tsuchiya Home 6 czerwca 1972
Takanobu Okabe Snow Brand 26 października 1970
Shōhei Tochimoto Sjoshi Gaken High School 21 grudnia 1989
Fumihisa Yumoto Tokyo Biso Kogyo 23 kwietnia 1984

 Kanada

Szkoleniowiec kanadyjski, Tadeusz Bafia wytypował czterech skoczków narciarskich na mistrzostwa w Sapporo. Byli to: Gregory Baxter, Graeme Gorham, Trevor Morrice i Stefan Read[23]. Wszyscy czterej wzięli udział w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych oraz w konkursie drużynowym.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Gregory Baxter Altius Nordic Ski Club 4 września 1989
Graeme Gorham Altius Nordic Ski Club 12 czerwca 1987
Trevor Morrice Altius Nordic Ski Club 23 września 1991
Stefan Read Altius Nordic Ski Club 7 maja 1987

 Kazachstan

W skład drużyny kazachskiej weszli: Iwan Karaułow, Nikołaj Karpienko, Aleksiej Korolow, Asan Tachtachunow i Radik Żaparow[23]. We wszystkich trzech konkurencjach wystartowali Karpienko i Żaparow, a Karaułow, Korolow i Tachtachunow zaliczyli po dwa starty.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Iwan Karaułow V.K.O. Ridder 23 czerwca 1980
Nikołaj Karpienko CSKA Ałmaty 10 sierpnia 1981
Aleksiej Korolow Czimbulak 20 czerwca 1987
Asan Tachtachunow Ałma-Ata 25 września 1986
Radik Żaparow V.K.O. Ridder 29 lutego 1984

 Korea Południowa

Na mistrzostach w Sapporo Koreę Południową reprezentowało dwóch skoczków narciarskich: Choi Heung-chul i Choi Yong-jik[1]. Obaj wystąpili w kwalifikacjach do dwóch konkursów indywidualnych.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Choi Heung-chul Muju Resort 3 grudnia 1981
Choi Yong-jik Muju Resort 3 grudnia 1982

 Niemcy

Niemiecki szkoleniowiec, Peter Rohwein wybrał sześciu zawodników na mistrzostwa świata. W składzie znaleźli się: Tobias Bogner, Stephan Hocke, Kevin Horlacher, Jörg Ritzerfeld, Martin Schmitt i Michael Uhrmann[25]. Uhrmann w wyniku kontuzji, której doznał w trakcie jednej z serii treningowych, zmuszony był do rezygnacji ze startu w konkursach mistrzostw świata[6]. We wszystkich konkursach uczestniczyli natomiast: Bogner, Hocke, Ritzerfeld i Schmitt. Horlacher nie został powołany do żadnej konkurencji.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Tobias Bogner SK Berchtesgaden 28 maja 1990
Stephan Hocke WSV Oberhof 20 października 1983
Kevin Horlacher SC Degenfeld 24 września 1989
Jörg Ritzerfeld WSV Oberhof 28 czerwca 1983
Martin Schmitt SC Furtwangen 29 stycznia 1978
Michael Uhrmann WSV DJK Rastbüchl 16 września 1978

 Norwegia

Reprezentację Norwegii, prowadzoną przez trenera Mikę Kojonkoskiego, tworzyli: Anders Bardal, Tom Hilde, Anders Jacobsen, Roar Ljøkelsøy i Sigurd Pettersen[23]. W trzech konkurencjach uczestniczyli: Hilde, Jacobsen i Ljøkelsøy, Pettersen w dwóch, a Bardal w jednej.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Anders Bardal Steinkier Skiklubb 28 sierpnia 1982
Tom Hilde Asker Skiklubb 22 września 1987
Anders Jacobsen Ringkollen Skiklubb 17 lutego 1985
Roar Ljøkelsøy Orkdal IL / Trønderhopp 31 maja 1976
Sigurd Pettersen Rollag Veggli 28 lutego 1980

 Polska

Do startu w mistrzostwach świata zostało powołanych pięciu reprezentantów Polski. Drużyna ta pod okiem trenera Hannu Lepistö wystąpiła w składzie: Stefan Hula, Adam Małysz, Robert Mateja, Kamil Stoch i Piotr Żyła[23]. Start we wszystkich trzech konkurencjach zaliczyli: Mateja, Małysz, Stoch i Żyła, a Hula nie wziął udziału w żadnych zawodach mistrzostw świata.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Stefan Hula SS-R LZS Sokół Szczyrk 29 września 1986
Adam Małysz KS Wisła Ustronianka 3 grudnia 1977
Robert Mateja TS Wisła Zakopane 5 października 1974
Kamil Stoch ŁKS Poroniec 25 maja 1987
Piotr Żyła KS Wisła Ustronianka 16 stycznia 1987

 Rosja

Kadrę rosyjską, którą do mistrzostw świata przygotowywał Wolfgang Steiert, tworzyło pięciu zawodników: Ildar Fatkullin, Dmitrij Ipatow, Denis Korniłow, Ilja Roslakow i Dmitrij Wasiljew[23]. Spośród nich we wszystkich konkursach uczestniczyli: Ipatow, Korniłow, Roslakow i Wasiljew, a Fatkullin w żadnym.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Ildar Fatkullin Lokomotiw Ufa 16 października 1982
Dmitrij Ipatow OSVSM Magadan 30 czerwca 1984
Denis Korniłow Nowogród WWS 17 sierpnia 1986
Ilja Roslakow Moskwa WVSM 18 lutego 1983
Dmitrij Wasiljew Lokomotiw Ufa 26 grudnia 1979

 Rumunia

Rumunię reprezentował jeden skoczek narciarski - Mihai Damian[1]. Wziął udział w obu kwalifikacjach.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Mihai Damian CS Dinamo Braszów 2 lutego 1990

 Słowacja

Jedynym skoczkiem słowackim, który uczestniczył w mistrzostwach świata w Sapporo był Martin Mesík[23], który wystartował w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Martin Mesík Vimar Bańska Bystrzyca 17 października 1979

 Słowenia

Drużyna Słowenii kierowana przez fińskiego szkoleniowca, Ari-Pekka Nikkolę, liczyła pięciu skoczków. Byli to: Rok Benkovič, Jernej Damjan, Robert Kranjec, Primož Pikl, Rok Urbanc i Peter Žonta[23]. Damjan, Urbanc, Pikl i Žonta wzięli udział we wszystkich trzech konkursach, Benkovič uczestniczył w jednym konkursie, a Kranjec nie wziął udział w żadnej z konkurencji. Dzięki temu, że w 2005 roku Benkovič zdobył tytuł mistrza świata na skoczni normalnej, w konkursie na tym samym obiekcie w Sapporo, drużyna słoweńska mogła wystawić pięciu zawodników.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Rok Benkovič SSK Menges 20 marca 1986
Jernej Damjan SSK Ilirija Lublana 28 maja 1983
Robert Kranjec SK Triglav Kranj 16 lipca 1981
Primož Pikl SSK Ljubno BTC 25 sierpnia 1982
Rok Urbanc SK Triglav Kranj 28 lutego 1985
Peter Žonta SD Dolomiti Lublana 9 stycznia 1979

 Stany Zjednoczone

W skład drużyny Stanów Zjednoczonych weszło dwóch zawodników - Alan Alborn i Clint Jones[23]. Obaj wystartowali w obu konkurencjach indywidualnych.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Alan Alborn Alaska Jumping Club 13 grudnia 1980
Clint Jones Steamboat Springs Winter Sports 5 października 1984

 Szwajcaria

Trener reprezentacji Szwajcarii, Berni Schödler wybrał czterech zawodników na mistrzostwa świata. W składzie znaleźli się: Simon Ammann, Andreas Küttel, Guido Landert i Michael Möllinger[23]. We wszystkich konkurencjach udział wzięli wszyscy reprezentanci Szwajcarii poza Möllingerem, który zaprezentował się w dwóch zawodach.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Simon Ammann RG Churfirsten 25 czerwca 1981
Andreas Küttel SC Einsiedeln 25 kwietnia 1979
Guido Landert Speer Ebnat-Kappel 3 listopada 1985
Michael Möllinger SC Einsiedeln 25 października 1980

 Ukraina

Ukrainę na mistrzostwach w 2007 roku reprezentowało czterech zawodników. Byli to: Wołodymyr Boszczuk, Ołeksandr Łazarowicz, Witalij Szumbareć i kombinator norweski, Wołodymyr Traczuk[1]. Boszczuk, Łazarowicz i Szumbareć wystąpili we wszystkich trzech konkurencjach, a Traczuk został powołany tylko do konkursu drużynowego.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Wołodymyr Boszczuk Wierchownia 3 sierpnia 1982
Ołeksandr Łazarowicz Ukraina Worochta 30 sierpnia 1984
Witalij Szumbareć Krzemieniec 14 lipca 1983
Wołodymyr Traczuk Krzemieniec[26] 3 stycznia 1985[27]

 Włochy

Reprezentacja Włoch, prowadzona przez Roberto Cecona składała się z dwóch zawodników[23]. Zarówno Sebastian Colloredo, jak i Andrea Morassi wystartowali w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia
Sebastian Colloredo G.S. Fiamme Gialle 9 września 1987
Andrea Morassi C.S. Forestale 30 sierpnia 1988

Upadki[edytuj | edytuj kod]

W trakcie serii konkursowych, kwalifikacyjnych i treningowych rozegranych w ramach mistrzostw świata w Sapporo odnotowano dwa upadki skoczków narciarskich. Pierwszy z nich miał miejsce 21 lutego 2007 podczas drugiej serii treningowej przed kwalifikacjami do konkursu indywidualnego na skoczni dużej. Zawodnikiem, który nie ustał swojej próby był Michael Uhrmann. W wyniku upadku niemiecki skoczek doznał kontuzji kości śródstopia w prawej nodze, co uniemożliwiło mu start w mistrzostwach świata[6].

Podczas pierwszej serii konkursowej zawodów na skoczni Miyanomori upadł Harri Olli[28]. Reprezentant Finlandii uzyskał 93,5 metra i mimo upadku, dzięki temu, że jego odległość stanowiła ponad 90% najdłuższego wyniku pierwszej serii, awansował do serii finałowej jako lucky loser[29].

W pozostałych startach nie odnotowano żadnego upadku.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Oficjalnie zostało zgłoszonych 79 zawodników. W konkursie drużynowym wystartował także kombinator norweski - Wołodymyr Traczuk.
  2. ↑ Nie wliczono tzw. "podwójnego mistrzostwa", traktując niezależnie konkursy olimpijskie i konkursy mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. Do 1980 roku każdy medalista olimpijski automatycznie stawał się medalistą mistrzostw świata.
  3. ↑ W tabeli podano oficjalne rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem mistrzostw świata.
  4. ↑ Nieoficjalny rekord należał do Andersa Bardala, który w 2006 roku uzyskał 102,5 metra w zawodach Pucharu Konynentalnego. Od 2005 roku rekord skoczni mógł zostać pobity tylko w zawodach Pucharu Świata, mistrzostwach świata lub zimowych igrzyskach olimpijskich, w związku z czym rekord Bardala nie został uznany za oficjalny rekord skoczni. Rekordzista skoczni, Noriaki Kasai uzyskał 101 metrów w zawodach nieoficjalnych, jednak miało to miejsce w 2004 roku, kiedy to uznawano każdy rekord skoczni, niezależnie od rangi zawodów, podczas których został on ustanowiony.
  5. ↑ Nieoficjalny rekord skoczni ustanowił Yusuke Kaneko, który 25 marca 2005 uzyskał 145 metrów w zawodach krajowych.
  6. ↑ Dyskwalifikacja za nieregulaminowy kombinezon.
  7. ↑ Skok z upadkiem. Zawodnik zajmował po pierwszej serii 47. miejsce, jednak zakwalifikował się do serii finałowej jako lucky loser. Zgodnie z regulaminem FIS jeżeli skoczek uzyska odległość większą niż 90% najdłuższej odległości pierwszej serii, a następnie upadnie, to awansuje do serii finałowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - Od 9 pierwszy trening w Sapporo (Aktualizacja 2). skokinarciarskie.pl, 21 lutego 2007. [dostęp 2010-09-19]. (pol.).
  2. ↑ Skoki narciarskie - Puchar Świata 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  3. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Jacobsen faworytem bukmacherów do tytułu MŚ w Sapporo. skijumping.pl, 20 lutego 2007. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  4. ↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - Przed Mistrzostwami Świata w Sapporo. skokinarciarskie.pl, 20 lutego 2007. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  5. ↑ Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: Kto jedzie po złoto?. skijumping.pl, 21 lutego 2007. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  6. ↑ a b c Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Uhrmann w szpitalu. Nie wystąpi na MŚ (Aktualizacja). skokinarciarskie.pl, 21 lutego 2007. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  7. ↑ Skoki Narciarskie - Willingen (Upland), Puchar Świata 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  8. ↑ Skoki Narciarskie - Mistrzostwa Świata 2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  9. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Walter Hofer tłumaczy zasady uznawania rekordów skoczni. skijumping.pl, 16 marca 2005. [dostęp 2010-09-19]. (pol.).
  10. ↑ Sapporo HS 100. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-09-19]. (niem.).
  11. ↑ Sapporo HS 134. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-09-13]. (niem.).
  12. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Large Hill Individual, Results Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  13. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Large Hill Individual, Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  14. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Large Hill Team, Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  15. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Normal Hill Individual, Results Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  16. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Normal Hill Individual, Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  17. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki narciarskie - Ammann Mistrzem Świata, Olli drugi, Małysz czwarty. skokinarciarskie.pl, 24 lutego 2007. [dostęp 2010-09-28]. (pol.).
  18. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki narciarskie - MŚ: Austria zdobywa złoto. skokinarciarskie.pl, 25 lutego 2007. [dostęp 2010-09-28]. (pol.).
  19. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki narciarskie - MŚ: Małysz deklasuje rywali i zdobywa złoty medal!. skokinarciarskie.pl, 3 marca 2007. [dostęp 2010-09-28]. (pol.).
  20. ↑ Skoki narciarskie - Zwycięzcy Mistrzostw Świata. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-09-29]. (pol.).
  21. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - MŚ Sapporo: Austriacy najlepsi w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 2 marca 2007. [dostęp 2010-09-17]. (pol.).
  22. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Austriacy na Mistrzostwa Świata. skokinarciarskie.pl, 13 lutego 2007. [dostęp 2010-09-19]. (pol.).
  23. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: MŚ w Sapporo: Składy ekip. skijumping.pl, 19 lutego 2007. [dostęp 2010-09-19]. (pol.).
  24. ↑ Katarzyna Gucewicz: Skoki Narciarskie - Ahonen Mistrzem Finlandii. Kadra Finów do Sapporo. skokinarciarskie.pl, 14 lutego 2007. [dostęp 2010-09-29]. (pol.).
  25. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Peter Rohwein wybrał skład na MŚ. skokinarciarskie.pl, 12 lutego 2007. [dostęp 2010-09-29]. (pol.).
  26. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Ski Jumping - Large Hill Team, Start List. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-16]. (ang.).
  27. ↑ FIS-Ski - biographie: TRACHUK Volodymyr. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-16]. (ang.).
  28. ↑ Krzysztof Baraniak: Adam Małysz mistrzem świata w Sapporo!!!. wiadomosci24.pl, 3 marca 2007. [dostęp 2010-09-19]. (pol.).
  29. ↑ Skoki narciarskie - Zasady Pucharu Świata. sport24.pl. [dostęp 2010-09-19]. (pol.).

Źródła[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikiprojekt:Skoki_narciarskie/Dopracowywanie_artykułów/Skoki_narciarskie_na_Mistrzostwach_Świata_w_Narciarstwie_Klasycznym_2007&oldid=60450605”