Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Hula podczas zawodów PŚ na skoczni w Oslo w 2006 roku
Stefan Jarosław Hula [2] (ur. 29 września 1986 w Bielsku-Białej ) – polski skoczek narciarski , reprezentant klubu KS Eve-nement Zakopane . Syn specjalisty kombinacji norweskiej – Stefana Mariana Huli . Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 , a także Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018 .
Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniósł w 1998, kiedy to wygrał nieoficjalne mistrzostwa świata dzieci – FIS Schüler GP w Garmisch-Partenkirchen . Potem startował na różnych zawodach juniorskich, w tym mistrzostwach świata . W 2003 trafił do kadry B reprezentacji Polski, przygotowującej się do mistrzostw świata juniorów w Stryn . Trenowany przez Heinza Kuttina , zajął indywidualnie 13. miejsce, a także został wicemistrzem w drużynie. Sezon później znalazł się w kadrze A i zadebiutował w Pucharze Świata w ostatnim konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen . W sezonie 2005/06 wziął udział w mistrzostwach świata w lotach . Mistrz Polski 2018 .
Rekord życiowy Stefana Huli to 236 m uzyskane na Letalnicy w Planicy 25 marca 2018.
12 marca 2023 w Zakopanem poinformował o zakończeniu kariery sportowej[3] . Po jej zakończeniu został asystentem trenera reprezentacji Polski kobiet w skokach narciarskich, Haralda Rodlauera w grupie beskidzkiej[4] .
5 lutego 2004: wraz z Dawidem Kowalem , Kamilem Stochem i Mateuszem Rutkowskim zdobył w drużynie srebrny medal MŚJ w norweskim Strynie.
5 stycznia 2005: pierwszy raz przystąpił do kwalifikacji do konkursu PŚ w Bischofshofen, ale ich nie przeszedł.
8 stycznia 2005: pierwszy raz wystąpił w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Willingen (Polska zajęła 10. miejsce).
27 sierpnia 2005: w konkursie LGP w Zakopanem zdobył pierwsze punkty za 21. miejsce, jednocześnie będąc najlepszym z Polaków.
3 stycznia 2006: pierwszy raz zakwalifikował się do konkursu PŚ (w Innsbrucku).
15 stycznia 2006: w konkursie drużynowym MŚL w Kulm zajął 9. miejsce po skoku na odległość 173 metry, co było najlepszym wynikiem w polskiej drużynie.
28 stycznia 2006: zdobył swoje pierwsze punkty PŚ za 22. miejsce, dzień później był 21.
12 lutego 2006: w debiucie na ZIO na skoczni K-95 w Turynie zajął 29. miejsce.
20 lutego 2006: wraz z Kamilem Stochem , Robertem Mateją i Adamem Małyszem zajął 5. miejsce w drużynie na ZIO w Turynie.
18 marca 2006: w serii próbnej przed I konkursem lotów w Planicy, ustanowił rekord życiowy długości skoku: 192,5 m.
1 lutego 2008: w kwalifikacjach do konkursu był drugi, tuż za Martinem Kochem , który uzyskał taką samą odległość, lecz miał wyższe noty za styl.
31 stycznia 2009: na skoczni w Sapporo po raz pierwszy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce konkursu Pucharu Świata w skokach narciarskich.
21 marca 2009: pierwszy raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 2. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na skoczni w Planicy .
19 grudnia 2010: drugi raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 7. miejscu w szwajcarskim Engelbergu .
29 stycznia 2011: drugi raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym, rozgrywanym na skoczni w Willingen .
6 grudnia 2015: trzeci raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 10. miejscu w norweskim Lillehammer .
23 stycznia 2016: trzeci raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na Wielkiej Krokwi w Zakopanem .
23 lutego 2016: czwarty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 6. miejscu w fińskim Kuopio .
19 listopada 2017: piąty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na siódmym miejscu, ex aequo z Piotrem Żyłą na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle.
26 grudnia 2017: pierwszy raz w karierze zdobył mistrzostwo Polski na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle.
30 grudnia 2017: szósty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 5. miejscu w niemieckim Oberstdorfie , to jego najlepszy wynik w historii występów w konkursach indywidualnych PŚ.
21 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem , Dawidem Kubackim i Piotrem Żyłą zdobył w drużynie brązowy medal mistrzostw świata w lotach w niemieckim Oberstdorfie .
27 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zajął pierwsze miejsce w konkursie drużynowym w Zakopanem.
28 stycznia 2018: osiągnął najlepszy wynik w zawodach Pucharu Świata w karierze – 4. miejsce w konkursie indywidualnym w Zakopanem.
10 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni normalnej – 5. miejsce w Pjongczang .
17 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni dużej – 15. miejsce w Pjongczang.
19 lutego 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zdobył w drużynie brązowy medal olimpijski w Pjongczang.
25 marca 2018: podczas serii próbnej[5] przed finałowym konkursem Pucharu Świata sezonu 2017/2018 ustanowił swój nowy rekord życiowy - 236 m w Planicy.
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
29.
12 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-95
HS-106
indywid.
95,5 m
90,5 m
218,0 pkt
48,5 pkt
Lars Bystøl
5.
20 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
druż.[a]
118,0 m
119,0 m
894,4 pkt (201,1 pkt )
89,6 pkt
Austria
31.
13 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-95
HS-106
indywid.
95,0 m
–
112,5 pkt
164,0 pkt
Simon Ammann
19.
20 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
indywid.
122,5 m
124,0 m
217,2 pkt
66,4 pkt
Simon Ammann
6.
22 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
druż.[b]
129,0 m
127,5 m
996,7 pkt (240,7 pkt )
111,2 pkt
Austria
5.
10 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-98
HS-109
indywid.
111,0 m
105,5 m
248,8 pkt
10,5 pkt
Andreas Wellinger
15.
17 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
indywid.
132,0 m
129,5 m
253,4 pkt
32,3 pkt
Kamil Stoch
3.
19 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
druż.[c]
130,0 m
134,0 m
1072,4 pkt (264,6 pkt )
26,1 pkt
Norwegia
26.
6 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-95
HS-106
indywid.
103,0 m
93,5 m
237,8 pkt
37,2 pkt
Ryōyū Kobayashi
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
26.
21 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
94,5 m
89,5 m
234,5 pkt
47,5 pkt
Wolfgang Loitzl
4.
28 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
druż.[b]
127,0 m
125,0 m
972,1 pkt (252,6 pkt )
62,2 pkt
Austria
4.
27 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
druż.[d]
97,5 m
93,0 m
953,0 pkt (212,9 pkt )
72,5 pkt
Austria
33.
3 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
indywid.
118,0 m
–
104,8 pkt
172,7 pkt
Gregor Schlierenzauer
5.
5 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
druż.[d]
113,5 m
–
435,6 pkt (93,8 pkt )
64,4 pkt
Austria
4.
24 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
druż.[e]
113,5 m
116,5 m
909,1 pkt (197,8 pkt )
78,4 pkt
Niemcy
12.
1 marca
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
indywid.
88,0 m
100,0 m
205,8 pkt
12,5 pkt
Dawid Kubacki
Starty S. Huli na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
37.
13–14 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-200
indywid.
140,5 m
–
–
–
114,6 pkt
673,6 pkt
Roar Ljøkelsøy
9.
15 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-200
druż.[a]
173,0 m
–[g]
453,7 pkt (158,1 pkt )
1044,2 pkt
Norwegia
10.
24 lutego
2008
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
druż.[d]
120,0 m
–[g]
573,8 pkt (84,0 pkt )
979,5 pkt
Austria
4.
21 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
druż.[b]
192,5 m
179,0 m
1452,5 pkt (329,6 pkt )
188,9 pkt
Austria
21.
15–16 stycznia
2016
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-225
indywid.
202,5 m
167,5 m
193,0 m
–[h]
450,4 pkt
189,7 pkt
Peter Prevc
5.
17 stycznia
2016
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-225
druż.[f]
191,5 m
189,5 m
1211,9 pkt (309,7 pkt )
255,8 pkt
Norwegia
13.
19–20 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
indywid.
193,0 m
196,5 m
192,5 m
–[h]
550,0 pkt
101,9 pkt
Daniel-André Tande
3.
21 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
druż.[e]
206,0 m
210,0 m
1592,1 pkt (392,9 pkt )
70,1 pkt
Norwegia
Starty S. Huli na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
50.
26 stycznia
2002
Schonach
Langenwaldschanze
K-90
indywid.
72,5 m
76,0 m
155,5 pkt
100,0 pkt
Janne Happonen
2.
5 lutego
2004
Stryn
Bjørkelibakken
K-90
druż.[i]
83,0 m
91,0 m
904,5 pkt (214,0 pkt )
50,5 pkt
Austria
13.
7 lutego
2004
Stryn
Bjørkelibakken
K-90
indywid.
88,0 m
89,5 m
223,5 pkt
50,0 pkt
Mateusz Rutkowski
Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skład
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
21 marca
2009
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
[b]
194,5 m
–
761,9 pkt (184,4 pkt)
2.
31,5 pkt
Norwegia
2.
29 stycznia
2011
Willingen
Mühlenkopfschanze
K-130
HS-145
[d]
131,0 m
134,0 m
1015,7 pkt (254,3 pkt)
3.
56,1 pkt
Austria
3.
23 stycznia
2016
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
[j]
126,0 m
125,5 m
1056,7 pkt (251,2 pkt)
3.
65,7 pkt
Norwegia
4.
27 stycznia
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
[c]
136,0 m
135,5 m
1092,0 pkt (279,4 pkt)
1.
–
5.
3 marca
2018
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
[c]
118,5 m
122,0 m
1113,2 pkt (256,1 pkt)
2.
11,3 pkt
Niemcy
6.
10 marca
2018
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
[c]
122,5 m
125,5 m
1039,8 pkt (242,5 pkt)
2.
58,9 pkt
Norwegia
7.
17 marca
2018
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
[e]
189,5 m
208,0 m
1301,7 pkt (304,1 pkt)
2.
265,6 pkt
Norwegia
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Sezon
Miejsce
2011
39.[17]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
14 stycznia
2012
Titisee-Neustadt
Hochfirstschanze
K-125
HS-142
131,0 m
138,5 m
265,6 pkt
2.
4,2 pkt
Manuel Fettner
2.
28 grudnia
2012
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
132,5 m
130,0 m
253,5 pkt
2.
10,3 pkt
Martin Schmitt
3.
3 lutego
2013
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-139
128,5 m
125,5 m
235,2 pkt
2.
3,7 pkt
Stefan Kraft
4.
3 lutego
2013
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-139
129,0 m
130,0 m
245,7 pkt
1.
–
5.
13 grudnia
2013
Rena
Renabakkene
K-99
HS-111
106,5 m
106,0 m
259,6 pkt
2.
1,5 pkt
Jernej Damjan
6.
9 lutego
2020
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
115,5 m
115,5 m
235,4 pkt
3.
7,4 pkt
Joacim Ødegård Bjøreng
7.
20 lutego
2021
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
113,0 m
115,5 m
269,9 pkt
1.
–
8.
28 marca
2021
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
124,5 m
142,5 m
218,5 pkt
3.
11,1 pkt
Aleksander Zniszczoł
9.
28 marca
2021
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
137,0 m
131,5 m
246,8 pkt
1.
–
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
1 października
2005
Park City
Utah Olympic Park
K-120
HS-134
115,5 m
124,0 m
223,1 pkt
2.
5,9 pkt
Wojciech Skupień
2.
6 lipca
2008
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
107,0 m
107,5 m
258,6 pkt
2.
0,9 pkt
Maciej Kot
3.
3 września
2009
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-98
HS-109
100,0 m
100,5 m
242,5 pkt
1.
–
4.
5 września
2009
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-140
124,5 m
132,0 m
241,2 pkt
3.
13,4 pkt
Kim Hyun-ki
5.
4 lipca
2010
Velenje
Grajski grič
K-85
HS-94
86,5 m
89,0 m
240,0 pkt
2.
15,5 pkt
Kamil Stoch
6.
9 lipca
2010
Garmisch-Partenkirchen
Große Olympiaschanze
K-125
HS-140
135,5 m
–
133,9 pkt
2.
5,0 pkt
Kamil Stoch
7.
2 października
2010
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
128,5 m
126,5 m
259,5 pkt
2.
12,7 pkt
Anders Fannemel
8.
9 sierpnia
2015
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
120,5 m
134,0 m
212,7 pkt
3.
12,2 pkt
Klemens Murańka
9.
31 sierpnia
2019
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-97
91,0 m
90,0 m
220,2 pkt
3.
7,8 pkt
Rok Justin
10.
21 września
2019
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
110,5 m
108,0 m
245,2 pkt
3.
15,0 pkt
Taku Takeuchi
Opracowano na podstawie[28] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota[l]
Strata
Zwycięzca
28.
27 marca
2002
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
ind.
55,0 m
62,5 m
108,5 pkt
125,5 pkt
Adam Małysz
18.
26 grudnia
2002
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
ind.
98,0 m
95,5 m
137,3 pkt
139,5 pkt
Adam Małysz
6.
3 marca
2003
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
druż.[m]
70,0 m
73,0 m
523,5 pkt (b.d. )
164,0 pkt
WKS Zakopane
23.
26 grudnia
2003
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
ind.
103,5 m
109,5 m
171,9 pkt
100,7 pkt
Adam Małysz
7.
28 stycznia
2004
Karpacz
Orlinek
K-85
–
druż.[n]
84,5 m
86,5 m
755,5 pkt (231,5 pkt )
128,0 pkt
AZS-AWF Katowice
6.
29 stycznia
2004
Karpacz
Orlinek
K-85
–
ind.
82,0 m
89,0 m
231,5 pkt
30,5 pkt
Adam Małysz
8.
31 stycznia
2004
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
ind.
112,5 m
117,5 m
210,0 pkt
67,2 pkt
Adam Małysz
14.
26 stycznia
2005
Szczyrk
Skalite
K-85
HS-93
ind.
74,0 m
–
89,0 pkt
40,0 pkt
Adam Małysz
12.
8 lutego
2005
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
100,0 m
109,0 m
167,2 pkt
93,8 pkt
Adam Małysz
b.d.
25 lutego
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
druż.
119,5 m
–
b.d.
b.d.
KS Wisła Ustronianka
4.
25 lutego
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
125,5 m
126,5 m
249,6 pkt
29,3 pkt
Robert Mateja
3.
26 lutego
2006
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
88,0 m
84,0 m
232,0 pkt
17,5 pkt
Adam Małysz
8.
16 lutego
2007
Szczyrk
Skalite
K-85
HS-93
druż.[o]
77,5 m
–
234,0 pkt (95,0 pkt )
186,0 pkt
KS Wisła Ustronianka
4.
17 lutego
2007
Szczyrk
Skalite
K-85
HS-93
ind.
80,0 m
73,5 m
192,5 pkt
42,5 pkt
Adam Małysz
5.
26 grudnia
2007
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
124,0 m
124,5 m
238,3 pkt
27,0 pkt
Kamil Stoch
6.
18 marca
2008
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
124,0 m
119,5 m
236,3 pkt
37,4 pkt
Adam Małysz
11.
20 marca
2008
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
82,5 m
85,5 m
224,0 pkt
35,5 pkt
Adam Małysz
4.
14 lutego
2009
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
116,5 m
111,0 m
203,5 pkt
27,9 pkt
Kamil Stoch
11.
26 marca
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[p]
95,0 m
–
319,5 pkt (114 pkt )
654,5 pkt
KS Wisła Ustronianka
3.
26 grudnia
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
98,0 m
96,5 m
242,5 pkt
13,5 pkt
Adam Małysz
3.
26 grudnia
2010
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
124,0 m
115,5 m
227,1 pkt
45,5 pkt
Adam Małysz
4.
18 lutego
2011
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.
103,5 m
100,0 m
872 pkt (259,5 pkt )
107,3 pkt
Wisła Zakopane
14.
19 lutego
2011
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
89,0 m
94,5 m
212,0 pkt
46,5 pkt
Kamil Stoch
3.
26 grudnia
2011
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
118,0 m
123,0 m
244,2 pkt
45,0 pkt
Kamil Stoch
16.
25 marca
2012
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
105,5 m
114,0 m
185,6 pkt
100,3 pkt
Kamil Stoch
7.
27 marca
2013
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
125,5 m
128,0 m
277,4 pkt
39,4 pkt
Maciej Kot
7.
23 grudnia
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
113,0 m
120,0 m
208,4 pkt
46,7 pkt
Piotr Żyła
19.
24 marca
2015
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
105,0 m
122,0 m
199,6 pkt
110,5 pkt
Kamil Stoch
2.
22 marca
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
134,0 m
129,0 m
272,9 pkt
0,5 pkt
Maciej Kot
5.
26 grudnia
2016
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
126,5 m
128,0 m
255,6 pkt
17,8 pkt
Piotr Żyła
1.
26 grudnia
2017
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
123,5 m
126,0 m
254,3 pkt
–
3.
26 grudnia
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
126,5 m
121,5 m
284,8 pkt
46,2 pkt
Kamil Stoch
9.
22 grudnia
2020
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
120,0 m
–
131,5 pkt
24,8 pkt
Tomasz Pilch
7.
23 grudnia
2021
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
135,0 m
129,5 m
289,0 pkt
24,3 pkt
Kamil Stoch
4.
22 grudnia
2022
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
124,5 m
127,5 m
265,3 pkt
34,9 pkt
Kamil Stoch
Opracowano na podstawie[28] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota[l]
Strata
Zwycięzca
43.
29 września
2002
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
ind.
64,0 m
–
67,5 pkt
176,5 pkt
Marcin Bachleda
28.
21 września
2003
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
ind.
71,0 m
70,0 m
162,5 pkt
85,5 pkt
Adam Małysz
9.
9 października
2004
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
116,0 m
115,0 m
208,3 pkt
69,7 pkt
Adam Małysz
12.
10 października
2004
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
77,0 m
79,0 m
196,0 pkt
58,0 pkt
Adam Małysz
9.
15 października
2005
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
118,5 m
128,5 m
244,1 pkt
28,1 pkt
Adam Małysz
9.
16 października
2005
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
77,0 m
88,5 m
220,0 pkt
38,0 pkt
Adam Małysz
2.
14 października
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
129,5 m
125,0 m
257,1 pkt
4,7 pkt
Adam Małysz
2.
15 października
2006
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
87,0 m
85,5 m
237,0 pkt
23,0 pkt
Adam Małysz
26.
13 października
2007
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
104,5 m
109,5 m
170,2 pkt
101,7 pkt
Adam Małysz
18.
14 października
2007
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
78,5 m
77,0 m
195,0 pkt
58,0 pkt
Adam Małysz
6.
27 września
2008
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
120,5 m
119,5 m
230,5 pkt
58,1 pkt
Adam Małysz
8.
28 września
2008
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[q]
114,5 m
114,0 m
586,0 pkt (202,8 pkt )
391,3 pkt
Wisła Zakopane
4.
10 października
2009
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
83,5 m
84,0 m
225,0 pkt
21,0 pkt
Adam Małysz
8.
11 października
2009
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
118,0 m
121,5 m
228,6 pkt
36,1 pkt
Adam Małysz
3.
23 lipca
2010
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
98,0 m
95,0 m
235,5 pkt
27,0 pkt
Adam Małysz
6.
24 lipca
2010
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[r]
94,5 m
98,0 m
706,5 pkt (233,0 pkt )
260,0 pkt
AZS Zakopane
10.
25 lipca
2010
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
112,5 m
119,0 m
211,2 pkt
66,9 pkt
Adam Małysz
20.
2 września
2012
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
114,5 m
109,5 m
194,7 pkt
61,0 pkt
Maciej Kot
10.
1 września
2013
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
101,0 m
98,5 m
255,0 pkt
11,5 pkt
Dawid Kubacki
10.
8 września
2013
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
119,5 m
123,5 m
233,4 pkt
30,4 pkt
Jan Ziobro
5.
19 lipca
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
126,0 m
123,0 m
247,7 pkt
31,9 pkt
Kamil Stoch
3.
20 lipca
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[s]
132,0 m
128,0 m
903,2 pkt (264,5 pkt )
23,3 pkt
AZS Zakopane
12.
11 października
2014
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
92,5 m
97,0 m
226,0 pkt
50,0 pkt
Piotr Żyła
7.
18 lipca
2015
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
120,0 m
124,5 m
238,6 pkt
28,0 pkt
Dawid Kubacki
4.
9 października
2015
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
99,0 m
104,0 m
257,0 pkt
11,5 pkt
Dawid Kubacki
9.
8 października
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
121,5 m
116,0 m
228,7 pkt
63,7 pkt
Maciej Kot
4.
27 października
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
130,0 m
132,5 m
295,2 pkt
25,4 pkt
Dawid Kubacki
3.
12 października
2019
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
95,5 m
107,0 m
262,7 pkt
3,7 pkt
Piotr Żyła
4.
12 października
2019
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.
94,5 m
–
445,1 pkt (129,5 pkt )
53,7 pkt
AZS Zakopane
6.
17 października
2020
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
90,5 m
99,5 m
247,2 pkt
15,5 pkt
Dawid Kubacki
5.
18 października
2020
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.
104,0 m
100,0 m
708,0 pkt (256,0 pkt )
330,5 pkt
WSS Wisła
8.
28 października
2021
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
ind.
100,0 m
101,5 m
261,7 pkt
17,5 pkt
Piotr Żyła
4.
29 października
2021
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
druż.
102,5 m
100,5 m
921,0 pkt (257,0 pkt )
70,0 pkt
WSS Wisła
3.
18 października
2022
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
ind.
105,5 m
102,0 m
294,9 pkt
14,4 pkt
Dawid Kubacki
Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 sierpnia 2019 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w działalności na rzecz propagowania i krzewienia kultury fizycznej i udekorowany w Wiśle 24 listopada 2019[31] [32] .
↑ a b c d Skład zespołu: Stefan Hula, Kamil Stoch , Robert Mateja i Adam Małysz
↑ a b c d e f g Skład drużyny: Kamil Stoch , Łukasz Rutkowski , Stefan Hula i Adam Małysz
↑ a b c d e f Skład zespołu: Maciej Kot , Stefan Hula, Dawid Kubacki , Kamil Stoch
↑ a b c d e f g Skład zespołu: Kamil Stoch , Piotr Żyła , Stefan Hula i Adam Małysz
↑ a b c d e Skład zespołu: Piotr Żyła , Stefan Hula, Dawid Kubacki , Kamil Stoch
↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Klemens Murańka , Dawid Kubacki i Stefan Hula
↑ a b Polski zespół nie awansował do II serii
↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Dawid Kowal , Stefan Hula i Mateusz Rutkowski
↑ Skład zespołu: Andrzej Stękała , Maciej Kot , Stefan Hula i Kamil Stoch
↑ Skład zespołu: Stefan Hula i Paweł Wąsek
↑ a b W nawiasie podano notę uzyskaną przez Stefana Hulę w konkursie drużynowym.
↑ Skład zespołu: Stefan Hula, Wojciech Pawlusiak i Paweł Kruczek
↑ Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Fabian Malik, Wojciech Pawlusiak i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Michał Pyclik, Krzysztof Łokaj i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Jakub Przybyła, Paweł Urbański , Jan Ziobro i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Jakub Przybyła, Jan Ziobro , Sebastian Toczek i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Krzysztof Biegun , Szczepan Kupczak, Sebastian Hebel i Stefan Hula
↑ WKS Zakopane w składzie: Marcin Budz, Stefan Hula, Jan Ziobro i Kamil Stoch
↑ a b Dominik Formela: Stefan HULA (Polska) . skijumping.pl, 2018-03-25. [dostęp 2019-02-20].
↑ Marcin Hetnał: Samozwańczy Autorytet pyta - Stefan Hula odpowiada . skijumping.pl, 2019-03-28. [dostęp 2019-03-29].
↑ Adam Bucholz: Stefan Hula kończy karierę . skijumping.pl, 2023-03-12. [dostęp 2023-03-12].
↑ Skoki narciarskie. Harald Rodlauer trenerem Polek! [online], Skijumping.pl, 30 maja 2023 [dostęp 2023-05-30] (pol. ) .
↑ 10office.pl - Paweł 1. - P. Stawowczyk 10office.pl - Paweł 1. - P. , Andrzej A. Mysiak Andrzej A. , PŚ Planica: Stoch najlepszy w serii próbnej, Kubacki i Hula z życiówkami [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2018-08-11] (pol. ) .
↑ a b c d e HULA Stefan - Athlete Information - World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g Adam Kwieciński: HULA Stefan 1986.09.29 POL . wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-03-12].
↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang. ) .
↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2017/2018 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ang. ) .
↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven . fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5 . fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang. ) .
↑ HULA Stefan - Athlete Information - Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings . fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2008 - Four Nations Grand Prix Standings . fis-ski.com, 2008-08-05. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ The Nations Grand Prix . fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski Jumping - 2011 - Lotos Poland Tour . fis-ski.com, 2011-07-23. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)]. (ang. ) .
↑ a b HULA Stefan - Athlete Information - Continental Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2012/2013 - Cupstandings . fis-ski.com, 2013-03-17. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2020/2021 - Cupstandings . fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-28)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2005 . fis-ski.com, 2005-10-09. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2008 . fis-ski.com, 2008-10-12. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2009 . fis-ski.com, 2009-09-13. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010 . fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2012 . fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2013 . fis-ski.com, 2013-09-22. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ HULA Stefan - Athlete Information - FIS Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ a b Mistrzostwa Polski . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-11].
↑ PyeongChang . skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-26]. (niem. ) .
↑ Whistler . skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-26]. (niem. ) .
↑ M.P. z 2019 r. poz. 1006 .
↑ Odznaczenia za zasługi w rozwijaniu sportu narciarskiego . prezydent.pl, 2019-11-24. [dostęp 2019-12-08].
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Zimowe MP (do 1961)
Zimowe MP na normalnej skoczni (od 1962) [od 2014 nie są organizowane]
Zimowe MP na dużej skoczni (od 1962)
Letnie MP na normalnej skoczni
Letnie MP na dużej skoczni [od 2018 nie są organizowane]
Identyfikatory zewnętrzne: