Jakub Janda

Jakub Janda

Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1978 Čeladná, Czechosłowacja
Klub	Dukla Liberec
Reprezentacja	Czechy
Debiut w PŚ	9 marca 1996 w Harrachovie (44. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	9 marca 1997 w Lahti (29. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 stycznia 2003 w Libercu (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	23 stycznia 2005 w Titisee-Neustadt
Rekord życiowy	218 m na Vikersundbakken w Vikersund (25 lutego 2012)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Czechy Mistrzostwa świata srebro Oberstdorf 2005 normalna brąz Oberstdorf 2005 duża
Inne nagrody
Puchar świata w skokach Kryształowa Kula 2005/2006 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 2005/2006 Letnie Grand Prix 1. miejsce 2005 Letni Puchar Kontynentalny 2. miejsce 2010 2. miejsce 2013

Jakub Janda (ur. 27 kwietnia 1978 w Čeladnej, powiat Frýdek-Místek) – czeski skoczek narciarski i polityk. Zawodnik klubu Dukla Frenštát pod Radhoštěm, srebrny i brązowy medalista mistrzostw świata w 2005, zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2005/2006, zwycięzca 54. Turnieju Czterech Skoczni. Od 2017 deputowany do Izby Poselskiej Republiki Czeskiej z ramienia ODS.

Kariera sportowa

Początki kariery

Jakub Janda podczas PŚ w Zakopanem w 2003

W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1996/1997. Po raz pierwszy znalazł się w czołowej dziesiątce w marcu 2001, zajmując 7. miejsce w Trondheim. Pierwsze podium udało mu się wywalczyć w styczniu 2003 w Libercu (3. lokata). Do roku 2004 było to jego największe osiągnięcie w zawodach tej rangi.

Od początku kariery zwracał na siebie uwagę głównie ze względu na bardzo odważny styl skakania, z nisko wychyloną sylwetką, przypominającą ułożenie w locie Japończyka Kazuyoshiego Funakiego. Przez wiele lat próby naśladowania mistrza olimpijskiego z Nagano nie przynosiły jednak rezultatów. Jakub Janda startował bez większych sukcesów w wielkich imprezach narciarskich. Na igrzyskach w Salt Lake City był 44. w konkursie na skoczni dużej oraz 39. na skoczni normalnej. Był także powoływany na mistrzostwa świata. W debiucie w Ramsau (1999) był poza czołową trzydziestką w obu indywidualnych konkursach; w Lahti w 2001 zajął 17. (normalna skocznia) i 27. miejsce (duża skocznia). Na mistrzostwach w Val di Fiemme w 2003 był 14. na skoczni normalnej i 25. na dużej. Bez powodzenia występował na mistrzostwach świata w lotach narciarskich (w 1998 w Oberstdorfie, w 2000 w Vikersund, w 2002 w Harrachovie i w 2004 w Planicy – poza czołową trzydziestką).

Współpraca z Vasją Bajcem i awans do światowej czołówki

Sezon 2004/2005

Przełomowy okazał się dla niego sezon 2004/2005. Trenerem czeskiej reprezentacji skoków narciarskich został wówczas Słoweniec Vasja Bajc. Podczas Letniego Grand Prix w 2004 zajął m.in. trzecie miejsce w konkursie w Zakopanem. Od początku sezonu zimowego regularnie bywał w ścisłej czołówce zawodów – zajął 3. miejsce w Ruce (listopad 2004) oraz 2. miejsce w Trondheim (grudzień 2004). W styczniu 2005 odniósł pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata – wygrał konkurs w Titisee-Neustadt (dzień wcześniej uplasował się na 2. miejscu). Na rozgrywanych w lutym tego samego roku mistrzostwach świata zdobył dwa medale – srebrny na skoczni normalnej oraz brązowy na dużej. W klasyfikacji generalnej PŚ sezonu 2004/2005 zajął 6. lokatę, zdobywając 1164 pkt, choć jeszcze na dwa konkursy przed końcem był 3.

Latem 2005 wszystkie 9 konkursów Letniego GP ukończył w pierwszej dziesiątce, cztery z nich wygrywając, raz stając na drugim i raz na trzecim stopniu podium. Wyniki te dały mu zwycięstwo w klasyfikacji generalnej cyklu.

Sezon 2005/2006

Sezon zimowy 2005/2006 rozpoczął zwycięstwem w zawodach Pucharu Świata w Ruce 26 listopada 2005. W pierwszej części sezonu wygrywał w Lillehammer, Harrachovie i Engelbergu. Turniej Czterech Skoczni rozpoczynał w roli lidera Pucharu Świata oraz głównego faworyta. Każdy z czterech konkursów ukończył na podium (trzecie miejsce w Oberstdorfie, zwycięstwo w Garmisch-Partenkirchen, oraz dwa drugie miejsca, w Innsbrucku i Bischofshofen). Ostatecznie Czech wygrał cały turniej ex aequo z Janne Ahonenem. Po turnieju zajął 7. miejsce podczas mistrzostw świata w lotach na Kulm. Występ na igrzyskach olimpijskich w Pragelato ukończył na 13. miejscu na normalnej i 10. na dużej skoczni. W ostatnich 10 konkursach Pucharu Świata stanął na podium tylko raz (2. miejsce w Lahti), jednak przewaga wypracowana na początku zimy dała mu, jako pierwszemu Czechowi w historii, triumf w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Zgromadził 1151 punktów (o 13 mniej niż sezon wcześniej) i drugiego Janne Ahonena wyprzedził o 127 pkt.

Kryzys i powrót do formy

Jakub Janda podczas benefisu Adama Małysza

Mimo sukcesów Jakuba Jandy, w trakcie sezonu 2005/2006 pojawiły się wewnętrzne konflikty w ekipie czeskich skoków, spowodowane walką o wpływy, toczącą się między osobami związanymi z kadrą. Sytuacja ta zniechęciła Vasję Bajca do dalszej pracy z reprezentacją. W konflikcie tym Jakub Janda opowiedział się po stronie szkoleniowca, grożąc, że jeśli Słoweniec odejdzie, jest gotów nawet zakończyć karierę. Mimo to, po zakończeniu sezonu Vasja Bajc zrezygnował ze stanowiska i został trenerem reprezentacji Słowenii. Jakub Janda zdecydował się na kontynuowanie kariery pod wodzą nowego trenera, Austriaka Richarda Schallerta. Od tego czasu ani razu nie stanął na podium Pucharu Świata. W sezonie 2006/2007 tylko dwukrotnie udało mu się zająć miejsce w pierwszej dziesiątce; najlepszą lokatę – 4. – zajął pod koniec sezonu w konkursie w Kuopio. Występ na mistrzostwach świata w Sapporo zakończył się dla niego 20. miejscem na dużej skoczni i 18. na normalnej. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 22. pozycję, z 253 punktami na koncie.

Jakub Janda podczas odwołanej serii Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich w 2012

Na początku sezonu 2007/2008 znalazł się poza reprezentacją Czech. Dopiero dzięki dobrym występom w Pucharze Kontynentalnym wrócił do reprezentacji. Zaledwie pięciokrotnie udało mu się zająć miejsce w punktowanej trzydziestce, przy czym za każdym razem była to lokata w trzeciej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 49. miejsce (szóste miejsce wśród Czechów). Przed sezonem 2008/2009 został przesunięty z kadry A do kadry B.

Trenując w kadrze B, późnym latem 2008 ponownie nawiązał kontakt z Vasją Bajcem, który akurat podjął pracę w Tureckim Związku Narciarskim. Janda wygrał zawody Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie, a tydzień później zajął 5. miejsce podczas finału Letniego Grand Prix w Libercu. W sezonie zimowym 2008/2009 trzykrotnie udało mu się znaleźć w pierwszej dziesiątce zawodów, najlepszą lokatę (6.) zajmując w Zakopanem. Sezon ukończył na 22. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Bardzo podobną dyspozycję prezentował także w sezonie 2009/2010. Najlepszy wynik osiągnął w Willingen, w ostatnim konkursie przed igrzyskami olimpijskimi – zajął wówczas 7. miejsce. Na IO w Vancouver dwukrotnie uplasował się w 2. dziesiątce (14. miejsce na normalnej i 17. na dużej skoczni). Puchar Świata, tak jak w 2007 i 2009 roku, ukończył na 22. pozycji. W sezonie 2010/2011 punktował stosunkowo regularnie, ale na ogół były to lokaty w trzecich dziesiątkach zawodów (tak też zakończyły się jego starty na mistrzostwach świata w Oslo – 21. i 28. lokata). W klasyfikacji końcowej Pucharu Świata uplasował się na 34. pozycji.

W kolejnych sezonach zwykle występował w Pucharze Świata, jednak nie osiągnął dużych sukcesów. Najsłabszy dla niego był sezon 2012/2013, kiedy zdobył zaledwie 13 punktów PŚ. Kolejny sezon był z kolei najlepszy w ostatnich latach jego kariery – uzyskał wówczas w PŚ 242 punkty, co dało mu 28. miejsce w klasyfikacji końcowej (trzykrotnie uplasował się w pierwszej dziesiątce zawodów, najwyższe miejsce zajmując w grudniu 2013 w Engelbergu – 5.). Na imprezach mistrzowskich nie osiągał już większych sukcesów.

W 2017 w związku z wyborem do parlamentu Jakub Janda zakończył karierę sportową. Jego ostatnim startem w Pucharze Świata był konkurs drużynowy w Wiśle 18 listopada 2017.

Działalność polityczna

W 2008 przystąpił do Obywatelskiej Partii Demokratycznej. Został szefem jej koła we Frenštácie pod Radhoštěm, a także członkiem rady regionalnej partii. W wyborach w 2013 kandydował do Izby Poselskiej, zaś w wyborach w 2016 – również bez powodzenia – do rady kraju morawsko-śląskiego. W wyborach w 2017 i 2021 uzyskiwał mandat posła.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2002 Salt Lake City/Park City	–	39. miejsce (K-90), 44. miejsce (K-120)
2006 Turyn/Pragelato	–	13. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125)
2010 Vancouver/Whistler	–	14. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125)
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	19. miejsce (K-95), 27. miejsce (K-125)

Drużynowo

2002 Salt Lake City/Park City	–	12. miejsce
2006 Turyn/Pragelato	–	9. miejsce
2010 Vancouver/Whistler	–	7. miejsce
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	7. miejsce

Starty J. Jandy na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
39.	10 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-90	—	indywid.	86,0 m	—	103,0 pkt	166,0 pkt	Simon Ammann
44.	13 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	—	indywid.	108,5 m	—	91,3 pkt	190,1 pkt	Simon Ammann
12.	18 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	—	druż.	109,5 m	120,5 m	724,6 pkt (210,5 pkt)	249,5 pkt	Niemcy
13.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	99,0 m	100,0 m	249,0 pkt	17,5 pkt	Lars Bystøl
10.	18 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	122,0 m	128,0 m	230,5 pkt	46,4 pkt	Thomas Morgenstern
9.	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	druż.	122,0 m	—	397,0 pkt (107,6 pkt)	587,0 pkt	Austria
14.	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywid.	101,0 m	99,5 m	250,5 pkt	26,0 pkt	Simon Ammann
17.	20 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywid.	126,5 m	121,5 m	221,4 pkt	62,2 pkt	Simon Ammann
7.	22 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	druż.	128,0 m	129,0 m	981,8 pkt (241,1 pkt)	126,1 pkt	Austria
19.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	98,5 m	96,5 m	243,8 pkt	34,2 pkt	Kamil Stoch
27.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	127,0 m	126,0 m	231,6 pkt	47,1 pkt	Kamil Stoch
7.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.	131,0 m	127,5 m	967,8 pkt (244,9 pkt)	73,6 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

1999 Ramsau	–	48. miejsce (K-120), 33. miejsce (K-90)
2001 Lahti	–	27. miejsce (K-116), 17. miejsce (K-90)
2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	25. miejsce (K-120), 14. miejsce (K-95)
2005 Oberstdorf	–	srebrny medal (K-90), brązowy medal (K-120)
2007 Sapporo	–	20. miejsce (K-120), 18. miejsce (K-90)
2009 Liberec	–	33. miejsce (K-90), 19. miejsce (K-120)
2011 Oslo	–	21. miejsce (K-95), 28. miejsce (K-120)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	31. miejsce (K-95), 46. miejsce (K-120)
2015 Falun	–	28. miejsce (K-90), 33. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	23. miejsce (K-90), 28. miejsce (K-116)

Drużynowo

1999 Ramsau	–	7. miejsce
2001 Lahti	–	6. miejsce (K-116), 7. miejsce (K-90)
2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	8. miejsce
2005 Oberstdorf	–	7. miejsce (K-90), 8. miejsce (K-120)
2007 Sapporo	–	9. miejsce
2009 Liberec	–	5. miejsce
2011 Oslo	–	7. miejsce (K-95),8. miejsce (K-120)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	10. miejsce (drużyna mieszana/K-95), 7. miejsce (K-120)
2015 Falun	–	8. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	9. miejsce (drużyna mieszana/K-90), 7. miejsce (K-116)

Starty J. Jandy na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
48.	21 lutego	1999	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-120	—	indywid.	90,0 m	—	50,0 pkt	213,4 pkt	Martin Schmitt
7.	23 lutego	1999	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-120	—	druż.	97,5 m	93,0 m	639,5 pkt (133,4 pkt)	349,7 pkt	Niemcy
33.	26 lutego	1999	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	—	indywid.	86,5 m	—	107,0 pkt	148,0 pkt	Kazuyoshi Funaki
27.	19 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-116	—	indywid.	107,0 m	101,0 m	181,3 pkt	95,0 pkt	Martin Schmitt
17.	23 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-90	—	indywid.	81,5 m	85,0 m	196,5 pkt	49,5 pkt	Adam Małysz
6.	24 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-116	—	druż.	109,0 m	87,5 m	692,2 pkt (159,6 pkt)	247,6 pkt	Niemcy
7.	25 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-90	—	druż.	87,0 m	88,0 m	808,5 pkt (218,5 pkt)	145,0 pkt	Austria
25.	22 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	—	indywid.	115,5 m	120,0 m	219,4 pkt	69,6 pkt	Adam Małysz
8.	23 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	—	druż.	117,0 m	118,5 m	809,1 pkt (219,9 pkt)	237,5 pkt	Finlandia
14.	28 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	—	indywid.	95,5 m	98,0 m	237,5 pkt	41,5 pkt	Adam Małysz
2.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	indywid.	96,0 m	91,5 m	249,5 pkt	6,5 pkt	Rok Benkovič
7.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	druż.	95,5 m	95,5 m	850,5 pkt (265,0 pkt)	111,5 pkt	Austria
3.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	138,0 m	141,0 m	304,2 pkt	9,0 pkt	Janne Ahonen
8.	26 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.	138,5 m	128,5 m	916,9 pkt (282,6 pkt)	220,4 pkt	Austria
20.	24 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	indywid.	108,0 m	124,5 m	210,5 pkt	55,6 pkt	Simon Ammann
9.	25 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	druż.	127,0 m	—	373,8 pkt (126,6 pkt)	626,4 pkt	Austria
18.	3 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	indywid.	91,0 m	89,5 m	229,5 pkt	47,5 pkt	Adam Małysz
33.	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	93,0 m	—	119,0 pkt	163,0 pkt	Wolfgang Loitzl
19.	27 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	indywid.	122,5 m	—	120,0 pkt	21,3 pkt	Andreas Küttel
5.	28 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	druż.	125,5 m	129,0 m	963,3 pkt (260,1 pkt)	71,0 pkt	Austria
21.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	91,0 m	96,5 m	222,4 pkt	46,8 pkt	Thomas Morgenstern
7.	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	druż.	101,0 m	96,5 m	917,9 pkt (233,2 pkt)	107,6 pkt	Austria
28.	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywid.	118,0 m	117,5 m	222,5 pkt	55,0 pkt	Gregor Schlierenzauer
8.	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	druż.	117,0 m	—	387,7 pkt (106,6 pkt)	112,3 pkt	Austria
31.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	92,5 m	—	103,4 pkt	149,0 pkt	Anders Bardal
10.	24 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. mix	94,5 m	—	417,1 pkt (116,8 pkt)	593,9 pkt	Japonia
46.	28 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	104,5 m	—	95,0 pkt	200,8 pkt	Kamil Stoch
7.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.	118,5 m	114,0 m	1022,1 pkt (238,2 pkt)	113,8 pkt	Austria
28.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	87,5 m	88,0 m	208,4 pkt	44,3 pkt	Rune Velta
33.	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	112,0 m	—	90,8 pkt	177,9 pkt	Severin Freund
8.	28 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	druż.	114,0 m	113,5 m	692,0 pkt (167,5 pkt)	180,6 pkt	Norwegia
23.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	89,0 m	90,0 m	227,8 pkt	43,0 pkt	Stefan Kraft
9.	26 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. mix.	88,0 m	—	403,3 pkt (110,7 pkt)	632,2 pkt	Niemcy
28.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	118,5 m	111,0 m	219,4 pkt	59,9 pkt	Stefan Kraft
7.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.	120,0 m	115,5 m	922,7 pkt (234,8 pkt)	181,5 pkt	Polska

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

1998 Oberstdorf	–	28. miejsce
2000 Vikersund	–	31. miejsce
2002 Harrachov	–	48. miejsce
2004 Planica	–	35. miejsce
2006 Tauplitz	–	7. miejsce
2012 Vikersund	–	21. miejsce
2014 Harrachov	–	21. miejsce

Drużynowo

2004 Planica	–	9. miejsce
2006 Tauplitz	–	8. miejsce
2012 Vikersund	–	6. miejsce

Starty J. Jandy na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
28.	24-25 stycznia	1998	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	—	indywid.	124,5 m	—	167,0 m	175,5 m	412,4 pkt	364,0 pkt	Kazuyoshi Funaki
31.	12–14 lutego	2000	Vikersund	Vikersundbakken	K-185	—	indywid.	127,0 m	—	—	—	101,4 pkt	435,4 pkt	Sven Hannawald
48.	9–10 marca	2002	Harrachov	Čerťák	K-185	—	indywid.	98,0 m	—	—	—	55,6 pkt	340,7 pkt	Sven Hannawald
35.	20–21 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	—	indywid.	137,5 m	—	—	—	110,5 pkt	721,6 pkt	Roar Ljøkelsøy
9.	22 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	—	druż.	193,5 m		—		674,9 pkt (183,2 pkt)	1036,9 pkt	Norwegia
7.	13-14 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	indywid.	192,5 m	183,5 m	177,0 m	200,0 m	717,1 pkt	70,9 pkt	Roar Ljøkelsøy
8.	15 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	druż.	171,5 m		DNS		934,8 pkt (151,8 pkt)	563,1 pkt	Norwegia
21.	24–25 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	indywid.	218,0 m	173,5 m	—	—	303,7 pkt	105,0 pkt	Robert Kranjec
7.	26 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	druż.	208,0 m		202,0 m		1452,1 pkt (374,9 pkt)	196,3 pkt	Austria
21.	14–15 marca	2014	Harrachov	Čerťák	K-185	HS-205	indywid.	179,5 m	167,0 m	—	—	321,3 pkt	69,7 pkt	Severin Freund

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1995/1996	niesklasyfikowany
1996/1997	96.
1997/1998	70.
1998/1999	47.
1999/2000	70.
2000/2001	35.
2001/2002	32.
2002/2003	25.
2003/2004	39.
2004/2005	6.
2005/2006	1.
2006/2007	22.
2007/2008	49.
2008/2009	22.
2009/2010	22.
2010/2011	34.
2011/2012	25.
2012/2013	62.
2013/2014	28.
2014/2015	56.
2015/2016	32.
2016/2017	38.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	31 stycznia	2005	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,0 m	134,0 m	266,4 pkt	—
2.	26 listopada	2005	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	140,5 m	—	155,4 pkt	—
3.	4 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	135,5 m	131,5 m	285,6 pkt	—
4.	11 grudnia	2005	Harrachov	Čerťák	K-125	HS-142	138,5 m	141,0 m	287,1 pkt	—
5.	18 grudnia	2005	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	130,0 m	252,2 pkt	—
6.	1 stycznia	2006	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-115	HS-125	125,0 m	121,5 m	264,7 pkt	* TCS 2005/2006

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2002/2003	–	–	1	1
2003/2004	–	–	–	–
2004/2005	1	3	5	9
2005/2006	5	4	1	10
Suma	6	7	7	20

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 stycznia	2003	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	128,0 m	131,0 m	268,2 pkt	3.	2,8 pkt	Thomas Morgenstern
2.	28 listopada	2004	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	129,0 m	137,5 m	282,2 pkt	3.	26,1 pkt	Janne Ahonen
3.	4 grudnia	2004	Trondheim	Granåsen	K-120	HS-131	130,5 m	133,0 m	277,3 pkt	2.	4,2 pkt	Janne Ahonen
4.	12 grudnia	2004	Harrachov	Čerťák	K-125	HS-142	140,0 m	136,5 m	284,2 pkt	3.	4,5 pkt	Janne Ahonen
5.	18 grudnia	2004	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	139,0 m	134,5 m	277,8 pkt	3.	1,5 pkt	Janne Ahonen
6.	19 grudnia	2004	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	133,5 m	130,0 m	260,3 pkt	2.	0,4 pkt	Janne Ahonen
7.	3 stycznia	2005	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	122,0 m	118,0 m	232,5 pkt	3.	11,3 pkt	Janne Ahonen
8.	22 stycznia	2005	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,5 m	138,5 m	281,5 pkt	2.	2,0 pkt	Janne Ahonen
9.	23 stycznia	2005	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,0 m	134,0 m	266,4 pkt	1.	—
10.	9 marca	2005	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	128,5 m	124,5 m	256,9 pkt	3.	13,4 pkt	Matti Hautamäki
11.	26 listopada	2005	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	140,5 m	—	155,4 pkt	1.	—
12.	3 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	137,0 m	137,5 m	296,1 pkt	2.	0,1 pkt	Andreas Küttel
13.	4 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	135,5 m	131,5 m	285,6 pkt	1.	—
14.	11 grudnia	2005	Harrachov	Čerťák	K-125	HS-142	138,5 m	141,0 m	287,1 pkt	1.	—
15.	18 grudnia	2005	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	130,0 m	252,2 pkt	1.	—
16.	29 grudnia	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	123,5 m	133,5 m	287,1 pkt	3.	8,3 pkt	Janne Ahonen
17.	1 stycznia	2006	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-115	HS-125	125,0 m	121,5 m	264,7 pkt	1.	—
18.	4 stycznia	2006	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	123,5 m	133,0 m	263,2 pkt	2.	1,5 pkt	Lars Bystøl
19.	6 stycznia	2006	Bischofshofen	im. P.Ausserleitnera	K-125	HS-140	141,0 m	129,0 m	291,0 pkt	2.	2,0 pkt	Janne Ahonen
20.	5 marca	2006	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	128,0 m	123,5 m	267,6 pkt	2.	2,7 pkt	Janne Happonen

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 1995/1996
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	?	?	-	-	-	-	-	44	?	?	0
Sezon 1996/1997
																									punkty
-	-	-	?	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	q	57	30	q	q	3
Sezon 1997/1998
																											punkty
48	46	46	38	42	30	q	q	q	20	48	q	-	-	32	21	-	44	42	q	34	44	-	-	-	34	q	22
Sezon 1998/1999
																													punkty
36	13	38	32	20	31	48	32	q	45	31	q	23	35	49	33	-	-	24	29	49	-	-	-	-	-	48	49	q	48
Sezon 1999/2000
																										punkty
30	53	38	36	44	30	31	-	-	-	-	-	-	25	64	46	-	-	37	33	45	-	-	-	-	-	8
Sezon 2000/2001
																					punkty
38	45	54	-	-	48	q	31	40	-	-	-	-	13	23	29	28	33	7	11	13	113
Sezon 2001/2002
																						punkty
22	17	11	9	15	14	29	24	21	38	33	q	19	-	49	40	-	-	-	-	-	-	141
Sezon 2002/2003
																											punkty
-	-	-	-	41	25	-	-	47	13	q	49	3	23	22	28	22	12	15	11	-	-	25	16	17	46	16	227
Sezon 2003/2004
																							punkty
19	28	31	q	40	43	q	46	-	9	25	36	47	-	-	-	q	42	-	27	28	20	21	78
Sezon 2004/2005
																												punkty
14	3	2	6	4	3	3	2	9	6	3	4	5	5	9	2	1	11	9	-	-	6	5	3	11	16	30	-	1164
Sezon 2005/2006
																						punkty
1	7	2	1	7	1	1	3	1	2	2	-	-	11	4	8	2	8	17	5	29	-	1151
Sezon 2006/2007
																								punkty
52	23	16	14	5	21	13	19	27	-	22	25	34	16	17	16	25	25	4	53	38	q		-	253
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	21	26	27	q	34	22	-	33	30	-	-	q	46	-	37	q	q	q	-	-	29
Sezon 2008/2009
																											punkty
11	17	11	25	10	15	16	25	17	33	23	26	28	6	33	-	-	-	20	13	-	10	19	22	39	-	-	279
Sezon 2009/2010
																							punkty
25	26	13	18	32	20	26	14	37	31	-	-	34	11	11	10	-	15	7	15	24	22	13	256
Sezon 2010/2011
																										punkty
17	30	33	17	15	35	37	30	31	31	41	22	31	-	-	36	37	43	17	18	31	20	17	22	28	-	119
Sezon 2011/2012
																										punkty
20	27	20	38	24	28	23	16	16	14	22	19	33	21	28	12	19	28	33	29	q	42	28	18	37	27	185
Sezon 2012/2013
																											punkty
q	q	42	40	49	q	q	-	-	-	-	24	38	28	28	-	-	37	42	-	-	q	q	q	-	-	-	13
Sezon 2013/2014
																												punkty
12	44	35	21	48	29	5	15	q	38	q	30	39	17	48	14	-	-	31	15	31	13	34	7	40	9	31	18	242
Sezon 2014/2015
																															punkty
32	31	q	-	-	21	26	q	39	q	40	46	35	-	-	-	-	-	39	28	27	33	-	-	33	22	34	31	28	-	-	34
Sezon 2015/2016
																													punkty
19	17	9	20	26	dq	46	22	27	32	12	12	29	-	-	22	-	-	-	24	14	q	34	36	43	-	-	-	-	164
Sezon 2016/2017
																										punkty
q	q	24	20	28	44	31	24	19	20	17	27	32	25	31	-	-	37	30	32	29	29	-	-	-	-	80
Sezon 2017/2018
																						punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak danych (zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się)

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1997/1998	52.
1998/1999	49.
2000/2001	71.
2001/2002	37.
2002/2003	37.
2003/2004	54.
2004/2005	5.
2005/2006	1.
2006/2007	19.
2007/2008	25.
2008/2009	22.
2009/2010	26.
2010/2011	33.
2011/2012	12.
2013/2014	46.
2014/2015	46.
2015/2016	21.
2016/2017	16.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1997	47.
1998	63.
2001	21.
2003	20.
2004	17.
2005	6.
2006	6.
2007	25.
2008	57.
2009	20.
2010	13.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017	51.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1995/1996	niesklasyfikowany
1997/1998	38.
1998/1999	niesklasyfikowany
1999/2000	niesklasyfikowany
2000/2001	34.
2002/2003	18.
2004/2005	15.
2005/2006	32.
2008/2009	45.
2010/2011	29.
2011/2012	34.
2012/2013	niesklasyfikowany
2013/2014	25.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1997	30.
1998	41.
2000	45.
2001	20.
2002	45.
2003	10.
2004	13.
2005	1.
2006	9.
2007	49.
2008	36.
2009	42.
2010	38.
2011	36.
2012	55.
2013	18.
2014	46.
2015	30.
2016	51.
2017	70.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	27 sierpnia	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	138,0 m	283,9 pkt
2.	31 sierpnia	2005	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	129,5 m	130,5 m	270,0 pkt
3.	10 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	121,5 m	129,5 m	254,8 pkt
4.	11 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	128,0 m	130,5 m	270,3 pkt
5.	15 września	2013	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	129,0 m	127,0 m	268,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Miejsce	Strata	Zwycięzca
1.	4 września	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	122,5 m	255,3 pkt	3.	12,6 pkt	Adam Małysz
2.	13 sierpnia	2005	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	109,0 m	112,5 m	254,2 pkt	3.	13,6 pkt	Robert Kranjec
3.	27 sierpnia	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	138,0 m	283,9 pkt	1.	—
4.	31 sierpnia	2005	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	129,5 m	130,5 m	270,0 pkt	1.	—
5.	3 września	2005	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	134,5 m	140,5 m	272,0 pkt	2.	1,1 pkt	Andreas Küttel
6.	10 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	121,5 m	129,5 m	254,8 pkt	1.	—
7.	11 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	128,0 m	130,5 m	270,3 pkt	1.	—
8.	8 sierpnia	2006	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	125,5 m	126,0 m	254,7 pkt	3.	10,8 pkt	Adam Małysz
9.	14 września	2013	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	89,5 m	99,0 m	246,2 pkt	3.	1,9 pkt	Anders Bardal
10.	15 września	2013	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	129,0 m	127,0 m	268,3 pkt	1.	—
11.	30 sierpnia	2015	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	125,5 m	125,0 m	245,2 pkt	3.	20,0 pkt	Kento Sakuyama

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

1996
					punkty
q	q	q	q	q	0
1997
					punkty
18	q	-	20	27	28
1998
						punkty
-	-	-	-	34	22	9
2000
								punkty
19	?	41	q	-	-	-	-	12
2001
							punkty
q	28	q	21	6	14	21	81
2002
						punkty
q	23	q	-	-	q	8
2003
				punkty
10	23	4	12	106
2004
							punkty
21	21	3	7	21	12	24	155
2005
								punkty
6	3	10	1	1	2	1	1	606
2006
										punkty
34	3	45	15	5	24	-	-	4	14	196
2007
										punkty
28	-	-	-	14	18	-	-	-	-	34
2008
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	14	5	63
2009
									punkty
q	20	44	25	16	25	-	-	31	38
2010
									punkty
-	-	-	18	16	-	-	19	-	40
2011
											punkty
25	40	11	11	23	39	-	-	-	-	-	62
2012
									punkty
-	38	47	-	-	-	-	41	11	24
2013
											punkty
-	-	-	-	-	-	3	1	-	-	-	160
2014
									punkty
21	38	34	-	-	-	-	-	9	39
2015
											punkty
30	21	8	36	39	3	-	-	-	-	q	103
2016
										punkty
8	27	-	-	-	-	-	-	-	-	36
2017
									punkty
-	-	39	44	28	38	23	q	q	11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2006	21.
2007	54.
2009	38.

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011	22.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1994/1995	niesklasyfikowany
1995/1996	224.
1996/1997	32.
1997/1998	6.
1998/1999	85.
1999/2000	63.
2000/2001	58.
2001/2002	134.
2002/2003	51.
2007/2008	11.
2008/2009	44.
2012/2013	46.
2014/2015	62.
2016/2017	55.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	22 lutego	1998	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	–	126,0 m	124,5 m	251,4 pkt
2.	27 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	133,5 m	135,0 m	265,3 pkt
3.	28 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	130,5 m	136,5 m	262,1 pkt
4.	31 stycznia	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,5 m	137,5 m	273,1 pkt
5.	1 lutego	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,0 m	139,0 m	281,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Miejsce	Strata	Zwycięzca
1.	7 lutego	1997	Reit im Winkl	Franz-Haslberger-Schanze	K-90	–	89,5 m	91,0 m	230,5 pkt	2.	0,5 pkt	Martin Zimmermann
2.	1 marca	1997	Ishpeming	Suicide Hill	K-90	–	88,0 m	84,0 m	216,0 pkt	3.	9,0 pkt	Simen Berntzen
3.	6 września	1997	Frenštát pod Radhoštěm	Areal Horečky	K-90	–	94,5 m	87,0 m	231,5 pkt	2.	6,0 pkt	Jaroslav Sakala
4.	22 lutego	1998	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	–	126,0 m	124,5 m	251,4 pkt	1.	—
5.	14 marca	1998	Courchevel	Tremplin du Praz	K-90	–	94,0 m	94,5 m	246,5 pkt	2.	2,5 pkt	Michael Uhrmann
6.	15 sierpnia	1998	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	85,0 m	85,5 m	229,0 pkt	2.	7,5 pkt	Falko Krismayr
7.	29 lipca	2000	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	–	94,5 m	95,5 m	254,0 pkt	2.	1,5 pkt	Adam Małysz
8.	21 grudnia	2002	Liberec	Ještĕd	K-120	–	124,0 m	127,0 m	253,8 pkt	3.	25,1 pkt	Thomas Morgenstern
9.	22 grudnia	2002	Liberec	Ještĕd	K-120	–	123,5 m	128,0 m	257,2 pkt	2.	3,5 pkt	Thomas Morgenstern
10.	1 grudnia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	137,5 m	133,0 m	267,9 pkt	2.	8,3 pkt	Manuel Fettner
11.	2 grudnia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	128,5 m	129,5 m	246,9 pkt	2.	4,3 pkt	Thomas Thurnbichler
12.	27 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	133,5 m	135,0 m	265,3 pkt	1.	—
13.	28 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	130,5 m	136,5 m	262,1 pkt	1.	—
14.	31 stycznia	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,5 m	137,5 m	273,1 pkt	1.	—
15.	1 lutego	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,0 m	139,0 m	281,3 pkt	1.	—
16.	18 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	101,5 m	102,5 m	264,8 pkt	2.	4,2 pkt	Constantin Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego.

Sezon 1994/1995
																																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	35	33	-	-	43	51	32	40	43	-	-	-	-	-	-	40	41	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1995/1996
																																								punkty
71	82	-	-	-	33	-	-	-	-	-	-	-	q	44	-	28	-	-	-	-	23	36	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	45	43	-	-	-	-	11
Sezon 1996/1997
																																														punkty
-	-	12	-	-	-	-	-	-	q	47	-	-	-	18	26	47	-	-	-	-	-	-	-	2	-	-	20	21	16	8	3	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	298
Sezon 1997/1998
																																																		punkty
8	-	-	-	2	4	13	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	35	5	-	-	21	-	-	20	18	18	-	-	25	12	-	5	1	-	-	-	-	-	-	-	5	2	-	-	-	612
Sezon 1998/1999
																																																			punkty
32	14	25	29	-	-	2	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	151
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
18	34	-	-	-	24	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	5	-	-	-	-	11	4	-	-	191
Sezon 2000/2001
																																								punkty
19	18	32	2	28	16	18	20	17	-	-	-	-	-	-	67	32	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	161
Sezon 2001/2002
																																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	60
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	3	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	140
Sezon 2007/2008
																												punkty
2	2	30	7	20	19	16	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	8	-	-	-	-	-	-	467
Sezon 2008/2009
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	200
Sezon 2012/2013
																												punkty
-	-	5	7	9	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	139
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	27	39	-	-	-	7	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	76
Sezon 2016/2017