Wojciech Gawroński (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Gawroński
ilustracja
Imię i nazwisko

Wojciech Rola-Gawroński

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1868
Sejmany k. Wilna

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1910
Kowanówko k. Poznania

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

pianista, kompozytor

Wojciech Gawroński, też Wojciech Rola-Gawroński (ur. 28 marca 1868 w Sejmanach k. Wilna, zm. 5 sierpnia 1910 w Kowanówku k. Poznania)[1]polski pianista i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do szkół uczęszczał w Wilnie, Symferopolu i Warszawie. Naukę muzyki rozpoczął u ojca. Po raz pierwszy wystąpił z koncertem w 11. roku życia w Symferopolu, grając utwory Chopina. Studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie u Rudolfa Strobla (fortepian), Gustawa Roguskiego (teoria muzyki) i Zygmunta Noskowskiego (kompozycja), dyplom uzyskał w 1891. Ponadto był prywatnym uczniem Adama Münchheimera i przez pewien czas Maurycego Moszkowskiego w Berlinie[1][2].

Przeniósłszy się do Kowna, udzielał lekcji muzyki, a następnie przez rok (do czerwca 1894) był dyrygentem orkiestry i chóru katedry w Wilnie. Około roku 1895 przebywał w Wiedniu, gdzie uzupełniał studia pianistyczne u Teodora Leszetyckiego. W końcu 1895 objął dyrekcję utworzonej przez siebie szkoły muzycznej w Orle, gdzie kierował także pracą Towarzystwa Muzycznego. W tym okresie dużo koncertował, szczególnie w Polsce i Rosji. W Warszawie wystąpił z koncertami kompozytorskimi, m.in. w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym (1902, 1906), Filharmonii (1903). W 1902 osiadł w Warszawie i zajął się pracą kompozytorską oraz pedagogiczną; równocześnie dojeżdżał do Łodzi, gdzie uczył gry fortepianowej w szkole muzycznej[1].

Zmarł w Kowanówku, pochowany został w Obornikach koło Poznania[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Gawroński uważany był za dobrego wykonawcę Bacha i Chopina, chętnie grywał też Schumanna i Liszta. Stanisław Przybyszewski korzystał ze współpracy z nim przygotowując cykl swoich odczytów pt. Chopin i naród w Filharmonii Warszawskiej w 1904. Kompozycje Gawrońskiego na ogół były wydawane u Gebethnera i Wolffa w Warszawie, częściowo nakładem autora. Nieliczne kompozycje ukazały się jako dodatki do czasopism „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” i „Nowości Muzyczne”. Znaczna liczba jego utworów zaginęła lub pozostała w rękopisach. Za życia kompozytora popularność zyskały jego pieśni, miniatury fortepianowe i kwartety smyczkowe. Obecnie jego twórczość posiada tylko znaczenie historyczne[1].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Za swoje kompozycie otrzymał kilka nagród na konkursach krajowych i zagranicznym: w 1896 I nagrodę na konkursie w Warszawie za pieśń Pamiętaj o mnie op. 1 nr 3, 1898 I nagrodę za Kwartet smyczkowy F-dur op. 16 na międzynarodowym konkursie im. Paderewskiego w Lipsku i pierwsze odznaczenie na konkursie im. ks. Lubomirskiego w Warszawie za Wariacje op. 9 nr 2 na fortepian, a w 1903 na tym samym konkursie dwa pierwsze odznaczenia za utwory na fortepian: Balladę op. 10 nr 1 i Legendę op. 13 nr 2; także 1903 nagrodzono jego Kwartet f-moll op. 17 na konkursie w Moskwie. Gawroński brał również udział w konkursie (1903) na operę według Marii Antoniego Malczewskiego[1][2].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2018: Works for Viola and Piano – Acte Préalable AP0420[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Chmara-Żaczkiewicz 1987 ↓.
  2. a b Chodkowski 1995 ↓, s. 301.
  3. Wojciech Gawroński (1868-1910). Works for Viola and Piano. [w:] Acte Préalable [on-line]. [dostęp 2018-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-27)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Chmara-Żaczkiewicz: Gawroński Wojciech. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: EFG część biograficzna. Kraków: PWM, 1987. ISBN 83-224-0344-5. OCLC 165082792. (pol.).
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]