Przejdź do zawartości

Zbrodnie w Ledochówce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbrodnie w Ledochówce
Państwo

 Polska (okupowana przez III Rzeszę - Komisariat Rzeszy Ukraina)

Miejsce

Ledochówka

Data

1943

Liczba zabitych

8

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia
ludność ukraińska

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ledochówka”
Ziemia50°35′35,6″N 25°31′53,2″E/50,593222 25,531444

Zbrodnie w Ledochówce – zbrodnie na polskich mieszkańcach wsi Ledochówka dokonane przez oddział UPA oraz niezrzeszonych Ukraińców zamieszkałych we wsi.

Ledochówka była wsią czeską powstałą w toku parcelacji majątku Szaława. Zamieszkiwało w niej na stałe również 25 osób narodowości polskiej.

Pierwszy przypadek ataku na Polaków ze strony Ukraińców miał miejsce w marcu 1943roku, kiedy członkowie oddziału UPA wywołali do lasu gajowego Jana Boguszewskiego, po czym zabili go, zaś zwłoki porzucili w lesie, gdzie zostały odnalezione kilkanaście dni później[1]. 14 czerwca tego samego roku doszło do napadu na jedną z polskich rodzin, jednak nie padły ofiary śmiertelne. Z kolei 29 września 1943 na terenie Ledochówki miał miejsce mord na czteroosobowej rodzinie porwanej z kolonii Bryszcze, w czasie którego zastosowane zostały tortury. W związku z tym wydarzeniem nieliczni w Ledochówce Polacy sformowali kilkuosobową grupę samoobrony.

Według różnych wersji wspomnień, do największego napadu na wieś doszło 28 października, 29 października lub 6 listopada tego samego roku. Oddział UPA, wchodząc do wsi, podpalał polskie domy, które doszczętnie spłonęły. Polacy zabarykadowali się wówczas w jednym z gospodarstw, zaś samoobrona stawiła opór przeważającym siłom napastników. O ich odparciu zdecydowała jednak odsiecz oddziału AK „Łuna” z Pańskiej Doliny. Zginęły 3 osoby narodowości polskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sosenkiewicz S., Tomczyk N.: Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na polskich leśnikach w latach 1938-1948. Wrocław, Wydawnictwo „NORTOM” 2008, s.48.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]