Zbrodnia w Worochcie (powiat nadwórniański)
48°17′05″N 24°34′04″E/48,284722 24,567778 Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Worochtę | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data |
31 grudnia 1944 / 1 stycznia 1945 |
| Liczba zabitych |
72 |
| Typ ataku | |
| Sprawca | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 48°17′05″N 24°34′04″E/48,284722 24,567778
| |
Zbrodnia w Worochcie – zbrodnia dokonana w noc sylwestrową z 31 grudnia 1944 na 1 stycznia 1945 roku przez oddział Ukraińskiej Powstańczej Armii na polskich mieszkańcach wsi Worochta, położonej w byłym powiecie nadwórniańskim województwa stanisławowskiego. W jej wyniku zginęło 72 Polaków.
Przebieg zbrodni[edytuj | edytuj kod]
Według ustaleń dokonanych przez Sz. Siekierkę, H. Komańskiego i E. Różańskiego[1] oddział UPA pod dowództwem gajowego Hawryły Dederczuka[2] otoczył wieś kordonem. Następnie upowcy rozeszli się po wsi, wstępowali do polskich domów i mordowali Polaków bez względu na płeć i wiek przy pomocy broni białej (noże, bagnety, topory). Po dokonaniu mordu do obejść wkraczały ukraińskie kobiety i zabierały na podstawione sanie mienie zabitych[1][3]. Miejscowi Huculi odmawiali wskazywania, gdzie mieszkają Polacy, dzięki czemu część polskich domów została pominięta przez zabójców. Inną formą pomocy Polakom było ich ukrywanie w huculskich domach[4].
Rzeź przerwała interwencja wojska sowieckiego stacjonującego w pensjonacie „Oaza”, zaalarmowanego przez córkę legionisty Sołowija. W sumie zamordowano 72 Polaków, w tym 8-osobową rodzinę Wydrów[2].
Ciała zabitych zostały pochowane 2 stycznia 1945 przy pomocy żołnierzy sowieckich w zbiorowej mogile przy cerkwi greckokatolickiej w Worochcie. Po pogrzebie większość Polaków ewakuowała się z Worochty do Nadwórnej i Stanisławowa[1].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 1991 roku na mogile ofiar umieszczono tablicę pamiątkową. W 2005 roku Jerzy Wydra ufundował w tym miejscu murowany pomnik nagrobny z nową tablicą[1][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 350–351, 367–368, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
- ↑ a b c Stanisław Sławomir Nicieja, Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych. Tom II. Uzdrowiska i letniska kresowe Truskawiec, Jaremcze, Worochta, Skole, Morszyn, Opole: Wydawnictwo MS, 2013, s. 147–148, ISBN 978-83-61915-32-4, OCLC 840325631.
- ↑ Władysław Marmucki, Powiat Nadwórna w: Na rubieży, nr 33-34/1998, s. 53
- ↑ Kresowa księga sprawiedliwych 1939-1945. O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN i UPA, Romuald Niedzielko (oprac.), Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2007, s. 182, ISBN 978-83-60464-61-8, OCLC 233432465.
