Przejdź do zawartości

Balin (Śródziemie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Balin
Władca Morii
Postać z mitologii Śródziemia
Pierwsze wystąpienie

Hobbit: Niezwykła podróż

Ostatnie wystąpienie

Hobbit: Bitwa Pięciu Armii

Wystąpienia

Hobbit, czyli tam i z powrotem, Władca Pierścieni

Grany przez

Ken Stott (Hobbit)

Dubbing

Zdzisław Wardejn

Dane biograficzne
Pochodzenie

Erebor

Przynależność

krasnolud, plemię Durina

Data urodzenia

2763 TE

Data śmierci

10 grudnia 2994 TE[1]

Rodzina

Fundin (ojciec)
Dwalin (rodzeństwo)

Inskrypcja na grobowcu Balina.
Napis alfabetem cirth głoszący
Balin
Fundinul
uzbadKhazaddûm[u]
BalinsonofFundinlordofMor[ia]
przetłumaczony przez M. Skibniewską jako Balin, syn Fundina, władca Morii[2].

Balin (ur. w 2763, zm. 10 grudnia 2994 roku Trzeciej Ery[1]) – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Pojawia się w Hobbicie, a jego późniejsze losy zostają przedstawione we Władcy Pierścieni. Pewne informacje na jego temat znajdują się też w Dodatkach do tej powieści.

Krasnolud z królewskiego rodu Durina. Był krewnym i jednym z kompanów Thorina Dębowej Tarczy, starszym synem Fundina i bratem Dwalina. Przez pięć lat (od 2989 do 2994 roku) władał starożytną siedzibą krasnoludów, Morią.

Opis postaci

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wygnanie z Ereboru

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Ereborze. Udało mu się przeżyć napaść smoka Smauga (2770 rok). Następnie tułał się, wraz z grupą krasnoludów pod wodzą Thróra, po całym Środziemiu, aż osiedlili się w Dunlandzie. Być może brał udział w wojnie z orkami (2793–2799). Od 2802 roku mieszkał w Ered Luin, gdzie osiedlili się jego współplemieńcy.

Wyprawy do Samotnej Góry

[edytuj | edytuj kod]

Balin był krewnym i bliskim towarzyszem królów plemienia Durina, Thráina II i Thorina Dębowej Tarczy. Brał udział w tragicznej wyprawie Thráina do Ereboru (2841–2845), która zakończyła się niepowodzeniem i zaginięciem monarchy.

W 2941 roku wyruszył ponownie do Samotnej Góry, tym razem jako członek kompanii Thorina. Właśnie podczas tej wyprawy poznał i szczególnie zaprzyjaźnił się z hobbitem Bilbem Bagginsem. Tak jak wszyscy towarzysze Thorina walczył w Bitwie Pięciu Armii. W odnowionym Królestwie pod Górą zajmował niewątpliwie wysoką pozycję. Odwiedził Bilba w Shire w 2949 roku i być może czynił to później.

Wyprawa do Morii i śmierć

[edytuj | edytuj kod]

W 2989 roku, ulegając sugestiom licznych współplemieńców, Balin stanął na czele znacznej grupy krasnoludów, którzy ruszyli do Morii. Pragnął na nowo zasiedlić siedzibę przodków i odnaleźć ostatni z Siedmiu Pierścieni. Początkowo odnosił sukcesy – wyparł orków z kopalni i rozpoczął tam intensywne prace. Przybrał też tytuł Władcy Morii. Piastował jednak tę godność tylko pięć lat. Balin zginął podczas przechadzki nad Jeziorem Zwierciadlanym, przeszyty strzałą z łuku orka. Pochowano go w sali Mazarbul, która była jego główną kwaterą. Towarzysze Balina, wśród nich Ori i Oin, wkrótce potem ponieśli śmierć, wybici przez orków. Nikt z nich nie zdołał uciec i przekazać wieść do Samotnej Góry, tak więc przez następne lata tamtejsi mieszkańcy nie wiedzieli, co dokładnie stało się z uczestnikami wyprawy do Morii.

Tajemnica ta została wyjaśniona dopiero w trakcie Wojny o Pierścień. Wówczas to członkowie Drużyny Pierścienia, wędrując przez Morię, trafili do sali Mazarbul i odkryli grobowiec Balina (15 stycznia 3019 roku)[3]. Z zapisków odnalezionej tam Księgi Mazarbul poznali też jego los.

Imię Balin (bálinn), użyte przez Tolkiena w jego tekstach, pochodzi ze staronordyckiego i znaczy w tym języku płonący[4].

Ekranizacja Petera Jacksona

[edytuj | edytuj kod]

Władca Pierścieni

[edytuj | edytuj kod]

Postać Balina nie występuje w ekranizacji Władcy Pierścieni w reżyserii Petera Jacksona, lecz podobnie jak w powieści, wspominają o nim bohaterowie filmu.

Wprowadzono jednak istotną zmianę – o ile w książce Tolkiena krasnolud Gimli, członek Drużyny, nie zna dokładnie losów swego krewniaka, to w filmie jest przekonany, że Balin wciąż żyje i nadal rządzi Morią. Dopiero po wejściu do kopalni i znalezieniu szczątków krasnoludzkich wojowników dowiaduje się prawdy, co wywołuje u niego przerażenie i niedowierzanie.

Sceny w sali, gdzie spoczywa Balin, w zasadzie nie odbiegają od powieści. Wyjątkiem jest fakt, że w filmie Gimli, walcząc z orkami, stoi na grobowcu, aż do momentu gdy troll maczugą rozbija kamienny sarkofag.

Hobbit

[edytuj | edytuj kod]

W ekranizacji Hobbita w reżyserii Petera Jacksona Balina zagrał Ken Stott.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Daty roczne narodzin i śmierci podano za: Dodatek C Rodowody. W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 501.
    Data dzienna zgonu podana za: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 1: Drużyna Pierścienia. Warszawa: 2002, s. 424 (księga druga, rozdział 5 Most w Khazad-dûm).
    Według Kalendarza Namiestników miesiąc ten zwał się Ringarë. Dokładne informacje o kalendarzach Śródziemia zawarte są w Dodatku D Kalendarz Shire’u.
    Pozostałe daty roczne w tym artykule podano za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 477-481.
  2. Autor niniejszej ilustracji w dwóch ostatnich linijkach nie zamieścił trzech run widocznych w wydaniach Władcy Pierścieni, oznaczających „u” oraz „ia”. J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 1: Drużyna Pierścienia. Warszawa: 2002, s. 421 (księga druga, rozdział 4 Wędrówka w ciemnościach).
  3. Data podana za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 485.
    Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 15 miesiąca Afteryule, natomiast w Kalendarzu Namiestników miesiąc ten zwał się Narvinyë.
  4. R. Derdziński: Indeks. W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. i C. Frąc. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 385.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 1: Drużyna Pierścienia. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
  • John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
  • Ryszard Derdziński: Indeks. W: John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria i Cezary Frąc. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2002, s. 383-397. ISBN 83-7245-884-7.
  • Fran Walsh, Philippa Boyens, Peter Jackson: The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring. Screenplay based on the novels by J.R.R. Tolkien. 2001.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]