Dywizja Grenadierów Pancernych

Dywizja Grenadierów Pancernych

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1945
Dowódcy
Pierwszy	płk dypl. Kazimierz Glabisz
Organizacja
Dyslokacja	Szkocja
Rodzaj wojsk	Broń pancerna
Podległość	I Korpus Polski (PSZ)

Oznaka rozpoznawcza

Dywizja Grenadierów Pancernych – dywizja pancerna PSZ na Zachodzie.

20 maja 1944 Naczelny Wódz zmienił nazwę 2 Dywizji Grenadierów Pancernych (Kadrowa) na Dywizję Grenadierów Pancernych .

Przeformowanie

W kwietniu 1944 Naczelny Wódz rozkazem nr 550 zredukował stan 2 Dywizji Grenadierów Pancernych (Kadrowej), nakazując przekazanie wszystkich zdolnych do służby liniowej szeregowych do 1 Dywizji Pancernej.

Rozkazem nr 560 z 21 kwietnia 1944 zmieniono także zadania oraz formę organizacji 2 Dywizji. Obowiązywała organizacja ustalona rozkazem nr 1210. W obecnej fazie organizacyjnej sformowane zostałyby jednak tylko dowództwa kadrowe do szczebla batalionu i niezbędna liczba oddziałów obsługi. Pozostali oficerowie i szeregowi do czasu nadejścia uzupełnień, umożliwiających rozwinięcie dywizji do pełnych etatów, szkolili się na kursach, stażach i studiach w odpowiednich centrach szkolenia.

Zadania dywizji

• szkolenie dowództw i sztabów
• przygotowanie planów szkolenia i instruktorów oraz specjalistów do długoterminowego szkolenia w ramach centrów wyszkolenia
• przygotowanie planu mobilizacji dywizji

Przemianowanie dywizji

Od 5 lutego 1945 dywizję powtórnie przemianowano. Przyjęła ona nazwę: 4 Dywizja Piechoty. 16 BPanc po wyjściu z podporządkowania dywizji nosiła nazwę 16 Samodzielna Brygada Pancerna.

Przekształcenia

1 Brygada Strzelców → 1 Dywizja Grenadierów (kadrowa) → 2 Dywizja Grenadierów Pancernych → Dywizja Grenadierów Pancernych → 4 Dywizja Piechoty → rozformowana poprzez Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia.

Bibliografia

• Zbigniew Wawer: Wojsko Polskie w Wielkiej Brytanii 1940-1947, Warszawa 1992.