Przejdź do zawartości

Elimination Chamber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Elimination Chamber Match)
Klatka Elimination Chamber na gali New Year’s Revolution 2006

Elimination Chamber match – odmiana walki w wrestlingu występująca tylko na gali Elimination Chamber. W walce bierze udział 6 zawodników zamkniętych w stalowej kopule z czterema kabinami. Na początku na ringu znajduje się 2 wrestlerów, a pozostała czwórka jest zamknięta w kabinach, skąd są wypuszczani w regularnych odstępach czasu. Zawodnik, który zostanie przypięty lub się podda – odpada. Wygrywa ostatni zawodnik na ringu. W polskiej terminologii wrestlingowej Elimination Chamber tłumaczone jest jako Komora eliminacji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Geneza

[edytuj | edytuj kod]
Walka brandu Raw w 2006

Przed powstaniem Elimination Chamber matchu, w WWE używało się jedynie dwóch rodzajów walk w zamknięciu – Steel Cage matchu i Hell in a Cell matchu. W 2002 roku WWE ogłosiło powstanie Elimination Chamber – walki w klatce, która łączyła elementy Hell in a Cell, Royal Rumble, Survivor Series oraz WarGames matchy. Odstępy czasowe pomiędzy wejściami zawodników zapożyczono od Royal Rumble i WarGames, klatkę od Hell in a Cell, a zasadę eliminacji od Survivor Series. Koncept walki został stworzony przez wrestlera Triple H’a[1].

Gale PPV podczas rozbicia brandów

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 WWE rozpoczęło dzielenie swojego rosteru na dwa brandy. Każdy z brandów (Raw i SmackDown![2]) otrzymał swoje własne programy telewizyjne oraz gale pay-per-view. Generalny Manager Raw, Eric Bischoff, ogłosił pierwszy Elimination Chamber match[3]; odbył się on na gali Survivor Series 2002[4]. Do 2006 roku ten typ pojedynku zarezerwowany był jedynie dla Raw. Od 2008 Elimination Chamber match pojawiał się jedynie na galach WWE No Way Out; walczyli w nim wrestlerzy z różnych brandów[5]. W 2010 roku WWE zastąpiło No Way Out galą WWE Elimination Chamber.

Walka

[edytuj | edytuj kod]

Zasady

[edytuj | edytuj kod]

Eliimination Chamber match jest walką opartą za zasadach eliminacji, rozgrywającą się w ringu i otaczającej go stalowej klatce. Klatka Elimination Chamber jest okrągła, jej ściany zbudowane są ze stalowych belek połączonych łańcuchami. Podłoga wewnątrz klatki poniesiona jest do poziomu wysokości ringu. W środku klatki, przy każdym z czterech narożników ringu, znajdują się komory zbudowane z pleksiglasu. W Elimination Chamber matchu walczy 6 zawodników[6]. Dwoje z nich rozpoczyna walkę, a kolejni uczestnicy walki są losowo wypuszczani z komór w równych odstępach czasowych (5 minut). Zawodnik, który zostanie przypięty lub się podda – zostaje wyeliminowany z walki. Wygrywa ostatni zawodnik na ringu[6]. W 2012 roku wprowadzono regułę mówiącą o tym, że wszystkie poddania i przypięcia muszą mieć miejsce w ringu. W tym typie walki nie ma dyskwalifikacji. Jeżeli komora czekającego w niej zawodnika zostanie zniszczona, może on natychmiast dołączyć do walki[7].

Klatka

[edytuj | edytuj kod]
Hardcore Holly i CM Punk biorący udział w Extreme Elimination Chamber na gali December to Dismember w 2006.

Jeden z designerów klatki Elimination Chamber, Jason Robinson, wyznał, że powstało kilka projektów klatki[8]. Struktura komory eliminacji została wyprodukowana fabrycznie w Colorado Springs, a zbudowanie jej po raz pierwszy zajęło około siedmiu tygodni. Konstrukcja kosztowała 250 tysięcy amerykańskich dolarów[8].

Zbudowana jest ze stali pomalowanej na czarno, waży 15 ton, z czego 10 waży sama stal. Każda z wewnętrznych komór wykonana jest z pleksiglasu. Łańcuchy otaczające klatkę mają 3,2 km długości i ważą ponad 5 ton[8][9]. Do transportu klatki wykorzystuje się 15-metrową ciężarówkę. Budowa struktury na arenie trwa 8 godzin[8]. Kiedy nie jest używana, komora eliminacji przechowywana jest w porcie w Newark w stanie New Jersey[8]. Ze względu na problemy z zawieszaniem klatki na wielu arenach, WWE zaprzestało organizowania gali Elimination Chamber przez półtora roku. Cykl powrócił w lutym 2017 jako ekskluzywny dla brandu SmackDown, gdzie zadebiutowała nowa wersja klatki[10]. Większość okrągłych elementów została zmieniona w kwadratowe (w tym cztery komory, w których przebywają wrestlerzy), zabezpieczono okolice ringu cienkimi materacami, zaś na szczycie klatki umieszczono logo federacji.

Wariacje

[edytuj | edytuj kod]

Na gali December to Dismember w 2006, zawodnicy z brandu ECW wzięli udział w „Extreme Elimination Chamber” matchu. W tej wariacji pojedynku, w każdej z wewnętrznej komór umieszczona była broń. Broni można było używać w trakcie pojedynku[11].

Na evencie Elimination Chamber w 2015 odbył się Tag Team Elimination Chamber match. Członkowie jednego tag-teamu zostali umieszczeni we wspólnej komorze; łącznie w walce brało udział 6 tag-teamów[12][13].

Interwencje

[edytuj | edytuj kod]

Pomimo klatki otaczającej znaczną część przestrzeni poza ringiem, interwencje z zewnątrz zdarzają się dość często. Na gali New Year’s Revolution (2005) w 2005 Ric Flair odwrócił uwagę sędziego, dzięki czemu Triple H mógł wygrać starcie[14]. Na No Way Out 2009 Edge zaatakował Kofiego Kingstona podczas jego wejścia do ringu, zamknął się w przeznaczonej dla Kofiego komorze i zajął jego miejsce w walce o World Heavyweight Championship[15]. Na gali Elimination Chamber 2010 zaś, Cody Rhodes zaatakował Teda DiBiase’ego Jr. metalową rurą, a jeszcze tej samej nocy Shawn Michaels zaatakował The Undertakera, przez co ten stracił tytuł mistrzowski[16]. Trzy lata później Mark Henry zaatakował uczestników starcia po zostaniu wyeliminowanym[17]. W 2014 The Wyatt Family zainterweniowało atakując Johna Cenę. Tej samej nocy Kane doprowadził do przegranej Daniela Bryana[18].

Lista walk

[edytuj | edytuj kod]
# Brand/Dywizja Tytuł Rezultat Data Gala Miejsce Przypis Czas
1 Raw World Heavyweight Championship Shawn Michaels pokonał Triple H’a (c), Chrisa Jericho, Kane’a, Bookera T i Roba Van Dama 2002-11-17 17 listopada 2002(dts) Survivor Series (2002) Nowy Jork, Nowy Jork [19][20] 39:20
2 Raw World Heavyweight Championship Triple H (c) pokonał Goldberga, Chrisa Jericho, Shawna Michaelsa, Randy’ego Ortona i Kevina Nasha 2003-08-24 24 sierpnia 2003(dts) SummerSlam (2003) Phoenix, Arizona [21][22] 19:12
3 Raw World Heavyweight Championship Triple H pokonał Randy’ego Ortona, Batistę, Chrisa Jericho, Chrisa Benoit i Edge’a
(sędzia specjalny: Shawn Michaels) 		2005-01-09 9 stycznia 2005(dts) New Year’s Revolution (2005) San Juan, Portoryko [23][24] 35:02
4 Raw WWE Championship John Cena (c) pokonał Carlito, Chrisa Mastersa, Shawna Michaelsa, Kane’a i Kurta Angle’a 2006-01-08 8 stycznia 2006(dts) New Year’s Revolution (2006) Albany, Nowy Jork [25][26] 28:25
5 ECW ECW World Championship Bobby Lashley pokonał Big Showa (c), Testa, Roba Van Dama, Hardcore Holly’ego i CM Punka 2006-12-03 3 grudnia 2006(dts) December to Dismember (2006) Augusta, Georgia [27] 24:42
6 SmackDown/ECW Miano pretendenta do World Heavyweight Championship na WrestleManii XXIV The Undertaker pokonał Batistę, Finlaya, Montel Vontavious Portera, The Great Khaliego i Big Daddy V 2008-02-17 17 lutego 2008(dts) No Way Out (2008) Las Vegas, Nevada [28][29] 29:28
7 Raw Miano pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XXIV Triple H pokonał Jeffa Hardy’ego, Shawna Michaelsa, Chrisa Jericho, Umagę i Johna "Bradshaw" Layfielda [28][30] 23:54
8 SmackDown WWE Championship Triple H pokonał Edge’a (c), The Undertakera, Jeffa Hardy’ego, Big Showa i Vladimira Kozlova 2009-02-15 15 lutego 2009(dts) No Way Out (2009) Seattle, Waszyngton [31][32] 35:55
9 Raw World Heavyweight Championship Edge pokonał Johna Cenę (c), Reya Mysterio, Chrisa Jericho, Mike’a Knoxa i Kane’a [31][33] 29:46
10 Raw WWE Championship John Cena pokonał Sheamusa (c), Triple H’a, Kofiego Kingstona, Teda DiBiasego i Randy’ego Ortona 2010-02-21 21 lutego 2010(dts) Elimination Chamber (2010) Saint Louis, Missouri [34][35] 30:10
11 SmackDown World Heavyweight Championship Chris Jericho pokonał The Undertakera (c), Johna Morrisona, Reya Mysterio, CM Punka i R-Trutha [35][36] 35:40
12 SmackDown World Heavyweight Championship Edge (c) pokonał Reya Mysterio, Kane’a, Drewa Mcintyre’a, Big Showa i Wade’a Barretta 2011-02-20 20 lutego 2011(dts) Elimination Chamber (2011) Oakland, Kalifornia [37] 31:30
13 Raw Miano pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XXVII John Cena pokonał CM Punka, Johna Morrisona, Sheamusa, Randy’ego Ortona i R-Trutha [38] 33:12
14 Raw WWE Championship CM Punk (c) pokonał The Miza, Chrisa Jericho, Kofiego Kingstona, Dolpha Zigglera i R-Trutha 2012-02-19 19 lutego 2012(dts) Elimination Chamber (2012) Milwaukee, Wisconsin [39] 32:39
15 SmackDown World Heavyweight Championship Daniel Bryan (c) pokonał Santino Marellę, Wade’a Barretta, Cody’ego Rhodesa, Big Showa i The Great Khaliego [40] 34:04
16 WWE Miano pretendenta do World Heavyweight Championship na WrestleManii 29 Jack Swagger pokonał Randy’ego Ortona, Chrisa Jericho, Marka Henry’ego, Kane’a i Daniela Bryana 2013-02-17 17 lutego 2013(dts) Elimination Chamber (2013) Nowy Orlean, Luizjana [41] 31:18
17 WWE WWE World Heavyweight Championship Randy Orton (c) pokonał Daniela Bryana, Johna Cenę, Cesaro, Christiana i Sheamusa 2014-02-23 23 lutego 2014(dts) Elimination Chamber (2014) Minneapolis, Minnesota [42] 37:30
18 WWE WWE Tag Team Championship The New Day (Big E, Kofi Kingston i Xavier Woods) (c) pokonali The Prime Time Players (Darren Young i Titus O’Neil), Tysona Kidda i Cesaro, The Ascension (Konnor i Viktor), The Lucha Dragons (Kalisto i Sin Cara) oraz Los Matadores (Diego i Fernando) 2015-05-31 31 maja 2015(dts) Elimination Chamber (2015) Corpus Christi, Teksas [43] 23:40
19 WWE WWE Intercontinental Championship Ryback pokonał Sheamusa, Dolpha Zigglera, Marka Henry’ego, R-Trutha i Kinga Barretta [44] 25:12
20 SmackDown WWE Championship Bray Wyatt pokonał Johna Cenę (c), AJ Stylesa, barona Corbina, The Miza i Deana Ambrose’a 2017-02-12 12 lutego 2017(dts) Elimination Chamber (2017) Phoenix, Arizona [45] 34:20
21 Raw WWE Raw Women’s Championship Alexa Bliss (c) pokonała Bayley, Mandy Rose, Mickie James, Sashę Banks i Sonyę Deville 2018-02-25 25 lutego 2018(dts) Elimination Chamber (2018) Paradise, Nevada [46] 29:35
22 Miano pretendenta do WWE Universal Championship na WrestleManii 34 Roman Reigns pokonał Brauna Strowmana, Eliasa, Finna Bálora, Johna Cenę, Setha Rollinsa i The Miza [47] 40:15
23 Raw/SmackDown WWE Women’s Tag Team Championship The Boss ‘n’ Hug Connection (Bayley i Sasha Banks) pokonały Carmellę i Naomi, Mandy Rose i Sonyę Deville, Nię Jax i Taminę, The IIconics (Billie Kay i Peyton Royce) oraz The Riott Squad (Liv Morgan i Sarah Logan) 2019-02-17 17 lutego 2019(dts) Elimination Chamber (2019) Houston, Teksas [48] 33:00
24 SmackDown WWE Championship Daniel Bryan (c) pokonał AJ Stylesa, Jeffa Hardy’ego, Kofiego Kingstona, Randy’ego Ortona i Samoa Joe [49] 36:40
25 SmackDown WWE SmackDown Tag Team Championship The Miz i John Morrison (c) pokonali Dolpha Zigglera i Roberta Roode’a, Heavy Machinery (Otisa i Tuckera), Lucha House Party (Lince’a Dorado i Grana Metalika), The New Day (Big E i Kofiego Kingstona) oraz The Usos (Jeya Uso i Jimmy’ego Uso) 2020-03-08 8 marca 2020(dts) Elimination Chamber (2020) Filadelfia, Pensylwania [50] 32:55
26 Raw Miano pretendentki do WWE Raw Women’s Championship na WrestleManii 36 Shayna Baszler pokonała Asukę, Liv Morgan, Natalyę, Ruby Riott i Sarah Logan [51] 21:00
27 SmackDown Natychmiastowa walka o WWE Universal Championship Daniel Bryan pokonał Jeya Uso, Kevina Owensa, Cesaro, Samiego Zayna i Kinga Corbina 2021-02-21 21 lutego 2021(dts) Elimination Chamber (2021) St. Petersburg, Floryda [52] 34:20
28 Raw WWE Championship Drew McIntyre (c) pokonał Sheamusa, Jeffa Hardy’ego, Randy’ego Ortona, Kofiego Kingstona i AJ Stylesa [53] 31:10
29 Raw Miano pretendentki do WWE Raw Women’s Championship na WrestleManii 38 Bianca Belair pokonała Liv Morgan, Rheę Ripley, Doudrop, Nikki A.S.H. i Alexę Bliss 2022-02-19 19 lutego 2022(dts) Elimination Chamber (2022) Dżudda, Arabia Saudyjska [54] 15:45
30 WWE Championship Brock Lesnar pokonał Bobby’ego Lashleya (c), Setha "Freakin" Rollinsa, Austina Theory’ego, Riddle’a i AJ Stylesa [55] 14:55
31 Raw/SmackDown Miano pretendentki do WWE Raw Women’s Championship na WrestleManii 39 Asuka pokonała Liv Morgan, Nikki Cross, Raquel Rodriguez, Natalyę i Carmellę 2023-02-18 18 lutego 2023(dts) Elimination Chamber (2023) Montreal, Quebec, Kanada [56] 19:30
32 Raw WWE United States Championship Austin Theory (c) pokonał Setha "Freakin" Rollinsa, Johnny’ego Gargano, Bronsona Reeda, Damiana Priesta i Monteza Forda [57] 31:30
33 Raw/SmackDown Miano pretendentki do Women’s World Championship na WrestleManii XL Becky Lynch pokonała Biancę Belair, Liv Morgan, Tiffany Stratton, Naomi i Raquel Rodriguez 2024-02-24 24 lutego 2024(dts) Elimination Chamber: Perth Perth, Australia Zachodnia, Australia [58][59] 32:15
34 Raw/SmackDown Miano pretendenta do World Heavyweight Championship na WrestleManii XL Drew McIntyre pokonał Randy’ego Ortona, Bobby’ego Lashleya, LA Knighta, Kevina Owensa i Logana Paula 36:55

Lista uczestników

[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]
Wrestler Zwycięstwa Stoczone walki Liczba eliminacji
Triple H 4 6 7
Daniel Bryan 3 5 5
John Cena 3 7 5
Drew McIntyre 2 3 5
Edge 2 4 4
Brock Lesnar 1 1 4
Ryback 1 1 2
Bray Wyatt 1 1 2
Jack Swagger 1 1 1
Xavier Woods 1 1 1
Roman Reigns 1 1 1
Austin Theory 1 2 2
Big E 1 2 1
The Undertaker 1 3 6
John Morrison 1 3 4
Bobby Lashley 1 3 2
CM Punk 1 4 5
Shawn Michaels 1 4 3
The Miz 1 4 3
Kofi Kingston 1 6 4
Chris Jericho 1 8 10
Randy Orton 1 9 8
Braun Strowman 0 1 5
Goldberg 0 1 3
Carlito 0 1 3
Test 0 1 2
Santino Marella 0 1 2
Konnor 0 1 2
Darren Young 0 1 2
Montez Ford 0 1 2
Booker T 0 1 1
Chris Masters 0 1 1
Finlay 0 1 1
Ted DiBiase 0 1 1
Cody Rhodes 0 1 1
Christian 0 1 1
Viktor 0 1 1
Dean Ambrose 0 1 1
Otis 0 1 1
Robert Roode 0 1 1
Jimmy Uso 0 1 1
Damian Priest 0 1 1
Kevin Nash 0 1 0
Chris Benoit 0 1 0
Kurt Angle 0 1 0
Hardcore Holly 0 1 0
Big Daddy V 0 1 0
Montel Vontavious Porter 0 1 0
John "Bradshaw" Layfield 0 1 0
Umaga 0 1 0
Vladimir Kozlov 0 1 0
Mike Knox 0 1 0
Diego 0 1 0
Fernando 0 1 0
Kalisto 0 1 0
Sin Cara 0 1 0
Tyson Kidd 0 1 0
Titus O'Neil 0 1 0
Elias 0 1 0
Finn Bálor 0 1 0
Samoa Joe 0 1 0
Lince Dorado 0 1 0
Gran Metalik 0 1 0
Tucker 0 1 0
Sami Zayn 0 1 0
Riddle 0 1 0
Bronson Reed 0 1 0
Johnny Gargano 0 1 0
LA Knight 0 1 0
Logan Paul 0 1 0
Batista 0 2 3
Jey Uso 0 2 3
Mark Henry 0 2 2
Rob Van Dam 0 2 1
Kevin Owens 0 2 1
The Great Khali 0 2 0
Baron Corbin 0 2 0
Rey Mysterio 0 3 3
Dolph Ziggler 0 3 1
Cesaro 0 3 1
Wade Barrett 0 3 0
Seth Rollins 0 3 0
Big Show 0 4 2
Jeff Hardy 0 4 2
AJ Styles 0 4 2
R-Truth 0 4 1
Sheamus 0 5 5
Kane 0 5 2

Kobiety

[edytuj | edytuj kod]
Wrestlerka Zwycięstwa Stoczone walki Liczba eliminacji
Shayna Baszler 1 1 5
Becky Lynch 1 1 1
Sasha Banks 1 2 3
Alexa Bliss 1 2 3
Asuka 1 2 3
Bianca Belair 1 2 3
Bayley 1 2 2
Tamina 0 1 2
Mickie James 0 1 1
Billie Kay 0 1 1
Peyton Royce 0 1 1
Nia Jax 0 1 1
Rhea Ripley 0 1 1
Tiffany Stratton 0 1 1
Ruby Riott 0 1 0
Doudrop 0 1 0
Carmella 0 2 2
Mandy Rose 0 2 1
Sonya Deville 0 2 1
Natalya 0 2 1
Raquel Rodriguez 0 2 1
Sarah Logan 0 2 0
Nikki Cross 0 2 0
Naomi 0 2 0
Liv Morgan 0 5 3

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Eric Bischoff On Who Created Elimination Chamber, Shane Helms Announces Jeff Hardy Match At OMEGA – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-03-21].
  2. ↑ Gone Baby Gone, Stephanie McMahon Reveals Reason Behind Ending the 'Brand Extension' [online], Bleacher Report [dostęp 2016-03-21].
  3. ↑ Paul Nemer, Full WWE RAW Results – 10/21/02 (24 hours after No Mercy), „WrestleView.com”, 22 października 2002 [dostęp 2016-03-21].
  4. ↑ Full Event Results [online], wwe.com [dostęp 2016-03-21].
  5. ↑ History of the Elimination Chamber – OWW [online], Online World of Wrestling [dostęp 2016-03-22] (ang.).
  6. ↑ a b WWE: Inside WWE > Specialty Matches > Elimination Chamber [online], 12 lutego 2010 [dostęp 2016-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-12].
  7. ↑ WWE Network: Mark Henry's pod is destroyed: WWE Elimination Chamber 2015 [online], 31 maja 2015 [dostęp 2016-03-22].
  8. ↑ a b c d e Jason Robinson, „Cold Steel”, „WWE Magazine”, styczeń 2009.
  9. ↑ The painful process of elimination [online], wwe.com [dostęp 2016-03-22].
  10. ↑ Nick Paglino: Stephanie McMahon Reveals the Real Reason Why WWE Dropped the Elimination Chamber PPV. Evolve Media, January 15, 2015. s. Wrestlezone. [dostęp 2017-02-05].
  11. ↑ Extreme Elimination Chamber: December to Dismember 2006 [online], wwe.com [dostęp 2016-03-22].
  12. ↑ WWE Tag Team Championship Elimination Chamber Match: photos [online], wwe.com [dostęp 2016-03-22].
  13. ↑ New Day rocks in historic tag team Elimination Chamber Match victory [online], wwe.com [dostęp 2016-03-22].
  14. ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE New Year’s Revolution 2005, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22].
  15. ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE No Way Out 2009, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22].
  16. ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE Elimination Chamber 2010, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22].
  17. ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE Elimination Chamber 2013, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22].
  18. ↑ 411MANIA | 411’s WWE Elimination Chamber 2014 Report 02.23.14, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22].
  19. ↑ Survivor Series 2002 – Elimination Chamber match. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2008)].
  20. ↑ Full WWE Survivor Series Results – 11/17/02 (Quick Results). Wrestleview.com, 17 November 2002. [dostęp 2011-02-03].
  21. ↑ SummerSlam 2003 Main Event. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 December 2007)].
  22. ↑ Wade Keller: 8/24 WWE SummerSlam PPV: Ongoing "virtual time" results of live event. PW Torch, 24 August 2003. [dostęp 2011-02-03].
  23. ↑ New Year’s Revolution 2005 Main Event. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 lutego 2008)].
  24. ↑ Adam Martin: New Year’s Revolution (RAW) PPV Results – 1/9/05 – San Juan, PR. Wrestleview.com, 9 January 2005. [dostęp 2011-02-03].
  25. ↑ New Year’s Revolution 2007 Main Event. World Wrestling Entertainment, 6 January 2006. [dostęp 2008-02-02].
  26. ↑ Chris Sokol: Edge surprise champ after Revolution. SLAM! Sports, 8 January 2006. [dostęp 2011-02-03].
  27. ↑ Adam Martin: December to Dismember PPV Results – 12/3/06 (New ECW Champ...). Wrestleview.com, 4 December 2006. [dostęp 2011-02-03].
  28. ↑ a b Adam Martin: No Way Out PPV Results – 2/17 – Las Vegas (Two Chambers, & more). Wrestleview.com, 17 February 2008. [dostęp 2011-02-03].
  29. ↑ The Deadman doubles down. World Wrestling Entertainment, 2 February 2008. [dostęp 2008-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lutego 2009)].
  30. ↑ The Game gets his title match at WrestleMania. World Wrestling Entertainment, 17 February 2008. [dostęp 2008-02-17].
  31. ↑ a b Adam Martin: WWE No Way Out Results – 2/15/09. Wrestleview.com, 15 February 2009. [dostęp 2011-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 September 2012)].
  32. ↑ Mitch Passero: Regaining the throne. World Wrestling Entertainment, 15 February 2008. [dostęp 2010-02-06].
  33. ↑ Craig Tello: Shameless in Seattle. World Wrestling Entertainment, 15 February 2008. [dostęp 2010-02-06].
  34. ↑ Preview: WWE Championship Elimination Chamber match. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-02-06].
  35. ↑ a b Adam Martin: Elimination Chamber Results – 2/21/10. Wrestleview.com, 21 February 2009. [dostęp 2011-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 September 2012)].
  36. ↑ Michael Burdick: Results: Heartbroken. WWE, 21 February 2010. [dostęp 2011-02-03].
  37. ↑ Preview: SmackDown Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2011-02-03].
  38. ↑ Preview: Raw Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2011-02-03].
  39. ↑ WWE Champion CM Punk won the Raw Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2012-02-22].
  40. ↑ World Heavyweight Champion Daniel Bryan won the SmackDown Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2012-02-22].
  41. ↑ Jack Swagger won the No. 1 Contender's Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2013-02-17].
  42. ↑ WWE World Heavyweight Champion Randy Orton def. Daniel Bryan, John Cena, Sheamus, Cesaro & Christian in an Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2014-02-23].
  43. ↑ The New Day won the WWE Tag Team Championship Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2015-05-31].
  44. ↑ Ryback def. Dolph Ziggler, R-Truth, Mark Henry, Sheamus and King Barrett in an Intercontinental Championship Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2015-05-31].
  45. ↑ Bray Wyatt def. John Cena, The Miz, Baron Corbin, AJ Styles and Dean Ambrose in a WWE Championship Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2017-02-12].
  46. ↑ Raw Women’s Champion Alexa Bliss won the first-ever Women’s Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2018-02-25].
  47. ↑ Roman Reigns wins the first-ever Seven-Man Elimination Chamber Match to challenge Universal Champion Drew McIntyre at WrestleMania. WWE. [dostęp 2018-02-25].
  48. ↑ The Boss ’n’ Hug Connection won the Women’s Elimination Chamber Match to become the first-ever WWE Women’s Tag Team Champions. WWE. [dostęp 2019-02-17].
  49. ↑ WWE Champion Daniel Bryan def. Kofi Kingston, AJ Styles, Samoa Joe, Randy Orton and Jeff Hardy (Men’s Elimination Chamber Match). WWE. [dostęp 2019-02-17].
  50. ↑ SmackDown Tag Team Champions The Miz & John Morrison won the SmackDown Tag Team Title Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2020-03-08].
  51. ↑ Shayna Baszler won the Women’s Elimination Chamber to earn the right to face Raw Women’s Champion Becky Lynch at WrestleMania. WWE. [dostęp 2020-03-08].
  52. ↑ Daniel Bryan won the Elimination Chamber Match to earn a Universal Title opportunity. WWE. [dostęp 2021-02-21].
  53. ↑ WWE Champion Drew McIntyre won the WWE Title Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2021-02-21].
  54. ↑ Bianca Belair def. Alexa Bliss, Rhea Ripley, Liv Morgan, Doudrop, Nikki A.S.H. inside the Elimination Chamber. WWE. [dostęp 2022-02-19]. (ang.).
  55. ↑ Brock Lesnar triumphed inside the Elimination Chamber Match to capture the WWE Championship. WWE. [dostęp 2022-02-19]. (ang.).
  56. ↑ Matt Gilpin: Asuka won the Elimination Chamber Match to earn the right to challenge Raw Women’s Champion Bianca Belair at WrestleMania. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2023-02-18].
  57. ↑ Matt Gilpin: Austin Theory retained U.S. Title inside the Elimination Chamber with help from Logan Paul. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2023-02-18].
  58. ↑ WWE.com Staff: Elimination Chamber to determine the No. 1 Contender to World Heavyweight Champion Seth "Freakin" Rollins at WrestleMania. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2024-02-09].
  59. ↑ WWE.com Staff: Elimination Chamber to determine the No. 1 Contender to the Women's World Title at WrestleMania. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2024-02-09].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elimination_Chamber&oldid=73578206”