Herma Szabó

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Herma Plank-Szabó)
Herma Szabó
Ilustracja
Herma Szabó (1931)
Reprezentacja

 Austria

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1902
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

7 maja 1986
Admont

Konkurencja

Solistki
Pary sportowe

Partner sportowy

Ludwig Wrede

Zakończenie kariery

1927

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Chamonix 1924 solistki
Mistrzostwa świata
złoto Wiedeń 1927 pary sportowe
złoto Sztokholm 1926 solistki
złoto Davos 1925 solistki
złoto Wiedeń 1925 pary sportowe
złoto Oslo 1924 solistki
złoto Wiedeń 1923 solistki
złoto Davos 1922 solistki
srebro Oslo 1927 solistki
brąz Berlin 1926 pary sportowe

Herma Szabó (ur. 22 lutego 1902 w Wiedniu, zm. 7 maja 1986 w Admont) – austriacka łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek i par sportowych z Ludwigiem Wrede. Mistrzyni olimpijska z Chamonix (1924, indywidualnie)[1], 7-krotna mistrzyni świata (w tym dwukrotnie w parach sportowych) oraz 7-krotna mistrzyni Austrii (w tym dwukrotnie w parach)[2].

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Herma urodziła się w rodzinie łyżwiarzy figurowych. Była córką łyżwiarki Christy von Szabó, dwukrotnej brązowej medalistki mistrzostw świata (1913, 1914). Dziadek Hermy, Eduard Engelmann Jr., był trzykrotnym mistrzem Europy w latach (1892–1894) w konkurencji solistów. Jej kuzynka Helene Engelmann była mistrzynią olimpijską 1924 z Chamonix w parach sportowych, a druga kuzynka Christine Engelmann była żoną słynnego dwukrotnego mistrza olimpijskiego Karla Schäfera[3].

Herma Szabó w czasie swojej kariery łyżwiarskiej używała wiele różnych nazwisk m.in. Szabó, Plank-Szabó, Planck-Szabó, Jarosz-Szabó, Jaross-Szabó[2].

Zakończyła karierę sportową w 1927 roku, gdy została pokonana przez Sonję Henie na mistrzostwach świata 1927 w Oslo[2]. Wynik zawodów był kontrowersyjny, ponieważ w skład sędziów wchodziło trzech Norwegów, Niemiec i Austriak. Trzech norweskich sędziów przyznało Henie złoto, podczas gdy sędzia niemiecki i austriacki przyznali pierwszą lokatę Szabó[2]. Austriaczka była tak rozczarowana sportem, że nigdy więcej nie jeździła na łyżwach. Henie zaoferowała jej rewanż kilka lat później, ale Szabó odmówiła. Jej nagła emerytura doprowadziła jej partnera sportowego Wrede do szukania w pośpiechu partnerki, z którą mógł wystartować na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w Sankt Moritz (zdobyli brązowy medal)[4].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Solistki[edytuj | edytuj kod]

Zawody 1918 1922 1923 1924 1925 1926 1927
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie 1
Mistrzostwa świata 1 1 1 1 1 2
Krajowe
Mistrzostwa Austrii 2 1 1 1 1 1

Pary sportowe[edytuj | edytuj kod]

Z Ludwigiem Wrede

Zawody 1925 1926 1927
Międzynarodowe
Mistrzostwa świata 1 3 1
Krajowe
Mistrzostwa Austrii 1 1

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Figure Skating at the 1924 Chamonix Winter Games: Women's Singles. Sports Reference, 1924-01-29. [dostęp 2018-09-13]. (ang.).
  2. a b c d Sports Reference – Herma Planck-Szabo. Sports Reference. [dostęp 2018-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.).
  3. Sports Reference – Helene Engelmann. Sports Reference. [dostęp 2018-09-13]. (ang.).
  4. Figure Skating at the 1928 Sankt Moritz Winter Games: Mixed Pairs. Sports Reference. [dostęp 2018-09-13]. (ang.).
  5. World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-09-13]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]