Karabin Galat'z

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galat'z
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Producent

Israel Military Indristres (IMI)

Rodzaj

samopowtarzalny karabin wyborowy

Historia
Prototypy

lata 80. XX wieku

Produkcja

lata 80. XX wieku – do chwili obecnej

Dane techniczne
Kaliber

7,62 mm

Nabój

7,62 x 51 mm NATO

Magazynek

10, 20 nab.

Wymiary
Długość

1115 mm (kolba rozłożona)
840 mm (kolba złożona)

Długość lufy

508 mm (bez urządzenia wylotowego)

Długość linii celowniczej

475 mm

Masa
broni

6,4 kg (z dwójnogiem i pasem transportowym)

wyposażenia dodatkowego

0,9 kg (celownika z podstawą)
0,72 kg (pełnego magazynka 10-nab.)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

815 m

Zasięg skuteczny

600 m

Galil T'zalaphim (Galat'z) – izraelski karabin wyborowy, wersja karabinu automatycznego Galil.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 80. XX wieku podstawowym typem karabinu wyborowego Cahalu był M14 SWS. Były to, podobnie jak amerykańskie M21, wyselekcjonowane, charakteryzujący się małym rozrzutem egzemplarze karabinu M14 wyposażone w celownik optyczny.

Rosnący wiek eksploatowanych karabinów wyborowych spowodował ogłoszenie konkursu na nowy karabin wyborowy. Do testów przedstawiono karabiny firm Sardius Company i IMI. Karabin firmy Sardius był wersją karabinu M14 przebudowaną do układu bullpup, karabin IMI wersją karabinu Galil AR (pochodna AK-47).

Prototypowy karabin wyborowy IMI różnił się od Galila AR nową lufą o długości 508 mm wyposażoną w nowe urządzenie wylotowe i konstrukcją składanej kolby.

W wyniku testów do uzbrojenia postanowiono przyjąć karabin firmy Sardius. Zamówiono 1200 karabinów tej firmy oznaczonych jako M36 SWS. Niewielka firma Sardius nie zdołała jednak rozpocząć masowej produkcji M36 SWS.

Rezultatem było anulowanie zamówienia na M36 SWS i podjęcie decyzji o rozpoczęciu produkcji wyborowej wersji Galila przyjętej do uzbrojenia jako Galat'z. Jednak ostatecznie wyprodukowano tylko kilkaset egzemplarzy tego karabinu, a następcą M14 SWS stał się dopiero w 1997 roku amerykański powtarzalny karabin wyborowy M24 SWS.

Przyczyną szybkiego zakończenia produkcji Galat'za dla armii izraelskiej była niska (jak na karabin wyborowy) celność tej broni równa 1,5 MOA. Sprawiało to że podobnie jak inne wyborowe wersje AK (Zastava M76, PSL) Galat'z nie dorównywał karabinom od początku projektowanym jako broń wyborowa (o celności 0,5-1 MOA). Wadą Galat'za była też cena, dużo wyższa niż karabinów dostarczanych w ramach amerykańskiej pomocy wojskowej.

Wyprodukowane dla armii izraelskiej karabiny Galat'z znalazły się ostatecznie na uzbrojeniu izraelskich jednostek specjalnych w roli broni wyborowej używanej na dystansach do 600 m. Galat'z jest nadal produkowany w niewielkich ilościach przez IMI i sprzedawany odbiorcom zagranicznym.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Karabin Galat'z jest indywidualną bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle). Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym. Dźwignia bezpiecznika po prawej stronie komory zamkowej (identyczna jak w AK), uzupełniona małą dźwignią nad chwytem pistoletowym, po lewej stronie broni. Zasilanie z pudełkowych magazynków pojemności 10 lub 20 naboi. Lufa ciężka, zakończona urządzeniem wylotowym pełniącym funkcje tłumika płomienia, osłabiacza odrzutu i podrzutu. Zasadniczym celownikiem jest celownik optyczny firmy El-Op o powiększeniu 6 x 40. Celownik jest mocowany na szynie mocowanej po lewej stronie broni. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika przerzutowego. Kolba składana, drewniana, wyposażona w poduszkę podpoliczkową.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Kochański, Brygady antyterrorystyczne Operacje Uzbrojenie, SIGMA NOT 1992. ISBN 83-85001-66-2
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Broń wyborowa 1, Wojskowy Przegląd Techniczny i Logistyczny 1/96. ISSN 1230-7386

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]