Kazimierz Kaczor (aktor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Kaczor
Ilustracja
Imię i nazwisko

Kazimierz Julian Kaczor

Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1941
Kraków

Zawód

aktor teatralny i filmowy, pedagog

Współmałżonek

Bożena Michalska

Lata aktywności

od 1959

Zespół artystyczny
Teatr Powszechny w Warszawie
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Kazimierz Julian Kaczor (ur. 9 lutego 1941 w Krakowie) – polski aktor teatralny i filmowy, prezenter telewizyjny, działacz kulturalny i opozycyjny w okresie PRL. W latach 1996–2002 prezes Związku Artystów Scen Polskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

20 grudnia 1959 zadebiutował jako aktor na scenie teatru. Przez półtora roku studiował w Krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej. Pracował jako magazynier i dyspozytor w Krakowskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, a następnie jako maszynista sceny i aktor w Teatrze Lalki, Maski i Aktora „Groteska” w Krakowie. Jest absolwentem Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1965).

Był aktorem Teatru Starego w Krakowie (1965–1973) oraz teatrów warszawskich: Współczesnego (1973–1974) i Powszechnego (1974-2014), a w 2014 został aktorem Teatru 6. piętro w Warszawie.

W latach 1965–1976 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Sygnatariusz petycji przeciwko represjom organów bezpieczeństwa wobec protestujących w Radomiu i Ursusie w 1976 roku (1977). W latach 1965–1980 członek Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki. W 1966 został członkiem Związku Artystów Scen Polskich. W latach 1974–1979 związany z salonem kultury niezależnej Anny i Tadeusza Walendowskich, współzałożyciel biblioteczki wydawnictw niezależnych w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

We wrześniu 1980 został jednym z organizatorów struktury „Solidarności” w Teatrze Powszechnym w Warszawie. W czerwcu i grudniu 1981 był delegatem na I i II Walnym Zebraniu Delegatów Regionu Mazowsze. Na przełomie września i października 1981 delegat na I Krajowym Zjeździe Delegatów „NSZZ Solidarność”. W latach 1981–1987 uczestniczył w bojkocie mediów. W latach 1982–1983 i 1986–1987 był współorganizatorem i nieformalnym przewodniczącym „Solidarności” Artystów Teatralnych i Filmowych. W latach 1982–1983 publikował w pismach podziemnych: „Tygodniku Mazowsze”, „KOS” (Komitet Oporu Społecznego), „Robotnik”. Był również redaktorem oraz organizatorem pracy redakcji i kolportażu „Biuletynu Teatralnego”. W 1983 organizował nagrania dla Radia „Solidarność”. W latach 1984 brał udział w koncertach w Polskim Instytucie Teatralnym w Nowym Jorku, poświęconych pamięci ks. Jerzego Popiełuszki. W latach 1987–1989 działał w Komitecie Kultury Niezależnej, gdzie był odpowiedzialny za teatr. W latach 1989–1992 był przewodniczącym Sekcji Krajowej Kultury i Sztuki „Solidarności”, w grudniu 1989 był delegatem na III WZD Regionu Mazowsze, w kwietniu 1990 jako delegat uczestniczył w II KZD.

W okresie PRL występował w kościołach, brał udział w przedsięwzięciach Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej oraz Mszach za Ojczyznę. Był działaczem Duszpasterstwa Środowisk Twórczych i Duszpasterstwa Hutników. Wielokrotnie przesłuchiwany i zastraszany przez Służbę Bezpieczeństwa (w 1982 spalono mu samochód)[1]. Według zasobu archiwalnego Instytutu Pamięci Narodowej inwigilowany w ramach SOR Krakus[2].

W latach 90. prowadził w Telewizji Polskiej kącik gier strategicznych w programie o grach komputerowych Joystick[3]. W latach 1996–2003 prowadził teleturniej Va Banque w TVP2.

W latach 1990–1993 był przewodniczącym Sekcji Dramatu Związku Artystów Scen Polskich. W latach 1992–1993 był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP. W latach 1996–2002 był prezesem Związku Artystów Scen Polskich. Odszedł w wyniku konfliktu w organizacji.

Jest bohaterem książki pt. „Kazimierz Kaczor. Nie tylko polskie drogi”[4] (Wydawnictwo SQN, Kraków, 2013), będącej wywiadem-rzeką, jakiego udzielił dziennikarzowi Pawłowi Piotrowiczowi.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Antoniego i Anieli. Był trzykrotnie żonaty, dwa pierwsze małżeństwa zakończyły się rozwodami[5]; aktualnie związany jest z reżyserką i producentką filmową Bożeną Michalską. Ma dwie córki, Katarzynę i Agnieszkę oraz wnuka, Huberta[6]. Z zamiłowania jest żeglarzem z patentem Kapitana jachtowego.

W latach 60. uprawiał wioślarstwo w klubie sportowym, a potem przerzucił się na żeglarstwo[7]. W 1984 odbył wraz z Tonym Halikiem kilkumiesięczną podróż po Karaibach. Posiada licencję operatora dźwigu samojezdnego, które zrobił na potrzeby do nagrań scen serialu Alternatywy 4[8]

Filmografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Instytut Pamięcie Narodowej, Kaczor Kazimierz Julian, Encyklopedia Solidarności [dostęp 2021-11-06] (pol.).
  2. Aparat represji wobec księdza Jerzego Popiełuszki 1982-1984, t. I, Warszawa 2009, s. 112.
  3. Joystick – a mogło być tak pięknie [dostęp 2021-06-07] (pol.).
  4. Kazimierz Kaczor. Nie tylko polskie drogi | Wydawnictwo SQN, www.wsqn.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  5. "Jan serce": Kazimierz Kaczor długo czekał na miłość swojego życia, swiatseriali.interia.pl [dostęp 2020-12-28] (pol.).
  6. Paweł Piotrowicz, Kazimierz Kaczor. Nie tylko polskie drogi, Sine Qua Non.
  7. Znani i nieznani: Kazimierz Kaczor, Portal Informacyjny » Żeglarski.info, 9 czerwca 2021 [dostęp 2021-08-29] (pol.).
  8. https://haloursynow.pl/pl/11_wiadomosci/18807_35-lat-serialu-alternatywy-4-kazimierz-kaczor-naprawde-nauczylem-sie-operowac-dzwigiem.html
  9. M.P. z 2022 r. poz. 935
  10. M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 305
  11. Aktorzy teatralni i filmowi odznaczeni medalami „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. dzieje.pl, 2022-12-2o. [dostęp 2022-12-22]. (pol.).
  12. Glorie Artis dla aktorów.
  13. Polskie Radio. Wielki Splendor – nagrody Teatru Polskiego Radia przyznane!. e-teatr.pl, 2010-12-06. [dostęp 2010-12-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]