Kolonia robotnicza kopalni „Kleofas”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolonia robotnicza kopalni „Kleofas”
Kolonia Katowic
Ilustracja
Fragment kolonii w rejonie ulic Wiśniowej i Lisa, widziany z nasypu przy ulicy J. Pukowca (2015)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miasto

Katowice

Dzielnica

Załęże

Data założenia

1890–1914

W granicach Katowic

15 października 1924

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kolonia robotnicza kopalni „Kleofas””
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kolonia robotnicza kopalni „Kleofas””
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kolonia robotnicza kopalni „Kleofas””
Ziemia50°16′04″N 18°58′50″E/50,267778 18,980556

Kolonia robotnicza kopalni „Kleofas”osiedle patronackie powstałe dla pracowników kopalni węgla kamiennego „Kleofas”, położone w północno-zachodniej części Katowic, w dzielnicy Załęże.

Kolonia, składająca się głównie z familoków, położona jest pomiędzy ulicami Wiśniową i F. Bocheńskiego. Została ona wybudowana w latach 1890–1914 na zlecenie właściciela ówczesnej kopalni „Cleophas” – spółki Georg von Giesches Erben, z czego część według projektów opracowanych przez Emila i Georga Zillmannów. Zabudowa kolonii objęta jest ochroną, a także wpisana jest do gminnej ewidencji zabytków.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawny dom urzędniczy przy ulicy J. Wyplera 2 i Gliwickiej 186
Familok przy ulicy Lisa 3/5 projektu Emila i Georga Zillmannów (2013)

W 1840 roku w Załężu została założona kopalnia węgla kamiennego „Cleophas” (póxniejszy „Kleofas”), a jej pierwszym właścicielem był Karl Godulla[1]. W dniu 28 lutego 1862 roku kopalnię „Cleophas” zamknięto, a w 1880 roku nowym właścicielem zakładu została spółka Georg von Giesches Erben[2]. Pierwszy węgiel z kopalni po przejęciu przez spółkę wydobyto w 1886 roku[3]. Zakład ten bardzo szybko się rozwijał, a węgiel kamienny zaczęto wydobywać z coraz to głębszych pokładów[4].

Wraz z szybkim rozwojem kopalni na przełomie XIX i XX wieku zwiększało się zatrudnienie w zakładzie[4], a niemal równocześnie z budową nowego zakładu głównego przez spółkę Georg von Giesches Erben rozpoczęła się budowa domów dla robotników[5]. Familoki zostały wybudowane w latach 1890–1914, zajmując znaczną część[6] zachodniej części Załęża[7]. Powstały ona w rejonie dzisiejszych ulic: F. Bocheńskiego, Pokoju, Wiśniowej i Lisa[8]. Jeden z budynków przy ulicy Lisa stanowił bazę noclegową dla budowniczych załęskich familoków[8] i był to dwukondygnacyjny familok przy ulicy Lisa 6-8[9].

Pierwsze familoki wybudowano w rejonie dzisiejszych ulic F. Bocheńskiego i Pokoju. Początkowo były to jednopiętrowe budynki z mieszkalnym poddaszem, później uzupełniane dwu- lub trzypiętrowymi familokami. Współcześnie w stanie pierwotnym przetrwały familoki przy ulicy Wiśniowej oraz familoki połówkowe przy ulicy Pokoju[10].

Osiedle zostało wyposażone w pralnię i piekarnię (w późniejszym czasie budynek ten pełnił funkcję łaźni), zaś pośrodku osiedla powstał gmach szkoły[4] (obecna Szkoła Podstawowa nr 22 im. J. Słowackiego w Katowicach). Została ona otwarta w 1903 roku. Emil i Georg Zillmannowie w 1910 roku zaprojektowali salę gimnastyczną szkoły[11]. W sąsiedztwie kolonii, w 1907 roku powstał dom pracowniczy kopalni „Kleofas”[5], zaś przy ulicy J. Wyplera 2 powstał dom urzędniczy[12] – pochodzi on z 1912 roku[13].

W 1913 roku dyrekcja kopalni „Cleophas” zwróciła się do Zillmannów z prośbą o przerobienie projektów, na podstawie których wybudowano wcześniej domy dla pracowników kopalni. Według opracowanych na nowo planów powstały m.in. budynki przy współczesnej ulicy Lisa 3-5 i 7-9, a bardzo podobne obiekty wzniesiono także przy ulicach Ślusarskiej i J. Wyplera[14].

Według mapy z 1916 roku pozostały wówczas wolne parcele w rejonie ulic J. Wyplera, Lisa i Gliwickiej, które zabudowano familokami wzorowanymi na tymi położonymi w Nikiszowcu[15]. Mapa z 1933 roku przedstawia kolonię po ukończeniu II etapu rozbudowy i do tego czasu kolonia familoków kopalni Kleofas przybrała ostateczny kształt[16]. Wybudowane domy robotnicze, wolnostojące i typu kamienicowego, doprowadziły do całkowitej zmiany charakteru tego miejsca na robotniczy[7].

W latach 60. i 70. XX wieku kopalnia „Kleofas” przebudowała część familoków położonych przy ulicy: J. Wyplera, Ślusarskiej i Lisa. W ramach przebudowy zlikwidowano sienie i zastąpiono je małymi klatkami schodowymi, z których bezpośrednio się wchodzi do przedpokojów. Tam zaś umieszczano łazienki i drzwi do kuchni, zaś reszta mieszania pozostawała bez zmian. Nad dachem dobudowano zaś pomieszczenia na pralnie i suszarnie. Projekt ten zarzucono z uwagi na zbyt wysokie koszty realizacji[17].

Z uwagi na poszerzenie jezdni ulicy F. Bocheńskiego, która stała się łącznikiem pomiędzy autostradą A4 a Drogową Trasą Średnicową, wyburzono zachodnią część kolonii przy ulicy F. Bocheńskiego[5]. Familoki te przeznaczono do wyburzenia w okolicach 1996 roku zgodnie z zapisami wówczas obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Katowice[18].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Familok przy ulicy Ślusarskiej
Familoki przy ulicy Wiśniowej
Familoki przy ulicy Bocheńskiego

Kolonia robotnicza kopalni „Kleofas” położona jest w północno-zachodniej części Katowic, w dzielnicy Załęże[19], w rejonie ulic: Gliwickiej, Wiśniowej, Lisa, Ślusarskiej, J. Wyplera, Pokoju i F. Bocheńskiego[8][20].

W zabudowie kolonii przeważają familoki, a także występują tutaj domy w typie kamienicy[6]. Pod względem układu urbanistycznego familoki te są ułożono kalenicowo wzdłuż ulic prostopadłych do ulicy Gliwickiej, zaś pozostałe budynku wybudowano prostopadle do nich, tworząc wewnętrzne place, które mają funkcje rekreacyjną – znajdują się tam zieleńce oraz tereny rekreacyjne[4].

Familoki kopalni „Kleofas” są obiektami zwarta bryłą, wybudowanymi w technologii tradycyjnej, murowanymi z cegły, na kamiennym cokole i podpiwniczone. Wybudowane są na rzucie wydłużonego prostokąta. Są ona dwusegmentowe wejściami do poszczególnych segmentów w przeciwległych ścianach szczytowych. Kryte są one dachami pokrytymi papą, o niewielkim kącie nachylenia[4].

Familoki mają w większości nieotynkowaną ceglaną elewację[4] prócz m.in. familoków po wschodniej stronie ulicy F. Bocheńskiego, które są otynkowane[10]. Elewacje są przeważnie identyczne od strony ulicy i podwórza, których artykulację poziomą podtrzymują kamienny cokół, gzymsy podokienne, zaś pionową lizeny ceglane dzielące budyni na segmenty[4]. Część z nich posiadają na elewacjach także dekoracje z układanej cegły, wykusze i gzymsy[6]. Familoki posiadają w większości otwory okienne prostokątne zamknięte łukiem odcinkowym[4].

Układ wnętrz części familoków jest dwutraktowy z korytarzem międzytraktowym, mieszczącym biegi schodów[4]. Familoki mieszczą do 36 mieszkań w budynku[6]. Mieszkania w familokach posiadały zróżnicowany standard[16]. Zapewniały one początkowo jedynie podstawowe wymogi – każda rodzina zamieszkiwała dwie izby (pokój i kuchnię) ogrzewane piecami na węgiel[4].

W rejonie ulic Wiśniowej i F. Bocheńskiego znajdowały się dodatkowo budynki, w których mieszkańcy mogli wypiekać pieczywo, a także prać, suszyć i maglować bieliznę. W pobliżu familoków istniały także chlewiki[21], które z biegiem czasu wyburzono. Ustępy zaś zlikwidowane po połączeniu familoków do kanalizacji[4].

Część kolonii przy ulicy F. Bocheńskiego wykazuje największą powtarzalność zabudowy i przypomina architektonicznie kolonię przy ulicy Lwowskiej – tzw. Helgoland[5]. Część familoków kopalni „Kleofas” wykazuje także podobieństwo do zabudowy zabytkowego Nikiszowca[5], gdyż projektowane były przez architektów współpracujących ze spółką Georg von Giesches ErbenEmila i Georga Zillmannów[14].

Spośród familoków i budynków kolonii kopalni „Kleofas”, do obiektów chronionych i proponowanych do objęcia ochroną na podstawie ustaleń planów miejscowych należą następujące budynki, z których część wpisanych jest do gminnej ewidencji zabytków:

  • Ul. Gliwicka 200 – zespół familoków[20],
  • Ul. Gliwicka 205, 205a i 207 – zespół wzniesiony dla rodzin robotniczych w 1921 roku według projektu Zillmannów[14],
  • Ul. Gliwicka 227, 227a, 227b i 229 – zespół wzniesiony dla rodzin urzędniczych w 1914 roku według projektu Zillmannów[14],
  • Ul. Gliwicka 231 i 233 – familoki w stylu historycznym[20],
  • Ul. Lisa 1-10, 12 i 14 – zespół familoków w stylu modernistycznym[20], z czego pod nr. 3-5 i 7-9 według projektu Zillmannów[14],
  • Ul. Ślusarska 1 / J. Wyplera 4-6 – kamienica-familok kopalni w stylu modernistycznym[20],
  • Ul. Ślusarska 4-7 – zespół familoków w stylu modernistycznym[20],
  • Ul. Wiśniowa 1-7, 9 i 11 – zespół familoków[20],
  • Ul. J. Wyplera 2 / Gliwicka 186 – kamienica w stylu modernistycznym[20],
  • Ul. J. Wyplera 7 – kamienica-familok w stylu historycznym[20],
  • Ul. J. Wyplera 8, 10, 12-15 – zespół familoków[20],
  • Ul. J. Wyplera 9-11 – kamienica-familok w stylu modernistycznym[20].

Pośrodku osiedla powstał gmach szkoły[4] – obecnie jest to Szkoła Podstawowa nr 22 im. J. Słowackiego w Katowicach z siedzibą przy ulicy M. Wolskiego 3[11]. W rejonie kolonii, przy ulicy Gliwickiej 148 placówkę ma Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom i Młodzieży „Dom Aniołów Stróżów”[22], przy ulicy Gliwickiej 150 Rada i Zarząd Dzielnicy nr 7 Załęże[23], a przy ulicy Gliwickiej 152 sklep sieci Społem Katowice[24].

W rejonie osiedla znajdują się dwa przystanki miejskiego transportu zbiorowego ZTM: Załęże Wiśniowa (przystanek autobusowy i tramwajowy przy ulicy Wiśniowej), a także Załęże Dwór (przystanek tramwajowy na skrzyżowaniu ulic F. Bocheńskiego, Brackiej i Gliwickiej)[25]. W pobliżu drugiego przystanku działa także 13-stanowiskowa stacja wypożyczalni rowerów miejskich Metrorower nr 27151[26].

Wierni rzymskokatoliccy z kolonii kopalni „Kleofas” przynależą do parafii św. Józefa[27], zaś w pobliżu kolonii przy ulicy Gliwickiej 195/1 działa Dom Zakonny Kapucynów w Katowicach Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Krakowskiej[28][29].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Matuszek 2008 ↓, s. 19.
  2. Frużyński, Grzegorek i Rygus 2017 ↓, s. 121.
  3. Frużyński, Grzegorek i Rygus 2017 ↓, s. 122.
  4. a b c d e f g h i j k l Wiąk-Marzec i Rajnich-Walawender 1996 ↓, s. 2.
  5. a b c d e Frużyński, Grzegorek i Rygus 2017 ↓, s. 132.
  6. a b c d Matuszek 2008 ↓, s. 20.
  7. a b Chmielewska 2009 ↓, s. 10.
  8. a b c Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 8.
  9. Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 19.
  10. a b Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 18.
  11. a b Szkoła Podstawowa nr 22 im. Juliusza Słowackiego w Katowicach-Załężu: Historia szkoły. sp22.katowice.pl. [dostęp 2022-10-29]. (pol.).
  12. Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 67.
  13. Katowickie budynki. katowickiebudynki.eu. [dostęp 2022-07-02]. (pol.).
  14. a b c d e Tofilska 2007 ↓, s. 227.
  15. Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 13.
  16. a b Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 38.
  17. Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 91.
  18. Wiąk-Marzec i Rajnich-Walawender 1996 ↓, s. 3.
  19. Miejski System Zarządzania-Katowicka Infrastruktura Informacji Przestrzennej. Urząd Miasta Katowice. [dostęp 2022-04-12]. (pol.).
  20. a b c d e f g h i j k Studium... 2012 ↓, Załącznik Z I.9 23/36.
  21. Pierończyk, Różycka i Gąsior 2016 ↓, s. 39.
  22. Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom i Młodzieży „Dom Aniołów Stróżów”: Nasze placówki. anioly24.pl. [dostęp 2022-10-29]. (pol.).
  23. Urząd Miasta Katowice: DZIELNICE. Rada Dzielnicy nr 7 Załęże. bip.katowice.eu. [dostęp 2022-10-29]. (pol.).
  24. Społem Katowice: NASZE SKLEPY. spolemkatowice.pl. [dostęp 2022-10-29]. (pol.).
  25. Zarząd Transportu Metropolitalnego: Lista przystanków: Katowice. rj.metropoliaztm.pl. [dostęp 2022-07-02]. (pol.).
  26. Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia, Mapa - Rower Metropolitalny [online], metrorower.transportgzm.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  27. Archidiecezja Katowicka: KATOWICE-ZAŁĘŻE, Świętego Józefa. archidiecezja.katowice.pl. [dostęp 2022-07-02]. (pol.).
  28. Zakon Braci Mniejszych Kapucynów - Prowincja Krakowska: Wspólnoty. Polska. kapucyni.pl. [dostęp 2022-10-29]. (pol.).
  29. Archidiecezja katowicka: Instytuty zakonne męskie. archidiecezjakatowicka.pl. [dostęp 2022-10-29]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]