Korfanty (samochód pancerny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Korfanty
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Typ pojazdu

samochód pancerny

Trakcja

kołowa

Załoga

7–9

Historia
Prototypy

1921

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Pancerz

z płyt walcowanych

Długość

około 5,95 m

Wysokość

około 2,40 m

Masa

około 6 500 kg

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4–5 karabiny maszynowe MG 08/15 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Polska

Samochód pancerny Korfantypolski improwizowany samochód pancerny z okresu III powstania śląskiego nazwany na cześć działacza polonijnego na Śląsku oraz polityka Wojciecha Korfantego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W maju 1921 w trakcie III powstania śląskiego składająca się z marynarzy kompania, dowodzona przez porucznika marynarki Roberta Oszka, została zmotoryzowana, przejmując samochody ciężarowe zarekwirowane w hucie Baildon. Postanowiono wtedy, że niektóre z nich zostaną opancerzone.

Pierwszy z tych samochodów został zbudowany przez inżyniera Woźniaka, przy pomocy porucznika marynarki Oszka zaledwie w ciągu trzech dni. Podstawą samochodu stała się prawdopodobnie rama samochodu ciężarowego „Magirus”. Została ona opancerzona walcowaną blachą stalową wyprodukowaną w hucie Baildon. Pojazd otrzymał imię „Korfanty”.

Zaraz po oddaniu do użytku wszedł w skład kompanii porucznika Oszka, która oprócz tego samochodu dysponowała jeszcze kilkoma pojazdami ciężarowymi. „Korfanty” walczył w ramach Grupy „Północ” w rejonie Kędzierzyna. W dniach 21–27 maja wziął udział w walkach w rejonie Góry św. Anny.

Po zakończeniu powstania samochód pancerny „Korfanty” wysłano prawdopodobnie do muzeum w Krakowie. Dalsze jego losy nie są znane.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa: Encyklopedia powstań śląskich. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.
  • Janusz Magnuski: Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993. ISBN 83-86028-00-9.