Kronocki Rezerwat Biosfery
 Na pierwszym planie kaldera wulkanu Uzon na terenie rezerwatu Kronockij | |
| rezerwat przyrody | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1934 |
| Powierzchnia |
1 147 619,37 ha |
| Ochrona |
kategoria IUCN – Ia (ścisły rezerwat przyrody) |
Położenie na mapie Kraju Kamczackiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 54,580000°N 160,720000°E/54,580000 160,720000 | |
| Strona internetowa | |
Kronocki Rezerwat Biosfery[1] (ros. Кроноцкий государственный природный биосферный заповедник, trl. Kronockij gosudarstwiennyj prirodnyj biosfiernyj zapowiednik) – ścisły rezerwat przyrody (zapowiednik) w Rosji, w Górach Wschodnich na półwyspie Kamczatka.
Założony w 1934, zlikwidowany w 1951 r., reaktywowany w 1959 r. i powtórnie zlikwidowany w 1961. Po raz kolejny utworzono go w 1967 r. w dawnych granicach, miał wówczas 964 tys. ha. W 1982 r. do rezerwatu dołączono 3 milowej szerokości pas wód przybrzeżnych o powierzchni 135 000 ha, a w 1992 r. powiększono część lądową o 43 134 ha[2].
Rezerwat obejmuje głównie obszar lądowy (o powierzchni 1 012 619, 37 ha), ale także wąski pas wód morskich wzdłuż brzegu o powierzchni 135 000 ha[2].
Na terenie rezerwatu dominuje krajobraz górzysty, w tym wulkaniczny. Jest tu 8 aktywnych wulkanów. Największym spośród licznych jezior rezerwatu jest jezioro Kronockie o powierzchni 242 km²[2].
Pierwotnie rezerwat założono w 1934 r. głównie celem ochrony populacji soboli (podgatunek Martes zibellina kamtschadalica, soból kamczacki). Na terenie rezerwatu szacowano w 2013 r. populację sobola kamczackiego na 2700 sztuk (wcześniejsza wieloletnia liczebność 2000-2200 sztuk)[2]. Występuje też tutaj duża populacja niedźwiedzi brunatnych, szacowana w 2013 r. na 831 sztuk[3].
W obrębie rezerwatu udokumentowano (na 2013 r.) 767 gatunków roślin naczyniowych, 103 gatunki ryb (włącznie z morskimi), 1 gatunek płaza (kątoząb syberyjski). Na terenie rezerwatu występuje wiele ściśle chronionych gatunków z rosyjskiej Czerwonej Księgi, w tym 11 gatunków roślin, 35 gatunków ptaków i następujące ssaki: biały niedźwiedź, 8 gatunków waleni, uchatek grzywiasty, kałan morski i podgatunek foki pospolitej Phoca vitulina stejnegeri[2].
Na terenie rezerwatu znajduje się Dolina gejzerów z ponad 40 gejzerami[4].
Od 1985 r. rezerwat biosfery[2], a od 1996 roku razem z Rezerwatem przyrody „Jużno-Kamczatskim” wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pod nazwą „Wulkany Kamczatki”[5].
Posiada wspólną dyrekcję z Rezerwatem przyrody „Jużno-Kamczatskim” i Rezerwatem Koriackim, która znajduje się w miejscowości Jelizowo.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 11. Europa, Część I. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009. ISBN 978-83-254-0463-5.
- ↑ a b c d e f Wayback Machine [online], web.archive.org, 23 listopada 2018 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-23].
- ↑ Фауна [online], ФГБУ «Кроноцкий государственный природный биосферный заповедник» [dostęp 2020-04-10] (ros.).
- ↑ Камчатка Долина Гейзеров [online] [dostęp 2020-04-10] (ros.).
- ↑ Jura i Krzanowska 1998 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czesław Jura, Halina Krzanowska (opracowanie naukowe): Encyklopedia Biologiczna. T. V. Kraków: Wydawnictwo Opres, 1998. ISBN 83-85909-43-5.
- https://shpilenok.wordpress.com/2012/09/
