Krzysztof Szczucki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Szczucki
Ilustracja
Krzysztof Szczucki (2023)
Data i miejsce urodzenia

18 października 1986
Elbląg

Minister edukacji i nauki
Okres

od 27 listopada 2023
do 13 grudnia 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Przemysław Czarnek

Następca

Barbara Nowacka, Dariusz Wieczorek[a]

Prezes Rządowego Centrum Legislacji
Okres

od 1 września 2020
do 7 listopada 2023

Poprzednik

Jolanta Rusiniak

Następca

Joanna Knapińska

Odznaczenia
Odznaka Honorowa za Zasługi dla Legislacji
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Krzysztof Łukasz Szczucki (ur. 18 października 1986 w Elblągu[1][2][3]) – polski prawnik, urzędnik państwowy i polityk, doktor habilitowany nauk prawnych, w latach 2020–2023 prezes Rządowego Centrum Legislacji, poseł na Sejm X kadencji, w 2023 minister edukacji i nauki w trzecim rządzie Mateusza Morawieckiego.

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Syn Dariusza i Anny[4]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Elblągu, gdzie był pomysłodawcą utworzenia w mieście Młodzieżowej Rady Miasta[5][6]. W 2010 ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, został nauczycielem akademickim i adiunktem w Katedrze Prawa Karnego Porównawczego na tej uczelni[7].

W 2014 doktoryzował się na podstawie napisanej pod kierunkiem Michała Królikowskiego pracy pt. Wykładnia prokonstytucyjna dóbr chronionych w polskim prawie karnym[8]. Autor i współautor publikacji naukowych i komentarzy do aktów prawnych (m.in. do ustawy o Sądzie Najwyższym); specjalizował się w zakresie prawa karnego, prawa konstytucyjnego, bioetyki i filozofii prawa. W ramach UW kierował Centrum Promocji Polskich Nauk Prawnych, był również prezesem Instytutu Rzeczypospolitej im. Pawła Włodkowica[9][10].

Działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

W latach 2009–2011 pracował jako ekspert ds. legislacji w Biurze Analiz Sejmowych. W latach 2012–2013 był nauczycielem wiedzy o społeczeństwie w XXXIII LO w Warszawie, następnie przez rok przebywał jako visiting scholar w Maurer Law School na Uniwersytecie Indiany. W latach 2015–2016 zatrudniony jako główny specjalista w zespole prawa karnego Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, następnie do 2020, główny specjalista w Biurze Prawa i Ustroju Kancelarii Prezydenta RP w czasie kadencji Andrzeja Dudy. Od lutego do sierpnia 2020 pozostawał zastępcą dyrektora departamentu prawnego w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego[1][9]. 1 września 2020 objął funkcję prezesa Rządowego Centrum Legislacji[9][10].

Uznany przez „Dziennik Gazetę Prawną” za 26. najbardziej wpływowego prawnika w Polsce, w rankingu za rok 2020[11].

W czasie trwania jego kadencji Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar wyraził zaniepokojenie zwłoką w publikacji w Dzienniku Ustaw jednej z ustaw covidowych[12], która w ówczesnym brzmieniu, jak przyznał rzecznik rządu, była efektem pomyłki w głosowaniu nad poprawkami Senatu[13].

Na rozprawie w Trybunale Konstytucyjnym 13 lipca 2021 jako prezes Rządowego Centrum Legislacji reprezentował premiera Mateusza Morawieckiego[14], który zaskarżył do Trybunału Konstytucyjnego przepisy Traktatu o Unii Europejskiej[15].

18 października 2021 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. W poszukiwaniu legitymizacji etycznej zasad odpowiedzialności karnej, Rada Naukowa Dyscypliny Nauki Prawne Uniwersytetu Warszawskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie nauk prawnych[16].

14 października 2022 został kierownikiem Akademii Prawa i Sprawiedliwości[17], zaś od stycznia 2023 pełni funkcję pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów do spraw Legislacji i Edukacji Prawniczej[1].

W latach 2021–2023 członek Rady Naukowej Instytutu De Republica[18][19].

W sierpniu 2023 został ogłoszony liderem listy wyborczej PiS w okręgu toruńskim w wyborach parlamentarnych w tymże roku[20]. Wstąpił również do partii[21]. W wyborach tych uzyskał mandat poselski, otrzymując 34 014 głosy[22]. W związku z tym wyborem został odwołany z funkcji prezesa RCL[23].

Od 21 do 27 listopada 2023 był członkiem sejmowych Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Ustawodawczej, 19 grudnia 2023 ponownie został członkiem dwóch komisji sejmowych[24].

27 listopada 2023 został powołany przez prezydenta RP na urząd ministra edukacji i nauki w trzecim rządzie Mateusza Morawieckiego[25]. 13 grudnia 2023 przestał pełnić funkcje rządowe w związku z powołaniem trzeciego rządu Donalda Tuska[26].

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Będąc prezesem RCL przez ponad trzy miesiące od wydania wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 w sprawie aborcji, który doprowadził do masowych protestów ulicznych, nie publikował go w Dzienniku Ustaw. Zgodnie ze stanowiskiem Rady Ministrów Rządowe Centrum Legislacji opublikowało wyrok po ogłoszeniu jego uzasadnienia. W związku z brakiem przepisów określających konkretną datę publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego oraz z racji poważnych napięć społecznych Rada Ministrów uzasadniła takie działanie stanem wyższej konieczności, stwierdzając, że publikacja wyroku z uzasadnieniem pozwoli na lepsze zrozumienie motywów oraz skutków prawnych orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego[27]. Przeciwko stanowisku Rady Ministrów wystąpił sędzia Trybunału Konstytucyjnego Jarosław Wyrembak, wskazując na konieczność niezwłocznej publikacji wyroku bez względu na sporządzenie uzasadnienia[28]. Działanie Rządowego Centrum Legislacji spotkało się z niezadowoleniem ze strony organizacji Pro-Life, które domagały się natychmiastowej publikacji wyroku[29].

Był uczestnikiem korespondencji ujawnionej w ramach afery mailowej[30] oraz ghostwriterem programu wyborczego partii Prawo i Sprawiedliwość w 2023[31].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Barbara Nowacka zajęła stanowisko ministra edukacji, Dariusz Wieczorek zajął stanowisko ministra nauki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Historia i doświadczenie. krzysztofszczucki.pl. [dostęp 2023-11-28].
  2. ↑ Człowiek Morawieckiego "jedynką" na liście PiS. Od roku promuje się w okręgu, choć nie jest posłem. radiozet.pl. [dostęp 2023-09-01].
  3. ↑ Dostał jedynkę w Toruniu. Kim jest "prawniczy mózg PiS". businessinsider.com.p. [dostęp 2023-09-04].
  4. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-12-05].
  5. ↑ Młodzież i władza. portel.pl, 28 lutego 2003. [dostęp 2020-11-16].
  6. ↑ Marzena Bielecka: Klasa w I LO z patronatem Rządowego Centrum Legislacji. portel.pl, 2021-07-02. [dostęp 2021-07-02].
  7. ↑ Dr hab. Krzysztof Łukasz Szczucki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-11-28].[martwy link]
  8. ↑ Dr Krzysztof Szczucki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-09-28].[martwy link]
  9. ↑ a b c Profil prywatny. LinkedIn. [dostęp 2020-09-28].
  10. ↑ a b Kierownictwo. Rządowe Centrum Legislacji. [dostęp 2020-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 września 2020)].
  11. ↑ Ranking DGP: 50 najbardziej wpływowych prawników 2020 [MIEJSCA 30-21] [online], serwisy.gazetaprawna.pl, 9 lutego 2021 [dostęp 2021-02-09].
  12. ↑ RPO do premiera w sprawie niepublikowanej ustawy z 28 października o pomocy dla służby zdrowia [online], Rzecznik Praw Obywatelskich, 12 listopada 2020 [dostęp 2021-08-05] (pol.).
  13. ↑ Jakub Mikulski, Rzecznik rządu potwierdza celowe wstrzymanie publikacji ustawy covidowej. „Jest efektem pomyłki” [online], Rzeczpospolita, 10 listopada 2020 [dostęp 2021-08-05] (pol.).
  14. ↑ Alicja Deneka, Prawo unijne a krajowe. Trybunał Konstytucyjny ma się dziś zająć wnioskiem premiera, „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lipca 2021 [dostęp 2021-07-13].
  15. ↑ Wniosek o ocenę zgodności z Konstytucją RP wybranych przepisów Traktatu o Unii Europejskiej [online], Trybunał Konstytucyjny, 29 marca 2021 [dostęp 2021-07-13].
  16. ↑ Uchwała nr 109 Rady Naukowej Dyscypliny Nauki Prawne z dnia 18 października 2021 r. w sprawie nadania dr. Krzysztofowi Szczuckiemu stopnia [[Habilitacja|doktora habilitowanego]] w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne [online], dokumenty.uw.edu.pl [dostęp 2021-11-03].
  17. ↑ Rafał Białkowski, Inauguracja Akademii PiS. Pierwszy wykład poprowadzi Jarosław Kaczyński [online], Polska Agencja Prasowa, 14 października 2022 [dostęp 2022-10-14].
  18. ↑ Wiktor Ferfecki, Koniec drogich instytutów. Nieprawidłowości w jednostkach powołanych przez PiS [online], Rzeczpospolita, 3 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-04] (pol.).
  19. ↑ Premier wręczył akty powołań dla członków rady naukowej Instytutu De Republica i Odznaki Honorowe za Zasługi dla Legislacji [online], Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, 15 marca 2021 [dostęp 2024-01-04] (pol.).
  20. ↑ Sara Bounaoui: Kaczyński odsłania karty. Wszystko jasne. wp.pl, 31 sierpnia 2023. [dostęp 2023-08-31].
  21. ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w 2023 r. [online], wybory.gov.pl [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  22. ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. wybory.gov.pl. [dostęp 2023-10-17].
  23. ↑ MZS: Premier Morawiecki odwołał prezesa Rządowego Centrum Legislacji. onet.pl, 7 listopada 2023. [dostęp 2023-11-08].
  24. ↑ Krzysztof Szczucki. sejm.gov.pl. [dostęp 2023-11-22].
  25. ↑ Adam Zygiel, Zastąpi Czarnka. Kim jest Krzysztof Szczucki? [online], wiadomosci.wp.pl, 27 listopada 2023 [dostęp 2023-11-27] (pol.).
  26. ↑ Prezydent powołał Premiera oraz Radę Ministrów [online], www.prezydent.pl, 13 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  27. ↑ Stanowisko Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 2020 r. w przedmiocie terminu publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie o sygn. akt K 1/20 (M.P. z 2020 r. poz. 1104).
  28. ↑ Jarosław Wyrembak, Jarosław Wyrembak o terminie publikacji wyroku K 1/20 oraz o tym, jak usłyszał, że prace nad uzasadnieniem wyroku „idą ku końcowi” [online], Monitor Konstytucyjny, 7 lutego 2021 [dostęp 2022-10-14].
  29. ↑ Mocne oświadczenie organizacji pro-life ws. wyroku TK! [online], wpolityce.pl [dostęp 2021-08-05].
  30. ↑ Krzysztof Szczucki nalegał na posadę w PiS? „Kontakt rekomendowała mi prof. Pawłowicz” [online], Wprost.pl, 18 stycznia 2022 [dostęp 2023-07-31].
  31. ↑ Jacek Gądek, Wiemy, kim jest ghostwriter Kaczyńskiego. To on w tajemnicy pisze program PiS [online], Gazeta.pl, 31 lipca 2023 [dostęp 2023-07-31].
  32. ↑ Twitter. Informacja na oficjalnym profilu polityka.. twitter.com, 7 listopada 2023. [dostęp 2023-11-09].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Trzeci rząd Mateusza Morawieckiego (2023)
W dniu zaprzysiężenia

Ministrowie edukacji narodowej III Rzeczypospolitej
Ministrowie edukacji narodowej
Ministrowie edukacji narodowej i sportu
Minister edukacji narodowej
Minister edukacji i nauki
Ministrowie edukacji narodowej
Minister edukacji i nauki
Ministrowie edukacji

Logotyp Ministra Edukacji

Ministrowie nauki i szkolnictwa wyższego III Rzeczypospolitej
Ministrowie-kierownicy Urzędu Postępu
Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w III RP
Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych
Ministrowie nauki
Ministrowie nauki i informatyzacji
Ministrowie edukacji i nauki
Ministrowie nauki i szkolnictwa wyższego
Ministrowie edukacji i nauki
Ministrowie nauki

Godło Polski

[1] Od 1 stycznia 2024 Minister Nauki kieruje Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Prezesi Rządowego Centrum Legislacji
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Szczucki&oldid=73412538”