Kubielniki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kubielniki
Кубельнікі
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

brzostowicki

Sielsowiet

Olekszyce

Wysokość

124 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


11[1]

Nr kierunkowy

+375 1511

Kod pocztowy

231788

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kubielniki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kubielniki”
Ziemia53°20′34″N 24°00′09″E/53,342778 24,002500

Kubielniki (biał. Кубельнікі, Kubielniki, ros. Кубельники, Kubielniki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie olekszyckim. Położona jest 38 km na południe od Grodna, 15,2 km od granicy polsko-białoruskiej. Przez wieś przechodzi 24. południk długości wschodniej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim, w gminie Bohorodzickiej. W 1902 r. miała powierzchnię 141 dziesięcin (ok. 154 ha)[2]. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[3]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[4]. Od 19 lutego 1921 roku[5] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Wielkie Ejsymonty. W 1921 r. było w niej 12 domów mieszkalnych i 1 zamieszkane zabudowanie innego typu[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 r. włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 r. w składzie niepodległej Białorusi.

We wsi urodził się Mikałaj Marcinczyk (1901–1980) – białoruski działacz społeczno-polityczny, lekarz, publicysta, autor pamiętników.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według spisu powszechnego z 1921 roku, wieś zamieszkana była przez 66 osób, w tym 60 Białorusinów i 6 Polaków. Prawosławie wyznawało 59 mieszkańców, katolicyzm – 7[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]