Oddział Armii Krajowej "Sosienki"

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fotografia lotnicza okolic obozu Auschwitz z 1944 - teren działalności oddziału "Sosienki"

Oddział partyzancki AK "Sosienki" – zgrupowanie partyzanckie Armii Krajowej sformowane w okolicach Oświęcimia, podległe pod Obwód Oświęcim, Okręg Śląsk AK. Jego główną aktywnością była pomoc więźniom obozu Auschwitz-Birkenau. Działał w latach 1943 - 1945.

Okoliczności utworzenia oddziału[edytuj | edytuj kod]

Decyzję o powołaniu oddziału podjął wiosną 1943 nowo dowodzący obwodem oświęcimskim AK kpt. Jan Wawrzyczek ps. „Danuta”. Grupa powstała z połączenia trzech grup dywersyjnych jakie wówczas funkcjonowały w rejonie Jawiszowic i Bielan, a których działalność została poważnie ograniczona w związku z aresztowaniami, jakie Niemcy przeprowadzili w październiku 1942.

Aktywność oddziału[edytuj | edytuj kod]

Oddział funkcjonował na terenach pozbawionych dużych kompleksów leśnych. Ich sytuację komplikowała duża liczba Niemców, zarówno żołnierzy z formacji obrony przeciwlotniczej, szkoły policji w Kętach, załogi obozu Auschwitz-Birkenau, siatki konfidentów Gestapo oraz cywilnych niemieckich gospodarzy, osiedlonych w miejsce dotychczasowych polskich właścicieli.

Partyzanci z “Sosienek” nieśli pomoc więźniom i zorganizowali około jednej trzeciej ucieczek z Obozu Auschwitz-Birkenau.

Jednym z ostatnich działań grupy była pomoc amerykańskiemu pilotowi z załogi bombowca B-17G, zestrzelonego w grudniu 1944 przez niemiecką obronę przeciwlotniczą. Maszyna rozbiła się między Bielanami a Wilamowicami a drugi pilot lt. David M. Jones, który na spadochornie wylądował w okolicy cmentarza w Jawiszowicach został ukryty przez miejscową ludność. Żołnierze z "Sosienki" przerzucili go do zaufanej rodziny w Międzybrodziu, gdzie doczekał końca wojny.

Placówki[edytuj | edytuj kod]

Głównym punktem na mapie partyzanckich placówek oddziału był dom Jana i Heleny Jedlińskich w Zasolu, znanym jako “Orle Gniazdo”. Innym ważnym miejscem był dom Józefa i Rozalii Chmielniaków w Bielanach, nazywany “Cygańskim Obozem”.

„Zacisze” – tak w partyzanckim slangu nazwano punkt odbioru więźniów uciekinierów, zlokalizowany w okolicach drewnianego mostu na Sole w Łękach, pobliżu działały kwatery oddziału „Sosienki”, gdzie można było ukryć więźniów. Uciekinierzy otrzymywali od organizacji informację, że mają poruszać się zaroślami w górę rzeki, aż do pierwszego napotkanego mostu. Tam w ukryciu mieli czekać na łączników. Niemcy po pewnym czasie zorientowali się, że więźniowie są przechwytywani w rejonie rzeki. Od tego czasu, po ujawnieniu ucieczki z obozu, dokonywali zrzutu wody przez zaporę Porąbka aby zalać dolinę Soły i maksymalnie utrudnić ten proceder.

Struktura Organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Obwód AK Oświęcim,
  • dowódca Jan Wawrzyczek “Danuta”,
  • zastępca Józef Górkiewicz “Górnik”,
  • drugi zastępca Antoni Szlachcic,
  • szef wywiadu Franciszek Hoszek,
Placówka AK Oświęcim,
  • dowódca Franciszek Błasiak;
Placówka AK Brzeszcze,
  • dowódca Rudolf Wittek;
Placówka AK Kęty,
  • Józef Górkiewicz;
Placówka AK Osiek,
  • Zygmunt Urbańczyk;
Grupa dywersyjno-sabotażowa kopalni „Brzeszcze”,
  • dowódca Stefan Galantowicz;

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Nazwa oddziału wzięła się z sosnowego młodnika w Bielanach w pobliżu Soły, w którym nowo zwerbowani partyzanci składali przysięgę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Dziubek: Niezłomni z oddziału "Sosienki". Kraków: Stowarzyszenie Auschwitz Memento, 2016, s. 394. ISBN 978-83-945754-0-3.