Pałac Lindstedt
52°24′36″N 13°00′39″E/52,410000 13,010833
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Styl architektoniczny | |
| Inwestor | |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy |
1858 |
| Ukończenie budowy |
1860 |
Położenie na mapie Poczdamu  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Brandenburgii  | |
| 52°24′36″N 13°00′39″E/52,410000 13,010833
| |
Pałac Lindstedt (niem. Schloss Lindstedt) – późnoklasycystyczny pałac w stylu rzymskiej willi, wybudowany na zlecenie króla Prus Fryderyka Wilhelma IV, który planował przeprowadzić się tu na starość. Pałac wzniesiono w latach 1858–60 na terenie posiadłości Lindstedt położonej na północny zachód od parku Sanssouci. Przy projekcie pracowali znani berlińscy architekci: Ludwig Persius, Ludwig Ferdinand Hesse, August Stüler oraz Ferdinand von Arnim.
Pałac Lindstedt należy do grupy pałaców i zespołów parkowych w Poczdamie i Berlinie wpisanych w 1990 na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obecnie o pielęgnację i restaurację pałacu troszczy się Fundacja Pruskie Pałace i Ogrody Berlin-Brandenburg (niem. Stiftung Preußische Schlösser und Gärten Berlin-Brandenburg).
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1828 Fryderyk Wilhelm IV nabył posiadłość Lindstedt, położoną w odosobnieniu, lecz niedaleko Nowego Pałacu w parku Sanssouci, z zamiarem wybudowania tu swojej siedziby na starość. W 1832 r. król sporządził pierwsze szkice. Pomimo zaangażowania najznamienitszych architektów: Ludwiga Persiusa (od 1843), Ludwiga Ferdinanda Hessego (od 1855), Augusta Stülera (od 1855) i Ferdinanda von Arnima, faza projektowania przeciągała się przez ponad trzydzieści lat. Budową pałacu pokierował Hesse (1858–60). Król nie mógł się jednak cieszyć nową rezydencją, zmarł 1 stycznia 1861 wkrótce po ukończeniu prac wykończeniowych.
W pałacu mieszkał później m.in. naczelny dowódca armii niemieckiej (1914–18) Erich von Falkenhayn, który zmarł tu w 1922. W okresie NRD w pałacu urządzono instytut medycyny sądowej. Obecnie (2008) budowlą zarządza Fundacja Pruskie Pałace i Ogrody Berlin-Brandenburg. Pałac służy głównie jako centrum konferencyjne.
Budowlę wykorzystano przy realizacji filmu Resident Evil, w którym posłużył jako wejście do tajnego podziemnego kompleksu laboratoryjnego.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Późnoklasycystyczny pałac to dwukondygnacyjna, asymetryczna rzymska willa z kolumnadą i nietypową, okrągłą wieżą zwieńczoną monopterosem. Kolumnada, nadająca asymetrycznej budowli akcent horyzontalny, przywodzi na myśl Casino Schinkla przy pałacu Glienicke. Natomiast okrągła wieża z belwederem tworzy akcent wertykalny. Do pałacu prowadzą schody wiodące przez portyk i pawilon w formie świątyni antycznej.
Park Lindstedt[edytuj | edytuj kod]
Park wokół pałacu (2 ha) został zaprojektowany przez Petera Josepha Lennégo, który stworzył sieć ścieżek obsadzonych drzewami wśród łąk pomiędzy stawem Düsterer Teich na północy a rzadkim lasem Katharinenholz przy parku Sanssouci. W 1858 Lenné zaproponował plan symetrycznego ogrodu w najbliższym sąsiedztwie pałacu, który został zrealizowany przez Gustava Meyera w listopadzie 1859.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hartmut Dorgerloh, Michael Scherf: Prussian Residences. Royal Palaces and Gardens in Berlin and Brandenburg. Berlin: Deutscher Kunstlerverlag Munich, 2005. ISBN 3-422-06580-6.
- Stfitung Preußische Schlösser und Gärten, Landeshauptstadt Potsdam (Wyd.): Erlebnis Welterbe. Die Schlösser und Parks von Potsdam und Berlin. Poczdam: 2008. ISBN 978-3-9812145-0-5.
- Daniela Morgenstern, Stephen Theilig, Nele Thomsen (Wyd.): Potsdamer Ge(h)schichte. Gärten und Parklandschaften. Berlin-Brandenburg: be.bra Verlag GmbH, 2006. ISBN 3-86124-598-1.
Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]
- Gert Streidt, Klaus Frahm: Potsdam – Die Schlösser und Gärten der Hohenzollern. Kolonia: Könemann Verlagsgesellschaft, 1996. ISBN 3-89508-238-4.
- ↑ Wspólnie z Wielką Brytanią
- ↑ Wspólnie z Austrią, Francją, Słowenią, Szwajcarią, Włochami
- ↑ Wspólnie z Argentyną, Belgią, Francją, Indiami, Japonią i Szwajcarią
- ↑ Wspólnie z Austrią, Belgią, Czechami, Francją, Wielką Brytanią i Włochami
- ↑ Wspólnie z Holandią, Danią
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią, Ukrainą i Włochami
- ↑ Wspólnie z Polską