Rybnica (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rybnica
wieś
Ilustracja
Pomnik fundacji Senatora Aleksandra Pietrowa na polu bitwy w Rybnicy (20.10.1863)
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Klimontów

Liczba ludności (2020)

83[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-640[3]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0796269[4]

Położenie na mapie gminy Klimontów
Mapa konturowa gminy Klimontów, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Rybnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rybnica”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Rybnica”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Rybnica”
Ziemia50°36′08″N 21°25′06″E/50,602222 21,418333[1]

Rybnicawieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Klimontów[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela. Miejscowość jest także punktem połączenia odnogi Małopolskiej Drogi z Tarnobrzega, przez Koprzywnicę i Sulisławice.

Historia[edytuj | edytuj kod]

20 października 1863 stoczona została bitwa pod Rybnicą pomiędzy oddziałem powstańców styczniowych pod dowództwem pułkownika Dionizego Czachowskiego z oddziałami rosyjskimi pod dowództwem majora Czuti[6].

Siły powstańcze: 650 piechoty i jazdy.
Siły rosyjskie: 500 dragonów i piechoty.

W wyniku bitwy oddział rosyjski został rozbity.

Według spisu powszechnego z roku 1921[7] liczba mieszkańców Rybnicy wynosiła:

– wieś Rybnica – 15 domów i 121 mieszkańców,
– osada młyńska Rybnica – 2 domy i 21 mieszkańców, w tym 10 wyznania mojżeszowego,
– folwark Rybnica Bukówka – 1 dom i 20 mieszkańców, w tym 8 wyznania mojżeszowego.

Około 1929 roku we wsi Rybnica istniał tartak i młyn do mielenia gipsu[8].

W lipcu 1944 r. w trakcie Akcji „Burza” we wsi kwaterowała 4 kompania 2 Pułku Piechoty Legionów AK utworzona z oddziału partyzanckiego Jędrusie.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Mogiła żołnierzy poległych w bitwie pod Rybnicą w 1863 r., wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.688 z 24.05.1993)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 118955
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 16-17 [dostęp 2022-05-21]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1103 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Zieliński 1913 ↓, s. 142.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-04-30].
  8. Wacław Skarbimir Laskowski „Słownik krajoznawczy powiatu sandomierskiego”' Sandomierz 1929, s. 45.
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 52 [dostęp 2016-01-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]