Spółgłoska nosowa z retrofleksją dźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska nosowa z retrofleksją
Numer IPA 117
ɳ
Jednostka znakowa

ɳ

Unikod

U+0273

UTF-8 (hex)

c9 b3

Inne systemy
X-SAMPA n`
Kirshenbaum n.
IPA Braille ⠲⠝
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska nosowa z retrofleksją – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ɳ].

Artykulacja[edytuj | edytuj kod]

Opis[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɳ]:

Warianty[edytuj | edytuj kod]

Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:

  • artykulację apikalno-postalweolarną – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
  • artykulację subapikalno-prepalatalną – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

Terminologia[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoska z retrofleksją to inaczej szczytowa lub cerebralna.