Dymitr Samozwaniec II: Różnice pomiędzy wersjami

Dymitr Samozwaniec II
	pretendent do tronu Rosji
Okres	od 1607; do 1610
	Dane biograficzne
Data urodzenia	XVI wiek
Data śmierci	21 grudnia 1610
Żona	Maryna Mniszchówna
Dzieci	Iwan Dymitrowicz
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:51, 20 cze 2018

Dymitr Samozwaniec II, (znany także jako Łżedymitr, ros. Лжедмитрий, lub Łotr Tuszyński, ros. Тушинский вор) (zm. 21 grudnia 1610 w Kałudze) – pretendent do tronu Carstwa Rosyjskiego

Życiorys

Podawał się za cudownie ocalonego Dymitra Samozwańca I. Był najgroźniejszym wrogiem politycznym cara Wasyla IV Szujskiego i jego konkurentem do panowania nad Carstwem Rosyjskim. Mimo że nigdy nie opanował Moskwy, w latach 1608-1610 kontrolował większą część państwa rosyjskiego i zorganizował własną administrację oraz dwór.

Swoje rządy opierał na wojskach najemnych, polsko-litewskiej szlachcie uczestniczącej ochotniczo w II Dymitriadzie oraz bojarstwie pozostającym w opozycji do rodu Szujskich. Większą część swoich kampanii wojennych poświęcił na oblężenie Moskwy. Rezydował w obozie w miejscowości Tuszyno, niedaleko Moskwy.

Po podpisaniu przez Szujskiego w lutym 1609 roku sojuszu ze Szwecją (będącej w stanie wojny z Polską) i w konsekwencji wkroczeniu na teren Carstwa Rosyjskiego wojsk królewskich pod dowództwem hetmana Stanisława Żółkiewskiego Dymitr Samozwaniec II zaczął tracić wpływy i sojuszników.

Zginął pod miastem Kaługa zastrzelony w saniach przez Tatara Piotra Urusowa, który zemścił się za wcześniejsze uwięzienie i biczowanie. Dymitr Samozwaniec II został pochowany uroczyście przez mieszkańców Kaługi w cerkwi św. Trójcy.

Zobacz też

Bibliografia

HenrykH. Wisner HenrykH., Król i car. Rzeczpospolita i Moskwa w XVI i XVII wieku, Warszawa: „Książka i Wiedza”, 1995, ISBN 83-05-12776-1, OCLC 233510068 .

@@ Linia 36: / Linia 36: @@
  |wikicytaty        =
 }}
-'''Dymitr Samozwaniec II''', (znany także jako '''Łżedymitr''', [[język rosyjski|ros.]] '''Лжедмитрий''', lub '''Łotr Tuszyński''', ros. '''Тушинский вор''') (zm. [[21 grudnia]] [[1610]]) – pretendent do tronu [[Carstwo Rosyjskie|Carstwa Rosyjskiego]]
+'''Dymitr Samozwaniec II''', (znany także jako '''Łżedymitr''', [[język rosyjski|ros.]] '''Лжедмитрий''', lub '''Łotr Tuszyński''', ros. '''Тушинский вор''') (zm. [[21 grudnia]] [[1610]] w Kałudze) – pretendent do tronu [[Carstwo Rosyjskie|Carstwa Rosyjskiego]]
 ==Życiorys==
@@ Linia 43: / Linia 43: @@
 Swoje rządy opierał na wojskach najemnych, polsko-litewskiej szlachcie uczestniczącej ochotniczo w [[Dymitriady|II Dymitriadzie]] oraz bojarstwie pozostającym w opozycji do rodu Szujskich. Większą część swoich kampanii wojennych poświęcił na oblężenie Moskwy. Rezydował w obozie w miejscowości [[Tuszyno]], niedaleko [[Moskwa|Moskwy]].
-Po podpisaniu przez Szujskiego w lutym 1609 roku sojuszu ze Szwecją (będącej w stanie wojny z Polską) i w konsekwencji wkroczeniu na teren Carstwa Rosyjskiego wojsk królewskich pod dowództwem hetmana [[Stanisław Żółkiewski|Stanisława Żółkiewskiego]] Dymitr Samozwaniec II zaczął tracić wpływy i sojuszników. Zginął podczas kłótni z [[giermek|giermkiem]] Piotrem Urusowem.
+Po podpisaniu przez Szujskiego w lutym 1609 roku sojuszu ze Szwecją (będącej w stanie wojny z Polską) i w konsekwencji wkroczeniu na teren Carstwa Rosyjskiego wojsk królewskich pod dowództwem hetmana [[Stanisław Żółkiewski|Stanisława Żółkiewskiego]] Dymitr Samozwaniec II zaczął tracić wpływy i sojuszników.
+Zginął pod miastem [[Kaługa (miasto)|Kaługa]] zastrzelony w saniach przez Tatara Piotra Urusowa, który zemścił się za wcześniejsze uwięzienie i biczowanie. Dymitr Samozwaniec II został pochowany uroczyście przez mieszkańców Kaługi w cerkwi św. Trójcy.
 == Zobacz też ==