Zamek Dolny w Wilnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Galeria: drobne redakcyjne |
→Galeria: drobne merytoryczne |
||
Linia 50: | Linia 50: | ||
== Galeria == |
== Galeria == |
||
; Dawne widoki Zamku Dolnego |
; Dawne widoki Zamku Dolnego |
||
<gallery widths=" |
<gallery widths="160" heights="160"> |
||
Plik:Vilenskija zamki. Віленскія замкі (T. Makoŭski, 1600).jpg|Tomasz Makowski, ''Vilna Magni Ducatus Lithuaniae caput'', 1600, fragment |
Plik:Vilenskija zamki. Віленскія замкі (T. Makoŭski, 1600).jpg|Tomasz Makowski, ''Vilna Magni Ducatus Lithuaniae caput'', 1600, fragment |
||
Plik:Royal Palace of Vilnius in XVIIIc. Lithuania.jpg| |
Plik:Royal Palace of Vilnius in XVIIIc. Lithuania.jpg|rysunek [[Franciszek Smuglewicz|Franciszka Smuglewicza]] z końca XVIII wieku, który posłużył do odbudowy |
||
Plik:Vilnia, Dolny zamak. Вільня, Дольны замак (F. Smuglevič, 1785).jpg|rys. Franciszek Smuglewicz, 1785 |
|||
Plik:Vilnia, Dolny zamak. Вільня, Дольны замак (P. Rossi, 1797).jpg|ok. 1797 r., rys. Pietro de Rossi |
|||
Plik:Vilnia, Dolny zamak. Вільня, Дольны замак (K. Račynski, 1832).jpg|Karol Raczyński, ''Widok byłego jagiellońskiego zamku w Wilnie'', 1832 |
Plik:Vilnia, Dolny zamak. Вільня, Дольны замак (K. Račynski, 1832).jpg|Karol Raczyński, ''Widok byłego jagiellońskiego zamku w Wilnie'', 1832 |
||
Plik:Royal Palace of Lithuania in Vilnius.jpg|Rekonstrukcyjny rysunek Zamku Dolnego z XIX w. rys. [[Napoleon Orda]]. Po lewej katedra wileńska. |
Plik:Royal Palace of Lithuania in Vilnius.jpg|Rekonstrukcyjny rysunek Zamku Dolnego z XIX w. rys. [[Napoleon Orda]]. Po lewej katedra wileńska. |
||
</gallery> |
</gallery> |
||
; Rekonstrukcja Zamku Dolnego |
; Rekonstrukcja Zamku Dolnego |
||
<gallery widths=" |
<gallery widths="160" heights="160"> |
||
Plik:Royal Castle in Vilnius (Wilno).JPG|Brama główna |
|||
Plik:Lietuvos Valdovu rumu maketas. Royal Palace of Lithuania.model.jpg|Model Zamku |
Plik:Lietuvos Valdovu rumu maketas. Royal Palace of Lithuania.model.jpg|Model Zamku |
||
Plik:Zamek Dolny w Wilnie - |
Plik:Zamek Dolny w Wilnie - brama.jpg|Portal bramny z herbem Litwy |
||
⚫ | |||
Plik:Zamek Dolny w Wilnie - dziedziniec.JPG|Dziedziniec arkadowy |
Plik:Zamek Dolny w Wilnie - dziedziniec.JPG|Dziedziniec arkadowy |
||
⚫ | |||
Plik:Royal Palace of Lithuania2.JPG|Zrekonstruowane attyki |
|||
</gallery> |
</gallery> |
||
Wersja z 17:34, 13 sty 2020
Zamek Dolny, widok z pl. Katedralnego (2019) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
pl. Katedralny 4 |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt |
Bartolommeo Berrecci, Bernardinus de Gianottis, Benedykt Sandomierzanin; Ryszard Bitovtas (odbudowa) |
Zniszczono |
1799–1803 |
Odbudowano |
2002–2009 |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Wilna | |
Położenie na mapie Litwy | |
54°41′09″N 25°17′21″E/54,685833 25,289167 | |
Strona internetowa |
Zamek Dolny w Wilnie[1][2][3] (lit. Lietuvos valdovų rūmai) – rekonstrukcja dawnej siedziby Wielkich Książąt Litewskich i królów polskich wchodząca w skład zespołu zamkowego w Wilnie. Znajduje się przy pl. Katedralnym, na wschód od katedry.
Historia
Powstał przypuszczalnie za panowania Aleksandra Jagiellończyka w stylu późnogotyckim pomiędzy katedrą i Zamkiem Górnym[4], jednak co do inicjatywy Aleksandra w tym zakresie nie ma dowodów. Bez wątpienia prace budowlane w tym miejscu prowadził król Zygmunt I Stary, który polecił wznieść nowe budynki w stylu renesansowym, w związku z czym przy budowie pracowali architekci: Bartolommeo Berrecci, Bernardinus de Gianottis i Benedykt Sandomierzanin. Prace w skrzydłach wschodnim i południowym zakończono w latach 20 i 30 XVI wieku[5]. Do skrzydła wschodniego dobudowano od północy skrzydło wieżowe określane jako pałac królowej Bony Sforzy.
Za panowania Zygmunta II Augusta dobudowano po 1544 roku od zachodu i północy renesansowe skrzydło zwane Pałacem Nowym. Pracami kierował Giovanni Cini przy udziale Giovanniego Marii Mosca Padovano i Filippo Bartolommeo da Fiesole. Skrzydła pałacowe posiadały krużganki o nieznanej formie. Nieznany jest także program użytkowy i rozkład pomieszczeń. Pałac spełniał rolę rezydencji wielkoksiążęcej i rezydencji królów Rzeczypospolitej Obojga Narodów, państwa federacyjnego złożonego z Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1610 r. podczas pobytu Zygmunta III Wazy pałac spłonął[6], po czym został odnowiony w stylu manierystycznym. W 1624 roku został przebudowany pod kierunkiem Costante Tencalla w stylu wczesnobarokowym.
Zniszczony przez Rosjan w czasie najazdu w latach 1655–1661, nie został odbudowany i popadał w coraz większą ruinę. Po zajęciu Wilna przez Rosję w czasie III rozbioru Polski (1795) jego pozostałości zostały rozebrane przez władze carskie (na polecenie gubernatora Fryzela z 1797 r.) w latach 1799–1803. Materiał rozbiórkowy został wykorzystany do budowy domów. Zachował się jedynie fragment skrzydła wschodniego sprzedany żydowskiemu kupcowi Abrahamowi Schlossbergowi, który przebudował je na dom mieszkalny. Po powstaniu listopadowym budynek przejęły władze carskie, które ufortyfikowały cały teren.
Wygląd
Zamek w okresie swojej świetności miał kształt nieregularnego pięcioboku z najbardziej reprezentacyjnymi trójkondygnacyjnymi skrzydłami: wschodnim i południowym, przy którym od strony dziedzińca znajdowały się krużganki arkadowe. Cały gmach zwieńczony był attyką, jednak nie wiadomo czy powstała ona w czasach Zygmunta Augusta czy Zygmunta III Wazy[7].
Odbudowa
Od 1987 roku na terenie zamku prowadzone były badania archeologiczne. W 2001 roku Sejm Republiki Litewskiej podjął decyzję o odbudowie zamku z przeznaczeniem na siedzibę prezydenta i muzea. Prace budowlane rozpoczęto w 2002 roku, a 17 marca 2004 roku premier Litwy Algirdas Brazauskas i mer Wilna Artūras Zuokas uroczyście wmurowali kamień węgielny. 6 lipca 2009 roku dokonano symbolicznego otwarcia Zamku. Wnętrza skrzydła wschodniego otrzymały stylizowany wystrój gotycki, skrzydła południowego renesansowy, natomiast skrzydła południowo-zachodniego wczesnobarokowy. Otwarcia dokonano w ramach obchodów tysiąclecia pierwszej historycznej wzmianki o Litwie. Koszt budowy, początkowo szacowany na trochę ponad 100 mln litów, już przekroczył 176 mln[8]. Nadal trwa wykańczanie i urządzanie wnętrz.
Galeria
- Dawne widoki Zamku Dolnego
-
Tomasz Makowski, Vilna Magni Ducatus Lithuaniae caput, 1600, fragment
-
rysunek Franciszka Smuglewicza z końca XVIII wieku, który posłużył do odbudowy
-
rys. Franciszek Smuglewicz, 1785
-
ok. 1797 r., rys. Pietro de Rossi
-
Karol Raczyński, Widok byłego jagiellońskiego zamku w Wilnie, 1832
-
Rekonstrukcyjny rysunek Zamku Dolnego z XIX w. rys. Napoleon Orda. Po lewej katedra wileńska.
- Rekonstrukcja Zamku Dolnego
-
Brama główna
-
Model Zamku
-
Portal bramny z herbem Litwy
-
Dziedziniec arkadowy
-
Tzw. "Sala Tronowa"
-
Zrekonstruowane attyki
Przypisy
- ↑ Jerzy Ochmański: Historia Litwy. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, s. 61–62. ISBN 83-04-03107-8.
- ↑ Tadeusz Chrzanowski: Sztuka w Polsce Piastów i Jagiellonów : zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 401. ISBN 83-01-11171-2.
- ↑ Elżbieta Chudorlińska (oprac.): Nazewnictwo geograficzne świata. Z. 11 cz. 1, Europa. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 130. ISBN 978-83-254-0463-5.
- ↑ A. Fischinger , Pałac króla Aleksandra na Wawelu, „Rocznik Krakowski”, 56, 1990, s. 79-93 .
- ↑ Tomasz Torbus, Die Untere Burg zu Wilna (Vilnius) und ihre moglichen vorbilder, (w:) Castella Maris Baltici, 6, Wilnius 2003, s.201-210
- ↑ Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juljusza Kłosa Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione, Wydawnictwo Wileńskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Wilno 1937, s. 21.
- ↑ Podróże władcy i architektura. Przebudowa królewskich rezydencji za panowania Zygmunta Starego, "Artium Quaestiones" XVII, 2006, s. 5-37. [online], www.academia.edu [dostęp 2016-06-08] .
- ↑ Wirtualna Polska: Pałac Władców – prezent dla Litwy na jej tysiąclecie. polonia.wp.pl. [dostęp 2011-02-11].
Bibliografia
- Pałac wielkich książąt litewskich i jego odbudowa w kontekście doświadczenia europejskiego, Wilno 2009 ISBN 978-609-95074-0-8
Linki zewnętrzne
- VALDOVŲ RŪMŲ PARAMOS FONDAS (Fundacja na Rzecz Odbudowy Pałacu Wielkich Książąt Litewskich w Wilnie): strona oficjalna. www.lvr.lt. [dostęp 2011-02-11]. (lit.).