Tour de Pologne 1974

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tour de Pologne 1974
1973 1975
Data

718 września 1974

Etapów

11

Dystans

1592,5 km

Czas zwycięzcy

38h 43'54"

Zgłoszenia

96 kolarzy

Ukończyło wyścig

58 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Belgia André Delcroix

Drugie miejsce

Belgia Ludo Peeters

Trzecie miejsce

Wojciech Matusiak

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Ryszard Szurkowski

Najaktywniejszych

Ryszard Szurkowski

Tour de Pologne 1974 – 31 edycja wyścigu kolarskiego Tour de Pologne odbyła się w dniach 718 września 1974. Rywalizację rozpoczęło 96 kolarzy, a ukończyło 58. Łączna długość wyścigu – 1592,5 km.

Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej zajął André Delcroix (Belgia - Ijsboerke-Colner), drugie Ludo Peters (Belgia - Ijsboerke-Colner), a trzecie Wojciech Matusiak (Arkonia Szczecin).

Wyścig po raz pierwszy odbył się w formule open. Zaproszono ośmiu zawodowców z Belgii, którzy przyjechali pod wodzą słynnego Rika Van Looya. Wprowadzono po raz pierwszy kontrolę antydopingową, a dla uczczenia pamięci zasłużonego trenera reprezentacji, tragicznie zmarłego w 1973 Henryka Łasaka wprowadzono prolog "O Memoriał Henryka Łasaka", który miał się odbywać co roku o puchar redakcji "Trybuny Ludu". W wyścigu startowali najlepsi polscy kolarze z aktualnym mistrzem świata Januszem Kowalskim. Wyścig wygrał zaledwie 20-letni zawodowiec belgijski Delcroix głównie dlatego, że śmietanka polskiego kolarstwa walczyła głównie między sobą. Otwarcie mówiło się wówczas o konflikcie na linii Szozda-Szurkowski. Nieporozumienia znalazły się nawet w sztabie szkoleniowo-medycznym (Walkiewicz kontra Rusin). Do skandalu doszło na etapie do Kamiennej Góry, gdy niektórzy kolarze podczas ścigania się w myśl zasady "ja nie wygram, ale i tobie nie dam" przyjechali ze stratą ponad 14 minut do zwycięzcy, zatrzymując się na trasie ...na piwo (!!!). Nie wyciągnięto jednak z postawy niektórych zawodników żadnych konsekwencji, choć sugerowano (dla uzdrowienia atmosfery w peletonie) usunięcie po drugim etapie z wyścigu Szurkowskiego i Szozdy). Mógł to zrobić wówczas tylko prezes PZKol, ale przebywał wtedy w Bułgarii. Dopiero po jego powrocie podjęto decyzję o udzieleniu nagany za niewłaściwą postawę sportową podczas XXXI TdP wobec Mytnika, Szozdy i Szurkowskiego (cała trójka m.in. nie uczestniczyła w wyścigach zagranicznych do końca 1974 roku). Nagrodą główną dla zwycięzcy wyścigu był po raz pierwszy samochód Fiat 126p. Od tamtej pory corocznie, nagroda ta czekała dla tryumfatora Wyścigu Dookoła Polski. Sędzią głównym wyścigu był Janusz Dudziński.

Etapy[edytuj | edytuj kod]

Etap Data Start - meta Długość (km) Zwycięzca etapu Lider
prolog 7 września Warszawa (prolog o Memoriał H. Łasaka) 8,5 Tadeusz Mytnik Tadeusz Mytnik
I etap 8 września PoznańRawicz 108 Roman Wilczyński Roman Wilczyński
II etap 9 września Rawicz – Kamienna Góra 179 Belgia André Delcroix Belgia André Delcroix
III etap 10 września Kamienna Góra – Brzeg 180 Stanisław Szozda Belgia Ludo Peeters
IV etap 11 września KościerzyceOpole 45 (jazda ind. na czas) Florian Andrzejewski Belgia Ludo Peeters
V etap 12 września Opole - Rybnik 160 Belgia Willy Planckaert Belgia André Delcroix
VI etap 13 września Rybnik - Szczyrk 151 Ryszard Szurkowski Belgia André Delcroix
VII etap 14 września Szczyrk - Oświęcim 158 Mieczysław Nowicki Belgia Ludo Peeters
VIII etap 15 września Oświęcim - Nowy Sącz 170 Stanisław Szozda Belgia Ludo Peeters
IX etap 16 września Nowy Sącz - Mielec 140 Stanisław Boniecki Belgia André Delcroix
X etap 17 września Mielec - Kraśnik 160 Belgia Ludo Peeters Belgia André Delcroix
XI etap 18 września Kraśnik - Radom 133 Ryszard Szurkowski Belgia André Delcroix

Końcowa klasyfikacja generalna[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja indywidualna[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zawodnik Kraj Zespół Czas
(średnia km/h)
1. André Delcroix  Belgia Ijsboerke-Colner 38h 43' 54"
(41,103 km/h)
2. Ludo Peeters  Belgia Ijsboerke-Colner +00' 56"
3. Wojciech Matusiak  Polska Arkonia Szczecin +05' 04"
4. Zbigniew Krzeszowiec  Polska Piast Gliwice +11' 41"
5. Tadeusz Ochot  Polska Gwardia Katowice +12' 05"
6. Edward Barcik  Polska LKS Zieloni Opole +13' 26"
7. Tadeusz Smyrak  Polska Piast Nowa Ruda +14' 41"
8. Jan Cerepan  Czechosłowacja Czechosłowacja +15' 49"
9. Tadeusz Mytnik  Polska Flota Gdynia +16' 41"
10. Janusz Kowalski  Polska Legia Warszawa +16' 46"

Klasyfikacja drużynowa[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacji drużynowej nie przeprowadzono.

Klasyfikacja najaktywniejszych[edytuj | edytuj kod]

1. Ryszard Szurkowski  Polska 87 pkt
2. Stanisław Szozda  Polska 68 pkt
3. Ludo Peeters  Belgia 51 pkt
4. Wojciech Matusiak  Polska 51 pkt
5. Florian Andrzejewski  Polska 49 pkt

Klasyfikacja górska[edytuj | edytuj kod]

1. Ryszard Szurkowski  Polska 27 pkt
2. Florian Andrzejewski  Polska 23 pkt
3. Stanisław Szozda  Polska 21 pkt
4. Pavol Cambal  Czechosłowacja 19 pkt
5. Janusz Kowalski  Polska 18 pkt

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogdan Tuszyński, 50 razy Tour de Pologne, 1993