Żyła krtaniowa górna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krtań człowieka. Numerem 12 oznaczona tętnica krtaniowa górna i gałąź wewnętrzna nerwu krtaniowego górnego, przechodzące przez otwór w błonie tarczowo-gnykowej. Razem z nimi przechodzi żyła krtaniowa górna (na ilustracji niepokazana).

Żyła krtaniowa górna (łac. vena laryngea superior) – w anatomii człowieka żyła odprowadzająca krew z większej części krtani[1]. W swoim przebiegu towarzyszy tętnicy krtaniowej górnej, razem z nią i gałęzią wewnętrzną nerwu krtaniowego górnego przechodząc przez otwór w bocznej części błony tarczowo-gnykowej (mniej więcej 1 cm do przodu i powyżej od guzka górnego chrząstki tarczowatej)[2][3]. W przypadkach, gdy w chrząstce tarczowatej znajduje się otwór pod guzkiem górnym, naczynia krtaniowe górne lub ich odgałęzienia mogą przechodzić przez niego zamiast przez otwór w błonie tarczowo-gnykowej[4][5]. Żyła krtaniowa górna uchodzi do górnej z żył tarczowych górnych lub bez jej pośrednictwa do żyły szyjnej wewnętrznej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Układ naczyniowy ↓, s. 379.
  2. Trzewa ↓, s. 354.
  3. Clark A. Rosen, C. Blake Simpson: Techniki chirurgiczne w laryngologii. Medisfera, 2018, s. 6–7. ISBN 978-83-63367-18-3.
  4. Trzewa ↓, s. 349.
  5. Układ naczyniowy ↓, s. 199.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-4501-7.
  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.